Studeren en eerste zwangerschap?

Ik ben in de laatste fase van mijn master zwanger geworden. Bevallen rond de diplomering, maar ben dus bezig geweest met afstuderen tijdens de zwangerschap. Ik had toen nog geen kinderen en vond het eigenlijk wel prima te doen. Zou nu een heel ander verhaal zijn. 😅 De vermoeidheid wordt over het algemeen minder na het eerste trimester. Succes!

Ik heb tijdens mijn hele zwangerschap gestudeerd. Eerste trimester vertraging opgelopen omdat ik door vermoeidheid niets gedaan kreeg (programmeren, dus heb echt mijn hoofd helder nodig). Tweede trimester die achterstand weer ingehaald. Nu in het derde trimester val ik weer achter omdat ik weer steeds doodop ben. Vrees dat ik de studie pas na de bevalling af ga kunnen maken, terwijl dat niet het originele plan was. Mijn beste advies is om de dagen en perioden waarin je wél energie hebt volop te benutten. Als het bij jou mogelijk is: werk vooruit waar je kan (dat kon bij mij helaas niet).

Ik studeer verpleegkunde, heb eigenlijk weinig gedaan sinds ik zwanger ben, behalve de praktijkdingen. Mijn focus is slechter en de eerste periode was ik te moe en misselijk. Ik heb de mazzel dat ik sowieso de opleiding flink versneld kan doen vanwege mijn vooropleiding en mijn werkgever betaald.

Ook gedaan, maar had er geen last van. Even doorzetten, want de vermoeidheid gaat waarschijnlijk voorbij na het eerste trimester!

Bij mijn eerste dochter was ik nog aan het studeren, het is bikkelen en je motivatie blijven zoeken. Maar liever toen op schema als het nog moeten inhalen als ze geboren was. Uiteindelijk afgestudeerd toen ze net 1jr was zonder vertraging. Nu zwanger van de 2e en heeeel fijn dat het niet meer hoeft maar zo blij dat ik toen wel doorgezet heb. Ik deed social work en werkte daarnaast gewoon 32u in onregelmatige diensten.

Ik studeerde ook nog tijdens mijn eerste zwangerschap. Het hielp om eerlijk en op tijd te communiceren met docenten en studiebegeleiding als ik iets niet ging redden, en zelf met alternatieven te komen. Bijna elke keer als ik om uitstel van een opdracht oid vroeg kreeg ik het wel! Veel succes en laat je niet gek maken!

Ik heb een 2-jarige postmaster opleiding gevolgd. Toen ik net gestart was werd ik zwanger, precies op de helft is ze geboren. Dus zowel tijdens de hele zwangerschap als haar eerste jaar volledig in de opleiding gezeten. Ik vond het eigenlijk echt prima te doen. Het is goed plannen, maar het zo waard. Ik vind eigen ontwikkeling enorm belangrijk dus geen seconde spijt gehad.

Ik studeer ook psychologie! Aan de Open Universiteit wel, dus kan mijn eigen planning volgen. Eerste trimester door de misselijkheid en vermoeidheid niet kunnen studeren. 2e trimester lukte het gelukkig weer vanaf 13 weken zwangerschap. Ik heb zo nog 4 tentamens kunnen doen en behaald met hele mooie cijfers. Met 31 weken was mijn laatste tentamen. Ik had eigenlijk nog 1 cursus open staan (kwalitatief onderzoek), maar omdat die weer in het Engels was en mijn eerste opdracht zou zijn en ik toch al 31 weken was... Heb ik besloten te stoppen voor nu, want het werd wel echt weer zwaarder qua concentratie en energie. Ik ben nu 39 weken zwanger en in september gaat de kleine naar de opvang voor 2x in de week. Hopelijk kan ik dan de studie weer oppakken.

Hier zwanger geworden tijdens m'n master, bevallen in het laatste jaar en nu bezig met m'n master thesis met een zoontje van 1 😊 werk er ook nog 32 uur naast, maar naar mijn idee kwestie van een goede planning! Heb een course gemist rondom de bevalling die ik later heb ingehaald. Ik vond het eigenlijk pas echt pittig toen de baby er eenmaal was (sorry), maar als je een beetje gedisciplineerd bent dan komt het echt wel goed! En accepteren dat je vertraging oploopt 😘