Placenta over baarmoedermond

Zo te horen zit hij niet OVER je baarmoedermond zoals je in de titel omschrijft. Vóór de baarmoederhals / ‘uitgang’ komt erg vaak voor en als je placenta verder groeit trekt deze nog omhoog en ligt het niet meer in de weg. Dus begrijp haar nuchtere reactie wel, nu nog totaal geen reden tot paniek. Heb dit zelf namelijk ook meegemaakt.

Het is inderdaad totaal geen reden voor paniek. Ik ken veel vrouwen bij wie het vanzelf goed is gekomen. En zo niet, dan is een keizersnede de enige mogelijkheid inderdaad. Maar ook dat is geen ramp toch?

Bij 0.6 % blijft hij liggen

Keizersnede is geen ramp maar vroeggeboorte en ziekenhuis bij bloeding is wel wat pittiger, maar TS: ik denk ook dat de verloskundige het positief inziet bij jou en vandaar haar nuchtere reactie

Aah gelukkig maar! Bedankt voor jullie reacties😊 Ik vind zelf een keizersnede wel een eng idee maar dat is iets persoonlijks..

Ik hoorde dit inderdaad ook op de 20weken echo. Een aantal echo's gehad om te kijken of het was opgeschoven en op de laatste echo was het net voldoende opgeschoven. Helaas bleek het anders, want ik kreeg bij 38 weken enorm veel bloedverlies (door die laag liggende placenta, wss bij het indalen) en moest daardoor in het ziekenhuis blijven en uiteindelijk ingeleid worden. Bevalling en kraamweek was door het vele bloedverlies extra zwaar (wegvallen, weinig lucht, extreem moe) Ik wil je niet bang maken, maar deze verhalen zijn er dus ook..

Bij mij is deze vanzelf opgeschoven, ik had er ook heel veel schrik voor. Wat bloedingen gehad rond 6-8 weken daardoor en daarna niet meer. Tegen rond ergens begin de 20 weken was deze opgeschoven tot een cm van de uitgang en is alleen maar meer opgeschoven. Alles kan nog 😊

Ik kreeg dit ook te horen tijdens de 20 weken echo en had hier dikke stress van terwijl de echoscopiste er heel nuchter onder bleef. 12 weken in dikke paniek doorgebracht om met 32 weken te horen dat de placenta voldoende naar boven was gegroeid. Nooit last gehad van een bloeding en keurig twee dagen na de uitgerekende datum vaginaal bevallen. Hoe lastig het ook is, probeer het te relativeren want de kans is heel klein dat de placenta niet opschuift. En geniet van je zwangerschap xx

Dankjullie wel! Vind het wel fijn om verschillende verhalen te horen zodat ik weet wat er mogelijk kan gebeuren. Vooral gewoon afwachten dus en misschien valt het mee :)

Hier de eerste 10wkn bloedingen gehad hierdoor. Met 18wkn lag hij er nog half voor en met 20wkn volledig weg en ook geen bloeding meer gehad🤗

Dat is schrikken! Wij hadden na de 20 weken echo ook deze ervaring. Bij ons werd er bij de vk redelijk nuchter over gedaan maar ze namen het wel serieus, dus doorverwezen naar het ziekenhuis. Vanaf toen stond ik daar onder controle. Dat vond ik wel jammer, want dat heeft toch een andere sfeer dan bij de vk. Gelukkig hadden we wel een hele lieve fijne gynaecoloog. Maar goed, in het ziekenhuis zeiden ze ook dat ik moest afwachten. Ze dachten eerst dat ook de navelstreng ervoor lag en dan zou de baby al met week 35 moeten komen. Maar dat was gelukkig toch niet zo. Na nog een echo (week 32) bleek de placenta een beetje verschoven te zijn dus dat gaf hoop, maar weer een echo later (was toen ong. 34 week) bleek dat er geen beweging meer in zat. Dus toen werd er een keizersnede met 37 weken ingepland. Het vervelendst vond ik dat die beslissing vrij laat werd genomen waardoor ik me tot die tijd moest voorbereiden op zowel een vaginale als een keizersnede. Je weet heel lang niet waar je aan toe bent. En je moet inderdaad niet gaan googlen want dan word je gek. Dus ben daar op een gegeven moment maar mee gestopt. Ik had gelukkig geen bloedingen tussendoor, al hebben ze me daar wel goed op voorbereid, mocht dat eventueel wel gebeuren. Op 6 juli is onze zoon gezond geboren en de geplande keizersnede ging heel goed. Ik werd ook daarop goed voorbereid en wist dus precies wat er ging gebeuren. Het nadeel was wel dat onze baby wat opstartproblemen had en daarop was ik wat minder voorbereid. Maar dat had gelukkig niets te maken met de voorliggende placenta. Hij was wel aan de kleine kant, maar ook dat had niet zoveel met de vroeggeboorte te maken, het is gewoon een kleintje. Mijn advies; ga niet googlen, bereid je goed voor op gesprekken met de vk en de evt. arts zodat je weet wat er gaat en kan gebeuren. Alles komt echt goed.

Bedankt voor het delen van je verhaal! Kan me voorstellen dat het soms vervelend en onzeker was allemaal, maar fijn dat uiteindelijk alles wel is goedgekomen!

Hoi Elodi, Ik had dat. Het heet Placenta Praevia. Kun je even googelen. Meestal trekt het nog weg. Bij mij gebeurde dat ook maar niet ver genoeg. Ik kreeg daarom een geplande keizersnee met 37 weken. Ze noemen het ook wel een gentle sectio. En dat was het ook. De bevalling is mij uitstekend ‘bevallen’. Ik kijk er heel positief op terug. Het was echt een ‘eitje’, ook voor mijn zoon. Die piekgaaf ter wereld kwam en een heel rustige baby is die zelden huilt. Het herstel vd keizersnee is minder leuk. Het duurt langer en je wordt gedwongen tot rust. Wanneer je iemand hebt die alle huushoudelijke taken kan overnemen, zorgt dat jij goed eet en af en toe helpt met de kleine, is er geen probleem. Je kan je baby prima zelf optillen, aanleggen, boertje laten doen, verschonen en weer in bed leggen. Omdat de kleine 8x per dag voeding nodig heeft uit jouw borsten, doe je er verstandig aan om zo veel mogelijk ‘met hem mee’ te slapen. Anders kom je niet aan je uurtjes slaap en raak je uitgeput. Hierdoor lig je de eerste weken sowieso de hele dag in bed met de kleine naast je. En door die bedrust genees je ook sneller vd keizersnee. Dus dat stemt goed op elkaar af. In eerste instantie baalde ik dat ik een keizersnee moest. Dat is nu anders. Ik zou er zo weer voor opteren. Een geplande keizersnee is niet te vergelijken met een spoedkeizersnee. Je maakt álles mee. En het is zo gepiept. Daarna begint direct het grote genieten. Qua bloedingen ben ik veel gewaarschuwd tijdens mijn zwangerschap. Maar ik heb er nooit een gehad. Ze halen de baby met 37 weken omdat er een kans is dat hij anders uit zichzelf probeert te komen, en dat kan niet met een placenta praevia. Dan wordt het gevaarlijk en dus alsnog een spoedkeizersnee (wat dus niet leuk is). Mijn kindje werd met 37.1 weken geboren en woog 2830 gram. Dat is een mooi gewicht voor die termijn. 10 dagen later woog hij al 3kg doordat we flink zijn gaan voeden. Hij is dus keurig op gewicht. Maar het gewicht is wel iets waar je als moeder bovenop moet zitten. Ze worden met 37 weken ook een stuk lichter geboren. En aan jou de taak om hem flink te voeden om dat op peil te krijgen. Mijn borstvoeding kwam gelukkig snel op gang. Maar ook dat wil wel eens lastig zijn na een ks. Zorg dus dat je een borstvoedingscursus hebt gedaan. Daar heb ik enorm veel aan gehad. En vraag of de cursusgeefster/lactatiedeskundige als contactpersoon kan dienen voor als je vragen hebt. Die vragen ga je krijgen. Meer info kan ik nu niet verzinnen maar hoop dat je wat hebt aan mijn verhaal. Heb geen angst voor de placenta praevia, maar als bij 32 weken blijkt dat je er echt een hebt, zorg dat je je goed voorbereid. Kennis is álles als je een prettige bevalling wilt en een giga roze wolk om op te zweven. 🤞🏽🧡

Aah heel erg bedankt voor je uitgebreide verhaal en tips!! Fijn dat jij ondanks alles er nog wel een positief gevoel aan hebt overgehouden. Ik wacht de 32 weken af, misschien verschuift de placenta voldoende, en zo niet, dan zal ik de tips er weer bij pakken en me goed inlezen.

Ik heb ook met de 20 weken te horen gekregen dat hij op minder dan 1,5 cm van mijn baarmoedermond zat. Ik maakte me absoluut niet druk, omdat de kans heel groot wat dat deze nog zou verplaatsen en er uiteindelijk ver genoeg vanaf zou liggen. Tot ik vrijdag avond begon te bloeden. Gelukkig was deze de volgende dag gestopt en mocht ik naar huis. Helaas maandag avond weer een bloeding, en ben gisteren weer thuis gekomen. Ik ervaar het op dit moment als super heftig, omdat niks zeker is. Ik ben vandaag 31.4 weken dus gewoon echt nog veel te vroeg. Vanmiddag heb ik een placenta lokalisatie maar ze dachten te zien op de echo dat er toch een “lapje” placenta op mijn baarmoedermond ligt. Vanmiddag word daar dus weer naar gekeken en gaan we een plan van aanpak maken voor de rest van de zwangerschap. Niet om je bang te maken, absoluut niet. Want bij iedereen loopt dit anders! Maar wel om een beeld te schetsen dat dit ook eventueel een optie is 🥺

Had ik ook. Bij 33 weken gewoon netjes omhoog getrokken. Met de groei van de baarmoeder gebeurt dit bij de meeste vrouwen, dus zeker geen reden voor paniek!

Ah wat schrikken zeg ☹️😘 Hopelijk kan je baby gewoon nog een poosje blijven zitten. Ze zullen vast een goed plan voor je maken! Misschien toch een keizersnede als de placenta zo blijft liggen? Bloedingen hoeven volgens mij niet gelijk wat slechts te betekenen wat ik zo heb gelezen... Heel veel succes in ieder geval!🍀🍀 Als je wilt hoor ik graag over een tijdje hoe het met jullie gaat :)