Spoedkeizersnede verwerken

Wat naar om te horen, het is ook zo heftig! Op dat moment telt alleen jouw gezondheid en de gezondheid van je baby en daardoor is alles zo hectisch. Ik heb het zelf niet meegemaakt. Maar ik werk in het ziekenhuis en wij hebben hele fijne maatschappelijk werkers op de afdeling. Zij zijn er voor begeleiding voor precies deze vragen. Is dat iets voor jou misschien? Zij kunnen je helpen met dit te verwerken want dit is echt heftig! Sterkte! En hopelijk kun je ook genieten van je kleine❤️

Allereerst; gefeliciteerd! ❤️ Ik heb ook een spoedkeizersnede gehad onder algehele narcose. Ik ben ingeleid omdat ik te weinig vruchtwater had. Beland in een weeënstorm, maar de CTG gaf dat niet aan. Doordat het druk was op de afdeling hadden ze geen tijd om er bij te blijven en hebben ze continu de weeënopwekkers verhoogd, omdat ze vertrouwden op de apparatuur ipv op wat ik zei. Na een uur lang persweeën weg ademen uiteindelijk gevraagd om een ruggeprik, maar toen was het al te laat daarvoor. Nog even mogen persen, maar vanwege foetale nood met grote spoed naar de OK. Er was alleen nog maar tijd voor algehele narcose, omdat het zo slecht ging met mijn dochter. Ik heb het er heel erg moeilijk mee gehad. Was een heel traumatische ervaring. Ik heb exposure therapie gevolgd om het te kunnen verwerken. Nu zijn we 15 maanden verder en heb ik het wel een plekje kunnen geven, maar het doet nog altijd wel pijn dat ik de eerste uren van mijn dochters leven heb gemist.

Ik heb zelf ook een spoedkeizersnede gehad bijna 6 jaar geleden ivm een zwangerschapsvergifitiging. Ik vond het ook zo onwerkelijk om mijn kindje te zien liggen en mijn buik “leeg” te zien. Ondanks ik niet onder narcose ben geweest kan ik mijzelf goed voorstellen hoe jij je voelt. Geef het tijd om het te verwerken en praat erover als je er behoefte aan heb. Jij hebt dit prachtige kindje op de wereld gezet, het heeft in jou buik al die tijd gegroeid 🥰 vergeet dat niet.

Gefeliciteerd met je kindje❤️❤️❤️! Ik heb met mijn eerste kindje een spoedkeizersnee gehad. Zij lag in een stuit en ondanks dat wilde ik natuurlijk bevallen na bijna 7 cm ontsluiting te hebben gehad en bijna klaar voor de bevalling geweest te zijn poepte zij in het vruchtwater waardoor de dokters niet meer wilden wachten. Inmiddels was mijn vruchtwater toen al 30 uur geleden gebroken. Ik werd niet geheel onder narcose gebracht. Ik lag dus in de operatiekamer en heb alles gehoord dat en gezien. Ik vond dit heel heftig en had ook het gevoel dat ik gewoon een baby in mijn armen heb gekregen. Ik had hier echt heel veel moeite mee. Maar jouw lichaam heeft totaal niet gefaald, een keizersnede maakt jouw absoluut geen minder moeder dan iemand die een natuurlijke bevalling heeft gehad. Een keizersnee is echt een enorme operatie. Ik heb bij mijn tweede kindje een natuurlijke bevalling gehad 1,5 jaar na de keizersnee en alles is goed gegaan. Geen ruggenprik of medicatie. Ik vond het herstel veeeel zwaarder met een keizersnede. En dit kan natuurlijk bij jouw ook in de toekomst gebeuren als je nog andere kindjes wenst❤️ Geniet van de newborn days❤️

Ik heb 18 april een ballonkatheter gekregen om in te leiden en volgende dag leek het alsof hij er niet uit was, dus mn vriend en ik gingen naar het ziekenhuis met het idee dat het ballonnetje bijgevuld zou worden en we weer naar huis te gaan. Nu bleek dat de ballon wel uit de baarmoeder was en ik om 7uur sochtends 3cm ontsluiting had en al beginnende weeën had. Deze weeën werden snel erger en pijnlijker om 13uur had ik 4cm ontsluiting en waren de weeën zo erg dat ik om een ruggenprik heb gevraagd, deze was gezet maar heeft niet volledig gewerkt en was na 1uur uitgewerkt in de buik, mn benen waren wel verlamd. Om 17uur waren de weeën zo pijnlijk en kort op elkaar dat we dachten dat we er wel bijna zouden zijn, nu bleek dat ik nog maar 4cm had. Toen ik dit hoorde heb ik gesmeekt om een keizersnede, ze wilde toch een uurtje proberen met weeën opwekkers. Na een uur bleek er nog steeds maar 4cm te zijn. Dus toen een keizersnede gekregen. Een enorme opluchting qua pijn bevrijding. Maar precies het gevoel wat je hier verteld, alsof de afsluiting van je zwangerschap mist en je hebt inderdaad wel een baby in de armen maar het voelt nu nog steeds heel raar en mn band met mn eigen dochter voelt heel onwennig soms. Ik moet me zelf echt vertellen dat het mijn dochter is en dat voelt alsof ik geen goede moeder ben en schaam me er ook wel voor...ik heb het er wel over met mn vriend maar verder met niemand😔

Ik snap je helemaal. Vorig jaar juni ook een spoed keizersnede onder narcose gehad. Het voelde allemaal zo onwerkelijk. Maar na een paar weken kwam ik ook op die roze wolk. De verwerking van de bevalling heeft wel langer geduurd. Er zijn geen foto's gemaakt maar gelukkig mocht mijn vriend er wel bij zijn. Met hem heb ik keer op keer besproken hoe het allemaal is gegaan, dat heeft mij erg geholpen. En ik bedenk me steeds als ze niet zo adequaat hadden gereageerd mijn dochter ik niet meer hadden geleefd.