Reactie zwangerschapsaankondiging naasten na miskraam

Ah meid :( wat heftig zeg en inderdaad goed aangevoeld en fijn dat je thuis was en niet daar! Geen ervaring met miskraam, maar ik heb wel lang op mijn zwangerschap moeten wachten, omdat mijn partner er nog niet aan toe was. Toen ook verschillende aankondigingen meegemaakt en die vond ik echt niet leuk. Gelukkig alleen via whatsapp/insta, niet in het echt. Dus geen ervaring met nepblij moeten doen in real life. Maar ik denk dat je je gevoel zeker niet hoeft te onderdrukken. Het is heel normaal en logisch dat je nu op dit moment niet blij kunt zijn voor een ander nadat je zelf nog met een onvervulde kinderwens zit (en zeer recent zoiets heftigs hebt meegemaakt). Ik denk dat mensen dat wel snappen en zo niet, dan is dat het gebrek van die mensen. Toen ik mijn zwangerschapsaankondiging ging doen, verwachtte ik ook niet alleen maar blijdschap van iedereen. Er was 1 situatie op een verjaardag waar er iemand was die al 2 jaar aan het proberen was. Ik heb bewust die persoon die avond een beetje ontlopen en het verder beetje klein proberen te houden. Maar goed, veel sterkte de komende tijd. ❤️

rot voor je dat je een miskraam hebt moeten meemaken. dat is zeker vervelend en een rottijd waar jullie nu doorheen gaan. verder is het wel zo dat hun leven ook door gaat. hun blijdschap mag er net zo goed zijn als jullie verdriet. voor nu is het voor jullie nog te vers. maar voor hun is het net zo goed spannend om aan te kondigen in verwachting te zijn. en voor iedereen is het anders hoe je het ervaart. jij hebt het gevoel dat je liever apart of eerder het nieuws wilde horen, zij dachten misschien dat dat juist extra confronterend zou zijn. mijn advies is rouwen op jou eigen manier en hopelijk kan je in de toekomst het los van elkaar zien. want jou miskraam, hoe moeilijk ook staat los van hun zwangerschap. en hun blijdschap en misschien ook angsten die bij een prille zwangerschap horen staan los van jou verdriet en misschien ook wel jaloezie. nogmaals ik snap dat dit erg pril is voor jullie en jullie nog volop in het gemis en wat als zitten maar dat betekend niet dat iedereen om jou heen stopt met het leven van hun leven en een zwangerschap aankondigingen hoort daar ook bij. sterkte met het verwerken van jullie miskraam en hopelijk mogen jullie in de toekomst ook het blijde nieuws verkondigen.

Helaas blijft dit altijd een lastige kwestie. Zelf ook een miskraam gehad en natuurlijk vond ik dat verdrietig, maar ik ben vrij nuchter mens dus ging al snel door met het leven. Vrij kort hierop was mijn schoonzus zwanger, natuurlijk had ik even een momentje van ah jij wel! Maar ik reageerde gewoon hartstikke blij want dat was ik oprecht voor hun. Het punt is dat je het jezelf altijd meer gunt dan een ander om een kindje te krijgen, maar ik wilde absoluut niet hebben dat ik niet blij kon zijn voor een ander zijn/haar geluk. Misschien heeft het bij jou meer tijd nodig, maar probeer niet te veel in het verleden te blijven maar kijk naar de toekomst! Jullie baby gaat er ook komen 🫶🏼 Neem wat tijd voor jezelf om dit verlies te verwerken maar probeer geen verwijten te maken naar de anderen… sommige mensen begrijpen niet dat dit voor jou wellicht lastig kan zijn, heb die verwachtingen niet van een ander, dan heb je zelf geen teleurstellingen. You got this!

Dit zijn altijd hele lastige situaties. Natuurlijk gun je het een ander, maar als de wens zo groot is en je net een miskraam meegemaakt hebt is dat heel zwaar. Je gevoel mag er gewoon zijn, maar ik denk niet dat ze jou met opzet zouden willen kwetsen. Misschien hadden ze niet door dat deze miskraam meer met jou doet en dat je het moeilijk hebt. Het ligt ook aan de band die je met iemand hebt natuurlijk, maar toen ik zwanger was en een vriendin van vrienden aan mijn man zijn kant pas een miskraam had gehad, heb ik haar voor de aankondiging wel op de hoogte gesteld. Ik wilde haar namelijk niet nog verdrietiger maken. Het is dat zij ook heel open over dat verdriet van het verlies praten, daarom wist ik ook hoe moeilijk het voor hun zou zijn als er een aankondiging zou komen. Ik zou wel proberen voor hun toch blij te reageren, ookal voelt dat nu helemaal niet zo. Anders krijg je misschien op een later moment spijt. Voor jullie gaat het ook nog gebeuren. Daar moet je vertrouwen in hebben. Als je schoonfamilie er zelf over zou beginnen dan zou ik er wel op inhaken en bijvoorbeeld zeggen dat je blij was dat je er niet bij was, omdat je anders niet had geweten hoe je moest reageren. En dan de rede vertellen. Dat je blij bent voor hun, maar dat jullie verlies nog te vers was. Dat het fijn was geweest als ze jullie op de hoogte had gesteld. Maar dat kan je natuurlijk niemand verplichten. Heel veel sterkte voor jullie! 🩷

nou ik toevallig gister,.. nota bene op mijn eigen verjaardag te horen gekregen. een maand geleden had ik mijn 3e miskraam (wel tussendoor een gezonde zoon mogen ontvangen) en werd gister op mijn eigen verjaardag ongesteld, daar baalde ik natuurlijk al van maar was aan de andere kant opgelucht en dankbaar dat mijn lichaam zichzelf zo snel had herpakt. toen wilde ineens een vriend langskomen, die we in geen eeuwigheid hadden gezien. zn vrouw was niet mee, die lag ziek op bed. ik pakte het cadeautje uit en het was een schilderij lijstje met een foto van hun positieve test. (Joepie) hun hebben een zoon van 7jaar en altijd gezegd; wij willen geen 2e en hadden alle spullen verkocht. op een gegeven moment stopte zij met anticonceptie en ging de app volgen om niet zwanger te raken. Ik zei al; daar wordt je zwanger van, je lijf is geen robot. en nu, zei die vriend; ja dan doe je het 1x in de vruchtbare periode en dan ben je gelijk zwanger. toen zij hem de positieve test liet zien grapte ze; schat, ik denk dat we een probleempje hebben...... ze wisten niet van mijn laatste miskraam in januari... maar sorry, ik heb haar nog niet kunnen feliciteren omdat ik nu egoïstisch in mijn eigen verdriet zit 🙄 Ik weet ook niet zo goed wat ik zeggen moet. heb tegen die vriend wel gewoon blij gedaan en uiteindelijk vertelt over onze miskraam. maar goed, in 2020 ook al eens meegemaakt.... Ik zat midden in een miskraam en mijn schoonzus uit Noorwegen liet een foto via de app zien met hun baby'tje met een mooi kloppend hartje. dat was ook echt kut! maar wel gelukkig op afstand ofzo. het doet pijn, elke x opnieuw. het kost tijd om jezelf weer bij een te rapen en blij te zijn voor een ander. maar nu vind ik dat lastiger dan bij mijn schoonzus, omdat ik weet dat dit een ongeplande zwangerschap is en hun het als 'probleempje' omschrijven. dat kwam gewoon hard aan voor mij. ook hier moet ik weer doorheen en het een plekje gaan geven en hoop houden dat ons 2e kindje vast wel een x gaat komen, alleen niet op mijn tijd helaas.

Ik heb verder geen tips, alleen dat, hoe cliche ook, de tijd alle wonden heelt. en je moet de tijd nemen zoals jij die nodig hebt en je daar niet rot over voelen. Ik hoop dat je snel weer zwanger mag zijn en mag blijven ♥️

Hele lastige situatie. Ik heb gemerkt dat je niet kan verwachten dat mensen rekening met je houden. Mijn schoonzusje kon heel moeilijk zwanger worden en toen wij zwanger waren hebben we heel voorzichtig hun eerst apart genomen en rustig verteld en dagen later pas aan de rest van de familie om rekening met haar te houden. Wij kregen met 10 weken een miskraam na 2 goeie echo’s was het hartje gestopt. Nog geen maand later belt mijn schoonzusje videobellen op en verteld heel blij dat ze zwanger zijn, nota bene via videobellen terwijl we dichtbij elkaar wonen. Dus ondanks dat wij zo met hun rekening hielden was dat andersom niet zo. Bij de volgende aankondiging hebben we ook absoluut met niemand nog rekening gehouden en gewoon genoten van ons eigen geluk. Dus aan de ene kant snap ik jouw frustratie en verdriet ontzettend, maar ik snap ook dat de mensen die het aankondigen natuurlijk heel erg aan het genieten zijn van hun geluk en dat kan je ze ook niet kwalijk nemen.

Ik denk dat je schoonfamilie totaal geen benul heeft hoe hard zo'n zwangerschapsaankondiging aan kan komen, zeker als jouw miskraam nog maar zo recent geleden is. Het zal niet kwaad bedoelt zijn, maar handig is het zeker niet. Heel goed dat je dit aan voelde komen en voor jezelf gekozen hebt. Het is namelijk echt niet chill om blij te moeten zijn voor een ander terwijl je zelf het liefst in een hoekje gaat zitten huilen. Wat je dus niet doet omdat je een ander hun geluk ook gunt en hun moment niet wil verpesten. Maar het doet ontzettend pijn om dan je eigen emoties te moeten onderdrukken. Je gevoelens zijn echt heel normaal, het verdriet, het schuldgevoel, misschien ook wel woede. Mijn ervaring is wel (ik heb dik 6 jaar op een goede zwangerschap moeten wachten en heel wat aankondigingen moeten verwerken) dat je die gevoelens er lekker moet laten zijn. Dus huil maar, ben maar boos. Feliciteer de zwangere en geef het de tijd. Die gevoelens zakken weer, worden minder heftig en uiteindelijk gaat het wel weer. Afhankelijk van de band die je hebt met de zwangere kun je er nog eens op terug komen, dat je het er erg moelijk mee had. Of je laat het gaan. Dit soort dingen zijn lastig. Lastig omdat ook jouw gevoel kan wisselen en dat het voor een ander ook moeilijk is in te schatten hoe het voor jou is en hoe jij zo'n aankondiging wil horen. En veel sterkte met het verlies van je zwangerschap!

Ik barstte in huilen uit na m’n bevalling met 16w toen ik hoorde dat mijn nichtje zwanger was. Maar liever dat dan dat ze het voor mij ‘achterhouden’.

Ik ben er altijd vrij nuchter in geweest eigenlijk. 2 jaar bezig geweest en ook 2 miskramen. Tuurlijk stak het wel een beetje want ja, waarom hun wel en wij niet? Maar daar was ik snel overheen. Niemand kan iets doen aan het feit dat het bij jou misgaat dus vind ik het ook niet fair dat een ander zijn blijdschap niet mag uiten. Zolang jij geen kleine hebt gaat het altijd zeer blijven doen. Je moet alleen je eigen weg er in gaan vinden om er mee om te gaan.