Spoedkeizersnede onder narcose

Ik had een keizersnee onder narcose! Ik werd ingeleid en het ging al snel mis, uiteindelijk bleek het een uitgezakte navelstreng. Het ging allemaal heel snel. Drie verschillende mensen legde uit wat er aan de hand was, de gynaecoloog zei je gaat even slapen en die was daarna ook binnen 5 minuten omgekleed en wel in de operatiekamer. De verloskundige die de uitgezakte navelstreng voelde, klom achterop het bed terwijl ze de hele tijd mijn zoontje zijn hoofd terug duwde. Alles wad ondertussen losgekoppeld en toen werd ik naar de operatiekamer gerend. Eigenlijk had ik op dat moment alles losgelaten. Het voelde alsof iedereen om mij heen de controle had. Ik dacht wel toen we langs de gynaecologie afdeling renden: oh daar zullen nu misschien zwangere zitten die zo alleen maar bang gemaakt worden. Ze hadden nog een deurpost kapot gereden. Mijn man nam het sturen toen aan de voorkant over en stond daarna dus niet omgekleed in de operatiekamer. Hij moest dus nog omkleden, ik moest mijn geboortedatum doorgeven, want mijn polsbandje met gegevens lag nog in de kamer. Aan de anesthesist moest ik mijn lengte doorgeven. Ik had toen nog gevraagd of ik wat zou voelen, daar konden ze geen definitief antwoord op geven. En toen sliep ik en werd een uurtje later wakker. Ik vond vooral het wachten op de uitslaapkamer vervelend, want het duurde een kwartier voordat iemand mij kon komen ophalen. Met mijn zoontje was gelukkig alles goed, die had een apgarscore van 8. Ze hadden wel uit het navelstrengbloed geconcludeerd dat het niet 10 minuten langer had moeten duren. En mijn man heeft ook daarna de hele tijd met ons zoontje gezeten. Ik kijk er eigenlijk heel positief op terug. Ik werd goed geïnformeerd, liet alles gewoon los en het resultaat was gelukkig ook dat we allemaal gezond waren. Het herstel ging ook goed, ik heb ook bijna geen weeën gehad, want de hartslag van mijn zoontje ging bij een wee naar beneden. Ik was dus nog helemaal 'fris' toen ze de keizersnee uitvoerde. Wat bij mij voor het mentale herstel hielp was vooral er heel veel over praten. Want ook al kijk ik er positief op terug het is wel heel snel gegaan. Dus ieder kraambezoek hebben we het erover gehad. En zelfs nu nog wel met vrienden, familie of elkaar. Mijn zoontje word nu in oktober 2. En ik ben 12 weken zwanger van de tweede! Ik krijg met 16 weken een eerste consult met een verloskundige van het ziekenhuis, over een vaginale bevalling of geplande keizersnee. Dit is alleen de eerste voorlichting, volgens mij word er bij 36 weken pas echt een plan gemaakt. Zelf neig ik nu meer naar een geplande keizersnee, maar er zijn zoveel factoren: hoe ligt de baby, krijg ik weer zwangerschapsdiabetes en begint het nu van zelf? Ik ben er dus nog niet met 100% zekerheid over uit. Gelukkig heb ik nog even om de keuze te maken.

Heel normaal hoor je gedachtes en vragen, dit hoort ook bij verwerking. Goed er veel over praten. Je kunt een afspraak maken in het ziekenhuis, en dit bespreken. Dan weet je de goede antwoorden voor een evt volgende zwangerschap.

Hi! Wat een ervaring he, zo’n bevalling! Ik had met veel dingen rekening gehouden maar niet volledige narcose.. Een van de tweeling kwam vaginaal, de tweede lag niet goed waardoor hij met een spoedkeizersnede gehaald moest worden. De snee voelde ik meteen terwijl de ruggenprik helemaal was opgetopt. Binnen 30sec zat er een masker op mijn hoofd en was ik weg. Mn vriend mocht daar niet bijzijn. Ik weet nog hoe ik wakker werd op die uitslaapkamer, met allemaal andere mensen die geopereerd waren. Ik was alleen en kreeg een halve paniekaanval. Ik riep alleen maar om mijn vriend. Die heeft het ook zwaar gehad. Hij kon niet bij de eerste baby blijven omdat hij met mij meeging, maar mocht dus ook niet bij mij blijven en zat in een kamertje alleen tot nr 2 was geboren. Lijkt me ook vreselijk angstig. Ik vind de keuzes die gemaakt zijn prima, het kon niet anders. Maar ik denk vaak na over de momenten die ik gemist heb. De babies die zich misschien zo alleen hebben gevoeld 🥲 Volgende keer probeer ik weer vaginaal. Deze bevalling vond ik het fijnst en kon ik het meest bewust meemaken. Mocht het weer ‘mis’ gaan, weet ik dat er een team is die er alles aan doet om met jou de juiste keuzes te maken.

Heey, Ik zal met een geplande keizersnede moeten bevallen dit gaan ze 1 a 2 weken van te voren doen. Ik moet ook nog eens onder een algehele narcose waardoor ik zelf niks mee maak. Ik kreeg dit nieuws deze vrijdag te horen in het ziekenhuis. Ik was ook hellemaal van slag. Ook omdat ik zo graag een natuurlijke bevalling wil mee maken. Ook nog het nieuws gekregen dat ik nooit natuurlijk zal bevallen en dit altijd zo zou gebeuren bij mijn volgende zwangerschappen. Ik ben enorm bang en ook vooral, omdat dit mijn eerste zwangerschap is. Ik vind het jammer dat ik het persen en de weeën nooit zal gaan mee maken. Hebben jullie tips waarop ik mij kan voorbereiden? Volgende week donderdag weer een afspraak voor de 20 weken echo en waarschijnlijk voor de vragen die ik wil stellen over de keizersnede onder algehele narcose. Ik zal in plaats van januari dan in december bevallen. En ik ben nu 20 weken zwanger. Groetjes

Wat is dan de reden dat het onder narcose moest eigenlijk? Ik heb 1 een spoedkeizersnede gehad waarbij ook de hartslag van mijn kindje weg was en ze veel zorgen hadden. Van de verloskamers tot dat mijn kind er was op de ok heeft 15 min geduurd en ik kreeg gewoon een ruggenprik. Op de ok werd ik als een soort Jonas van het bed naar de OK tafel geslingerd, door 2 verplegers dubbel geklapt en de anesthesist zette in 1 beweging de prik. Als het kan zou ik dit nog eens navragen waarom.ze deze keuze nu echt gemaakt hebben, want kan me voorstellen dat dat invloed kan hebben op of je de volgende keer weer vaginaal wil proberen. Voor mij voelde het niet fijn meer. Dus ben voor geplande keizersnede gegaan de 2e keer. Al kwam ze toen eerder dus werd alsnog een spoed🥴 maar die was wel veel relaxter.

Heey Hier ook een spoedkeizersnede gehad onder algehele narcose Ook foetale nood door navelstrengprolaps 10 minuten nadat mijn vliezen gebroken werden was ze al geboren Heb dit als enorm heftig ervaren en dus ook ptss aan over gehouden Na veel therapie I.E gaat het nu goed

Ik weet niet of je reactie tegen mij is, maar zowel. Ik heb eerdere operaties gehad waarbij ze een ruggenprik hadden toegediend. Dit lukte dus niet 9 keer geprikt maar het werkt gewoon niet bij mij. Vandaar onder algehele narcose

Hier ook onder gehele narcose, omdat de ruggenprik maar half werkte. Ik vond het vooral heel verdrietig dat ik niks heb meegekregen van de geboorte. Pas na een uur zag ik haar. Het had ieder ander kind kunnen zijn.... Gelukkig heeft de verpleegkundige overal foto's van gemaakt en mocht mijn man erbij zijn. Hierdoor wel een beter beeld gekregen. Het herstel ging voorspoedig, ondanks dat ik veel bloed had verloren. Maar bovenal dankbaar dat alles goed is gegaan.

Wat ik achteraf jammer vond is dat ze is bijgevoed met kunstvoeding, ook echt meteen, terwijl wij thuis in de vriezer gewoon colostrum hadden liggen. Maar natuurlijk niet meegenomen. Denk dus na over de soort voeding die je wilt geven, als je borstvoeding wilt geven kan je van te voren al wat kolven en dat meenemen naar het ziekenhuis in bv spuitjes. Hier is veel over te vinden op internet! Zorg dat thuis alles klaar is en comfortabel, je wilt de eerste periode lekker veel in bed liggen. Wij hadden geen cosleeper maar een wiegje, na een paar dagen toch een cosleeper gekocht omdat ik haar dan zelf kon pakken en vanuit het wiegje niet. En bereid je vooral voor op veel rust nemen, dat is echt belangrijk! Oja, en hoge onderbroeken haha

Wat heftig! Hier niet helemaal hetzelfde (al voelde het wel zo). Bij mij is de ruggenprik omhoog geschoten waardoor ik het gevoel had dat ik stikte, kon niet praten, bewegen, ogen open doen en mijn borstkas bewegen. Hierdoor heb ik eigenlijk alles gemist. Onze dochter had een hele goede start waardoor ik het gelukkig vrij snel los kon laten. Achteraf denk je er inderdaad meer overna en vind ik het wel heel erg jammer en soms voelt het wel als een traumatische ervaring. Voor een volgende keer zou ik ook echt niet weten wat mijn wens is. Ik vind een ruggenprik nu doodeng, en mijn bevallig is wel tot 10 cm ontsluiting gekomen, maar ze kwam er niet uit... allebei dus niet heel positief.🙈 Ik denk dat ik aankijk hoe de zwangerschap zou verlopen en dan pas een keuze maak. Deze keer draaide mijn dochter namelijk tot 37 weken en lag ze uiteindelijk als een sterrenkijker.

Er was geen tijd meer voor een ruggenprik, daarom is er gekozen voor algehele narcose. Het plaatsen en inwerken van de ruggenprik kost meer tijd, en die was er niet, op dat moment wisten ze namelijk niet meer of onze dochter nog leefde of niet en of zij dus gereanimeerd moest worden.

Wat heftig! Hier gelukkig ook foto's, dat ze daar nog aan hebben gedacht vind ik heel fijn. Helpt toch met de verwerking ofzo. Dat eerste stukje missen vind ik ook heel heftig, of het moment dat mijn vriend haar naam voor het eerst noemde bijvoorbeeld. Wat fijn dat je vriend er wel bij mocht zijn!

Bij mij zijn er een paar foto's, niet heel veel, maar er is er 1 van mijn man met mijn zoontje in de operatie kamer. Die is heel waardevol voor mij. Ik heb het nu na bijna 2 jaar al helemaal verwerkt. Maar vooral op het begin vond ik het zo jammer dat ik de eerste reactie van mijn man heb gemist.

Jeetje wat heftig. Ik heb een spoedkeizersnede gehad met gewoon een ruggenprik na al 24 uur te bevallen. Ik heb dit alles als best traumatisch ervaring. Nu 34 weken zwanger en heb de datum voor de geplande keizersnede al (eigen keuze). En heb er zin in! Wat zal dit anders zijn.

Ik heb dan wel geen spoed keizersnede gehad maar een geplande. Maar daarna ben ik nog 3x vaginaal bevallen. Dus het is wel mogelijk. Maar de gynaecoloog bespreekt dat ook wel een volgende zwangerschap. Hopelijk kun je het allemaal een plekje geven.

Dankjewel!

Hahaha precies ik! Alleen niet zwanger maar zou ook voor een geplande keizersnede kiezen! Wat lijkt me dat heerlijk 😍 keizersnede is ook heel snel hersteld, binnen 1 week liep ik alweer door de stad! Veel succes ⚘️

Oké... heftig . Maar vind het ook bijzonder. Mijn kind was er dus 2 x zo snel met een ruggenprik keizersnede de de jouwe onder narcose 😂

Ik herken deze vragen en wat mij hielp is met de arts praten die mij toen heeft geholpen dat kan je vragen aan het ziekenhuis en de huisarts moet even een verwijzing sturen. Deze vragen blijven namelijk en niemand kan er antwoord op geven.

Het is zo fijn als er fotos zijn gemaakt. Ik heb ook een keizersnede onder narcose gehad en door de fotos (met de tijdstippen) heb ik een beetje een beeld kunnen vormen van de geboorte en de eerste twee uur erna. Ze hebben mijn dochter gelukkig niet bijgevoegd en ik kon direct met de borstvoeding starten. De verpleegkundige die ik had, gaf daar ook alle tijd voor en gaf aan dat een baby de eerste 24 maar heel weinig melk nodig heeft. Voor mij was het ook heel raar om wakker te worden. Daarna vroeg het personeel op de uitslaapkamer naar de naam van mijn dochter. Ik wilde dat in eerste instantie niet zeggen want had het al 8 maanden geheim gehouden. Toen kwam het besef dat mijn dochter er al was en de naam uitgesproken mocht worden.