Schouderdystocie en geen noodknop ingedrukt

Wat een verhaal zeg! En wat naar dat je er nog steeds niet goed op terug kijken, logisch hoor! Ik heb niet hetzelfde meegemaakt, wel een traumatische bevalling mede door slecht handelen van mijn verloskundige. Ik heb hier erg veel last van gehad en daarvoor EMDR gehad. En dat zou ik je toch willen aanraden! Het heeft mij heel erg geholpen om dingen in perspectief te zien en mijn boosheid kwijt te raken. Ook had mijn gespecialiseerde psycholoog in bevallingstrauma ook best wel wat kennis over bevallen en kon daardoor best wat vragen van mij beantwoorden over hoe dingen zijn gegaan en normaal gaan.

Het is vreselijk om te lezen hoe je dit als nieuwe mama hebt ervaren. Ik ben zelf geboren met schouderdystocie en ze wisten er in 1997 ook niks van. Omdat ik zelf ook moest bevallen 20 dagen terug had ik de verloskundige tijdens ons eerste gesprek verteld over m’n arm. Hij vertelde dat je kindje op zo’n moment op een bepaalde manier gedraaid zou moeten worden. Volgens mij gaat het bij veel vrouwen nog zo bruut eraantoe op het moment dat het kindje er niet snel genoeg uitkomt. Zo hoorde ik ook van Masha (van Beautygloss en VlogGloss op Youtube) dat het bij haar ook zo ging. Ik zou echt niet weten hoe je je bevalling kan verwerken omdat dit next level heftig is, maar ik wil je een hart onder de riem steken: Je kindje is er nu uit, voor jou is het zwaar maar je bent super sterk! ❤️

Bij mijn middelste zat het schoudertje ook vast, dit is 9 jaar geleden en toen is de knop wel ingedrukt. Dit omdat er op dat moment meer handen nodig waren. Ik ben pas bevallen van de derde en omdat de vorige bevalling zo heftig was is er veel begeleiding geweest tijdens de bevalling omdat er bij mij veel angst was voor de laatste fase. Ze hebben mij uitgelegd wst er ging gebeuren als dit weer zou voorkomen. Er zijn 4 opties wat ze konden doen. Ze gaan eerst 2 andere opties proberen voordat de noodknop wordt ingedrukt. Dit is namelijk voor de moeder en partner erg ingrijpend en vaak traumatisch. Tijdens mijn laatste bevalling is er vanwege mijn angst en vorige ervaringen ervoor gekozen om tijdens de uitdrijving de gynecoloog uit voorzorg erbij te hebben zodat ze meer expertise aan bed hadden en voor onze gemoedstoestand. Ik denk dat het goed is om in gesprek te gaan met de verloskundige om dit te verwerken en waar je terecht kunt met je vragen. Dit zal je herstel alleen maar ten goede komen. Heel veel succes

Als er op de noodknop wordt gedrukt dan staat je kamer vol met medisch personeel. Bij mij stonden er 2 op een kruk om op mijn buik te drukken en gingen er 2 handen naar binnen om mijn zoontje te draaien. Dit was ongelooflijk heftig en verschrikkelijk pijnlijk. Ik heb 3 jaar moeten herstellen hiervan. Heb maanden geen broeken aan kunnen hebben vanwege kneuzingen in mijn buik van het drukken. Voor mijn partner verschrikkelijk traumatisch, kon er pas na een half jaar over praten en hij wou hierdoor geen derde meer. Uiteindelijk na 9 jaar weer zwanger(onverwachts) en gelukkig een totaal andere bevalling gehad waar we beide positief op terug kijken

Jeetje wat heftig zeg. Ik denk dat het niks uit had gemaakt als ze wel op de knop had gedrukt. Dan hadden er hooguit nog meer mensen op de kamer gekomen en had jouw kindje net zo goed geboren geworden. De schade bij jou had zeer waarschijnlijk niet minder geweest. Ik begrijp dat het een enorme impact heeft, maar ergens mag je blij zijn met deze koele kikker van een verloskundige: ze heeft jouw kind gezond op de wereld gezet!

Allereerst vind ik dit heel vervelend voor je. Echter, het is wel makkelijk om achteraf de VK de 'schuld' te geven. En je kunt ook niet veranderderen wat er niet is gebeurd. Over het algemeen zegt iedereen achteraf als er iets niet naar wens was, dat ze toch maar zo hadden willen gehandeld hebben. Je meot je beseffen dat de VK altijd een keuze maakt over wat het beste is in een bepaalde situatie. Het gaat ook om de veiligheid van jou en je kind. Er zou bijvoorbeeld verstikking kunnen plaatsvinden aangezien het hoofdje al geboren was. De VK maakt dan dus een keuze, nevenschade of verstikkingsrisico. Ik zou zeker met je VK ingesprek gaan en proberen te begrijpen waarom dingen gelopen zijn zoals ze gelopen zijn.

Wat vervelend dat je zo’n nare bevalling hebt gehad. Ik ben ook een tijd aan het persen geweest. Het hoofdje gleed wel 10 persweeen terug, heel frustrerend. Uiteindelijk vroeg ze of ik wilde kijken met de spiegel, omdat dat kon motiveren om t vol te houden. Gelukkig hield ze t lang vol in t geboortekanaal. Was uitzonderlijk, meestal moeten ze de baby dan toch met spoed halen begreep ik. de CTG hadden ze ook van mn buik gehaald en stond iemand continu mee op mn vagina om de hartslag van de baby te checken. Uiteindelijk met een knip is het wel gelukt haar eruit te persen. Wat betreft de schouderdystocie dat was bij mij niet het geval. Al kwam ze wel als superman naar buiten zeiden ze dus één arm naar voren en één naar achteren. Ik had wel kans op schouderdystocie tijdens mijn bevalling, omdat mijn baby groot werd geschat. Ze hadden dan ook toen ik moest gaan persen een deskundige opgeroepen die daar in gespecialiseerd was. Dus die stond klaar naast de verloskundige voor het geval dat. Ik denk dat je verloskundige de inschatting heeft gemaakt dat t niet langer moest duren en t beter voor je baby was ze direct zo te halen ipv te wachten op iemand. Overigens toen ik gehecht werd door de VK werd ze 5 keer gebeld en t laatste belletje was dat ze met spoed moest komen naar een andere bevalling. Mn vriend stond haar telefoon vast te houden terwijl ze mij hechtte. Ze zei ik maak eerst dit af halen jullie die baby maar. Dus soms worden er keuzes gemaakt in belang van jou en de baby en als ze moeten wachten op iemand loopt t misschien nog wel slechter af.

Ik heb het gehad bij mijn zoontje. Ook geen noidknop ingedrukt, want hij moest er gewoon uit. Hij heeft lang met z'n hoofdje eruit gehangen, waardoor hij blauw ter wereld kwam. Ze heeft me snel op handen en knieën gezet en zo kwam hij vrij. Gelukkig had ik verder niks. Maar hij heeft nu wel ass, en was een huilbaby. Denk dat het toch wel de geboorte te maken Heeft gehad. Ze hebben hem niet hoeven beademen, wat bij mijn oudste wel moest. Ik denk dat de VK gewoon snel moet handelen op dat moment...

Snap dat het heftig is! Maar bij een schouderdystocie telt elke seconde dus waarschijnlijk daarom deed ze geen noodknop en heeft ze snel gehandeld!

Heel vervelend natuurlijk maar je zou eens contact kunnen leggen met het ziekenhuis en de desbetreffende verloskundige? In zulke situatie telt elke seconde dus wellicht kan dit uitgelegd worden?

Kijk maar eens op Youtube, bij Mascha van beautygloss. Een hele bekende vlogster die dit precies een jaar geleden ook meegemaakt heeft. Ze vertelt er uitgebreid over. Misschien fijn voor je om een soort lotgenoot te zien?

Ik heb dit gehad bij één van mijn dochters. Noodknop werd ingedrukt, inderdaad de hele kamer vol mensen. Ik moest toen mijn benen loodrecht naar boven doen, en toen kwam ze los. Ik kwam er zonder veel schade vanaf en mijn dochter heeft er ook geen last aan over gehouden. Heel naar dat het bij jou zo'n trauma heeft opgeleverd! Hopelijk vind je een manier om het te verwerken!

Ligt eraan hoe lang je kindje vast heeft gezeten met het hoofdje er al uit. Als dat namelijk niet lang was, en ze kon zelf de baby eruit halen, is het indrukken van de noodknop niet nodig

Hoi Loeb89, Wat naar dat je de bevalling als traumatisch hebt ervaren. ❤️Ik raad je, net als de anderen, aan om het gesprek aan te gaan met je verloskundige. Bespreek haar keuzes, maar vooral ook hoe jij erop terugkijkt en het hebt ervaren. Erover praten kan voor opluchting zorgen en kan helpen bij het verwerken. Ik weet zeker dat je verloskundige hiervoor openstaat! Dus echt doen als je er nog mee zit! Sterkte en liefs