Positieve verhalen kunstverlossingen

Ons eerste kindje is met een vacuüm cup ter wereld gekomen. Haar hartslag had met elke perswee een dipje en toen is het cupje geplaatst. Dit ging in overleg, evenals ‘nog 1 wee en anders moet ik een knip zetten’ (was niet nodig)… alles werd benoemd, aangekondigd en ‘overlegd’. Ik heb het als zeer prettig ervaren. Jackie had een klein bultje op het hoofdje, was na een dag weg. Ze heeft twee dagen paracetamol gebruikt. Lieve en tevreden baby, vanaf het begin. Zelf had ik twee hechtingen van een scheurtje. Placenta werd probleemloos geboren. Heel prettige bevalling om op terug te kijken!

Ik ben 6 keer bevallen. 2 x thuis & 4x medisch in het ziekenhuis. Alhoewel ik het thuis iets fijner vond, heb ik de ziekenhuisbevallingen ook als positief ervaren. Misschien hangt het af van de redenen waarom je medisch bent, maar bij mij is er altijd goed geluisterd. Wel is het handig om van te voren na te denken over eventuele ingrepen. Dan wordt je op dat moment niet overvallen door wat het ziekenhuis als routine ziet (bijvoorbeeld hoe snel de weeopwekkers omhoog gaan) Mijn 1e bevalling is met de vacuümpomp gebeurd. Ik vond dit niet traumatisch. Op het moment zelf zat ik compleet in de weeën, dus heb ik er niet heel veel van mee gekregen. De knip die gezet moest worden heelde wat langzamer dan een scheur, maar meer ook niet. Ik kijk er ook echt heel goed op terug. In het rijtje van 'fijnste' bevallingen staat deze zelfs op de 2e plek 🙈 Bij 2 bevallingen heb ik bijvoorbeeld persweeën op moeten houden. Dat vond ik veeel erger dan die vacuümpomp 😇 Succes alvast! Je kunt het ❤

Onze zoon is met een vacuüm pomp geboren. Na 2 uur persen zonder al te veel vooruitgang is besloten om hem een handje te helpen. Met de vacuümpomp was hij er na 2 persweeën. Alles ging ineens heel snel, maar werd wel duidelijk gecommuniceerd. Ineens stond de hele kamer vol personeel. De arts vertelde duidelijk wat hij ging doen en dat hij mij ging verdoven voor een eventuele knip (uiteindelijk niet nodig gehad, zelf 'op een goede manier' wat gescheurd). Placenta kwam vrij snel en heb zelf alleen wat last gehad van de hechtingen van het scheuren. Na de bevalling had onze zoon een bult op z'n hoofd. Die was na een dag of twee niet meer te zien. Wel denk ik achteraf dat hij flink wat hoofdpijn heeft gehad en misschien daarom slecht dronk in het begin. Was absoluut geen horror bevalling 😁 achteraf hadden ze van mij eerder mogen ingrijpen, ik was doodmoe van het persen zonder resultaat.. Inmiddels is onze zoon alweer een jaar oud. Blij en tevreden kind!

De verlostang wordt in Nederland al jaren niet meer gebruikt! Het is altijd goed om je wensen op te schrijven voor de bevalling en als het medisch mocht worden dit ook te geven aan de verpleging/klinisch verloskundige! Je leest ook vaak alleen de negatieve ervaringen online maar er zijn ook veel bevallingen die positief verlopen vergeet dat niet. En je hebt zelf altijd de regie, het jouw bevalling en kindje!

Ik ben 2 weken geleden medisch bevallen in het ziekenhuis (Isala Zwolle, ingeleid bij 36 weken). Ondanks dat ik medisch was hield het personeel echt rekening met onze wensen en toen ik na 42 uur weeën een ruggenprik wilde werd dit meteen voor mij geregeld. Ook tijdens de persfase werd rekening gehouden met het feit dat ik yoga technieken gebruikte in plaats van puffen en grote happen lucht. Echt een hele fijne ervaring. Van een kunstverlossing is geen sprake geweest maar dus wel een fijne, medische bevalling

Ik vond mijn bevalling traumatisch maar vooral het gedeelte toen ik thuis was. Toen ik in het ziekenhuis was had ik met opwekkers en een ruggenprik juist snelle ontsluiting. Maar mijn zoontje vond het niet meer fijn in de buik en had foetale nood door zo’n lange bevalling. Daarom een vacuümpomp. Ik vond de pomp zelf helemaal niet onprettig en mijn zoontje ook niet. Bij een volgende bevalling ga ik meteen naar het ziekenhuis voor een ruggenprik

Er wordt over het algemeen alleen geschreven over heel erg positieve en negatieve verhalen, de ‘mainstream’ lees je niet. Wat mayo schrijft zou ik ook adviseren. Lees je vooraf in zodat je een beetje kunt overzien wat je te wacht staat. Ik heb mijn ziekenhuis/vacuüm bevalling niet als traumatisch ervaren, ondanks dat er mega spoed was en de baby NU moest komen. Ze hebben een metalen vacuüm gebruikt ipv de (kleinere) cup. Was vooral erg blij me het vlotte en adequate handelen van de dokter. Mijn man heeft er wel even last van gehad, hij dacht dat de baby doodging. Ik had hem ook beter moeten voorbereiden (achteraf gezien)

Dank voor jullie ervaringen! Ja, ik probeer mij ook goed in te lezen inderdaad en ik ben zeker bewust van de meer negatieve ervaringen die online worden gedeeld, vandaar ook dit topic ☺️ In de boeken die ik tot nu toe heb gelezen, zit flink wat bias met betrekking tot medisch bevallen en kunstingrepen, dus dat helpt ook niet goed mee. Met 33 weken heb ik een consult bij de gynaecoloog dus dan wil ik ook mijn vragen stellen ☺️

Ik ben bevallen met een knip en vacuümpomp. Ik riep na een uur persen dat ze hem er maar uit moesten trekken. Zo gezegd zo gedaan. Het was voor mij echt een opluchting dat ze de pomp erbij pakte. Ik kon niet meer. Ze legde alles goed uit wat ze gingen doen en hoe ze het gingen doen. Ik heb het positief ervaren!!

Mijn bevalling was medisch en ik had een bingokaart vol met complicaties. Ik kijk er niet negatief of positief op terug. Het is wat het is. Ik had het anders gewild, ook gedeeltelijk qua communicatie, maar het was zeker niet traumatisch. Ik had van tevoren heel duidelijk gemaakt wat ik wilde (door me in alle opties te verdiepen), daar heeft het ziekenhuis zich redelijk aan gehouden. Wat betreft de vacuumpomp: Zoon was net voor het persen gedraaid en lag klem tegen mijn schaambeen. Hierdoor kon hij niet mijn bekken in en heeft de gynacoloog hem geholpen door te sturen met de vacuumpomp. Alles gebeurde tijdens persweeen. De eerste perswee werd het cupje geplaatst, de tweede wee werd zoon het geboortekanaal ingestuurd tot het hoofdje stond. De gynacoloog waarschuwde hier dat dit pijnlijk kon zijn en dat ik goed moest puffen, maar ik vond het eigenlijk helemaal geen pijn doen, meer een wat raar gevoel. 3e wee werd een knip gezet (zonder verdoving en ik heb er niks, maar dan ook helemaal niks van gevoeld, ook niet nadat hij geboren was voordat het gehecht werd), 4e wee werd hij geboren. Gelijk superalert en huilen met een APGAR van 9/10. En idd, ik deel mijn bevallingsverhaal zelden, want het was een mainstream bevalling. Ik heb geen reden om hier een topic over te openen, dus lees je mijn verhaal alleen hier, omdat je erom vraagt.

Geen vacuüm ofzo, maar wat was ik dolgelukkig dat ik in het ziekenhuis was. Mijn dochter werd geboren, maar ze ademde niet en spieren deden ook niks. Hartslag was er wel, maar dat wisten wij (vriend, moeder, ik) niet. Ze werd op mij gelegd, gyn en verpleegkundige zijn beide met handdoeken haar gaan 'afdrogen'. Voor mijn gevoel ging dat allemaal best heel erg ruw maar dochter reageerde nog steeds nergens op. Gyn heeft de navelstreng doorgeknipt en toen was kinderarts enzo er ook al. (Lees, er waren ineens 8 mensen extra in de kamer) Dochter ging naar couveuse, kreeg een zuurstofmasker op en nog steeds niks.. Uiteindelijk begon ze te huilen. Al deze acties hebben in totaal 3 minuten in beslag genomen. Langste 3 minuten van ons leven. Maar zo snel gaat het dus in het ziekenhuis. Het is wel zo, dat als ik thuis bevallen was ze het ook wel gered had. Gynaecoloog zei bij een thuisbevalling is alles ook voor handen om meteen actie te ondernemen, maar dan had ik wel meteen met ambulance naar het ziekenhuis gemoeten. Het ziekenhuis hier is sowieso een half uur rijden. Ik was dus echt blij dat ik, vanwege totaal andere redenen natuurlijk, medisch was en dus al in het ziekenhuis was.

Bij mijn bevalling ook geholpen met de vacuümpomp. Daar heb ik geen nare herinneringen aan. Ik was juist blij dat ze mij kwamen helpen. Ook mijn zoontje heeft er geen last van gehad. Hij zat lang in het geboortekanaal daarom een vacuümpomp.

Heel fijn en ik ben dankbaar dat je je verhaal wil delen 🙏 Juist de mainstream verhalen horen we te weinig 🌹

Graag gedaan, hoor! Het is ook niet zo dat ik het er niet over wil hebben. De bevalling an sich was gewoon niet heel bijzonder (voor anderen dan!)

Ik ben met de vorige bevalling ingeleid. Veel dingen aan m'n bevalling waren traumatisch maar niet het gebruik van de vacuümpomp. Ten tijde van de beslissing waren ze bang voor foetale nood (bleek achter af gelukkig niet het geval) maar onze zoon had wel de navelstreng om de nek. Dus toen er na 50 minuten persen geen beweging in zat hebben ze de Kiwi gebruikt. Volgens mij is dat het kleinste formaat cup. Na een dag was het puntje op z'n hoofd al bijgetrokken. Er heeft maar een paar dagen een kleine bloeduitstorting gezeten. Ik ben blij dat ze met behulp van de vacuümpomp zo snel en pijnloos mijn kindje ter wereld konden brengen.

Ik had een bevalling met vacuumpomp. Het was geen fijne ervaring (heel moeilijke en lange bevalling, vandaar ook de vacuümpomp). Ze deelden me gewoon mee dat ze het gingen gebruiken omdat mijk dochter haar hartslag teveel zakte. Maar ik ben ondanks alles superblij dat ze die beslissing gemaakt hebben. Het alternatief was het risico lopen op hersenschade bij je baby door zuurstofgebrek. Wat maakt het mij dan uit of ik ‘gehoord wordt’, op dat moment is de gezondheid van je baby en hezelf het enige wat telt.

Hier ook vacuümpomp, ik was enorm blij dat m'n baby eruit was ! Hij lag niet goed, ik had al bijna 2u geperst maar had nog uren kunnen persen maar had hem er nooit uit gekregen. Heb ook knip gehad, die genezing heb ik wel gevoeld maar verder totaal geen trauma, alleen maar blij dat m'n baby eruit was! Ze hebben alles verteld wat ze gingen doen en waarom dus heel netjes. Baby had wel flinke bult en eerste week last van z'n hoofd, heeft ook paar dagen paracetamol gehad. Maar verder niets aan de hand. Nu heerlijke blije baby en blije mama die moederschap tot nu toe een eitje vindt vergeleken bij zwangerschap 😁

Ik vond een een vacuüm pomp geen probleem. Ik was blij met ee n beetje hulp. Knip genas snel.

Ik heb ruim 2 uur geperst zonder resultaat. Zelfs met twee man sterk flink duwen op mijn buik, nul resultaat. Ik heb een knip gehad, hier voelde ik helemaal niks van, alleen het geluid vond ik totaal niet fijn. Uit eindelijk een kiwi verlossing gekregen, dit is wat vriendelijker dan de vacuüm. Ik voelde er totaal niks van en was zo blij dat ze er eindelijk uit was. Voordeel is ook dat de kleine er niks aan overhoud en je er ook niks van zag bij haar. Na een paar uurtjes mochten we al heerlijk naar huis.