stress door werk

Het klinkt alsof je het even rustiger aan moet doen, en daar is niks mis mee 💕 Ik herken het wel, tijdens mijn tweede trimester was ik projectleider van een groot project, en dat viel me toen ook zwaarder dan anders. Sneller gejaagd, minder geconcentreerd, gevoelig voor spanning, etc. Niet heel gek als je bedenkt wat voor ontwikkeling je lichamelijk en geestelijk doormaakt! Maar ook wel lastig als je dit niet van jezelf kent. En helemaal vervelend als je je niet gehoord of gesteund voelt door je werkgever. Ik kon gelukkig goede afspraken maken met mijn leidinggevende, die zelf vond 'liever wat rustiger aan doen, dan dat je helemaal uitvalt'. Ik ben toen meer aan anderenen gaan overlaten en had zelf meer een coachende rol. Achteraf ideaal, want zo waren teamgenoten goed ingewerkt en daardoor draaide het project ook tijdens mijn verlof prima door! - dat zou je zeker als argument neer kunnen leggen bij je werkgever. Ik weet niet hoe groot je bedrijf is, en of er een HR persoon of afdeling is die je om advies kunt vragen? Zo niet, dan zou je misschien contact kunnen zoeken met de bedrijfsarts? Ik zou in elk geval richting je werkgever aangeven dat je graag samen meedenkt over een oplossing, maar ook duidelijk zijn: in deze situatie kun je niet optimaal presteren, en als jij je daardoor ziek moet melden, is je bedrijf verder van huis. En waar gaat het eigenlijk om, 3 hooguit 4 maanden dat je even wat minder doet dan ze van je gewend zijn? Het klinkt alsof je een harde werker bent en dat ze allang in hun handjes mogen knijpen met jouw inzet! Heel veel succes en zorg vooral goed voor jezelf!

Dank je wel voor je lieve reactie 🙏🏻 helaas is het een klein bedrijf waar alles om cijfers. Ik moet nu zelf ook meer sales doen aan de telefoon en de gedachte alleen al levert stress op . Kan je alvorens al een gesprek aangaan met de bedrijfsarts? Ik moet iets doen voor ik echt serieuze klachten krijg dat wil ik mijn baby niet aandoen:(

Harde buiken horen er helaas bij. Maar als je het psychisch echt niet aan kan, zou ik dit met de bedrijfsarts bespreken en misschien tijdelijk een andere functie doen die mentaal wat minder belastend voor jou is..?

Oh dat klinkt lastig inderdaad... Wat de mogelijkheden zijn mbt bedrijfsarts weet ik helaas ook niet zo goed. Maar nu ik er even over nadenk: kan je je werkstress niet bespreken met je verloskundige? Zij kunnen vanuit medisch perspectief waarschijnlijk goed adviseren wat verstandig is voor jou, en misschien helpt dat je in het gesprek met je werk. En mogelijk weet de vk beter wat eventuele vervolgstappen zijn richting bedrijfsarts!

Wist je al dat je sowieso recht hebt op extra doorbetaalde pauze op een werkdag. 1/8 deel van de uren die je maakt mag je extra pauze pakken. Misschien kun je hierom vragen en daarbij dus ook om een aangepaste workload (je bent immers minder beschikbaar). Uiteindelijk gaat het om duurzame inzetbaarheid en als dat betekent dat je een stapje terug moet doen om niet uit te vallen, dan is iedereen daar op de langere termijn bij gebaat 😊

Ik heb ook heel veel stress gehad en heb veel te lang doorgelopen op werk omdat ik ook maar wilde bewijzen dat niemand mij daar klein zou krijgen. Kreeg verschillende complicaties en zit nu vanaf 30 weken ziekgemeld thuis. Dus luister naar jezelf, als het niet gaat dan gaat het niet en meld je je ziek.

Goed idee, ik ga dit idd bespreken met mijn vk

Precies hier ben ik dus bang voor dat ik straks ergere klachten krijg. Thanks, doet me goed om te weten dat ik me niet aanstel.

Hey, ik was ook verantwoordelijk voor een groot project met hele hoge tijdsdruk. Het viel mij ook veel zwaarder dan het anders had gedaan. Ik was zo moe, sliep elke middag en ging elke avond 20.00 naar bed. Tijdens de kerstvakantie kwam ik erachter hoeveel beter ik me voelde toen ik gewoon kon uitrusten overdag. Na de vakantie hoefde ik nog maar een maand en heb ik in overleg met mijn werkgever echt een grote stap terug gedaan en ben ik rustig gaan overdragen. Achteraf had ik liever eerder wat meer rust gepakt, want die vermoeidheid was echt killing en de stress was ook niet oke. Maar ik had dus wel een meedenkende werkgever, en kon op die manier wel blijven werken maar met wat aanpassingen. Als dit voor jou niet kan, zou ik me (deels) ziekmelden. Het is niet gek dat je mentaal minder ruimte hebt. Ik heb daar nu, een jaar na de bevalling, nog steeds last van en ben nu deels ziekgemeld en een stap terug gedaan in m’n verantwoordelijkheden. Sterkte! Laat je nietbgek maken

Ik herken wat je zegt. Ik had ook spanning op het werk, niet eens echt negatief, maar ik merkte wel dat ik mijn spieren dan vastzette, vooral in mijn bekken. Daar kreeg ik wel extra klachten van. En ik kreeg er ook harde buiken van. Ik kon wel extra rust pakken door even te gaan liggen op het werk. Even 1x 15minuten helpt al erg veel. Ook ging ik een dag extra thuiswerken, dan kon ik nog makkelijker even gaan liggen. Je kunt gesprek aangaan met je manager in het kader van je duurzame inzetbaarheid en je rechten als zwangere bespreken. Als dit geen ruimte biedt, vraag dan een (preventief) consult aan bij de bedrijfsarts, hij/zij zal jou en je leidinggevende adviseren wat slim is om te doen.

Jaa precies dit heb ik dus ook alleen begrijpt mijn werkgever dit niet. Wat goed dat je wel die ruimte voor jezelf hebt gecreëerd. Ik heb ook al besloten om na de bevalling minder te werken. Ik ben er nu helemaal zeker van dat ik gewoon stop als het minder gaat. Gelukkig nog maar 3 maanden te gaan😄 thanks voor het delen en je steun!

Ik heb gevraagd om een gesprek maar daar deden ze raar over van je bent niet langdurig ziek waarom zou je een gesprek aangaan🤷🏻‍♀️ ik meld me gewoon ziek iedere keer wanneer het net teveel wordt en dan zie ik wel verder. Blij om te lezen dat lang niet iedereen zo een werkgever heeft

Lastig hoor! Want als ik had ook al gau last van een stemmetje dat zei; je moet dit erbij kunnen doen, ook al ben je zwanger. Ik voelde me een aansteller. Ik weet niet of je dat herkent? Bij mij hielp het dan wel om te bedenken; wat zou ik een zwangere teamlid of vriendin adviseren? Je bent in elk geval geen aansteller en uiteindelijk kan alleen jij goed op je lijf passen, jij weet wat je voelt. 😘😘 Succes en sterkte! 🍀

Zeker preventief naar de bedrijfsarts! Niemand heeft er wat aan als jij je steeds slechter gaat voelen en je geeft terecht aan dat het ook om de gezondheid van je kindje gaat. Tijdens zwangerschap is het advies om werkstress te verkleinen/vermijden. Je werkgever is misschien meer geneigd om daar gehoor aan te geven als het advies van bedrijfsarts komt. Liever nu alvast preventief wat maatregelen inzetten dan dat je er straks helemaal uit ligt.

Dank je wel voor je lieve steun 💙 ik voel me inderdaad ook een aansteller terwijl ik een ander zeker zou adviseren om rustiger aan te doen. Nu ik jullie reacties lees merk ik ook dat ik niet de enige ben dus dank je wel 🙏🏻