Spontane bevallingsverhalen

Hier had de bevalling een rustige en lange aanloop. Vanaf 20:00 uur weeën en dat liep de nacht gewoon door. Niet enorm heftig, maar wel pijnlijk genoeg om ze weg te moeten zuchten. Vanaf een uur of 11 in de ochtend zette het door en om 13:30 uur volledige ontsluiting. Dat laatste stuk was heftig en ging voor mijn gevoel enorm snel. Persen duurde 1.5 uur, maar ook daar heb ik nog steeds een positief gevoel over. Ik ben bevallen met 40+5 en was mijn eerste kindje. Erg positief gevoel aan de bevalling over gehouden. Dus naast alle horrorverhalen, zijn er ook positieve bevallingen.

Hoii, Bij nr 1 met 34.2 weken vliezen gebroken door te lang gelopen met blaasontsteking en gbs positief na brekenn van de vliezen begon binnen uur de weeen storm 6uur later is hij geboren door knip en vacuum was sterren kijken. Nr 2: met 38.6 weken rond half 5 begonnen de weeen dit keer geen weeenstorm vliezen pas gebroken met persenn 5 a 6 uur later was ze er Nr 3: inleiding ivm macrosone baby 38.0nweken vanaf gebroken vliezen 6uurtjes maar vanaf echte weeenstorm 1.5uur laatste 5 min paniek en spannend hij zat vast bleek te groot te zijn uitendelijk na verschillende posities en gedruk en getrek kwan hij eruit. Met 5370gram😵 Nr 2 was fijnste bevalling achter af waar ik fijnst op terug kijk (voor hoe ver je bevalling fijn kunt noemen🤣) Maar zonder complicaties en alles volgens boekje!

Ik had de dag voorafgaand aan de bevalling meer last van voor weeën. Hier zat geen regelmaat in en het was de eerste dus hoe kon ik het weten. Een warme douche hielp s avonds en ben lekker gaan slapen. Rond half 4 werd ik wakker om te gaan plassen. Weer terug in bed voelde ik een wee opkomen en weer afzwakken, dit voelde direct anders dan de pijntjes van de dag en dagen ervoor. Na de Volgende wee de timer aangezet en na een uur mn man wakker gemaakt omdat er gelijk al regelmaat in zat. Vk gebeld die was er rond 6u. Bij controle 4 cm ontsluiting. Ze zou om half 10 terug komen. Zelf gaan douchen en voelde de intensiteit van de weeën toenemen in kracht en pijn. Mn man heeft de vk weer gebeld die was er weer rond half 8. Toen sterke opvolgende weeën. Met dat we staan te praten braken mijn vliezen en bleek ik al bijna 10cm te hebben. Laatste stukje een weeënstorm. Toen mocht ik op handen en knieën en later op de baarkruk gaan mee persen. Na anderhalf uur persen zei de vk, nu ff rustig aan, maar dat lukte al niet meer. Mn zoontje schoot er ineens uit. Om 10.50u bevallen. Heel benieuwd hoe nu de tweede bevalling gaat lopen, vond de eerste best overweldigend. Had voor mijn gevoel weinig tijd om er in mee te groeien dat het zo ver was. Gelijk pats boem bevallen. Maar aan de andere kant liever dit dan urenlang weeën wegpuffen.

Pats boem gebroken vliezen eind week 34 maar geen weeën ofzo. In ziekenhuis opgenomen en nadat weeën (eerste uren lichte krampen daarna echt steeds heftiger) spontaan waren begonnen ca 8 uur later via vaginale stuitbevalling (daarom een knip) is ons eerste kindje geboren.

20 oktober 37 weken zwanger (mijn eigen verjaardag) ging ik voor controle naar t ziekenhuis. Hier kreeg ik te horen dat ik een week later ingeleid zou worden ivm zwangerschapsdiabetes. Toen begon het. Te hoge bloeddruk, eiwitten in mijn urine. Bloedprikken en ik bleek verhoogde leverwaardes te hebben, dus mogelijk hellp. Ik mocht niet meer naar huis. Die nacht(21-10 om 01.00) verloor ik extreem veel bloed en dachten ze dat mijn placenta los liet, maar niets aan de hand. Om 05.00 kwamen ze toucheren en bleek al 3 cm te hebben. Geen weeen of niet. Een paar harde buiken op de ctg te zien, maar niet voelbaar. 09.00 4cm ontsluiting en nog steeds geen weeen. 11.00 5cm en nog steeds geen weeen. 11.50 zijn mijn vliezen gebroken door de vk en toen kreeg ik weeen. Als snel heb ik om een ruggenprik gevraagd, maar dit ging helaas niet meer, want bleek al 8cm te hebben. Toen de laatste 2 cm met morfine gedaan. Om 14.45 mocht ik persen en om 15.07 is ons zoontje geboren. Een verlaat verjaardagscadeau 💙

Maandagochtend 5 juli werd ik vroeg wakker en voelde een klein beetje kramp. Was toen 39+2 van de eerste en had al vaker de weken ervoor soms lichte krampen gehad. Zocht er verder niks achter dus ben lekker gaan douche. Rond 11.00 werden t af en toe wel iets serieuzere krampen dus ben ik nog even onder de douche gaan staan. Mijn vriend was die dag vrij en wilde persee even de VK inlichten. Die zei dat we nog maar eens moesten bellen als de krampen/weeën regelmatig werden en om de 4/5 minuten kwamen. Timer op m’n telefoon aangezet en rond 12.00 ging het ineens op turbo stand. Weeën kwamen ineens om de 1.5/2 minuten en hielden 1.5 minuut aan. Vriend weer verloskundige gebeld. Die zei.. zal zo snel niet gaan bij de eerste ik kom zo wel even kijken. Rond 13.00 kwam de verloskundige kijken en mijn weeën volgde elkaar inmiddels in een rap tempo op. Na controle bleek ik al 8 cm ontsluiting te hebben. Dus gelijk werd kraamzorg gebeld. Bleef helaas een tijdje op die 8 cm hangen, maar om 15.00 had ik volledige ontsluiting. 16.26 is de kleine geboren. Ik vond zowel de weeën als het persen best even heftig, maar het was de eerste en dan weet je natuurlijk totaal niet wat je kan verwachten. Achteraf hoop ik als ik nog eens moet bevallen dat het weer zo mag verlopen. Ik had enorm weinig bloedverlies en geen hechtingen. Kon dus ook lekker thuis blijven.

Ze heeft mij geprobeerd te strippen met 40 weken maar ik zat nog dicht. Wel die avond buikpijn en bloedverlies gehad. Met 40+1 werd ik wakker met kramp en toen is het begonnen met 4u sochtends. Was goed uit te houden tot 5u savonds, toen met 3cm naar het ziekenhuis gegaan voor een ruggenprik. (Stond in mn bevalplan dat ik die wilde). 7u vliezen gebroken en toen begon de ellende 😂. Mn weeën kwamen in mn billen terug (niet weg te puffen) mn dochter was een sterrenkijker en lag met dr hoofd schuin tegen mijn bekken, ik had koorts en was aan het overgeven, zij had een onregelmatige hartslag. En uiteindelijk hen ik in paniek gesmeekt om een keizersnede. Nog wel een uur zelf geperst maar geen vooruitgang. Toen spoed keizersnede om 4u snachts. Ik kijk er rustig op terug, mede door de keizersnee wat echt een verademing en verlossing voor me was!

Is trouwens mn eerste kindje

Zondag 13 dec (de uitgerekende datum) om half 10 in de avond nog een foto gemaakt van de buik. Om half 12 de eerste wee en de volgende morgen (14 dec) om half 12 was de kleine man geboren. Wel doormiddel van een spoedkeizersnede na uren persen omdat hij helemaal nog niet was ingedaald en ook niet van plan was dat te doen.

Och als ik al deze verhalen hoor, heb ik er zo zin in😂 ik kan niet wachten tot die kleine van mij er is😭 wachten is echt niet voor mij weg gelegd

Met de controle van 36 weken ben ik direct doorgestuurd naar het ziekenhuis omdat ze hem te klein vond aanvoelen , daarvoor een perfecte zwangerschap gehad . Na een uitgebreid onderzoek , echo en ctg schatte ze hem op 2 kilo en wouden me op zaterdag als ik 37 weken was inleiden . Dat was wel even schrikken ik moest de komende 2 dagen terug komen voor ctg maar verder was alles goed , woensdagmiddag om 16.00 nog een uur aan de ctg gelegen en mocht na huis tot zaterdag . Die nacht werd ik om 4 uur wakker van een beetje buikpijn , wat ik nog nooit had gehad maar ja eind van de zwangerschap zocht ik er niks achter , kopje thee en terug naar bed . Om half 6 weer wakker maar werd nu wel erger en ineens dacht ik zouden dit weeën zijn ? Weeën app gedownload en bijgehouden toen zei deze maak je klaar om naar het ziekenhuis te gaan . Snel me man wakker gemaakt die begon te lachen dat het niet kon .gelukkig merkte die vrij snel dat het wel serieus was dus om 06.15 ziekenhuis gebeld dat we kwamen ik pak de laatste spullen bij elkaar terwijl ik steeds heftigere weeën kreeg . Ik doe me schoenen aan en me vliezen breken . Dus gauw naar het toilet en daar was het hoofdje al , opnieuw ziekenhuis gebeld die hebben een ambulance gestuurd ik ben van de toilet afgekomen en binnen 2 minuten had mijn man onze zoon in ze armen .hij ging gelukkig gelijk huilen gauw doeken gepakt en na een kleine 10 minuten was de ambulance er . Het was zo snel gegaan dat ik niet heb stil gestaan bij de pijn

Savonds om 8 uur begon het iets te rommelen ondertussen de evenloppen schrijven voor de geboortekaartjes en om 23 uur kwam de verloskundige toen had ik 2 cm maar omdat het nog iets rommelde konden we rustig gaan slapen 😴 Om half 4 m’n man wakker gemaakt dat die moest bellen toen bleek dat ik nog 2 cm had terwijl ik vanaf 1 uur in een weeenstorm zat , 4 uur had ik 5 cm en 6 uur 8 cm en om 7.15 is m’n dochter thuis in bad geboren . Iedereen was erg verrast omdat het met 39 weken was en het ook zo snel was gegaan

Op vrijdag 2-7 begon ik in de ochtend rond 9 uur lichte krampen te krijgen die even aanhielden en weer weg ebte. Na een tijdje ben ik ze gaan timen en kwamen ze om en nabij de 8-9 minuten en hielden 1 minuut aan. Heel de dag hebben we nog vanalles gedaan en geregeld voor het huis. We hebben een cake gebakken. Door de dag heen werden ze wel wat intenser maar kon ze nog goed opvangen. Rond de avond ben ik de tens gaan gebruiken en werden ze heftiger. Geprobeerd in bad te gaan maar dit voelde niet fijn. Geprobeerd wat te slapen samen met Bram wat niet echt lukte. Om 12 uur snachts kwam de verloskundige langs om te kijken hoe ver ik ben. Ik krijg te horen dat ik 1,5 cm ontsluiting heb. Erg deprimerend. Die nacht heb ik dan ook niet geslapen en werden de weeën steeds heftiger. De Tens heeft me erg goed geholpen om de pijn wat te verminderen. In de ochtend hebben we nog een keer proberen wat te slapen en heeft Bram heel erg fijn op mijn rug geduwd telkens als er een wee kwam. Ik was uitgeput, niet gegeten en niet geslapen sinds de dag ervoor in de ochtend. Om 11.00 hebben we de verloskundige nog een keer gebeld omdat ik er helemaal door heen zat. Ik was op. Ik wilde naar het ziekenhuis want er moet nu wel wat gebeuren, geen energie meer. Ik heb in bad gelegen tot de verloskundige kwam, dit was nu wel erg fijn. De verloskundige kwam om 13.00 en ik heb 5cm ontsluiting! We mochten naar het ziekenhuis en kwamen om 2 uur in het kraam hotel aan. Het bad hadden ze vol laten lopen. Dit was erg ontspannend, we hadden een muziekje aan gezet en Bram was een ontzettende steun. Hij masseerde mijn rug en we zaten helemaal in een bubbel. Om 15.30 heeft de mijn vliezen gebroken en om 16.00 had ik volledige ontsluiting. Ik ben van het bad naar het bed verhuisd omdat me dit fijner leek. Het duurde erg lang. Finn lag met zijn hoofdje scheef dus het was erg lastig. Met hulp van een katheter en een knip is Finn geboren zonder pijnstilling na 2 uur persen om 17.59. Ruim 1 liter bloed verloren. Ik kijk er echt heel positief op terug ondanks dat het echt een hele pittige en heftige bevalling geweest is. Toen hij op mijn buik lag zei ik dat ik het zo weer zou doen!!

Eerste kindje en bevallen met 38w5d. De avond voordat het gebeurde gingen wij stukje wandelen en kreeg thuis wat lichte menstruatie krampjes, toen ik ging slapen was dit over. Tot ik om 4:15 in de nacht ineens wakker werd en een harde knak plop geluid voelde en hoorde in mijn onderbuik. Ik dacht nog na de kleine zit ergens tegenaan ofzo en ik naar de toilet en er liepen wat druppels langs mijn been. Was doorzichtig en ik dacht nog zal wel plas zijn ofzo. Uiteindelijk werden die druppels wat vaker en meer, niet hele plassen maar meer ineens een half kopje wat eruit kwam en toen begon het te dagen. Tot ik om 5:00 de eerste wee kreeg en dit werd steeds heftiger dus om 5:15 mijn vriend wakker gemaakt en om 5:30 de verloskundige gebeld en die zei ohh het is je eerste, dit ga niet heel lang duren. Daarna onder de douche gestaan en nog paracetamol geslikt omdat ik erg veel pijn had, ivm een weeenstorm was het helaas niet weg te puffen omdat je wee op wee krijgt. Ik heb nog een keer overgegeven van de pijn en wilde medicatie want ik kon de pijn niet goed verdragen, om 6:15 weer de verloskundige gebeld met het verzoek dat of jij naar mij toe kwam of ik zelf naar het ziekenhuis ging als ze niet zou komen. Zij kwam rond 6:30 met een chagrijnige kop aan want ze lag net in bed na haar nachtdienst en wat bleek ik zat al op 5-6 cm dus wij mochten naar het ziekenhuis toen voor medicatie. Wij vertrokken om 6:45 naar het ziekenhuis thuis, ik was daar rond 7:00-7:15 en had het gevoel te moeten schijten, dat gaf ik aan en zij gingen voelen toen zat ik al op 10cm dus de medicatie kon niet meer. Omdat ik geen medicatie had moest de verloskundige weer komen en kreeg dit keer gelukkig wel een ander iemand en niet die chagrijn haha. Toen zij er was en alles klaar stond mocht ik om 8:25 beginnen met persen en om 8:56 was hij er. 9 minuten later kwam de placenta en toen begon het bloeden, dit wilde niet stoppen waardoor er uiteindelijk 9 artsen en verpleegsters aan mijn bed stonden om bloed af te nemen, prikken te geven, zuurstof en bloeddruk meting etc etc. Gelukkig is het gestopt en had ik nog net geen liter verloren mocht die zelfde avond weer naar huis toe. Ik zat dus met 2 uur weeen op 10 cm dus het verhaal dat het altijd lang duurt bij de eerste hoef zeker niet, ze gaven wel aan als ik nu weer een kindje mag krijgen dan moet ik gelijk bellen na de eerste wee.

Er staat dat de verloskundige zei dit gaat niet heel lang duren maar ik bedoel dat ze zei dat het heel lang ging duren.

Ik heb nu 2 kindjes. Ze zeggen dat iedere bevalling anders is. Nou bij beide ging het verloop eigenlijk hetzelfde alleen bij de eerste duurde het een uurtje langer (in totaal 4 uur) Eerst gebroken vliezen, na een half uur begonnen de weeën op te komen. Na een kleine 1,5 / 2 uur kwam ik in een weeenstorm terecht, dat hield bij de eerste ongeveer 2 uur aan en bij de 2de een uur. Bij de eerste 40 minuten worden en bij de 2de 5 minuten persen. Bij de eerste in het ziekenhuis omdat hij met 36+5 kwam. De 2de thuis staand bevallen 😅

Heel de avond een strak gevoel in de buik (geen harde buiken) en continue het gevoel dat er “iets” uit moest. Meerdere malen naar het toilet geweest maar er kwam niets. Mijn vriend kwam thuis van zijn werk om 23.30u ik zei dat ik nog even naar het toilet zou gaan en dan nog even samen wat drinken. Ik stond op de overloop om naar de badkamer te gaan en toen braken mijn vliezen.

Nou dames, inmiddels ben ik twee weken geleden ook bevallen. Wel ingeleid maar jeejtje wat was dat heftig. Vraag me serieus af of de pijn nou heftiger was omdat ik ben ingeleid en dus weeënopwekkers toegediend kreeg via het infuus, of dat het standaard zo pijnlijk is? De pijn was echt serieus niet te houden. Ik dacht dat ik dood ging 😅

1ste keer bevallen met 31 weken, beetje bloed verlies, dus moest op controle. Ctg en alles niks aan de hand, bij inwendig onderzoek, had ik al 3cm ontsluiting, daarna is de kleine man met 3uur tijd bevallen. 2de bevalling, afgelopen 3 september met 35 weken, 22.15 wakker geworden met kramp en beetje bloed verlies, en om 23.57 is de kleine meid geboren

Ik heb rond 00:30 m'n 1e wee gevoeld. Deze werden tijdens de nacht steeds frequenter en zondagochtend om 05:30 is de verloskundige gebeld. M'n ontsluiting werd gecheckt en ik zat helaas nog op 1cm. Om 11:00 zou ze terug gekomen. Zo gezegd, zo gedaan. Nog steeds maar 1cm. Om 14:30 kwam ze weer en toen zou eem optimist hebben gezegd dat ik 2cm had (dat waren de woorden van m'n verloskundige). Ze zou om 19:00 weer terugkomen. Dat heeft ze helaas niet gered want ze mocht om 16:30 al weer komen omdat m'n weeën (rug & buik) niet meer op te vangen waren door m'n peesontsteking in m'n heupen. Gelukkig had ik nu 3cm ontsluiting en mocht ik naar het ziekenhuis voor de ruggenprik (dit stond ook zo in m'n bevalplan). In het ziekenhuis op de kamer geïnstalleerd en toen was de zuster ook nog eens een bekende van mij. Helemaal happy! De happiness sloeg om naar paniek want de anesthesist zou er binnen 20 minuten zijn, maar dit werd 1,5 uur. Inmiddels waren mijn weeën echt intens en had ik enorme pijn. Hij kwam om 18:30 en vertelde even doodleuk dat hij de oproep van Verloskunde totaal vergeten was. Enfin, ruggenprik gezet en daarna was ik zen. Zelfs even geslapen! Ontsluiting ging nog steeds moeizaam maar vorderde wel beter. Ik kreeg maandagochtend rond 04:00 oxytocine zodat ik de weeën beter ging voelen en om 05:30 had ik volledige ontsluiting en zat 'ie voldoende in m'n bekken om te gaan persen! En om 06:40 was hij dan eindelijk geboren. De placenta is om 06:45 geboren, m'n bloedverlies was minimaal en ik was de dag & nacht ervoor compleet vergeten! De zorg van m'n verloskundige, de zusters en de verloskundige in het ziekenhuis was top. Niets dan lof over hun 💕. Dit is mijn 1e kindje en ik was 41+1. Ik zou eigenlijk de 31e ingeleid worden.