Pijn bevalling

Persweeen zijn relatief prettig, tenzij je ook mag persen. Als het hoofdje "staat"... dan is dat wel even eem kut gevoel...letterlijk. het voelt dan strak. Maar... dan heb je al 10cm ontsluiting en weeën doorstaan. En geloof me dat laatste mini stukje ga jij echt gewoon heel goed doorstaan na die 10 cm😉

Wat vervelend dat je zo tegen de pijn opziet. Ik was er met mijn eerste zwangerschap niet heel erg mee bezig. Ik liet het maar gewoon over me heen komen. Maar tijdens de bevalling heb ik wel gezegd dat ik niet meer kon vanwege de pijn maar de verloskundige moedigde me goed aan en zei dat de kleine er bijna was en toen ging de knop bij mezelf om. En na de bevalling vergeet je de pijn ook weer snel

Dat klinkt geruststellend 😊 dank je wel

Voor mij was het persen echt een opluchting, dan ben je zo dichtbij, dan is het echt nog maar heel even voordat je je baby in je armen hebt :). Ook gaf het mij een kracht, ik voelde haar hoofdje en dat motiveerde mij zo erg. Ik had een verloskundige gespecialiseerd in thuis bevallingen, ik heb echt geprobeerd zo goed mogelijk naar haar begeleiding te luisteren, en heb er geen enkel scheurtje aan over gehouden. Dit zegt natuurlijk niet dat dit bij iedereen zo kan, maar geef je angst aan bij je vk, zodat ze ervan op de hoogte zijn en jouw zo goed mogelijk kunnen begeleiden. Succes!

Denk dat je er wel rekening mee moet houden dat elke bevalling anders is en iedereen de pijn anders ervaart. Ik heb me er niet teveel op gefocust en het allemaal op me af laten komen. Naar mijn idee kan je een bevalling niet plannen. Ik moest zelf lang thuis wachten met weeën omdat het ziekenhuis waar ik wou bevallen vol zat. Uiteindelijk kon ik niet langer wachten en moest dus ineens naar een ander ziekenhuis. De weeën vond ik wel echt heel naar. Maar dat komt misschien ook omdat ik van 4 cm naar 10 cm ontsluiting ging in de auto. Maar de persweeën en de bevalling zelf vond ik geen pijn doen. Mijn verloskundige deed mijn bevalling en coachte heel goed waardoor ik er geen scheurtje aan over heb gehouden. Ik heb ook echt gedacht tijdens de weeën ik kan dit niet. Maar geloof me... je kan dit!

Ik was iemand die vooraf Perse pijnbestrijding wilde. Door omstandigheden kon dit niet meer tijdens mijn bevalling en ik moet zeggen dat de pers weeën en bevalling zelf echt te doen was hoor. Fijn nee, maar te doen. Don’t worry, je kan het echt!

Ik vond de pijn van de weeën echt vele malen erger dan de bevalling pijn. Ondanks dat ik tweedegraads ruptuur had erna. Maar ja. De weeën duurde bijna 20 uur en mijn bevalling maar 10 minuten..

Ik riep dezelfde dag nog, als dit het is, beval ik graag nog een keer! Ik heb de weeën pijnlijker ervaren dan de persweeën. Als tip kan ik je mee geven, ga opzoek naar jou houding die prettig is om de weeën op te vangen. Dat scheelt echt enorm! Voor mij was staan de fijnste houding, de weeën waren een stuk draaglijker en zwaartekracht, dus perste ook al wanneer ik een wee voelde. Toen ik mocht persen, voelde ik wel e.e.a. maar je bent zo gefocust op alleen dit nog en dan heb ik m'n kindje. Het voelde minder pijnlijker doordat focus lag op persen. M'n verloskundige begeleide me daarin ook goed. Het persen ging goed en toen ik langzamer moest ook goed vertellen dat ik moest uitpuffen want anders zou ik heel erg scheuren. M'n bevalling duurde 7 uurtjes, 6 uurtjes weeën en 1 uur persen en had 1 hechting die ik na een dag 1 niet meer voelde. Succes met je bevalling! En nog een tip, zorg dat je in een trans raak waarbij jezelf pijnstilling aanmaak. Dus zoveel mogelijk ontspannen en je gedachten naar het kindje brengen. Volgens m'n man draaide ik soms met m'n ogen alsof ik high was. Maar dat was dus eigen pijnstilling volgens m'n verloskundige door de ontspanning.

Bedankt voor de fijne reacties iedereen 😊

Ik vond het echt een hele bevrijding, na 21 uur weeën en een weeënstorm, dat ik mocht gaan persen. Het doet wel pijn maar ik vond het een veel prettigere pijn dan de weeën zelf. Uiteindelijk hebben ze een knip moeten zetten en daar heb ik helemaal niks van gemerkt. (Ik vroeg zelfs nog of ik uitgescheurd was omdat ze moest hechten haha)

Ik was voor de bevalling niet bang voor de weeen (ik had zoiets van het is een kwestie van volhouden en doorzetten) maar ik was wel bang voor het moment dat de baby eruit komt en bang voor het scheuren knippen enzovoort. Achteraf gezien was het preciess het tegenovergestelde. De weeen vond ik een hel en de knip etc voelde ik geen eens.

Hoi hoi, ik herken je verhaal. Ik was zelf ontzettend bang om in te scheuren of een knip te krijgen. Die knip is er gekomen maar die krijg je pas wanneer ze de boel verdoofd hebben en daar voel je verder niks van. De weeën worden naarmate je vordert steeds heviger maar als ze zich omzetten naar pers weeën is dat juist heel fijn want dan kun je er ook daadwerkelijk wat mee! Het cliché is waar als de kleine op je borst ligt ben je alle pijn alweer vergeten. In het herstel zal het daar beneden beurs aanvoelen maar ook dat wordt met de dag minder. Maak je er niet te druk over, de kleine moet er toch uit ;). Heel veel succes het komt allemaal goed!

Ik ben ingeleid en vond de pijn wel heftig.. heb ook een morfine pompje gevraagd en gekregen hierdoor kon ik mijn weeen beter opvangen. Zodra je 10cm ontsluiting hebt en mag persen halen ze de morfine los en ga je verder zonder.. Ik vond het moment dat het hoofdje staat pijnlijk.. dan moet je ook wachten met de volgende pers om het uitscheuren te voorkomen.. maar mij motiveerde de pijn ook juist met het idee nog 1x en hij is eruit! Laat het op je af komen meer kan je niet doen de een heeft ook minder pijn dan de ander.. you got thiss!! 🤗

Iedere bevalling is anders. Ik wilde perse in het ziekenhuis bevallen zodat ik pijnbestrijding zou kunnen krijgen. Daar aangekomen meteen 10 cm ontsluiting dus te laat voor pijnbestrijding. Ik was op het moment zelf ook heel bang voor de pijn en probeerde het daarom heel erg tegen te houden. Had ik maar geweten dat het best mee viel dan was ze er nog eerder geweest. Ik ben wel een beetje gescheurd maar heb daar niets van gevoeld ook na het hechten niet echt. Ik vond de rit naar het ziekenhuis met pers weeën in de ochtend spits het ergste van de hele bevalling 😂. Probeer vooral relaxt te blijven baby moet er toch uit 😉.

Zelf vond ik de pijn tijdens de laatste cm het pijnlijkste. Ook tijdens de persfase had ik heb gevoel alsof mijn rug in tweeën werd gescheurd en mijn ingewanden via mijn achterste eruit kwamen maar voor iedereen voelt t natuurlijk anders. (Van beide) Bij eerste ingeknipt, gehecht en niks van gevoelt, dit omdat de knip gebeurde tijdens de weeën en het hechten werd verdoofd. Bij de tweede uitgescheurd, gehecht niks van gevoelt, het hechten is wederom verdoofd.

Ik was totaal niet bang voor de bevalling en anti-pijnbestrijding. Ik ben binnen 4 uur bevallen (gerekend vanaf de eerste wee) en ging van 0 naar 5 cm in twee uur tijd met rugweeën en toen heb ik om een ruggenprik geschreeuwd. Ik wist niet waar ik het zoeken moest. Heb toen 20 minuten op de anesthesist moeten wachten en toen kreeg ik persdrang. Dit kon volgens de VK niet omdat ik pas 5 cm had. Nadat de ruggenprik gezet was controleerde ze mijn ontsluiting weer en zat ik op 10 cm dus de persdrang was toch zo gek nog niet. Ruggenprik heeft niks gedaan helaas, hooguit scherpe kantjes er vanaf gehaald. Toen ik eenmaal mocht mee persen was dat echt een opluchting. Het deed nog steeds verrekte pijn maar was beter te handelen. Ben niet uitgescheurd of ingeknipt. Heb alleen een paar dagen last gehad van een beurs stuitje. Ik heb 100x gevraagd hoe mensen die 24 uur over een bevalling doen dit overleven en de VK gaf aan dat als een vrouw 24 uur over haar bevalling doet deze niet direct zo intens is qua pijn. Ik had hooguit 10 seconden pauze tussen mijn weeën door en als je 24 uur over je bevalling doet dan zijn de pauzes vaak een stuk ruimer en de weeën minder intens. Maar of dat echt zo is kan ik je niet vertellen.

Was trouwens van beide ingeleid. Zonder pijn bestrijding. Omdat strippen niks uithaalde bij beide.