Positieve bevallingsverhalen?

Vooral onthouden dat het bij iedereen anders is én elke bevalling anders is. Ik heb meerdere bevallingen gehad en er was een aanzienlijk verschil. Mijn positieve ervaring: Ik ben ingeleid. Ze zeggen dat dit veel heftiger en pijnlijker is dan een natuurlijke bevalling. Ik ben om 8 uur ochtend aangekomen. Tot 0:00 uur rommelde het iets maar kon gewoon van alles nog doen. Je voelt het wel, maar gewoon ‘oké’. In de nacht begon het heviger te worden en had ik inmiddels 9,5 cm ontsluiting. Ik heb maar 6 minuten echt geperst en daar was onze mooie baby. Geen hechtingen, geen extreem bloedverlies en geen depressie.

Hier een thuisbevalling van nog geen uur, zonder scheuren of iets! Kan dus ook 😊. Ik zei in m’n zwangerschap trouwens als mensen kwamen met enge verhalen dat ik daar geen interesse in had om naar te luisteren, met een sorry erbij.

Daar teken ik alvast voor! Wat fijn!

Ik ben nu zwanger van de tweede en ik hoop dat het net zo makkelijk gaat als bij de eerste 😂😂. Werd om 11 uur in de ochtend ingeleid kwam 2 uur later jn een weeenstorm nouja dat was wel heftig maar goed 15.13 werd onze zoon geboren en 18.15 was ik weer thuis 🤷‍♀️. Alles ging volgens de boekjes behalve dan de ruggenprik EN ik heb niet gepoept waar iedereen bij was 😂😂. Mijn schoonzus haar eerste kind hebben ze eruit moeten trekken met vacuümpomp, de tante van mijn man is bijna 36 uur bezig met haar 5 de kind eruit te krijgen..... weetje het is gewoon bij iedereen anders. En elke bevalling is anders. Ik stond er gewoon heel positief in en denk boven alles dat dit mij echt geholpen heeft. Om mij heen hoorde ik ook alleen maar horror verhalen en daar kwam ik dan met mijn verhaal 3 keer persen en kind was eruit 😂😂😂 3 uur later was ik weer thuis. Schaamde me bijna om te vertellen hoe makkelijk het ging. Maar goed in December komt de tweede word het dan het dan net zo makkelijk of kom ik dan mischien in mijn eigen horror verhaal terrecht

Wauw, dat is een mooie ervaring!

Ik las die verhalen expres niet inderdaad, want anders zou ik zo bang worden. Ik had een best zware bevalling, maar nooit in levensgevaar geweest en mijn dochter gelukkig ook niet. Ik had wel een knip en een scheurtje ook, maar ook dat herstelde goed. Het is zeker goed dat die verhalen gedeeld worden, maar houd in de gaten dat die veel minder vaak voorkomen dan de 'normale' bevallingen. You can do this!

Dank voor het delen! En dat komt helemaal goed in December ;-) Zou je eigen “mind” nog van invloed zijn op het verloop van een bevalling? Echt medische dingen natuurljk daar gelaten.

Thanks!

Hier ook een positieve ervaring hoor! Thuis bevallen. Veel onder de douche op de grond gezeten. Daar kon ik me goed ontspannen en ben zelfs periodes weggedummeld. Ook geen hechtingen of een knip😊

Vond het allemaal best spannend, zeker op het einde van m’n zwangerschap. Ik woog zelf 10 pond bij geboorte (tweede kind) en dacht, mijn hemel, moet ik dat straks ook uit persen?! Uiteindelijk heeft mijn bevalling net geen 7 uur geduurd; van spontaan gebroken vliezen tot mijn meisje op m’n borst. Ja, weeën doen verdomd veel zeer en wanneer het hoofdje staat snap je de term ‘ring of fire’ maar… Ze woog (maar) 6 pond en ik heb (maar) 20 minuten geperst. Ik kijk er dus enorm positief op terug. Mijn vagina is gewoon weer zoals het was, geen depressies en een heerlijke meid van net 1. Zou het zo weer doen. Het kriebelt al, haha! Probeer maar te denken, in de 21e eeuw gaat het vaker goed dan fout. Let goed op jezelf, vraag om hulp en praat erover. Het komt goed! 🍀

Mijn positieve ervaring, bevalling van mijn eerste kindje met 40 + 4. Na het strippen werd ik s’nachts rond 2 uur wakker met weeën heb toen de vk gebeld die was er een half uurtje later en toen bleek dat ik al 5,5 cm ontsluiting had en naar het ziekenhuis mocht (was mijn eigen verzoek) in het ziekenhuis zijn mijn vliezen gebroken en ging de rest van de ontsluiting heel snel. Om 7 uur mocht ik gaan persen en om 7:24 is onze zoon geboren. Dit alles zonder pijnbestrijding. Wel wat hechtingen maar dat was om dat het laatste stukje iets “te” snel ging.

Hier een fijne bevalling! Om 00.10 aangekomen in het geboortecentrum met 3,5 cm ontsluiting en in bad bevallen om 03.49 met 30 min perstijd. Verder 2 hechtingen en geen gekke dingen. Dit is wel mijn 1e kindje dus ervaringen zullen ook verschillen. Ik hoor vaak dat de perstijd korter is voor volgende kindjes.

Op een maandag nacht wat last van rugsteekjes wat in de loop van de dag erger werd. Vanaf eind vd middag heftige rug weeen weg puffen. Op dinsdag nacht heftige weeen en om 6 uur 4 cm, om 08.20 7 cm en om 11.55 is mijn kleine man, onverwachts thuis geboren. Halfuur geperst. Natuurlijk doet het mega veel pijn. ik merkte dat mijn lichaam in een overlevings stand ging en wist wat ik moest doen om weeen te overleven haha. Ik was doodsbang voor de bevalling en ik zou het nu zo weer doen! Als het ging zoals het nu ging. Ik heb geen cursus gevolgd, gewoon geluisterd naar verloskundige en me lichaam vertrouwd.

Hoe meer je ontspannen bent en vertrouwt op je lijf en je 'er aan overgeeft', hoe beter je lijf z'n werk kan doen! Is natuurlijk geen garantie voor een probleemloze bevalling maar denk wel dat het verschil maakt!

Maak je maar niet te druk hoor! Ik had echt geen positieve bevalling (lang geduurd + vacuüm pomp gebruikt), maar heb er echt geen trauma aan over gehouden. Het zijn gewoon de laatste loodjes en dan heb je die kleine in je armen. Wat mij betreft was alles echt niet vergeten, maar zou het zo nog een keer doen. Het is het waard! En ja, misschien hangt het wel van de mindset af. Ik ging er nuchter in en kijk er ook vrij nuchter op terug.

Bij mij ging het heel makkelijk. Ik zou het de volgende dag zo nog een keer doen. Ik was ook zó bang voor wat er ging komen door alle verhalen dat ik gewoon niet kon geloven dat dit het was. Het was helemaal niet zo heftig bij mij. Ik had wel van te voren geoefend met de anibal, dat gaf me al wel veel vertrouwen voor het persen. Ik ben niet uitgescheurd. Alleen de overgang van ontsluitingsweeen naar persweeën was even moeilijk omdat ik toen de pijn niet meer kon opvangen, maar ook dit was wel even klote maar ook wel goed te doen en duurde ook niet zo lang. Ik was helemaal alleen toen ik m'n ontsluitingsweeen aan het opvangen was, want m'n man lag al in bed. Ik zat lekker thuis in de woonkamer en dat was heerlijk rustig in m'n eigen bubbel. Dus nee, het hoeft helemaal niet zo heftig te gaan. Wellicht dat dit helpt. Ga er vanuit dat het gewoon goed zal gaan. Zet hem op! You got this!

Hier mee eens. Tuurlijk is het spannend en eng maar vertrouw op je lichaam en op de artsen die je bijstaan.

Negeren! Bij alles richting je bevalling is dat het devies. Althans, de negatieve verhalen echt “outzonen”. Er zijn namelijk altijd mensen die je fijntjes willen vertellen dat ze bijna dood waren. En begrijp me niet verkeerd, ik vind dat oprecht heel erg, maar het wordt vaak op “niet gepaste” plekken verteld 🙃. Daarom zeg ik: negeren. Elke bevalling is anders, allemaal spannend op hun eigen manier. Maar zeker niet elke bevalling (juist niet) draait uit op een Netflix-waardige drama-serie. Het verkoopt alleen beter, die spannende verhalen. 🤷🏼‍♀️ Positief verhaal: Van mijn eerste kindje bevallen met 38 weken. Om 20:00 uur een kopje koffie gedaan met een vriendin. Toen die naar huis ging ben ik gaan douchen. Kreeg daar wat buikpijn. Bleken weeën. Om 22:00 de vk gebeld. Die is gekomen, om 23:00 toen zat ik op 3 cm. Ze zou om 2:00 uur terug komen om te checken. Om 24:00 de vk gebeld dat ze toch weer mocht komen, om 00:45 had ik 7 cm. Vliezen gebroken door de vk, onze zoon is om 01:30 geboren, thuis. Placenta kwam 10 minuutjes later. Had 3 hechtingen nodig. Na het hechten lekker onder mijn eigen douche gestapt. Om 3:00 lag ik met m’n zoon in een vers opgemaakt bedje met een beschuit met muisjes 😃

Mijn bevalling was erg snel maar kijk er terug op met trots. Ik heb bijna 11 uur weeën gehad, geen ruggen prik want ik was al te ver. Ik kreeg een infuus in me hand, nou ik ben als de doods voor naalden maar ik voelde er niks van! 🤣 Ik heb 6 minuten geperst, dat ging iets te snel maar had maar 2 hechtingen eraan over gehouden. Het ademen was soms wat lastig hier en daar maar ik kijk er goed op terug. Mijn lichaam nam de leiding en ik accepteerde dat. Ik heb een negatief zelfbeeld over mijn lichaam maar toen ik dat had meegemaakt en kon zien wat mijn lichaam kon doen was ik trots. Mocht de dag erna lekker naar huis. Ik had later wel postnatale depressie maar depressie was al jaren voor de zwangerschap. Echt luister niet naar die horror verhalen.. je kan het! 🍀 natuurlijk is het spannend maar je kan dit echt 😊

Hier een snelle bevalling van eerste kindje, geen enkele herinnering van pijn tijdens de bevalling en maar 2 hechtingen. Bevallen in week 38, stonden nog te klussen op zolder😅 Weeën begon rond 14.00, heb aan de keukentafel op een krukje gezeten en wat rond gescharreld om de tijd te doden. verloskundige was er rond 17.30 en zei ' 20.30 / 21 uur komen we weer, gaat nog even duren'. Om zelf 20.30 gebeld waar ze bleven, mocht vast naar het ziekenhuis komen want er was genoeg plek. Was om 21.00u in het zkh, tot ieders verbazing al 9 cm onsluiting. 22.45 uur is hij geboren.