Nieuwe zwangerschap na extreme vroeggeboorte

Haai, zelf geen ervaring met de verkorte baarmoedermond. Maar wel vroeggeboorte bij 33 weken. En nu zwanger van de 2e. Bij mij is idd ook kort benoemd iets van medicatie maar dat gingen ze nog nakijken omdat bij elk ziekenhuis de richtlijnen anders zijn geloof ik. Wat ik wel meekreeg is dat ze dan dan al voordat je 12 weken bent kan krijgen. En dat dat dan de kans verkleint geloof ik. Maar zeker ben ik er niet van. Je kan het altijd even navragen. Ik snap je angst heel goed zelf ook heel bang voor weer een vroeggeboorte maar wel zeiden ze dat ik extra controles zou krijgen die zou jij nu vast ook krijgen

Hi, er is op Facebook een groep zwanger met cerclage die ik heel waardevol vind. Uiteindelijk zelf geen verslagen gekregen maar utrogestan om op te steken tweemaal daags en tweewekelijks metingen. Nu 21+4 en metingen blijven stabiel.

Ik heb na een vroeggeboorte (23+3) bij de tweede een cerclage gehad ivm verkorte baarmoedermond. In Nijmegen Radboudumc laten plaatsen. Echt goed te doen en nooit gevoeld dat hij er zat. Gynaecoloog zei bij de verwijdering met 37 weken dat de bevalling echt nog wel 2 weken kon duren, maar die avond om 23:30 braken mijn vliezen en om 7:23 is ze met een “geplande” keizersnede geboren. In goede gezondheid! Behalve achteraf… na anderhalf jaar gemodder met bloed verlies, bleek dat 2/3de van het draadje er nog gewoon zat! Met andere woorden de verwijdering is niet helemaal goed gegaan. Heel gek, maar toen hij uiteindelijk wel goed verwijdert was, helemaal geen last meer van gehad. Ik zeg DOEN! :)

Hier ervaring genoeg 😉 Eerste geboren met 21,2 weken. 2de met 31,2. Bij de tweede een cerclage gekregen met 14 weken in het streekziekenhuis. Daarna bedrust en progestoron. Toch veel opnames en weeen en met 31.0 is het bandje weggehaald. Nu 32,1 weken zwanger van een zoon. Met 12,1 weken een cerclage gekregen in het radboud. Dit was voor mij persoonlijk wel flink pijnlijk ongeveer 1,5 en toen ook bedrust gehouden. Daarna langzaam weer alles op gaan pakken, ik moet nu wel rustig aan doen maar kan nog veel. Ik heb vanaf 16 weken progestoron en vanaf 18 weken nifedipine. Mijn advies is vooral om hem te laten plaatsen in een ziekenhuis waarbij ze dit vaak doen. Ervaring hierin is echt wel een pre. Mijn vorige cerclage bleek 2/3 cm te laag te hebben gezeten. Ik heb elke 2 weken controle in Nijmegen en tot nu toe houdt de cerclage het heel goed. Ik heb wel veel harde buiken maar dat hoeft daar niet aan te liggen. Heel veel succes!

Ik heb bij de eerste een vroeggeboorte met 23 weken gehad. Tijdens deze zwangerschap zijn we onder behandeling van UMC Amsterdam. Er zijn daar gynaecologen gespecialiseerd in vroeggeboorte. Ik heb sinds week 15 een cerclage en ik gebruik 200mg progesteron per dag. Ik ben nu 36 weken in verwachting 😀. Vandaag stop ik met de progesteron en morgen gaat de cerclage eruit.

Wat fijn al jullie ervaringen! Heel erg bedankt voor het delen. Dan weet ik wat me een beetje te wachten staat. Woensdag 25 okt heb ik mijn eerste echo. Kijken of het hartje klopt. Super spannend natuurlijk en als alles goed is dan zullen we ook bespreken hoe nu verder. Ik woon in Hoorn, hier heb je het dijklander (streek) ziekenhuis, maar volgens mij zetten ze hier geen cerclages. Mijn voorkeur zal dan ook liggen bij het umc Amsterdam aangezien ik hier ook bevallen ben en een tijd ben opgenomen toen mijn vliezen braken met 27 weken. Veel vertrouwen in ons ziekenhuis heb ik helaas niet door slechte ervaringen op dit gebied. Wat betreft mijn voorkeur bij behandeling. Ik wist eigenlijk niet dat en medicatie en cerclage ook een optie is. Ik dacht dat je hiertussen moest kiezen. Mijn voorkeur ligt namelijk het meeste bij een cerclage, omdat ik weet dat het aan mijn baarmoedermond ligt en ik deze gewoon dicht wil hebben. Daarnaast ga ik niet goed op progesteron medicatie, ik heb veel last van bijwerkingen hiervan.

Jeetje wat een geschiedenis. Een echte ervaringsdeskundige (helaas). Bedankt voor de tips! Nog even een vraag, bedoel je met “pijnlijk” het zetten van de cerclage of daarna. De cerclage zetten ze toch onder narcose? (Hoop ik.. ) En nog een vraag ( haha sorry hoor) wat betreft keuze uit het ziekenhuis… heb je die keuze om te zeggen ik wil naar een academisch ziekenhuis? Of moet ik naar hier als ze hier ook die ingreep uit kunnen voeren? Ik hoop dat je kleine nog lekker een tijdje bij je blijft . Je bent al goed op weg ! 💪

Dankje!! Dat geeft echt hoop ! 37 weken! Echt een top prestatie!!! Zat je ook aan de progesteron of had je alleen dat bandje ?

Je mag altijd vragen voor een second opinion bij een ander ziekenhuis. Dit kan via je huisarts of gynaecoloog. Dat heb ik ook gedaan 😉 Bij mij hebben ze hem geplaatst onder narcose omdat ik geen ruggenprik mag. Na de operatie heb ik veel krampende pijn gehad en bloedverlies. Het kan erbij horen en ze maken het je zo comfortabel als mogelijk. Er zijn ook genoeg vrouwen die nergens last van hebben daarna. Maar ik ben super blij dat ik die second opinion heb gedaan in Nijmegen.

Jeetje wat een voorgeschiedenis, ik ken je enkel helpen met misschien te vragen of je utrogestan mag gebruiken. Dat zijn vaginale tabletten tegen vroeggeboorte , bij mij heeft het de tweede keer geholpen..🤞

Wat fijn dat je tot nu toe stabiel bent! Heb je ook een verkorte baarmoedermond? Is er een reden dat ze alleen voor progesteron hebben gekozen en geen cerclage?

Oké dankje ! Dat ga ik denk ik ook doen🙂

Ja die gebruik ik nu nog tot de eerste echo. Dat is gebruikelijk hier na ivf. Ik hoopte eigenlijk dat ik mocht stoppen. Gebruik nu 600 mg per dag en heb veel bijwerkingen. Maar als dit geadviseerd word, blijf ik er uiteraard gewoon aan hoor. Dan zit ik mijn tijd wel uit .;)

Een vriendin van mij heeft bij 2 zwangerschappen een bandje gehad. Daarvoor was ze 2 kindjes verloren vanwege een zwakke baarmoedermond waardoor ze veel te vroeg geboren waren. Met het bandje heeft ze 2 gezonde kindjes nog gekregen. Ik had wel begrepen dat het geen 100% garantie gaf en ze heeft veel bedrust gehouden vanaf zo'n 20 weken elke keer ook. Maar het heeft dus wel gewerkt!

Mijn baarmoedermond is inderdaad verkort al vanaf de eerste meting “op het randje”, maar eerste kindje dus nog geen reden voor een cerclage omdat ze niet weten hoe mijn baarmoedermond gaan reageren. Vandaar de metingen en utrogestan.

Ooow okee ja klinkt logisch 🙂

Ik ben beide keren zwanger geraakt door iui, maar ivm hormoon geprovoceerde epilepsie mocht ik geen utrogestan gebruiken. Ik heb verder geen last gehad of bedrust moeten houden. Ondanks het dramatische einde van mijn eerste zwangerschap toch echt ten volle kunnen genieten van mijn tweede zwangerschap. Die verder zonder veel problemen, wel onder strenge ziekenhuis controles, verliep. Ik gun jou en alle andere moeders dit ook!

Ik deel mijn verhaal omdat ik weet hoe spannend de keuze voor een tweede traject is. Na een lang IVF-trajec is mijn zoontje met 25+5 weken geboren via een spoedkeizersnede. Extreem prematuur, dysmatuur (2 weken groeiachterstand) en heeft er wat aan overgehouden qua ogen en longen. We hebben regelmatig controles in het ziekenhuis. Vóór mijn tweede geplande zwangerschap via IVF (ik kan niet natuurlijk zwanger worden) heb ik om preconceptie advies gevraagd bij de gynacoloog en ik word bij mijn huidige zwangerschap gevolgd door een gynacoloog en niet de verloskundige. Verder wordt er op tijd medicatie voorgeschreven zodat ik langer zwanger ben en de baby een goede start maakt. Ik denk dat ik dit traject zonder het advies van een team van gynaecologen niet had aangedurfd. Ook heb ik bijtijds een psychologe ingeschakeld in het kader van traumaverwerking gelet op de situatie van mijn zoontje. Maar ik gun hem een maatje, ik kom zelf uit een groot gezin, dat gaf me ook de doorslag.

Bedankt dat je ie verhaal met ons wilt delen. Ik lees veel overeenkomsten. Hoe gaat het nu met je zwangerschap? Hoe ver ben je ondertussen? Heb je liever medicatie dan een cerclage? Ik ben benieuwd hoe mijn traject eruit gaat zien. Ik ben al ingeschreven bij de pop poli voor mentale ondersteuning. Ik denk dat dat wel wenselijk is met onze achtergrond. Het was een heftige periode en de angst hierdoor is groot. Mijn zoon is nu 4 en heeft er een afweerstoornis aan overgehouden. Een simpele verkoudheid word een longontsteking. Ik voel me soms egoïstisch voor mijn keuze toch voor een 2e kindje te gaan. Maar hetzelfde als in jouw geval gun ik mijn zoon een broertje of zusje. In mijn eigen jeugd heb ik kunnen ervaren hoe belangrijk dat kan zijn.