Positieve ervaringen ziekenhuisbevalling

Ik ben ingeleid vanwege een hoge bloeddruk en vorige week dinsdag in het ziekemhuis bevallen. Wilde in bad bevallen en die keuze respecteerden zij mits mijn bloeddruk niet door het dak schoot. Uiteindelijk niet gedaan omdat ik douchen al niet chill vond. Heb wel een ruggenprik gehad maar na een weeënstorm van een flink aantal uren wilde ik die zelf en was echt de beste keuze, wat een verlichting en was er super fel op tegen. Binnen no time zat ik daarna voor mijn fevoel op 10 cm. Wilde absoluut geen vaccuumpompen o.i.d. tenzij medische nood uiteraard. Heb op mijn gemak 2 uur lang geperst, geen knip en alles goed verlopen. Ze namen echt de tijd voor mij een coachten mij door het persen heen. Al met al een goede ervaring!

Ik vond het medische gedeelte juist heeel fijn. Ze hebben alles met me partner besproken (dat was m’n wens want joehoe ik heb weeën vraag me niks) en die heeft sommige verzoeken ook gewoon afgewezen omdat hij het op dat moment nog niet nodig vond. Bij mij zijn er ingrepen geweest (bespaar je de details) maar die waren ook ECHT nodig. Ik kan me vaag herinneren dat ze me alles hebben uitgelegd, de noodzaak ervan, etc. Volgens m’n partner hebben ze niks zomaar gedaan. Ze nemen echt de tijd voor je en je bent niet “een nummertje”. Ik zelf vind het idee dat wat er ook gebeurt er ergens wel een arts rondloopt die je kan helpen heel fijn!

Is een geboortehotel geen optie? Zit vaak aan het ziekenhuis vast maar heeft wel een huiselijke sfeer. Mocht je medisch worden, ben je er zo

Ondanks een pittige bevalling met weeënstorm, vacuümpomp en knip heb ik een top ervaring in het ziekenhuis gehad! Ze hebben me bij elke beslissing betrokken, alles steeds duidelijk uitgelegd waarom en hoe. Ze hebben me er echt doorheen geloodst. Niets dan lof over het personeel. Waren allemaal even betrokken en lief voor me. Ik kijk er echt heel positief op terug.

Dit was ook mijn angst! Maar ik heb al mijn wensen in een gevoorteplan gezet en deze is - in ons bijzijn - ook echt doorgekezen door de verloskundigen. En zorg ervoor dat je partner (of wie er bij de bevalling is) goed je wensen weet, zodat hij die keuzes kan bewaken als jij aan het bevallen bent!

Ik wilde graag thuis bevallen maar toen kwam corona. Geen zwangerschapscursus daardoor meer kunnen volgen. Toen sloeg de twijfel toe, eerste kindje, geen idee hoe alles gaat. Toen toch maar gekozen voor het ziekenhuis. Eigen verloskundige erbij en 1 vd kraamzorg. 06;30 is ze geboren en om 10:00 zaten we alweer in de auto naar huis met zn 3tjes. Alles heel relaxed gegaan.

Ja ik in het ziekenhuis bevallen en bij de tweede straks zou ik het weer willen. Ik ben thuis begonnen. Maar ik trok het niet meer dus naar het ziekenhuis. In het ziekenhuis heb ik weeënopwekkers, katheter en ruggenprik gekregen. Weeënopwekkers had ik nodig want er zat niet echt schot in de zaak. Mijn man heeft op een gegeven moment dat ze zachter moesten want hij zag mijn pijn hebben. Dit hebben ze toen ook gedaan. Ik kan me dit niet meer herinneren, maar dit was zijn aandeel 😅 Ik had echt een hele lieve verpleegster. Was heel rustig, vertelde me van alles en had de tijd voor mij maar ook voor mijn man! Ze overlegde ook echt alles met mij (weet ik alleen niet meer) en met mijn man. Op een gegeven moment moest er echt vaart in komen en hebben ze verteld wat ze wilde doen. Mijn man heeft toestemming gegeven. Baby was er 😊 Ze hebben mij gewassen en ik moest verplicht eten en drinken. Had ik ook nog niet gedaan. Man ouders gebeld. Degene die toen werkzaam waren zeiden ook dat onze ouders mochten komen (het was 1.30 uur). Ouders na 15 minuten weer tactisch naar buiten geloosd en wij mochten een nachtje daar slapen. De baby lag gewoon naast mij. Volgende dag moest ik wel douchen en plassen (beetje akward) waar de verpleegster bij was eerder mocht ik niet naar huis. En toen blij naar huis. Ik uitgeslapen (zover dat kan) want de zusters hebben mijn man de baby eten laten geven in de nacht en zij deden de luiers en ik nog gedouchet en wel. Ik ben dus erg tevreden!!! Thuis wilde ik beginnen na 10 uur geen schot in de zaak maar wel heftige pijn toch naar het ziekenhuis gegaan. Men wat was ik blij! Nu 31 weken zwanger. Ik heb gezegd stuur mij gelijk maar, ik ga niet eerst thuis aanklooien😅 Wat ik vooral heel prettig vond ook was dat de verloskundige er steeds zo was (in het ziekenhuis) thuis moesten we haar steeds eerst bellen en voordat ze er was het voelde voor mij steeds uren te duren. En in het ziekenhuis druk je op een knopje en ze zijn er 😊 Van ruggenprik, knip, hechting en katheter (erin en er uit) niet als vervelend ervaren. Tuurlijk zijn er prettigste dingen, maar de weeën vond ik erger. Beetje hak op de tak. Maar ik ben dus erg tevreden.

Ik ben medisch geworden en in het ziekenhuis bevallen. De bevalling was echt heel heftig en is een spoed keizersnede geworden maar de begeleiding daar was echt geweldig!! Ze hebben daar zoveel ervaring en het was echt zo rustig en relaxed. Ik zou het zo weer doen!

Hele goede ervaring met het zh. Ze volgden precies mijn geboorteplan. Uiteindelijk foetale nood waardoor er toch moest worden ingegrepen. Er werd wel nog met mij overlegd maar op zo een moment wil je alle hulp zodat het goed gaat met de baby (mijn geval een knip, echt 100% meegevallen ook het herstel daarvan) daarna kwam ik zelf in de problemen. Heel veel bloed verloren. Toen het weer goed ging kwamen de gynaecologen (3!) die met mij bezig zijn geweest allemaal langs om na te bespreken en vragen te beantwoorden. Moesten nacht blijven, was heel fijn. Lieve verpleegkundigen. Goed verzorgd. Elke drie uur hulp met borstvoeding (daardoor een hele goede start ermee kunnen maken) was ondanks alles een hele positieve ervaring. Volgende keer ga ik ook weer naar het zh. 😊

Ik wilde sowieso in het ziekenhuis bevallen. Uiteindelijk waren er een paar complicaties en een keizersnede. Maar de begeleiding en hoe ze ons telkens eerlijk over alles informeerden en geruststelden was echt top! Mede daardoor heb ik ondanks alles echt een goede ervaring aan de bevalling en zelfs nu zoiets, dan heb ik een keizersnede ook eens meegemaakt. Ook de begeleiding op de kraamafdeling. Zonder hen was ik die eerste week niet doorgekomen en was de borstvoeding echt niet gelukt. Maar omdat zij eigenlijk alles qua voedingstijd voor ons bijhielden en de gekolfde melk telkens klaar maakten is het ons toch gelukt!

Ik wil straks wel even reageren als de ochtendspits hier voorbij is met de kids hihi. Ik volg even dan post ik straks mijn positieve ervaring! 😊

Ik ben nu bijna 36 weken zwanger. En ik wilde in de eerste instantie ook thuis bevallen. Lekker eigen bed, douche etc. Alleen moesten we dan een bed beneden hebben staan voor het geval je wel medisch wordt en naar het zh moet. Dit wil ik echt niet, die troep in de kamer hahaha. Mn vk zei gemiddeld 50% van de eerste bevallingen overgedragen geworden naar het ziekenhuis. Wat ons heeft besluiten om gewoon poliklinisch te gaan bevallen. Je hebt toch geen invloed op je bevalling. Het gaat nooit zoals je het in je hoofd hebt. Dus loslaten is key denk ik. Ik zeg altijd: ik geef me helemaal over. Hij zal er toch uit moeten. Of dat nu thuis is of in het ziekenhuis. Ze zijn opgeleid om baby’s op de wereld te zetten☺️

Ik ben thuisbevallen van mijn eerste zoon. Hierom wilde ik heel graag weer thuis bevallen van mijn 2e zoon in oktober. Ik was ook onwijs bang voor het ziekenhuis en alles wat daarbij komt kijken en de redenen die jij noemt. Echter liep dit even anders. Ik voelde me thuis helemaal niet prettig en kon niet ontspannen waardoor de ontsluiting niet vorderde. Ik heb na 10 uur weeën wegzuchten zelf besloten om naar het ziekenhuis te gaan omdat ik dit keer pijnstilling wilde. Eenmaal in het ziekenhuis heb ik de begeleiden heel positief ervaren! Allemaal zeer ervaren verloskundigen en verpleegsters die zodra ze de kamer binnen kwamen mee gingen puffen om me er door heen te slepen. De uitleg over de pijnstilling was duidelijk en ze hielden rekening met mijn geboorteplan. Ik voelde me er heel veilig. Ik had een grote eigen kamer waar alles aanwezig was en waar we privacy hadden. Alles waar ik bang voor was betreft ziekenhuis is nu omgedraaid . Ook de overdracht van de verloskundige naar het ziekenhuispersoneel ging soepel en snel. Kortom.. ik heb zowel thuis bevallen meegemaakt en nu ook ziekenhuis, allebei achteraf een positieve ervaring aan overgehouden. Daarnaast is mijn angst voor ziekenhuis drastisch verminderd door deze ervaring dus daar ben ik blij mee. Alles komt goed, waar je ook bevalt uiteindelijk. Doe wat op dat moment goed voelt 😊 succes!!!!

Ik moest omdat mijn bevalling met 36.1 begon.. eigen vk bleef omdat het zo snel ging.. 5.30 zh, 10.30 geboren. In de tussentijd 4 gynaecologen gezien door wisseling dienst, en een spoedje. Iedereen heeft het als rommelig ervaren, behalve ik zelf.. zat in mijn eigen wereld. Naderhand vond ik het fijn dat ik in het ziekenhuis was ivm paar dagen blijven. Komende bevalling ga ik toch weer voor poliklinisch kiezen.

Ik ben thuis begonnen, maar na 2 uur persen was mevrouw er nog niet, dus op het laatste moment naar het ziekenhuis voor, wat de planning was, weeënopwekkers, een knip en vacuümpomp. In de ambulance heeft mijn dochter alleen bedacht om toch een beetje tempo te maken, dus dit bleek allemaal niet nodig toen we in het ziekenhuis waren. Hier werd heel goed naar gekeken en er werden geen onnodige ingrepen gedaan. Uiteindelijk was ze er met 25 minuten nadat ik in het ziekenhuis aankwam. Ik had nogal wat bloed verloren, dus we moesten nog even blijven, wat ik ook al heel prettig ervaren heb. Uitstekende catering, lieve zusters en mijn vriend heeft me geholpen met douchen terwijl zij 't bed verschoonden enzo.

Ook ik ben in het ziekenhuis bevallen. Sowieso was dit al onze keuze, maar het werd uiteindelijk ook medisch. Ik wilde in eerste instantie geen ruggenprik, maar gezien ik een zenuwbeknelling in mijn rug bleek te hebben verging ik van de pijn. Zodoende adviseerde mijn verloskindige om toch voor een ruggenprik te gaan. Mijn ontsluiting stagneerde namelijk door de pijn. Dus op naar het ziekenhuis waar ze de hele nacht bezig zijn geweest omdat de kleine moeite had met de weeënopwekkers. Ze hadden al snel kunnen kiezen voor een keizersnede, maar dit was een laatste redmiddel. Uiteindelijk wel echt een knip en vacuüm nodig gehad, want de navelstreng zat om de kleine haar schoudertje waardoor ze steeds terug getrokken werd. Had niet langer moeten duren, want dan hadden wij wel op de OK beland. Ik had aangegeven dat alles mag als het in het belang van de kleine is, maar alles werd alsnog besproken en het team was enorm fijn. Hetgeen wat ik juist als negatief ervaren heb, maar dat merkte ik ook in het kraamhotel en heb ik ook al van meerdere mensen gehoord, is dat mijn man langs de zijlijn werd gezet. Al met al wel een prima ervaring.

Yup, ik zou absoluut niet in ziekenhuis bevallen hoor! En toen braken m'n vliezen met 32 weken.. Ik zou ingeleid worden, echter begon spontaan: handje v verpleegkundige vastgehouden.. maakte me niet meer uit! In mijn geval.. veel dingen met m'n man kunnen delen, dankbaar voor medische hulp, douche op je kamer en hulp bij afdrogen ook wenselijk, erna op dezelfde kamer chillen, m'n man bleef slapen en netjes geklopt voor storen,. Fijne ook snachts hulp en vragen kunnen stellen..

Ik koos er bewust voor om in het ziekenhuis te bevallen (geboortecentrum) en ben daar nog steeds zo blij mee. Had al heel snel enorme weeënstormen en mijn ontsluiting schoot niet op, waardoor ik er uiteindelijk toch voor heb gekozen voor een ruggenprik te gaan, wat-een-uitvinding!! Hartslag van de kleine ging enorm op en neer en ik was daardoor zo blij dat ik in goede handen was! Omdat het een sterrenkijker was, was de kans al groot dat ik een keizersnede zou krijgen, maar tot het laatste moment hebben ze geprobeerd hem via de natuurlijke weg te laten komen omdat ik dat zo graag wilde. Uiteindelijk toch een keizersnede, maar ook dat als super positief ervaren. Ik moet nu medisch bevallen, maar krijg wederom enorm goede begeleiding en heb al mijn wensen op papier kunnen zetten (geboorteplan, al vind ik dat persoonlijk dikke onzin maar goed). Ik zou het iedereen aanraden haha! Mocht er iets 'verkeerds' zijn, ben je direct in goede handen en dat geeft echt een geruststellend gevoel.

Ik werd ook medisch. Mijn ontsluiting vorderde niet, na 18u zat ik op 3cm 😅 Naar het ziekenhuis gegaan voor weeenopwekkers en ruggenprik. De mensen in het ziekenhuis waren echt ZO lief!!! Toen ik in paniek was hebben denk ik wel 5 mensen met me mee gepuft. Ze hebben de tijd genomen om het geboorteplan door te nemen stap voor stap, terwijl die eigenlijk gewoon al de prullenbak in kon 😅 Op een zeker moment was ik totaal in paniek en vroeg ik om een keizersnede (mijn zoontje had het niet meer fijn in mijn buik) - maar daar gingen ze echt niet mee akkoord. Ze keken echt wat het beste was voor mij en mijn baby. Toen met een vacuümpomp en knip geboren binnen 13 min. Elke stap werd besproken en met respect gedaan. Ik heb er een heel goed gevoel over en zou nooit meer een thuisbevalling willen! Ik heb ook nog een heel fijn nagesprek gehad. Maak je echt niet druk, de mensen in het ziekenhuis zijn er niet om jou te pesten of jou onnodig pijn te doen!

Ik had een bevalplan wat overigens heel prettig was zo hoefde wij niet alles uit te leggen hoe wij het wilden hebben. Helaas kan het anders gaan dan je had gepland. Ik hoefde wat mij betreft niet de hele tijd de ctg op mij te hebben, maar omdat Joas vroeg geboren ging worden was dit toch van belang. Uiteindelijk maar goed ook want zijn hartslag zakte steeds weg. Ik had liever ook geen knip, maar ook daar ontkwam ik niet aan. Hartslag daalde steeds zo heftig dat er snel gehandeld moest worden. Achteraf was zijn navelstreng twee keer om zijn nek gewikkeld en verklaarde dat de hartslag. Wat juist dan wel heel fijn is, is dat toen zijn hartslag zo naar beneden ging meteen de gynaecoloog bij je staat en mee kijkt. Je hebt wel echt alle medische kennis in één kamer. Na de bevalling viel ik flauw in één druk op de knop stond de hele kamer vol om mij en hun collega’s te helpen. Wat een ontzettende fijne mensen waren het allemaal en alles is tijdens de hele bevalling uitgelegd. Het boeide mij trouwens op een gegeven moment veel minder hoor. 😂 op een gegeven moment moest de vacuümpomp of knip te pas komen. Mijn vriend heeft toen besloten dat het een knip werd. 😅