POI/POF Vervroegde overgang

Wat naar dat jij ook deze diagnose hebt gekregen. Deze heb ik ook gekregen in januari 2021. In december 2019 is onze dochter geboren, toen we voor een 2e kindje wilden gaan kwam ik erachter dat er iets niet klopte. Ik heb een jaar lang alle mogelijkheden uitgezocht. In december 2021 in een kliniek in Düsseldorf geweest en we zouden in januari starten. Maar ik werd maar niet ongesteld en wat bleek: zwanger!! Dus toch natuurlijk zwanger geraakt. Ik vond het doodeng in het begin! Maar inmiddels ben ik al 36 weken. In het begin heb ik wel extra echo's gehad.

O wauw! Gefeliciteerd! (<- of is dat inmiddels niet meer iets wat je zegt bij 36 weken?) Wat fantastisch voor je/jullie dat het is gelukt! Wanneer werd het minder spannend? En werden je overgangs klachten ook minder? Of had je die misschien niet?

Ik vond het minder spannend worden na een goede 13 weken echo en nipt uitslag. Toen ook de 20 weken echo goed was en ik beweging voelde kon ik genieten. Tijdens de zwangerschap geen overgangsklachten gehad. Maar nu sinds een paar weken mega opvliegers. Dat is normaal zei de verloskundige, ook als je niet met die overgang zit. Hoeveel weken ben je nu?

Ik ben nog maar net zwanger. Vandaag een early test gedaan die positief is. Doordat ik een half jaar geen menstruatie meer had gehad en toen ineens vorige maand wel heb ik eigenlijk geen idee hoe het zit. Ik heb nog steeds veel last van opvliegers en nachtzweten. Ik hoop dat dit minder wordt naarmate de zwangerschap vordert.

Hoi! Ik heb zelf de diagnose POF (vervoegde overgang). Ik ben 31 en na vele pogingen nu ruim 18 weken zwanger van onze eerste kindje middels eiceldonatie. Ik herken je angsten heel erg! Hoop dat het goed blijft gaan en dat je een mooie zwangerschap tegemoet gaat! 💙💖

Wow, wat moet je al veel doorstaan hebben. Gefeliciteerd! Hoe voel jij je? Via eiceldonatie lijkt me best heftig! Als ik het goed begrijp gaat het dan om een eitje van iemand anders? Hoe ga je om met het feit dat het niet kon met een van jezelf?

Dankjewel! Ik voel me eigenlijk heel goed. Weinig lichamelijke klachten maar het kindje doet het perfect gelukkig! Waar ik wel erg last van heb is dat ik erg angstig ben dat er iets misgaat met deze zwangerschap. We hebben er jaren lang op moeten wachten. Ik begin ondertussen het kindje te voelen (af en toe en heel lichtjes nog helaas 😁) dat geeft wel iets meer rust. Het is inderdaad best heftig geweest! Er is op 13 jarige leeftijd een eierstok verwijderd en de andere heeft nooit echt goed gewerkt (POF) waardoor ik al heel vroeg (echt met 15 ofzo) wist dat ik waarschijnlijk vroeg in de overgang zou komen. Ik had dus eigenlijk nooit verwacht dat ik moeder zou mogen worden. Het is dan ook echt een enorm geschenk dat ik dankzij een eicel van iemand anders nu een kindje in mijn buik draag en straks mama word. Ik heb nog geen enkel moment gedacht; dit voelt niet als mijn kindje. En als ik lotgenoten mag geloven, voel je 0,0 verschil wanneer het kindje geboren is. 🥰 Tuurlijk is een hele stap geweest om dit uiteindelijk te gaan doen maar ik denk dat de meeste vrouwen die een intense kinderwens hebben en zelf geen eicellen meer hebben, hiervoor zouden kiezen. Je draagt het toch wel in je eigen buik en de zwangerschap en bevalling zijn gewoon normaal. Alleen mijn stukje DNA mist. En het heeft wel het volledige DNA van mijn man natuurlijk. Uiteindelijk denk ik persoonlijk (dat komt ook misschien door wat we hebben meegemaakt) dat ouderschap niet draait om DNA maar om liefde voor je kind. ☺️💖 Heel verhaal, sorry 😬 Hoe ben je achter de diagnose POF gekomen? En hoe voel je je?

Dit klinkt als mijn verhaal! GEFELICITEERD!! 🥰🍀 Ik ben een jaar na onze dochter in de vervroegde overgang gekomen. Ook gelijk heel erg, want ij werd niet meer ongesteld, dus ik had ook direct geen eisprong meer. Wij hebben 2 keer ivf mogen proberen en de eerste keer was er 1 follikel, 1 eitje en 1 embryo.. deze is toen teruggeplaatst, maar werd geen zwangerschap.. Laatste poging is 5 april afgebroken omdat ik niet op de stimulatie reageerde en wonder boven wonder had ik 6 mei een positieve test in mijn handen! Helemaal natuurlijk!.. Het is inderdaad doodeng, maar de vervroegde overgang zegt iets over de hoeveelheid van je eitjes en niet over de kwaliteit. Daar blijf ik inmiddels aan vasthouden! Inmiddels nu 16 weken zwanger en een goede 13 weken echo gehad en een goede nipt!

Vanochtend testte ik 'niet zwanger' met een clear blue weken indicator. Ik weet niet of er een kans is dat die test niet klopt, maar ga er vanuit dat het ook deze keer uitloopt op een miskraam.

Ik zie dat ik helemaal niet heb gereageerd. Excuus. Ik kwam erachter doordat mijn menstruatie uitbleef en ik verschillende klachten kreeg zoals vermoeidheid, opvliegers, droge huid, nachtzweten etc. Vervolgens naar de poli fertiliteit die het bevestigde n.a.v. bloeduitslagen. Inmiddels heb ik vanochtend een test met 'niet zwanger' gehad. Dus ik voel me wat verdrietig. Al wist ik natuurlijk dat die kans erin zat.

Ik wens je ontzettend veel sterkte! ❤️ dikke knuffel!

Hee, ik herken je verhaal. Weet je zeker dat je pril zwanger was? Ik zit waarschijnlijk ook vervroegd in de overgang. Ik ben 24. Afgelopen week ook een positieve zwangerschapstest in handen gehad (er stond zwanger 1-2 weken). Maar ik ben dus helemaal niet zwanger. Dit heeft alles met de overgang te maken. Je lh gaat omhoog en dan kan een zwangerschapstest positief uitslaan. Hoewel jij wel ongesteld bent geweest dus misschien was je wel echt pril zwanger. 😉

Ik had meerdere positieve testen. Best veel eigenlijk omdat ik het moeilijk kon geloven. Kan het dan ook?

Nou… ik heb dus altijd licht positieve zwangerschapstesten (streepjes) en clearblue gaf ook zwanger aan. De testen daarna gaf hij dan weer ‘niet zwanger aan’ Ik was toen ook echt dolblij maar het was echt een enorme knal in het gezicht toen ik erachter kwam dat ik dus helemaal niet zwanger ben maar het gewoon overgangsklachten zijn. 🙈 Heb jij toevallig ook altijd positieve ovulatie testen (bv van clearblue?) ik heb eigenlijk altijd een smiley behalve als ik teveel gedronken heb van te voren. Dat kan namelijk ook een teken zijn van de overgang. Maargoed. Ik ben ook niet meer ongesteld dus ik denk dat onze situatie wel anders is.

Hoe ga jij er mee om dat je pof/poi hebt? Ik vind het echt loodzwaar. Wij hebben nog geen kinderen maar wel een enorme kinderwens. Door ziekte zat ik per direct in de overgang. Wij moeten uitwijken naar eiceldonatie maar dit willen we wss niet gaan doen. Het voelt voor nu gewoon niet goed. Ik vind het echt het moeilijkste wat ik ooit heb meegemaakt. 😢

Zo ziet mijn zwangerschapstest er bv uit. Heel licht positief. Even kijken of de kwaliteit van de foto hier ook goed is. 😅

Dit is misschien een betere foto.

Ik heb de weken indicator van clear blue twee keer positief gehad en veel verschillende testen met zulke streepjes zoals op de foto hieronder.

Ohja nee ik denk dat je wel echt zwanger bent. Mijn streepjes zijn namelijk lichter. Misschien even prikken op hcg? Of de verloskundige bellen?

Ik vind het ook erg moeilijk. Ik voel me heel eenzaam en mislukt als vrouw. En in de steek gelaten door mijn lichaam. Wij hebben wel een dochter waar we heel erg blij mee zijn, maar we willen heel graag nog een kindje. We hebben dat altijd gewild. Het voelt naar als iemand zegt: 'Ach, gelukkig heb je al een kind'. Daarmee lijkt mijn gevoel er niet te mogen zijn of mijn wens minder groot dan bij mensen die geen kinderen hebben. Ik snap dat het eruit kan zien alsof ik niet tevreden ben met 1 kind, maar het is zo anders als je zelf in de situatie zit en je die wens voelt. Ik voel me overgenomen door het in de overgang zijn terwijl ik daar nog helemaal niet aan toe ben voor mijn gevoel. En het krijgen van een kindje is zo'n enorm gevecht. Ik ben er ook nog steeds echt wel stuk van dat ik al in de overgang zit.