Overtijd en voelen als falen

Vanmorgen bij de VK geweest. Flink balen want ze konden niet strippen omdat ik geen ontsluiting had. Mijn lijf is al vanaf zondag aan het rommelen maar het wil gewoon niet doorzetten. Dus het wordt gevalletje inleiden mits ik nog beval in de tussentijd. Heb em zo vreselijk zitten en alles wat ik niet wil gaat gewoon gebeuren. Ik heb eerlijk gezegd niet meer de hoop dat die kleine zich in de tussentijd zich aandient. 😪

Maar een heel klein percentage bevalt na de 42 weken, de kans is zo groot dat je kindje in de komende dagen geboren wordt!

Hopelijk komt de kleine de komende dagen alsnog vanzelf, zonder dat er ingeleid moet worden. Succes nog even met fr laatste loodjes.

De uitgerekende datum is ook maar een random iets gebaseerd op gemiddelden he! Zegt niks over jouw lichaam of hoe het met de baby gaat.

Hoeft niet hoor! Kan ineens gebeuren! Er zijn genoeg verhalen van dames waarbij s’ochtends 0 ontsluiting was en die s’avonds zijn bevallen. Je mag tot 42 weken zowieso afwachten om in te leiden en soms zelfs nog een aantal dagen langer

Wat bedoel je met dat je lijf het niet wil en kan? Je bent al 41 weken een heel mensje aan het creëren! Volgens mij is je lijf heel erg goed bezig :-). Daarnaast is het (naar mijn mening) toch fantastisch dat we in dit tijdperk leven waar we goede zorg hebben die erop let dat alles goed gaat met jou en de kleine! En als ze de bevalling uiteindelijk wat op gang helpen, dat is dan toch alleen super fijn.

Je hebt nog wat dagen te gaan tot een inleiding echt geadviseerd wordt. Wat mij hielp was de keuzehulp lezen op thuisarts (voor na 41 weken zwanger) en zelf bedenken wat ik op welke termijn wilde (strippen/inleiden). We gaan tegenwoordig enorm uit van 40 weken en de uitgerekende datum, maar wist je dat eerste kinderen gemiddeld met 40+5 geboren worden? Dus het is helemaal niet gek dat je nu nog zwanger bent. Probeer het positief te zien: je kindje heeft het nog goed en groeit lekker door. Zelf vond ik het ideaal dat mijn kindje wat later (41+2 na strippen) geboren werd, hij was al een stuk ‘rijper’ dan zijn zus met 39 weken. Ik denk dat je (misschien ook door hormonen) jezelf meer dan nodig dwars zit door het negatief te zien. Deze gedachte helpt mij tijdens moeilijke dagen/fases tijdens zwangerschap of met kind: Elke dag is er één en de tijd gaat vanzelf voorbij. Het enige wat ik hoef te doen is ondanks de uitdagingen het beste maken van deze dag. Zoek wat afleiding (lekker in bad, puzzelen, wandelingetje) en voor je het weet heb je je baby in je armen!

Herkenbaar, dit is enorm schakelen. De kans dat je kindje zich wel aan dient is wel groter dan de inleiding. Maar bereid je goed voor op een inleiding, wat trouwens best prima kan zijn (ik zat in bad enzo). Sowieso heb je je kindje snel in je armen. Het is moeilijk accepteren in zo'n korte tijd, dat het niet gaat zoals gehoopt. Ik hoor ook bij die 1-2% die echt over tijd gegaan is. Maar dus echt prima bevalling en super leuk kind.

Ik heb in precies hetzelfde schuitje gezeten als jij nu. De inleiding stond al gepland en hier baalde ik zo erg van. Heb me er flink tegen verzet maar me er uiteindelijk bij neergelegd. En op die avond begonnen de weeën, alsnog uit zichzelf dus, terwijl ik eerder op de dag nog een mislukte strippoging had gehad. Wil je dus vooral even zeggen dat het nog wel kán.

Wanneer staat je inleiding gepland?

Het kan nog! Ik ben met 41+5 en 41+3 bevallen. Van de eerste zou ik de volgende dag worden ingeleid (door beginnende zwangerschapsvergiftiging) maar dezelfde nacht bevallen 😁 En bij de 2e kwam het vanzelf. Het is geen falen, omdat het een indicatie is de weken. Ik had ook zo gehoopt om eerder te bevallen en was soms ook echt boos dat het nog niet begonnen was 😅 of teleurgesteld.. hoe kut het ook is om te horen het kind komt er sowieso uit binnen niet al te lange tijd en het is niet erg als daar wat hulp bij komt kijken. Dikke knuffel en het komt goed 😘

Dit is absoluut geen falen. Baby weet precies wanneer het tijd is. Probeer het positieve in te zien; Ik vertel mezelf regelmatig dat de kleine zo comfortabel, zorgeloos en warm is bij mama. Tuurlijk blijft hij/zij zo lang mogelijk zitten. 🤭

Ik ben met 41+4 bevallen na een 2e strippoging en zag dit totaal niet als falen. Ik zag het juist als een hele prestatie dat mijn lichaam al zolang als veilig huisje functioneerde voor mijn dochter. Je kindje komt wanneer hij/zij er klaar voor is en uitgegroeid is😊

Ik gebruik oordopjes als ik het niet lukt om in slaap te vallen. Het creëert rust en stilte om me heen, waardoor ik beter kan ontspannen en sneller in slaap val. Ik gebruik deze, speciaal voor zijslapers. Edit : link verwijderd . Jaleesa|Moderator

Die staat nog niet gepland. Morgen moet ik naar het ziekenhuis en daar gaan ze de conditie van de kleine controleren en kijken of ze eventueel alsnog kunnen strippen. Vanuit daar gaan we kijken hoe verder.

Ik hoop voor je dat je kleine zich spontaan aandient! Maar heel fijn dat ze de conditie goed in de gaten houden en dat je op basis daarvan met de zorgverleners een plan en beslissing kan maken

Hoe gaat het nu met je Anne? 😊

Helaas is er nog niks gebeurd. 2 keer geprobeerd te strippen maar dit was niet mogelijk omdat ik geen ontsluiting had. Naar het ZH geweest afgelopen vrijdag en alle controles waren keurig. Nu dinsdag terug voor een balonnetje wat ik echt vreselijk vind en zo tegenop zie! Mocht dit helpen dan a.s. woensdag inleiden. Ik wil zo graag dat ons kindje thuis komt maar ik ben zo bang dat mijn angst tot werkelijkheid wordt! Zit er echt doorheen als ik eerlijk ben..😔😪

Aah balen! Mag je nog wat langer afwachten als alle controles goed zijn? Soms mag dat in overleg met de VK, als die het dan nog wil begeleiden. En mijn kindje kwam op de dag dat we naar het ziekenhuis moesten, dus misschien voelt het niet zo, twee dagen is enorm lang zo op het eind. Dus wie weet. Vind je vooral inleiden vervelend of dat je in het ziekenhuis zou moeten bevallen? Misschien kun je dan alvast kijken hoe je dat minder vervelend kan maken.

Ik begrijp je vraag over nog even wachten. Ergens zou ik dat willen maar om een keer een punt in de tijd te zetten is wat het ook wat duidelijk en overzichtelijk maakt. Ik vind het vooral heel naar het ballonnetje zetten. Je bent zo enorm kwetsbaar. Om het even plat te zeggen, je benen wijd en je helemaal bloot geven. Dat vind ik zo kwetsbaar en spannend. Kan daar heel naar van worden als ik er aan denk. Inleiden zie ik niet perse tegenop. Dan komt ook het moment daar dat je eindelijk je kindje mag ontmoeten en dat is wat ik voor ogen houd. Maar vooraf al die handelingen ( inwendige onderzoeken) vind ik echt niet fijn!