Single moeders

Ik ben al een alleenstaande moeder, zoontje word morgen 8 weken oud. Zn verwekker noem ik het maar, wou ook geen contact. Zelf ben ik ook opgevoed door een alleenstaande moeder en heb de tijd van mn leven gehad❤️ zal dit ook proberen voor mijn zoontje, en wie weet komt er ooit een leuke man die wel een vaderrol wilt aannemen. Tot nu toe gewoon trotse mama/papa in 1❤️

Super sterk van je! Echt respect en woman you can do this 🌹 niet onzeker zijn, je zult ongetwijfeld veel liefde aan je kindje geven en je omgeving ook! 🌈

Ja hier ook alleenstaande mama van mannetje van 6 maanden nu. Zn vader heeft mij verlaten toen ik erachter kwam dat is zwanger was en is niet meer in beeld. Wilde niks met zn kindje te maken hebben. Wij waren bijna een jaar samen toen. Uiteraard heel verdrietige situatie maar mijn zoontje komt niks te kort. Zn vader weet ook niet dat hij een zoon heeft. Ik vind het soms nog steeds heel lastig. Zit soms ook nu al te bedenken hoe ik het mijn zoontje later moet uitleggen 🤦🏼‍♀️🤷🏼‍♀️ Praat hier ook met iemand over die wat verder van mij af staat. Want mijn familie en vrienden vinden het raar dat ik daar nog mee zit 🤷🏼‍♀️ Het alleenstaande mama zijn gaat verder heel goed! Op slapeloze nachten na 😂 Maar mijn ventje is verder super vrolijk en blij en we zijn nu al zo hecht. Niemand komt daar tussen 😊

Wat leuk om te horen dat jullie zo hecht zijn en dat hij zo vrolijk is, dat doet een moederhart echt goed 🤗 en ik herken zo wat je zegt, over het uitleggen waarom hij er niet is als hij ouder is. Ik heb echt geeen idee wat ik zou moeten zeggen, want het laatste dat ik wil is slecht praten over zijn vader.. heeft niemand wat aan. En heb idd vandaag toevallig een discussie gekregen met een “vriendin” die wel even beter dacht te weten hoe ik me zou moeten voelen, dus buitenstaander beter idee! 🤣🤣 weet zijn familie ook niks?

Dankjewel voor je lieve woorden! Ik denk ook echt dat ik hier sterker uit zal komen doordat hij dubbel zoveel liefde zal krijgen 🥰

Ja het blijft sneu voor de kindjes, die worden er uiteindelijk de dupe van.. maar goed we hebben geen controle over de acties van een ander en die man gaat er zeker komen! 😇

Nee ik heb zijn familie nooit ontmoet. Hij woont enkel in Nederland voor werk, zijn familie woont in Noord-Ierland. Ow die discussies heb ik ook veel gehad, zeker tijdens zwangerschap. Moest hem maar gewoon vergeten enzo... 🤦🏼‍♀️ Het gewoon achter me laten... Nu begin ik er niet meer over met vrienden of familie die er zo over denken.... kan er toch niks mee 🤷🏼‍♀️ En ja wat zeg je later...?? Zo lastig... gedachte maakt me soms ook angstig. Bang voor zn reactie... bang dat hij mij iets gaat verwijten... Maar mocht mijn zoontje later zijn vader willen ontmoeten zal ik er alles aan doen om hem te helpen.

Echt wel!! 😘❤️

Ik ben geen moeder. Ook niet alleenstaand, maar hoop ik je het niet erg vindt als ik mijn vraag stel. Wat ik me dus afvraag, als je kindje dan ooit zijn vader wil leren kennen, hoe weet je die dan nog te vinden? Hebben jullie wel contact maar weet hij niet dat het zoontje van hem is? Ga je hem dan weer opzoeken? Waarom vertel je het hem niet? Je moet toch ooit de confrontatie aangaan, waarom niet nu?

Hi, wat vervelend voor je deze start. Het pijnlijke lijkt me vooral dat jij een ander plan had voor jouw kind/gezin. Misschien dat je de vader van je kind zelfs nog wel mist en de hoop had dat hij partner kon worden? Maar qua uitleggen aan je kindje later: misschien helpt het om te bedenken dat er tegenwoordig ook vrouwen zijn die bewust alleenstaand moeder worden van een (on)bekende donor? Dan heb je: "een biologische vader / verwekker, die zelf nog niet klaar was om papa te worden. Hij heeft wel mama geholpen om jou te krijgen en daar is mama heel dankbaar voor/blij mee." En als er tzt een nieuwe partner in beeld is, kan hij mogelijk de titel "papa" verdienen, want dat is in mijn woordenboek een man die een kind opvoedt, een titel om te verdienen. Veel goeds gewenst voor jou en je kindje.

Aah, sorry, snap het. Ik las "hij weet niet dat hij een zoontje heeft", maar hij wist wel dat je zwanger was. Rare reactie van hem. Moet voor jou ook een behoorlijke klap zijn geweest als je een jaar samen was. Sterkte meis en geniet van je zoontje. 😍

Dankjewel 🥰

Ik ben officieel geen single moeder maar mijn vriend werkt of slaapt 90% van de tijd dus vrijwel alle zorg komt op mij. Hoe gaan jullie hiermee om dames? En met vermoeidheid na slechte nachten?

Hi! Ik ben een alleenstaande moeder van 2 kindjes. Oudste is bijna 10, jongste is 1. Beide zien ze hun vader niet. Maar wat ik eigenlijk de afgelopen jaren ook ervaren heb is een hoop rust. Ik ben altijd alleen met de kindjes, zij weten waar ze aan toe zijn, er is altijd rust in huis, ze slapen graag nog gezellig bij mij in bed :). Maar ook als moeder weet je dat simpelweg alles op jezelf terecht komt, maar juist daardoor is het wel altijd goed geregeld. Ook heb ik echt een bijzondere band met mijn kinderen, ik weet niet of dat komt omdat ik alleen met ze ben, maar we zijn echt een team.

Sorry moest ff lachen om het “of slaapt” 🤭 Ik neem de dag zoals hij komt. Ene dag gaat makkelijker dan andere. Als het een slechte nacht was, is vaak de dag ook drama. Ik probeer dan in de ochtend na zn slaapje even te gaan wandelen of boodschap te doen. En rest van de dag hem te volgen en hopen op een goed middag slaapje zodat ik ff een serie kan kijken ofzo. Ik probeer tijdens dat mn zoontje wakker is beetje huishouden te doen (niet continu maar verdeel dat beetje over de week). Stofzuigen vindt ie iig heel interessant 😂 En na een drama dag probeer ik zelf vroeg naar bed te gaan en hopen op betere nacht. Moet wel zeggen dat ik redelijk goed tegen weinig slaap kan. Maar ik vind ook wel is mijn telefoon in de koelkast ofzo 🤷🏼‍♀️🤦🏼‍♀️😂 Enige tip die ik kan geven is probeer jezelf geen druk op te leggen... je doet je best en meer kan je niet doen! En niet teveel plannen, want dat kan ook stress geven.