Ontslag nemen tijdens ziekte door zwangerschap

Ik heb altijd geleerd: nooooooit zelf ontslag nemen! Dan heb je bijvoorbeeld geen recht op eventuele uitkeringen. Ziek is ziek, dus als het niet gaat zou ik me ziekmelden. Weet uit ervaring (twee maanden ziek op bed gelegen ivm extreme misselijkheid en overgeven) dat werkgevers en collega’s daar idd vervelend op kunnen reageren maar probeer dat naast je neer te leggen, laat ze maar lullen! Zodra je je beter voelt kan je eventueel altijd nog op zoek gaan naar een andere baan. Sterkte!!!

Ik kan geen keuze voor jou maken maar wat ik wel wil zeggen is, als je zelf ontslag neemt heb je volgens mij nergens meer recht op. Dan zou je dus zonder geld komen te zitten en ik denk niet dat je dat wilt..

Ik zou me ziekmelden en zeker geen ontslag nemen!

Ik zou het ook niet snel doen, maar snap jouw dilemma wel. Vind het ook heel netjes dat je overweegt om ontslag te nemen en niet de ziektewet daarvoor 'gebruikt'. Ik zou een paar dingen overwegen om niet overhaast te beslissen; Zou je nog willen terugkomen na jouw zwangerschapsverlof? Kan de situatie met collega's worden opgelost? Verwacht je dat je nog gedurende de zwangerschap kan/wil werken? Zo niet, zou ik bovenstaande bespreken met je leidinggevende en voorstellen dat jullie er met een vaststellingsovereenkomst uitkomen. Hierin kan je bepaalde voorwaarden laten opnemen zodat het voor jou niet ongunstig uitpakt. Zoals het niet hoeven terugbetalen van het ouderschapsverlof en of je een zeker bedrag meekrijgt om de zwangerschap/tijd tot volgende baan te overbruggen oid

Ja, ik denk ook ziek is ziek, maar het wordt wel steeds lastiger om mij ziek te melden. Ik hoef niet te werken voor het geld. Mijn partner doet t best goed en ik heb altijd wel voor mezelf willen beginnen. Ik kijk hetnog even aan.

Ik vind t heel naar dat ik me steeds moet ziekmelden, omdat ik mij iedere keer zo rot voel. De sfeer zorgt er voor dat ik liever niet meer terug wil. Een voorstel voor een overeenkomst is zo slecht nog niet. Thnx voor de tip.

Ik zou altijd zo veel mogelijk eerlijk zijn, tegen je collega's en baas maar ook tegen jezelf. Dus ziek is ziek, gewoon ziek melden. Maar als je er niet meer wilt werken dan gewoon dat melden en ontslag nemen. Als je het met ze bespreekt kan je misschien nog overleggen of je nog een maand kan werken zoveel als je kunt, zodat je niet hoeft terug te betalen.

Hier sluit ik mij volledig bij aan! Ook ik ben echt heel wat maanden echt dood ziek geweest en zit nog steeds in de ziektewet. Mijn contract is (helaas) niet verlengd, voor mij kon het niet gunstiger.

Volg je hart! Derde zwangerschap en twee meiden thuis is denk ik heel pittig. Zeker met zo’n misselijkheid en spugen enzo. Vaststellingsovereenkomst is dan wel echt een goede. Hiermee kan je een ww uitkering aanvragen ook. Zorg wel dat er instaat dat het het voorstel is van je werkgever en je rede van ontslag geen ernstige zaken bevat. Anders stelt de overeenkomst niks voor helaas en ga je geen ww uitkering krijgen.

Zoals eerder gezegd: ziek is ziek. Wil je er niet meer werken, omdat je zelf last gaat krijgen dan zou ik een vaststellingsovereenkomst bespreken met je leidinggevende dat je recht op WW behoudt. Nu kan je hebben dat daar toch moeilijk over wordt gedaan door je baas. Geef wel duidelijk aan dat je ziek bent, maar dat je dat je naar een oplossing zoekt die voor beide werkt. Is een overeenkomst geen optie dan gewoon ziekmelden. Succes in ieder geval!!

Ik zou in de ziektewet blijven. Je kunt sowieso geen WW-uitkering aanvragen als je ziek bent door zwangerschap. Ik zit in een iets andere situatie maar kan geen vaststellingsovereenkomst tekenen tot na mijn verlof. Om in aanmerking te komen voor een WW-uitkering moet je in staat zijn om te kunnen solliciteren, en dat kun je in jouw (en mijn) situatie niet. Mij is geadviseerd om "lekker" in de ziektewet te blijven en na mijn verlof verder te kijken. Dat kan leiden tot een verstoorde arbeidsrelatie en dat kan natuurlijk een aanleiding zijn om uiteindelijk uit elkaar te gaan. Ofwel doordat je zelf ontslag neemt, ofwel d.m.v. een vaststellingsovereenkomst.

Ik snap het gevoel hoor, ik meld me niet gauw ziek en voelde me heel schuldig destijds maar blijf tegen jezelf zeggen dat je er niets aan kan doen, het is gewoon enorme pech: de ene wordt hondsberoerd en de andere heeft nergens last van. Iemand die z’n been breekt wordt toch ook niet over geroddeld. Vooral veel sterkte met de misselijkheid, hoop dat het snel beter met je gaat! 🍀

Wat een ellende hè? Mijn contract is destijds ook niet verlengd... Voor mijn zwangerschap ging het altijd over de lange termijn en geen vuiltje aan de lucht, en toen ik na twee maanden ziek zijn weer langzaam begon op te bouwen was het eerste wat ik te horen kreeg: we gaan je contract niet verlengen... Had uiteraard niéts met mijn zwangerschap te maken.... 🙄. Uiteindelijk dacht ik: voor iemand met zo weinig inlevingsvermogen wil ik niet eens werken, dikke doei! Moet eerlijk zeggen dat het solliciteren nu met een baby van 5 maanden soms best pittig is, maar aan de andere kant ben ik heel blij dat ik nu extra tijd met haar heb! Als ze met 3 maanden naar de opvang had gemoeten had ik dat behoorlijk moeilijk gevonden. Jij heel veel sterkte, hoop dat je je snel beter voelt!!

Klopt, ik belandde ook in de ziektewet, en ziekte door zwangerschap is weer anders dan “gewoon” ziek. Ik was nog steeds ziek toen mijn contract afliep en ben dus ziek uit dienst gegaan. Het “voordeel” van de ziektewet is ook dat je geen sollicitatieplicht hebt. Dat gaf heel wat rust na alle maanden stress en beroerd voelen!

Dit inderdaad. Denk aan jezelf en jullie gezin. Je hebt tot nu toe alleen maar gebruik gemaakt van jouw rechten, je hoeft je daar niet schuldig om te voelen. Het is je recht om in de ziektewet te gaan. Als je na de zwangerschap toch wil stoppen, misschien kun je dan een overeenkomst afsluiten met je werkgever. Maar denk ook na over je carrièrepad, je pensioen en of je wel financieel afhankelijk wil zijn van je partner...