Sporten na miskraam

Beste is geloof ik om te wachten tot je gestopt bent met bloeden.. Geef je lichaam ook de tijd om te herstellen want een miskraam is niet niks! Maar als jij je gewoon goed voelt moet je geloof gewoon kunnen sporten! Sterkte 😘

Ik was net begonnen met CrossFit, heel soms denk ik zou dat de miskraam hebben veroorzaakt. Maar 2 dagen na de miskraam ben ik weer gaan sporten, bloedde toen nog wel maar was te doen!

Sporten kun je heel breed opvatten. Je kunt altijd weer rustig beginnen mer fietsen, wandelen of andere mindere intensieve training.. als dat goed voelt kun je gewoon rustig verder uitbreiden 😀 bewegen is ten alle tijden goed, pas alleen de intensiteit aan hoe je je voelt.

Dank voor je reactie. Ik kijk vanavond even wat prettig aanvoelt.

Mag je niet denken hoor. Ik kijk vanavond even wat goed aanvoelt.

Dank je. Lichamelijk voel ik amper nog iets. Dus dan moet het wel kunnen denk ik.

Ik doe ook aan CrossFit, wat best een aanslag op je lichaam kan zijn. Mijn verloskundige zei doe een weekje rustig aan. Ik heb wel gemerkt dat ik af en toe nog duizelig werd, ik denk door bloedverlies.

Plus dat het ook echt aan de termijn ligt denk ik en hoe heftig je lichaam het heeft. Ik heb ook wel eens meteen weer gesport na een miskraam en dan was er niets aan de hand. Goed aanvoelen voor jezelf en leg er geen druk op. Vooral met kracht is het echt geen schande eens wat kilo’s minder te pakken

Bij het maken van afspraak bij gynecoloog zei ik dat is prima dan zorg ik wel dat ik die middag vrij krijg. Daarop zei verloskundige dat ik tot en met dinsdag al zeker niet mag werken en zal na de afspraak bij gyne ook wel nog even duren. Ik was toen enorm emotioneel. Voor het moment wil ik gewoon bezig zijn, vanaf ik niks te doen heb begi t alles weer. Dus het liefste zou ik gewoon willen gaan werken,.... ik was 9 weken ver dus op zich nog heel pril.

Ik ben dag na start van miskraam (7 wk) weer begonnen met sporten, high intensity/sportschool en hardlopen. Ik voelde me goed genoeg om weer te sporten, geen last van gehad en voelde fijn om even hoofd leeg te maken. Geen vrij genomen van werk. Werkte voor mij goed qua afleiding. Wel veel met partner en beste vrienden over miskraam en verdriet gepraat. Denk dat het ook vooral is waar jij je goed bij voelt en goed naar je lichaam luisteren.

Heb wat kracht training gedaan en 20 min loopband maar toen kreeg ik toch last net boven schaambeen dus maar gestopt. Ja ik wil ook liefst terug gaan werken maar de verloskundige heeft gezegd dat het niet mag tot en met afspraak van de gynecoloog. En als het dan nog afgeraden wordt ga ik toch nog 2 dagen werken. Erna heb ik toch verlof. Het sporten heeft me wel deugd gedaan al baal ik er toch van dat ik mijn 4 km niet heb gehaald😥. Maar goed ik zal het maar even moeten accepteren. Het voelt alleen weer aan als falen. 😓

Ah ja ik ken dat gevoel van falen... als ik dat voel probeer ik steeds op mezelf in te praten met: het ligt niet aan mij, het was jammergenoeg niet een ‘gezond’ vruchtje, dan maar beter dat het spontaan eruit gekomen is en niet dat ik op een later moment (na nipt of bij 20wk) een moeilijke beslissing had moeten maken. Maar blijven rationele gedachten, emotioneel voelt het toch anders. Maar wel goed dat je naar je lichaam hebt geluisterd. En toch nog wel iets gedaan qua sport, dus niet helemaal voor niets. Als zij dat zo adviseren dan zou ik inderdaad ook die dagen maar wel vrij nemen. Iets leuks doen, jezelf even verwennen, shoppen ofzo (en wandelend van winkel naar winkel maak je als je lang genoeg bezig bent ongemerkt toch nog die 10.000 stappen 😉).

Shoppen hadden we de zaterdag ervoor lekker uitgebreid gedaan 😥. Dus daar heb ik voor het moment geen behoefte aan. Ik weet inderdaad dat het waarschijnlijk het vruchtje was die niet ok was. Maar ik heb toch steeds de neiging om in mezelf te denken wat als... wat als ik niet zo hard bezig was met het kijken om geen 20 kg bij te komen deze zwangerschap. Wat als ik mezelf minder zorgen had gemaakt over de eerste echo. Wat als ik gewoon op de onberzorgdheid van de echoscopiste had vertrouwd en niet zelf van alles was gaan opzoeken.... en ik weet het gaat nu niks meer veranderen. Het meest vervelende op dit moment vind ik dat mijn borsten nog echt pijnlijk zijn. Ik kan niet zonder bh slapen, dit wil ik weg😥.