Stuit bevalling - ervaringen?

Hier een versie gehad. Nooit weer 🙈. Ik vond dat zo verschrikkelijk veel pijn doen. Uiteindelijk is het hier na de versie begonnen met de bevalling maar de billen kwamen vast te zitten en ik ben met een spoedkeizersnede bevallen met 37 weken. Onze dochter lag al vanaf minimaal week 30 in stuit en is ook niet meer veranderd

https://community.24baby.nl/forum/zwanger/natuurlijke-stuitbevalling-of-geplande-keizersnede-gypx4k?utm_source=24Baby&utm_medium=app Recent is er een topic geweest over de keuze vaginale stuitbevalling of keizersnede. Hier kan je al wat info vinden denk ik. Ik ben bevallen met een keizersnede nadat mijn kindje in stuit lag en ik langdurig gebroken vliezen had. Ik wilde wel gaan voor een vaginale bevalling, maar er gebeurde niks, wat betreft weeën. Inleiden en opwekken deden ze liever niet. Dus toen werd het een keizersnede en uiteindelijk kijk ik daar heel positief op terug! Wel vind ik het soms nog jammer dat ik een vaginale bevalling niet heb mogen meemaken, en het herstel van de keizersnede was zwaar.

Het topic staat, naar mijn idee, vol met persoonlijke meningen en daar heb ik op dit moment geen behoefte aan 😮‍💨.

Onze dochter lag in stuit en mede om die rede hebben we gekozen voor een keizersnede, heb 1 versie gehad maar vond het vreselijk en ze was dus weer terug gedraaid, een 2e versie wilde ik niet, ze was nu ook zo gedraaid dat ze niet in stuit meer lag maar echt dwars dus sowieso een versie of keizersnede. We zijn voor een geplande keizersnede gegaan waarbij je het kindje zelf mag aanpakken en het bij je op de borst mag liggen, ik ben vandaag bevallen en vond het echt een hele mooie ervaring! Herstel is wel pittiger. Een stuit bevalling heb ik trouwens niet eens overwogen, zag ik echt niet zitten, dus daar heb ik verder geen ervaring mee! Heel veel succes met het maken van je keuze

Gefeliciteerd!!♥️

Je post is beetje tegenstrijdif, in 1e zin vraag je om ervaringen, die zijn altijd persoonlijk. Verder geef je aan juist geen persoonlijke opinie te willen maar feitelijke info . Mijn prettige ervaring met vaginale stuitbevalling staat in ander 'stuit' topic. Als je meer onafhankelijke info zoekt zou ik beginnen met de informatie van het ziekenhuis. Vrijwel elk ziekenhuis heeft hier informatie over staan op de website, zoals bijvoorbeeld Rijnstate en UMCG: https://www.rijnstate.nl/aandoening-en-behandeling/stuitligging/ https://www.umcg.nl/-/stuitligging Zo zijn er van ziekenhuis ook info pagina's over versie. Dit was voor mij geen optie omdat mijn vliezen al gebroken waren toen bij triage bleek dat ze in stuit lag. Weet je al hoe je kindje ligt, dat verschilt ook met 'slagingskans' vaginale bevalling. Onze dochter lag onvolkome stuit (dus helemaal dubbelgeklapt met voeten bij schouders). Dit checken ze echt nog tot tijdens de weeën om na te gaan hoe kindje ligt en, als gekozen is voor vaginale bevalling, of dit nog steeds kan of de medische omstandigheden niet meer verantwoordelijkheid zijn en overgestapt wordt naar ks. Succes met maken afweging.

Ik wil ervaringen van mensen die een stuitbevallingen hebben meegemaakt, ongeacht hoe die stuitbevalling eindigde. Echter wil ik eens niet de meningen van mensen lezen die geen stuitbevallingen hebben meegemaakt of van mensen die meteen voor een keizersnede hebben gekozen. Ik wil weten hoe zo’n stuitbevalling verloopt, wat de ervaring is daarmee, hoe mensen het ervaren hebben, hoe ze er naar terug kijken, zouden ze de keuze opnieuw maken, .. kortom, ervaringen van mensen die het hebben meegemaakt. Ik hoef niet nog eens te lezen hoe eng mensen denken dat een stuitbevalling is. Zeker omdat ik niet weet hoe goed ze geïnformeerd zijn over stuitbevallingen, of is hun mening vooral gebaseerd op een beeld dat ze hebben in hun hoofd? Of vinden ze alles wat niet normaal is eng? Ook zijn er genoeg mensen die aangeven voor een keizersnede te kiezen. Die keuze is voor hun persoonlijke situatie ongetwijfeld de juiste geweest en ik heb respect voor hun keuze. Nu wil ik echter voor mezelf een keuze maken, maar ik vind moeilijk ervaringen te vinden van mensen die een stuitbevalling hebben meegemaakt terwijl er wel degelijk mensen zijn die op die manier bevallen. Dat zijn er niet veel, maar ik vraag mij af of dat echt komt omdat keizersnede zogezegd beter is. De meest recente onderzoeken zeggen van niet, dacht ik. Vraag mij af of in hoeverre de keuzes worden beperkt omdat in de medische wereld de mensen de kennis niet (meer) hebben om stuitbevalling te doen. Iemand die deze kennis niet heeft zal dan ook geen stuitbevalling aanbevelen, lijkt mij, en zal eerder aansturen op een keizersnede. Als iedereen in de medische wereld die kennis nog zou hebben, hoeveel mensen zouden er dan nog voor een keizersnede kiezen? Of hoeveel mensen zouden het beeld van een vaginale stuitbevalling dan nog eng vinden? Ik ben niet per se op zoek naar feiten, maar ervaringen van mensen die het effectief hebben meegemaakt. En ik wil eens voor de verandering niet de mening horen van mensen die het niet hebben meegemaakt. Dat is de korte samenvatting 😅. Ik hoop dat nu duidelijker is wat ik bedoelde? Ik ben gisteren naar een gynaecoloog geweest die wel de kennis heeft over stuitbevallingen. Ik wilde immers weten wat mijn opties zijn, of het zelfs nog maar mogelijk is om voor een eventuele stuitbevalling te gaan. Ik wil niet voor een keizersnede kiezen omdat mijn gynaecoloog die kennis niet heeft. De gynaecoloog heeft gisteren meteen een echo gedaan. De voeten en de poep zitten onderaan. Eerst zat ze ook in onvolkomen stuit, maar op de 32 weken echo had ze haar voeten verplaatst. Volgens de gynaecoloog is een stuitbevalling mogelijk. Natuurlijk zijn er nog andere criteria en die zullen later gecontroleerd worden. In België doen ze ook een bekkenmeting. Er waren nog andere criteria waar ik aan moet voldoen, maar die weet ik niet meer van buiten 😅. Morgen ben ik 35 weken, dus er zal sowieso eerst nog geprobeerd worden om een versie te doen. Maar ik wil voor mezelf voldoende tijd voorzien om een goede en doordachte keuze te maken. Ik wil niet op week 37-38 nog moeten beginnen na te denken wat de mogelijkheden zijn. In mijn hoofd is dat veel te laat, of voor mij is dat althans veel te laat. Ik weet dat ik daardoor veel stress zou ervaren.

Ik hoop je binnen twee weken een succesverhaal te kunnen vertellen over mijn vaginale stuitbevalling.

Wil je al iets vertellen over je beslissing waarom je een stuitbevalling hebt gekozen? Is het trouwens gepland dat je weet dat het over twee weken gaat plaatsvinden? Veel succes alleszins.

Ik heb op 25 augustus een vaginale stuitbevalling gehad. Het was een heftige bevalling, maar dat kwam vooral omdat de verloskundige er bij 10 cm ontsluiting pas achter kwam dat ze in stuit lag. We waren toen nog thuis. Dus opeens moesten we met loeiende sirenes naar het ziekenhuis. Ik had al meer dan een half uur persweeën. Toen we in het ziekenhuis aankwamen was haar voet al geboren. Dus een keizersnede kon niet meer. Omdat er een gevaar op zuurstoftekort is moesten we meteen door. Ik heb na 20 weken nooit meer een echo gehad. Dat maakte het spannend want de artsen wisten niet hoe groot ze zou zijn en of het zou passen. Ze was geen kleintje, 3800 gram. Gelukkig had ik 40 min later een gezonde baby in mijn armen. Ik ben intern wel flink gescheurd toen haar billen kwamen. Ze kwam eerst met een been, daarna haar heup, billen, andere been en toen de rest. Voordat het hoofd kwam is ook nog een knip gezet. Ze zijn 45 minuten aan het hechten geweest. Nu, 12 weken later, is het litteken nog steeds gevoelig. Het zal daaronder nooit meer helemaal hetzelfde zijn, maar naar omstandigheden zijn we er heel goed uit gekomen. Mijn situatie is dus ook voor een vaginale stuitbevalling geen 'standaard' verhaal. Het is goed gegaan en het kan dus zeker! Maar laat je wel goed informeren vooraf en luister goed naar de adviezen van je artsen

Bij ons eerste kindje kwamen ze er toevallig bij een groeiecho met 36 weken achter dat hij in onvolkomen stuit lag (benen helemaal omhoog). Met 37+0 weken een poging tot draaien gedaan. Dit ervaarde ik als zeer onprettig en was ook mislukt na 2x proberen. Van veel andere dames hoor/lees ik dat als de versie wel lukt, het vaak niet als onprettig wordt ervaren, verschilt dus heel erg! Met 37+5 kwamen om 3.30u 's nachts spontaan de weeën op gang. Ik dacht dat het oefenweeën waren, dus ben weer gaan slapen (ook al kwamen ze om de 5 minuten 😅). Om 6u toch gaan timen, toen kwamen ze elke 2-3 minuten. Toch maar ziekenhuis gebeld, om 8u daar aanwezig. Om 9u ontsluiting gemeten en die zat op 7-8cm. Ik heb in de tussentijd veel gelopen, gewiegd met mijn heupen op een yogabal, heeft mij erg geholpen, liggen vond ik 3 keer niks. Uiteindelijk braken om 9.10u spontaan mijn vliezen en 5 minuten later begonnen de persweeën die ik niet kon tegenhouden. Uiteindelijk kwam om 9.27u ons zoontje ter wereld 🤍 Het duurde dus maar 6 uurtjes van begin tot eind. Ik heb de bevalling als zeer prettig ervaren en heb alles zonder pijnbestrijding gedaan. Op handen en knieën bevallen vond ik zeer fijn doordat ik de zwaartekracht kon gebruiken. Het geruststellende vond ik vooral dat ik op elk moment alsnog voor een keizersnede mocht kiezen. Ik zou een stuitbevalling zo weer doen 👌🏼 Laat het vooral weten als je nog vragen hebt.

Klinkt als een zeer mooie ervaring ❤️. Als je het niet erg vindt, heb ik nog enkele vragen 🥲. Wat waren de reden voor jou om voor een stuitbevalling te gaan? Had je geen schrik voor de nadelen? Door wie werd je begeleid (een gewone gynaecoloog of iemand die gespecialiseerd is in stuitbevallingen)? En zou je deze keuze opnieuw maken of zou je toch voor een keizersnede gaan?

Geen stuitbevalling, wel een sterrenkijker. Ik kan een lange of heftige vaginale bevalling en dan nog een keizersnede niet aanraden. Kans op restschade is groot en het herstel is vrij pittig. Een geplande keizersnede is dan veel beter qua herstel. Ook qua risico's voor moeder en kind veel beter. Beide meegemaakt en na een geplande KS liep na een week al weer rond. De 1e keer heb ik een aantal weken onder de pijnstillers gezeten (en niet vanwege de keizersnede).

Ik heb een stuitbevalling gedaan en kijk er heel positief op terug. Mocht je wat willen weten kan je me een berichtje sturen☺️

Ik heb de indruk dat het bevallen van een sterrenkijker anders is dan bevallen van een baby dat in stuit ligt, maar ik heb geen flauw idee of dat beeld van mij correct is 😅. Hadden ze wel op tijd gezien dat je baby een sterrenkijker was? En mag ik vragen waarom het (plots) toch een keizersnede werd? Wat bedoel je met rest schade? En mag ik vragen waarom je dan wel pijnstillers hebt moeten nemen na je eerste bevalling? Of hoe wist je dat de pijn niet van je keizersnede kwam? Ik bedoel dit niet slecht en hoop niet dat het zo over zou komen, maar je kan toch geen inschatting geven hoe mijn herstel na een keizersnede gaat lopen en nog minder de risico’s voor mij (en of mijn baby). Bij mij zijn de risico’s bij een keizersnede hoger dan de gemiddelde persoon, dus ik vind toch een pijnlijke? uitspraak. Pijnlijk is niet het juiste woord, maar benadert het beste wat ik wil bedoelen 😅.

Daarvoor moet ik je ook een vriendschapsverzoek sturen. Anders kan ik je geen bericht sturen via de app. Hopelijk vind je het niet erg 😊.

Hoi! Mijn dochter lag lang in stuit en is vanzelf goed gaan liggen. Echter de dag van de bevalling bleek ze ineens dwars te liggen. Bij een dwarsligging kun je niet vaginaal bevallen. De gynaecoloog heeft toen aangedrongen op een uitwendige versie te proberen, ik mocht stoppen wanneer ik wilde. Dat was in 30 seconden gepiept (ondanks 4300 gram!) zonder medicatie. Ik had echt een zee aan vruchtwater 😅 wilde echt absoluut geen versie maar ik vond het heel erg meevallen. Ik ben van beide kindjes vaginaal bevallen. 🙏

Heel simpel: ik heb een hekel aan ziekenhuizen en ik ontloop ze het liefst zo veel mogelijk. Dit is mijn eerste zwangerschap en ik wil een natuurlijke bevalling proberen. Daarnaast zorgt een keizersnede voor meer risico's bij een volgende zwangerschap en dan moet ik in het ziekenhuis bevallen. Het was wel een moeilijke beslissing, omdat ik rationeel weet dat een keizersnede op korte termijn minder risico's heeft voor de baby, terwijl de risico's voor mij tussen een keizersnede en een natuurlijke bevalling niet heel veel verschillen. Ik heb me een slechte, egoïstische moeder gevoeld omdat ik mijn autonomie en een eventueel volgend kind voor dit kindje plaats en zo voelt het nog steeds soms. De termijn van twee weken is omdat ik niet over de 41 weken heen mag vanwege de mogelijke complicaties bij een groter kind en een natuurlijke stuitbevalling. Nou ben ik gisteren bij de gynaecoloog geweest en wordt die deadline naar voren gehaald (ik ben vanochtend gebeld en waarschijnlijk wordt volgende week de ks al ingepland), omdat ik opeens een hoge bloeddruk begin te ontwikkelen en dit een reden is om in te leiden, maar dat mag niet bij een stuitligging. De kans dat ik een natuurlijke bevalling mag meemaken, is dus een stuk kleiner geworden.

Alles eerst, proficiat met de geboorte van je dochter. Geniet van deze mooie tijden 😘. Daarnaast wist ik niet zo goed hoe te reageren. De meeste mensen die een baby in stuit hebben, die kiezen voor een keizersnede, dus ik ben eigenlijk vooral op zoek naar ervaringen van mensen die voor (bewust) voor een stuitbevalling hebben gekozen. Wil je jouw reden delen waarom je stuit bevalling niet hebt overwogen? Heb je ingelezen over stuitbevallingen? Of was dat op basis van informatie die je vroedvrouw of gynaecoloog heeft meegegeven? Of had je het gevoel dat een stuitbevalling niks voor jou was? Even voor de duidelijkheid: er is niks mis dat je hebt gekozen voor een keizersnede. Ik wil voor mezelf de juiste keuze maken en probeer beter te begrijpen hoe ik die keuze kan maken en welke keuze het dan zou worden. Ik hoop niet dat het overkomt dat ik een oordeel heb over jouw keuzes 😅. Met forum komen dingen vaak nogal anders over dan dat ze bedoeld zijn 😊.

Bevallen van een sterrenkijker heeft vaak een langere persfase met grotere kans dat het niet lukt en toch een keizersnede wordt vanwege de afwijkende ligging, wat voor een stuitbevalling ook geldt. Ik denk dat ze bedoelt, want dat is ook mijn ervaring, dat wanneer je al 2 uur geperst hebt, ingeknipt bent (wat bij een stuitbevalling ook vaak preventief gedaan wordt) en dàn alsnog een keizersnede krijgt, het complete herstel nog zwaarder is dan wanneer je een geplande keizersnede krijgt. Dus zeker wel een ervaring en overweging om mee te nemen in je besluit!