Schrikken/bang van schopjes

Klinkt een beetje alsof je erg gespannen bent. Heb je stress?

Nou niet echt eigenlijk, ik denk niet dat het stress is. Ik vind het gevoel gewoon niet prettig denk ik 🥺

Ik schrok er in het begin ook erg van. Geen pijn maar inderdaad een naar gevoel. Ik denk dat ik eraan gewend ben geraakt. Toen mijn man het ook kon voelen werd het ook meer een prettig gevoel. Ik was alleen niet bang voor de volgende schopjes. Misschien kan je het er met de verloskundige over hebben?

Bedankt voor je reactie. Zo ervaar ik ik het ook indd. Misschien moet ik er indd aan wennen.. goeie om eens met de vk over te hebben. Dankje 💕

Ik herken het ergens wel. Dylan was op een gegeven moment zo sterk dat zijn schoppen echt zeer begonnen te doen. Toen had ik ook een tijd lang dat ik opzag tegen het geschopt want het deed pijn. Ik heb mezelf vooral voorgehouden dat ik met elke schop eist dat hij leefde en sterker en sterker werd zodat hij gezond groot kon worden. Daardoor kon ik de pijn uiteindelijk prima mentaal handelen.

Haha wat schattig toch eigenlijk, en ik ben ook elke keer blij maar indd soort gevoeligheid. Maar fijn dat er mamas zijn die dit herkennen.

Bij mij heeft ze me bont en blauw betrapt van de binnenkant, zo voelde het in ieder geval. Echt alsof ze elke keer weer tegen een blauwe plek aantrapte omdat ze elke keer op dezelfde plek schopte. Maar… toen ik het een paar dagen minder voelde was ik mega blij toen ik het weer voelde. Het went denk ik wel een soort van, en hopelijk ga je het straks zien als iets positiefs. Een teken van leven!

Ik heb dit ook wel eens gehad, vooral dat ik schrok! Ook omdat hij af en toe eens ergens tegen aan schopte dat ik echt dacht van ... Wat is dit nu weer voor gek gevoel.. af en toe brak het zweet me ervan uit zo raar als het voelde. Toen m'n vliezen braken voelde het weer een beetje zo, en schrok me kapot, maar dat was toch wel iets anders 🙄

Daarom hou ik van dit forum. Elke keer als ik denk dat ik de enige ben met iets, word ik gerustgesteld door ervaringen en verhalen te lezen van andere mamas. Dat kan zoveel doen met je, vooral als alles nieuw is voor je en je aan jezelf gaat twijfelen. ♥️ bedankt lieve mamas.

Misschien is iets van zwangerschapsyoga iets voor je? Dan doe je oefeningen waarbij je bewust contact maakt met je kindje en waarbij je baby ook reageert. Als je wat meer een band voelt met je kindje ervaar je de schopjes misschien als wat minder vervelend?

Ik heb mij ingeschreven voor de cursus “contact met je baby” misschien dat dat helpt, anders even verder kijken ☺️

Ik zie niet op tegen de bewegingen die mijn baby maakt, zijn vaker draaibewegingen voor mijn gevoel dan schopjes. Maar ik schrik er soms wel van! Ze komen toch onverwacht (ik voel hem niet de hele tijd) en het is inderdaad ook soms een naar gevoel. Ik merk vooral lichamelijk dat ik dan ook soms een beweging maak alsof ik schrik.

Ik had in het begin ook dat ik steeds schrok, gelukkig kon ik er al snel aan wennen en nu vind ik het heel gezellig!

Ik schrok er ook soms van. Nu 3de en weer opnieuw schrik ik er van 😂 even wennen weer. Heb soms wel nog zoiets van “hallo kind.. doe even normaal daarbinnen. Laat je het heel” als het heel hard gaat 🙈 Verder probeer ik in de ochtend of avond een momentje te nemen om mijn handen op mijn buik te leggen en bewust contact te maken. Ze duwt dan ook echt tegen mijn handen aan. Misschien helpt je dat om het wat gewoner te maken.

Op verzoek van topicstarter gesloten