Schouderdystocie

De kans op een schouderdystocie is erg klein gelukkig (0,5%). De meeste vormen van schouderdystocie kunnen worden opgelost door een andere houding aan te nemen. Dit kan de reguliere verloskundige vaak ook tijdens een thuisbevalling. Sommige complexe manouvres kunnen alleen door een gynaecoloog in het ziekenhuis worden uitgevoerd (zie pagina 6 van dit document). https://www.nvog.nl/wp-content/uploads/2017/12/Schouderdystocie-2.0-17-09-2008.pdf

als het kindje lang vast blijft zitten heb je kans op een slechte start. dan is het heel fijn dat er in het ziekenhuis een kinderartsenteam paraat staat om je kindje meteen de beste zorg te verlenen. Thuis heb je alleen de verloskundige en eventueel de kraamhulp tot je beschikking en heel basic beademingsapparatuur. ik zou bij kans op schouderdys dus zeker (poliklinisch) in het ziekenhuis bevallen

Wij hebben dit afgelopen mei meegemaakt met ons zoontje, wij waren echt heel blij dat we in het ziekenhuis waren en ze hem direct met een heel team met artsen konden helpen. Binnen no time stond heel de kamer vol. Wij hadden niet zo zeer de zekerheid dat hij het anders overleefd zou hebben omdat zijn hartslag heel erg kelderde. Er waren echt grote zorgen en ik was hierom heel blij in het ziekenhuis te zijn.

Dankjewel voor de antwoorden. Ik heb het niet duidelijk verwoord misschien maar ik bedoelde eigenlijk echt puur de bevalling. Hebben ze in het ziekenhuis meer mogelijkheden het kindje alsnog eruit te halen indien het hoofdje al geboren is? Indien het kindje sterft tijdens de geboorte door schouderdystocie tijdens een thuisbevalling, is dit dan te wijten aan dat er minder middelen zijn, handelingen gedaan kunnen worden of minder kennis is? Ik begrijp volledig voor de nazorg van het kindje dat er meer mogelijkheden zijn in het ziekenhuis.

Zelfde bij ons vorig jaar mei!

Tijdens mijn bevalling hebben drie verschillende personen geprobeerd om mijn zoontje er uit te krijgen. Bij de derde was het gelukt. Je moet dan snel handelen en het is ook voor de persoon die de ingreep moet uitvoeren ook fijner werken als die er niet alleen bij is. De angstogen die ik heb gezien, waren groot... Ook bij mij stond het urgentieteam in de kamer en heeft mijn zoontje een dag/nacht op de neo afdeling gelegen.

Gelukkig vooralsnog enkel verhalen met een positieve afloop! 🙌 De situatie waarover ik spreek heeft het kindje het niet overleefd, tijdens een thuisbevalling. Het is dus "te lang blijven vaststeken". Daarom vroeg ik me af of, echt puur in dit stadium van de bevalling, een ziekenhuis veiliger is. Of een gynaecoloog op het effectieve moment van vastzitten meer had kunnen/ kan doen? Of een ziekenhuissetting veiligerer is om echt op het moment van vastzitten een baby er veilig en wel uit te krijgen.

Neen..een verloskundige kan op dat moment evenveel als een gynaecoloog. Het zijn bepaalde handelingen die je dan moet uitvoeren die in beide opleidingen uitvoerig aangeleerd worden (dat gaat van bepaalde houdingen die de moeder moet aannemen, bepaalde rotatie met de baby uitvoeren, zelfs leren om een armpje te breken van de baby). Het is natuurlijk wel afhankelijk van persoon tot persoon hoe handig je bent in deze handelingen en dat je op dat moment je hoofd er moet bijhouden om te weten wat je moet doen. Maar dat geldt dus zowel voor een gynaecoloog als een verloskundige. Maar dus... een ziekenhuissetting kan op dat moment niks extra's betekenen voor je. In het ziekenhuis had het wellicht dezelfde afloop gehad.

Jawel hoor, ik heb het een keer gelezen. Volgens mij bij een verloskundige die blogt. Dat er een kindje vast bleef zitten. En het hoofdje al 10 minuten geboren was. Meerdere verloskundigen hebben geprobeerd de schouders geboren te laten worden en de mama laten draaien. Niets hielp. De gyn stond al klaar om het schaambot te breken en toen in de allerlaatste seconde kwam de schouder gelukkig toch los. In dat opzicht kan een gyn dus meer dan een vk in de thuissituatie los van alle zorg voor mama en baby

Ja je hebt dat nog of het hoofdje terug naar binnen duwen en snel een keizersnede doen. Dat laatste heeft dan nog de voorkeur maar ik heb dat nog nooit goed weten aflopen...teveel zuurstofgebrek opgelopen. En het doorsnijden van de symfyse is zo riscovol dat dat voor de rest van de vrouw haar leven vaak problemen geeft. Dat heb ik nog nooit meegemaakt. Dus ik weet niet of beiden echt als een 'oplossing' gezien moeten worden.

Onze zoon zat vast tijdens de geboorte… ik moest al in het ziekenhuis bevallen vanwege een eerdere complicatie bij ons eerste kindje.. Toen de verloskundige dit opmerkte heeft ze meteen op de noodknop gedrukt. Binnen no time was er een heel team in de verloskamer. Ik moest van staan. Naar handen en knieën naar weer op me rug. En toen kwam hij los. Mijn verloskundige had verteld dat ze 5 minuten hebben om het kindje los te krijgen. Dus iedere seconde telt. Ik had ook nog maar 1 perswee gehad de rest van het persen moest ik op eigen kracht doen. Als het kindje niet los komt komt de gynaecoloog een handje helpen, deze kan je schaambot breken of bewust het sleutelbeentje van je baby. Want het is gewoon een levensbedreigende situatie voor de baby! Daarom zou ik nooit voor een thuis bevalling kiezen. Bij beide keren van mijn bevallingen is er iets mis gegaan wat baby in levensnood kan brengen of mij. Nu toch zwanger van nr 3 en moet wederom in het ziekenhuis bevallen en zou ook echt niet anders willen

Ik denk van wel (arts hier). Er zijn onderzoeken dat thuis bevallen even veilig is als in het ziekenhuis, dus uit de statistieken komt geen duidelijk verschil. Maar dat gaat niet specifiek over het scenario dat jij beschrijft. Gevoelsmatig zou ik zeggen: Een gynaecoloog begeleidt meer hoog risico bevallingen en heeft dus meer expertise en ervaring met complicaties zoals een schouderdystocie. Er staat in no time een compleet team, getraind op samen snel handelen in noodgevallen, ipv de verloskundige alleen. Als ze toch besluiten tot operatie lig je met 5 min op tafel ipv dat je eerst met ambu moet. Om meerdere redenen zou ik nooit thuis durven bevallen, vooral door situaties waarin elke seconde telt zoals dit. Zou er niet aan moeten denken dan nog naar het ziekenhuis te moeten en dat het mogelijk het leven van mijn kindje kost. Maar dit is mijn angst en gelukkig mag ieder zijn eigen afweging maken en is er keuzevrijheid. Succes met jouw keuze!

Vanuit eigen ervaring sluit ik me aan bij J34. Mijn dochtertje is uiteindelijk geboren middels de MCRoberts greep. Hiervoor is het noodzakelijk om de achterkant van het bed weg te halen. Heel praktisch natuurlijk, maar was blij dat het kon. En het is ook voor een verloskundige en gynaecoloog een complicatie die niet vaak voor komt. En in het ziekenhuis verwacht ik dan net weer vaker. Een VK thuis wordt alleen ondersteund door kraamhulp. Dat is toch echt anders dan in het ziekenhuis waar de vk wordt ondersteund door een verpleegkundige en er eventueel een gynaecoloog aanwezig is.