Somberheid / angst / paniek

War vervelend dat je je zo voelt. Laat het 'ik moet genieten' los. Waarom zou je nu meer moeten genieten dan 3 maanden geleden? De pop poli is nog geen optie zo vroeg maar je kan wel vij een reguliere psycholoog terrecht en dan eventueel later over naar pop poli. Of misschien in de tussentijd gesprekken met praktijkondersteuner. Schaam je niet, je doet het hartstikke goed want je vraagt om hulp! Sterkte en beterschap gewenst ❤️

Zo herkenbaar! Heel vervelend dat mensen om je heen zeggen dat je moet genieten. Want dat lukt inderdaad niet. Bij mij begon dat pas een beetje tijdens de tweede helft van de zwangerschap. Was tot die tijd bang dat het mis zou gaan en voelde me ook heel schuldig omdat ik niet blij was. Ook het vertellen aan anderen dat ik zwanger was vond ik helemaal niet leuk. Ik gebruik ook antidepressiva en heb mij dosis iets opgehoogd tijdens de zwangerschap. In overleg met de huisarts en de pop poli natuurlijk. Ik heb niet echt tips maar wil je wel meegegeven dat je je niet moet schamen voor je gedachten/gevoelens. Hopelijk wordt het voor jou uiteindelijk ook leuk/beter en kun je toch nog een beetje genieten. ❤️

Lief! Dankjewel! Ik hoop ook dat het na het eerste trimester wat beter wordt ☺️ ik zit al aan de maximale dosering antidepressiva, dus daar kan denk ik niet zoveel mee. Zal ‘t ook bij de verloskundige bespreekbaar maken volgende week.

Lief, dankjewel! Dat is inderdaad nog een optie, ga ook wel even met de verloskundige overleggen als ik de eerste afspraak heb.

Wat vervelend! Vreemd dat je niet naar de pop poli kan voor 12 weken...ik ben er zelfs nu vóórdat ik zwanger ben vanwege angstklachten na mn vorige zwangerschap. Je hebt vast binnenkort ook wen afspraak bii de verloskundige en dan zou ik het zeker vragen. Of zelf de pop poli bellen om te vragen of het klopt. Misschien kunnen ze dan aangeven wat de route is voor verwijzing. Sterkte!

Ja ik vond het ook apart, omdat ik ook een consult heb gehad voordat ik zwanger werd. Zij hadden dat terug gegeven aan de huisarts, maar wel een beetje gek idd.

Allereerst gefeliciteerd!!🍼 Ik ben ook 6+4 vandaag. 😍 Ik heb last van paniekaanvallen al een tijd, het ging wat beter maar sinds ik het weet voel ik wel wat “angst” in mijn buik. Ook voel ik vanalles in me lichaam en vind ik dat doodeng. Qua gedachtes schommel ik elke dag, soms vind ik het heel mooi om zwanger te zijn maar soms voel ik me inderdaad ook depressief. Dus ik snap je gevoel dat je “blij moet zijn” ookal is dat soms lastig. Maar denk dat het ook heel erg met je hormonen te maken heeft. Ik moest een vragenlijst invullen voor de verloskundige en moest daarin aangeven of ik psygische klachten heb, dat heb ik ingevuld en ik hoop dat ze mij hier extra bij kunnen helpen🥹 Misschien kan jij het ook bespreken met de verloskundige?

Jij ook gefeliciteerd! Ja stom hè, normaal kan ik ook wel zeggen: wat ik voel komt door spanning, maar nu weet ik niet of het door spanning komt of door de zwangerschap. Ik hoop het ook voor je! Ik ga het volgende week zeker bespreken want dit is niet echt te doen

Sterkte en laat het genieten los! Voor zoveel mensen is een zwangerschap alles behalve genieten, zeker de eerste 10-12 weken. Dat is gewoon doorkomen. Sterkte en hopelijk kun je snel hulp krijgen

Dankjewel! Is ook zo 😅😅 ik hoop het ook

Ach, dat gedwang over 'genieten' altijd.... Dankbaar zijn dat je zwanger mag worden, uitkijken naar je kindje, blij dat je moeder wordt staat allemaal níét gelijk aan genieten hoor! Volgens mij komt dat idee een beetje van mensen die nooit een kind hebben gedragen en gebaard, of voor wie dat een halve eeuw geleden is... Zwanger zijn is bijzonder maar hangt ook samen met allerlei mogelijke klachten. Vermoeidheid, somberte, misselijkheid, bekkenpijn en ja, ook angsten. Komt supersupervaak voor, en zeker als je er al vatbaar voor bent, is dit echt niet gek. Het zegt ook niks over hoe je het gaat doen als moeder! De postnatale depressie is het meest bekende, maar zwangerschapsdepressie en -angst komt even vaak voor als post partum, en angst komt doorgaans ook vaker voor dan depressie. Het deel in je hersens dat alert is op gevaar wordt wat uitvergroot (handig, kan je extra goed kijken of er geen wilde poema bij je pasgeboren baby in de buurt komt), en bij sommige mensen ontspoort dat een beetje (niet handig, want je ziet overal poema's die er niet zijn). Ik kreeg twee prachtige kinderen en twee keer een postpartum angststoornis waarin ik paniek had om alles en niets en bang was voor de gekste dingen. En ik ben ook een goede, liefdevolle moeder met een heel goede band met haar kinderen. Ben er helemaal goed uitgekomen met de juiste hulp (therapie en medicatie). Het kan echt! Hoop dat je toch gauw terecht kan op de POP-poli, en of de huisarts en/of vk anders in de tussentijd iets voor je kunnen betekenen om het te overbruggen. En ik kan je het boek 'Perfecte moeders bestaan niet' van Diane Koster erg aanraden. Wellicht vind je ook herkenning in de Podcast 'Zwarte Muisjes', maar misschien helpt dat nu juist niet.

Dankjewel voor je uitgebreide reactie! Wat vervelend dat jij deze ervaringen hebt, maar fijn dat je er goed uit bent gekomen! Ik ga het boek opzoeken en die podcast checken!

Weet precies hoe je je voelt. Heb zelf ook enorme emetofobie. Hoe gaat het nu met je?

Ik ben ook heel erg benieuwd! Ik ervaar nu exact hetzelfde. In het verleden ook angststoornis gehad en ik gebruik nog steeds medicatie. Gaat al een tijdje goed! Aangezien mijn misselijkheid en andere kwaaltjes toeneemt, wat uiteraard logisch is, wordt mijn angst (o.a. emetofobie) weer getriggerd. De huisarts gaf aan dat je indd pas na termijnecho naar de POP poli kan. Ik zie erg tegenop de komende weken. Ik ben erg benieuwd hoe het intussen met je gaat? Het is 2 maanden geleden dat je deze topic bent gestart. Genieten lukt mij ook niet.