Partner neemt bekkenklachten niet serieus

Als hij het echt niet in wil zien dan zou ik de dingen die echt niet gaan gewoon laten liggen. Met name in het huishouden. Zo heb ik het ook gedaan. Ik vroeg meerdere keren de wasmand mee te nemen naar beneden zodat ik de wasmachine kon aanzetten. Hij vergat of deed het gewoon niet. Tot zijn boxers allemaal in de was lagen. Toen kwam de vraag; zijn er geen schone boxers meer? Nee, als je schone boxers wil moet je de mand mee naar beneden nemen want dat is mij te zwaar. En sindsdien doet hij dat dus ook. Zo geldt dat voor meerdere klusjes in huis. Vraagt hij dingen van je die echt teveel zijn dan moet je toch echt nee leren zeggen. Hij heeft het er maar mee te doen denk ik dan. Zij hebben de klachten niet. Als je verloskundige op de hoogte is van je klachten is het misschien een idee hem eens mee te nemen? Zodat zij nog eens uitleg kunnen geven. Of evt naar je fysiotherapeut meenemen. Het probleem ligt denk ik aan beide kanten. Jij zegt geen nee, en hij moet meer zijn best doen begrip voor jou te hebben.

Idd meenemen naar fysio en VK! En daarnaast voor jezelf (en je kindje) kiezen! Jij bent nu het allerbelangrijkst! Manlief moet zich maar even leren aanpassen 🙈🙈 misschien kun je in je omgeving ook anderen vragen om hulp? Zowel qua praktische ondersteuning als bij het doordringen tot je man? succes! 💪🏻💪🏻🍀

Ga je naar de fisio ervoor? Dan zeker je partner daar mee naartoe nemen! Bij de verloskundige gaf mijn man heel trots aan dat hij voor mij deed stofzuigen en dat vond hij al heel wat. Waarop de verloskundige antwoord; 'ik neem aan dat je er zelf bij was toen ze zwanger raakte?' Haha ik moet nog lachen om zijn gezicht toen. Overigens is mijn partner wel behulpzaam wanneer ik het vraag. Vraag ik niets dan laat hij mij lekker tobben en doorlopen. Maar goed ergens begrijp ik dat ik het zelf moet aangeven wanneer het niet gaat

Eh even boos worden? Het is JULLIE kindje in je buik. Ga je al naar de fysio? Misschien helpt het iets?! Maar je man moet maar begrip tonen.. snap niet dat sommige mannen zo zijn. Ik heb de zwangerschap veel complicaties gehad en erg veel pijn. Hele huishouden deed mn man. Koken erbij. Hij zegt dan dat is het minste wat ik voor je kan doen.

Eerlijk is eerlijk.. hij weet ook niet wat je doormaakt.. hij heeft geen idee want hij heeft het nooit meegemaakt ;) waarschijnlijk kan hij zich er ook geen voorstelling van maken.. dat kan je hem kwalijk nemen maar daar schiet je niks mee op.. proberen uit te leggen en wellicht een praktisch voorbeeld geven door op een plek hard te duwen waar jij pijn hebt om voor te doen wat jij de hele tijd voelt.. niet zomaar natuurlijk maar wel in overleg haha en anders zou ik de dingen lekker laten liggen 😊 succes xx

Hier hetzelfde verhaal. Zeggen dat hij het wel begrijpt, maar eigenlijk is dat dus helemaal niet zo. " Ja je hebt altijd pijn" uhh ja, jij hebt me zwanger gemaakt.. "je bent nog niet eens op de helft" ja ehh, gelukkig ook al geen slechte rug waardoor ik er dus al vrij vroeg last van heb.. nu 18 weken, vanaf 16 weken echt pas last ervan. Eikels af en toe 🤦‍♀️

Poeh daar schrik ik van hoor! Dan maar een keer goed boos worden of idd mee nemen naar de fysio. Mijn man werd boos op mij als ik juist teveel deed. Hij nam alles over en met liefde! Niet te lang door gaan!! Geef je grenzen aan, dan maar geen schoon huis of schone kleding voor je man in de kast, misschien gaat ie het dan uiteindelijk zelf wel doen🤭😂

Tsja heel herkenbaar... Maar moet toegeven het is ook voor een ander lastig te begrijpen en in te leven. Hier ook bij beide zwangerschappen last van bekkeninstabiliteit en enorme pijn aan ribben. Wat helpt.. veel laten liggen! En zelf ook daadwerkelijk veel liggen en rusten. En het heel veel keer per dag benadrukken. - ik heb teveel pijn aan mijn heupen til jij de wasmand omlaag.. hetzelfde voor wasmand weer omhoog. - ik teveel pijn.. verschoon jij de oudste even.. ik mag hem/haar niet meer tillen. - lang staan doet mij teveel zeer. Kook jij vanavond? Etc. Etc. Misschien kan je online artikel vinden over bekkenpijn en wat je dan niet meer kan doen... En hem dat laten lezen..

Wat vervelend! Ik zou daar meteen tegen ingaan! Word al boos als ik eraan denk dat iemand zo kan reageren. Mijn vriend die deed me wel eens na als ik een geluid maakte als ik pijn had. Alsof het grappig is. Ik heb hem toen toch even duidelijk gemaakt dat hij dat noooit meer hoeft te doen. Duidelijk zijn wat het met je doet. Mannen ruiken niks.

Wie niet horen wil moet voelen.... Dus laat lekker alle zware dingen liggen en doe alleen lichte dingen dan wordt het wel duidelijk. En wellicht niet alleen zeggen dat je pijn hebt, bij mij partner werkt het ook goed om een vergelijking te geven. Bijv met m'n bekkenpijn alsof je op de grond ligt en iemand met 1 voet en volle gewicht op m'n stuitje staat te dansen... Dan begrijp hij beter wat de impact is van de pijn ipv alleen te zeggen ik heb pijn.... Als iemand constant tegen ons zegt ik heb pijn zouden wij dat op gegeven moment ook vervelend gaan vinden met het idee kom op je kunt echt wel iets doen. 😉 in ieder geval succes ermee!!

Ah ja dat. Hier was dat ook wel zo. Zo bijzonder dat je de wasmand voor de trap neerzet als in je moet het opzij zetten om er langs te kunnen en nog "vergeten" ze het. Of "zien" ze het niet. Kerels🙈

Al gedaan, maar hij werkt bijna 50u in de week.. dus voor hem ook wel lastig als hij thuis komt.

Ja en jij 167uur per week zwanger en pijn aan je bekken. Je man kan beter nu even een grote vent zijn, en gewoon gaan helpen. Hij gaat echt niet dood van een paar huishoudelijke klusjes en het zorgen voor zijn eigen kind. Als je doorgaat worden dit blijvende klachten en/of krijg je gehele bedrust opgelegd.

Is dat dadelijk ook de regel als je bevallen bent? Dat hij niet hoeft te helpen omdat hij 50 uur per week werkt? Moeder zijn is 24 uur per dag werken, zeker in het begin! Iets minder compassie hebben met hem en zn 50uur per week pijnloos werken, en iets meer voor jezelf! Ze snappen t idd niet, en dat kan ook niet, maar het is aan ons om daar geen genoegen mee te nemen. Ik zit nu thuis, 29 weken zwanger, kind van 5 met autisme fulltime thuis, huishouden, bekkenklachten enz. Het is puur overleven nu. Ik doe wat kan en de rest blijft liggen voor mijn vriend. Die is zzp er en werkt soms wel 80 uur per week. Dat is dan jammer! Het is ook zijn gezin en zijn huis. Ik zou ervoor tekenen te kunnen gaan werken en niet fulltime thuis te zijn hoor! Geloof me, als de kleine er is wordt het nog wel zwaarder dan nu. Kom voor jezelf ip💪🏻 Gewoon laten liggen wat niet kan, snapt hij gauw genoeg!