Roze wolk?

Ik heb tijdens de hele zwangerschap geen roze wolk gehad. Voelde me beroerd en ik had geen idee wat me te wachten stond en dan ook nog eens de stress of het wel goed gaat. Ik ben pas gaan genieten na de bevalling toen ik lichamelijk een beetje was hersteld. Nu geniet ik met volle teugen.

Ja heel herkenbaar. Ik ben pas 6 weken zwanger dus nog heel pril. Tevens medisch, dus tot ik groen licht heb gekregen dat we voor nu gezond zijn en ze geen problemen voorzien, blijf ik nog gestresst. Dinsdag afspraak en hopelijk vanaf dan gaat het een beetje groeien en gaat de roze wolk komen.

Ik denk dat dit bij veel vrouwen zo is hoor. Ik was bij mijn eerste wel blij dat we een kindje gingen krijgen, maar zolang ze er in zitten, blijft het zo abstract... Bij de bevalling was ik bijna verbaasd dat er een baby uit kwam 😂. Ik had ook nog geen moedergevoelens voor de bevalling, terwijl ik nu al 2,5 jaar lang regelmatig tranen in de ogen krijg door gewoon naar ons ventje te kijken. Die overweldigende liefde kwam gewoon pas als hij er echt was ❤️. Maak je vooral geen zorgen om wat je al dan niet voelt en wat je denkt te moeten voelen. Hem/haar graag zien, zal je sowieso, daar bestaat geen twijfel over!

Super herkenbaar. Ik ben 10 weken zwanger. Eerst toen ik mijn positieve test in mijn handen had helemaal door het dolle heen. Ik voel me wel erg zwanger omdat ik dagelijks overgeef en misselijk ben. Maar die roze wolk heb ik ook niet...

Ik ben nu 16+2 weken zwanger ook niet op een roze wolk. Had voor mijn zwangerschap voorgesteld dat ik echt op een roze wolk zou zitten, niet dus.. Zo ziek geweest. Misselijkheid en overgeven zo goed als over. Nog steeds veel hoofdpijn en bandenpijn begint nu op te spelen. Vanochtend naar de verloskundige geweest voor een pretecho, voor geslacht. Baby lag verkeerd, voor nu nog niks van geslacht te zien. We mogen over 1.5 week terugkomen voor herhaling. Ik hoop dat toch echt dat de baby er dan anders bij ligt, maar het blijft mooi om de baby weer even te kunnen bewonderen, word ik wel weer heel blij van! 😁Dan vergeet ik even hoe ik me voel en dan heb ik het er wel weer voor over. Roze wolk misschien meer iets voor na de bevalling 🤔

Ik vind het hele zwanger zijn ook niks aan. Ik merk dat er ook echt een taboe op heerst. Natuurlijk ben ik blij dat ik zwanger ben, maar die hele zwangerschap is ook echt niets voor mij!

Herkenbaar! Lijkt inderdaad wel een taboe op te heersen.

Jeetje blij dit te lezen.. ik heb het ook, ik wou heel graag zwanger worden en nu t zo is voel ik me beroerd en slecht.. Baal dat ik niet Mn eigen ding kan doen en dat voelt alsof ik dat niet mag denken. Maandag eerste echo misschien dat dat iets veranderd maar die roze wolk komt denk ik niet hoor..

Ja dat is echt wel waar! Mooie woorden!

Hier idem... ik raakte ongepland zwanger en moet nog steeds aan het hele idee wennen. Ben nu 11.3 weken zwanger en gister de termijnecho gehad, alles is goed. Toch wil ik nu echt gaan genieten van mijn zwangerschap en blij zijn, maar het lukt gwn nog niet echt😞.

Oooh! Wij zitten in heel erg hetzelfde schuitje! Ongepland, nog steeds niet blij, ik ben net 11 weken. Datum 28/3 volgens mezelf. Mijn moeder zei altijd: zwanger zijn is een middel, geen doel! Ik vind dat enorm wijs. Er wordt zo’n druk gelegd! Je moet blij zijn, lekker genieten, opgaan in het wonder enz enz. Terwijl het gewoon ook een hoop gedoe is. Zeker als je je niet lekker voelt, medische toestanden hebt, het ongepland was (en misschien nog steeds ongewenst), of je het gewoon geen bal aan vindt. Ik had ook net hetzelfde na mijn eerste bevalling. Een vriendin kwam na twee weken met: wat een heerlijk gevoel he, mama zijn! Ik had meteen zoiets ... shiiit ik voel het niet!! Het is heus wel gekomen, maar zoveel later. En nu hang ik ongewenst dagelijks boven de pot. Helpt ook niet 🥴 Hang in there, girls, en maak jezelf niet wijs dat je dit of dat moet voelen. Zo werkt het niet. Permissie om het (af en toe of vaak) kut te vinden, granted!! ❤️

Herkenbaar! Gelukkig vriendin in mijn buurt die net een zoontje heeft van 5 mnd en heel erg dit gevoel herkent van toen zij net zwanger was. Een naar onzeker gevoel en soms heel erg ‘alleen’ omdat je het ook nog niet deelt met de wereld.

Zwanger worden was mijn grootste wens. Maar nu ik eenmaal zwanger ben vind ik het echt zo niet leuk! Ben nu 13 weken en voel me nog niet altijd lekker en kan er gewoon niet van genieten. Begrijp me niet verkeerd ben er heel dankbaar voor maar zwanger zijn is gewoon niet mijn ding.

Ik ook niet, hoor. Ik leef gewoon verder zoals voor de zwangerschap momenteel, en vergeet het ook nog regelmatig. Het is allemaal best spannend, maar ik ben niet in de wolken blij of enthousiast. Het kindje is gepland, maar ik ben gewoon erg nuchter. :)

Fijn hè? Om het eindelijk eens ergens gewoon te kunnen zeggen bij mensen die dit gevoel begrijpen.. De eerste vraag is altijd: En, hoe voel je je? En dan kun je eigenlijk niet oprecht antwoord geven want mensen verwacht gewoon een happy de peppy antwoord...

Ik was superenrhousiast dat het gelukt was. Maar met die kwaaltjes ben ik er al weer klaar mee. Ik ben ook gewoon nuchter. En heus niet minder blij. Maar ik spring echt niet de hele dag op en neer. Ik weet dat ik straks niet meer kan slapen (buikslaper) en ik weet dat ik Mien ongeduld ben. En dan is 9 maanden lang. Ik zeg altijd: ja het is allemaal heel erg bijzonder, toch is het veelvoorkomend en doen miljoenen vrouwen het. En ook die stuiteren niet 9 maanden over deze planeet van blijdschap. Ik geniet echt heel erg (dit is de 2e en laatste)maar ik zou blij zijn ala ik een babytje in mijn armen heb.

Ik zit ook niet op een roze wolk! Voelt een beetje als overleven met veel migraine.. Maar ook op goede dagen niet laaiend enthousiast. het besef komt ook pas langzaam. Mensen vragen vanwege m'n nuchtere houding ook 'of het dan ongepland was'. Tuurlijk is t gepland, maar ieder reageert anders Sinds deze week weten we dat het een meisje wordt en kan ik het me wel beter voorstellen. Wordt echter 😍

Ik ben ruim 33 weken en nog steeds niet echt op een roze wolk. Tot nog toe maar gewoon vrolijk antwoorden dat alles goed gaat (gaat, het ook hoor, met baby en lichamelijk met mij ook.) en dan het onderwerp veranderen.

Hetzelfde hier. Ik voel me ook prima, niks te klagen, maar blauwe wolk, nee. Absoluut gepland en welkom. Denk dat het gewoon per persoon verschilt.

Ik ben nu 34 weken en ook geen roze wolk. Ongeplande zwangerschap en vanaf het begin eerlijk geweest over mn gevoel. Inderdaad een taboe, je moet maar "blij" zijn. Het is gewoon erg zwaar, zit al 2 weken tegen zwangerschapsvergiftiging aan, elke dag controle en van de week 2 middagen in het ziekenhuis moeten verblijven. Maandag naar gynaecoloog voor plan komende tijd, ik zit op mn laatste energie. Zal zo opgelucht zijn als hij er is!!!