Radeloos, ik voel me onder druk gezet.

Ik zou het persoonlijk houden. Is deze man getrouwd? Dan snap ik absoluut zijn bezwaar maar dat is hard gezegd niet jouw probleem. Het is jouw lichaam he? Jij beslist uiteindelijk of je dat laat doen of niet. Kan je geen afstand van hem nemen en het kindje alleen opvoeden?

Baas in eigen buik. En als hij echt echt niet wil, is dat rot voor het kindje, jou en hem. Maar voor hem geldt : dan had hij voorzichtiger moeten zijn. Uit seks kunnen nou eenmaal babies komen en hij heeft niet de juiste voorzorgsmaatregelen getroffen. Als dit kindje door jou zo gewenst is, ga er dan voor! Het komt uiteindelijk echt wel op zijn pootjes terecht.

Hij is hier wel de dikke egoïst vind ik... Als hij er niks mee te maken wil hebben dan is dat zijn keuze... maar hij kan je niet dwingen om de zwangerschap te beëindigen, dan alsnog uit je leven te verdwijnen en jou achter te laten met een psychisch trauma om U tegen te zeggen terwijl hij lekker verder door het leven fladdert met zijn wel al reeds vervulde kinderwens zonder een zorg in de wereld. Geniet van je zwangerschap en hou die egoïstische vent uit je leven. Dan ben je maar een BAM, dat is iets om trots op te zijn!

Als ik je verhaal zo lees moet je het kindje houden. Heb je een goed sociaal netwerk/vangnet om je heen voor ondersteuning? En als hij er niks mee te maken wil hebben dan zou ik het helemaal zonder hem doen.

Ik zou echt alleen naar jezelf kijken nu. Wat wil jij? Kan en wil jij dit kind alleen opvoeden, financieel en emotioneel? Dan vooral doen. Als je tegen je zin in abortus pleegt ga je daar je hele leven last van houden. Jullie zijn samen onvoorzichtig geweest. Als hij geen kinderen had willen hebben had hij ook verantwoordelijkheid kunnen nemen door een condoom om te doen. Als hij de keuze maakt geen deel uit te maken van de opvoeding, met zijn aanwezigheid of alleen financieel, dan is dat de enige keuze die hij kan maken. De beslissing om te aborteren ligt echt alleen bij jou.

Het kindje groeit in jouw buik, je hebt alle recht om ervoor te kiezen. Dat je geen relatie hebt met deze man maakt ook dat je hem niets, maar dan ook niets verschuldigd bent. Als hij het niet wil: prima, maar hij kan je niet dwingen tot een abortus. Als je het kindje wil houden dan zou ik dat zeker doen, als je straks spijt krijgt dan kan je niet meer terug. Hij hoeft niet betrokken te zijn he... en dat hij zich spermadonor voelt, tja van seks kunnen baby’s komen, dat is voor hem vast niet nieuw. Succes hoor!

Als hij geen verantwoordelijkheid wil nemen, prima. Jij hebt een kinderwens, bent al iets ouder en hebt pcos gehad... laat hem duidelijk weten dat je het kindje houdt voor jou als dat is wat je wil,natuurlijk. Als hij geen kind wil moet hij zich inwikkelen voor hij op visite gaat.

Ik zou het kindje ook houden, aan eigenlijk heel je verhaal kan je ook uitmaken dat jij het ook wilt, en je moet zeker niet onder dwang je kindje laten weghalen want daar ga je echt niet bovenop komen.. ik heb al zo veel verhalen gelezen van vrouwen die zo enorm veel spijt hebben gehad en na jaren is dat nog niet weg/minder. De keuze is echt aan jezelf, niet aan ons, niet aan de verwekker. En weet je, hij hoeft niks met het kind te maken te hebben, want zoals je zegt; het is een scharrel geweest. Het kan gebeuren, nu heb je ondanks dit alles wel een mooi wondertje in je buik, alsof het zo geweest had moeten zijn met je pcos, geen vaste relatie, en je leeftijd. Ik denk dat jij je kindje zo onwijs veel liefde gaat en kan geven dat je kindje het super goed gaat krijgen. Als de man echt het niet wilt, dan zal hij ook niet in het leven van het kind willen zijn en kan je het kindje de schade ook niet toebrengen! Denk goed na over wat je wil, maar weet dat als je besluit het kindje te houden, dat het je lukt! 💪

Lieverd, wat een wonder dat je toch zwanger bent geworden, ondanks de pcos en de leeftijd! En wat rot dat je je onder druk gezet voelt. Denk je dat hij uiteindelijk zal accepteren dat het jouw keuze is? Volgens mij weet je in je hart wat je wil/moet doen. Hij zal zich daar uiteindelijk bij neer moeten leggen, maar ik begrijp dat dat moeilijk te accepteren is. Een andere keuze heeft hij echter niet. Onthoud: jij beslist, wat voor nare dingen hij ook zegt en met welke argumenten hij ook komt. Ook al zijn die soms steekhoudend en is het voor jou wellicht een gevoelsding, jouw redenen mogen er net zo goed zijn. Zou je hem in het leven van het kindje willen?

Ik zou deze man (voorlopig) op afstand houden en bedenken wat jij zelf graag wilt. Als je geen abortus wilt moet je dit zeker niet voor hem doen. Ga er wel vanuit dat je dit kindje alleen op gaat voeden maar dat gaat je vast lukken. Heel veel sterkte met de situatie💋

Hij is niet getrouwd, hij is single, hij heeft 2 dochters uit een lange relatie. Hij kan het zijn dochters niet aandoen zei hij om te zeggen dat ze een broertje of zusje krijgen terwijl hij en ik geen relatie hebben, elkaar niet goed kennen en ik zijn dochters helemaal niet ken.

Klinkt als zijn probleem. Sorry, klinkt heel hard maar jij hoeft echt niet te boeten omdat hij een onserieuze relatie aanging met jou.

Dat voorzichtig zijn geld in dit geval niet alleen voor de man......maar zeker ook voor haar.Je kan hem niet dwingen het kind te willen en haar niet om het weg te laten halen.Uiteindelijk is ze baas in eigen buik ja.......denk dat beide de mogelijkheden tot zwangerschap hebben overschat.....persoonlijk zou ik kiezen voor het kind...en de vader laten voor wat het is.....

Hij vindt dat ik absoluut die beslissing niet zelf mag nemen omdat het impact heeft op zijn leven, ik heb hem ook gezegd: het is aan jou de keus wat jouw rol gaat zijn (of niet), vanmiddag is hij langs geweest, pissed alweer tijdens het praten, een uur daarna belde hij weer om helemaal uit zijn dak te gaan. Ik voel me zo vreselijk op dat moment (en jank veel)

Helemaal eens met bovenstaande reacties. Jouw lijf, jou beslissing. En natuurlijk bespreek je dat met elkaar en is het fijn als jullie op één lijn zitten. Maar als dat niet zo is, dan moet je keuzes maken voor jezelf. Betekent wel dat je het ws alleen moet gaan doen. Kan je dat en wil je dat? Dat is de grootste vraag. Ik zou je aanraden om een goede coach of psycholoog te zoeken die je kan helpen in deze verwarrende periode. Het kan enorm helpen om bij iemand die onpartijdig en onbevooroordeeld is je verhaal kwijt te kunnen zodat je het voor jezelf op een rijtje kan krijgen en je voo zelfvertrouwen je eigen keuzes kan gaan maken. Heel veel succed!

Sorry.. maar deed zei niet hetzelfde in dit geval?Ze noemt het zelf ook een scharrel.....ze kan niet verwachten dat hij papa gaat spelen..en hij kan geen abortus verwachten.....maar de man heeft hier niet alle schuld in vind ik....

Ik zei hem nog vanmiddag: het is hard gezegd maar je weet dat ik de eind beslissing heb he? Nou hij blijft erbij dat dat niet zo is. Want het treft ook zijn leven en toekomst en die van zijn dochters.

Zei=zij

En misschien is het inderdaad fijn om even afstand te nemen, zodat je tot rust kan komen. Zo te lezen helpen de gesprekken met hem daar niet echt bij...

Ik heb een netwerk, niet supergroot, maar de mensen die ik om mij heen heb steunen mij en met praktische hulp in welke beslissing ik ook ga nemen. ik weet al dat ik ook hulp kan krijgen van oa de pop poli in mijn ziekenhuis. En daarna van het centrum jeugd en gezin kocht dat nodig zijn.