28 Reacties
3 jaar geleden
Ik heb begrepen dat het gemiddeld veiliger is voor je kindje om te bevallen middels een keizersnede bij een stuitligging. https://www.degynaecoloog.nl/onderwerpen/hoe-wil-bevallen-kind-stuitligging/
3 jaar geleden
Zelf heb ik ervaring met een geplande keizersnede en dit was een positieve ervaring voor mij:
De keizersnede zelf is goed uitgevoerd en er waren geen complicaties. Ik vond het fijn dat het een geplande keizersnede was en alles in "rust" verliep. Van tevoren was ik goed voorbereid qua informatie en wist dus goed wat me te wachten stond tijdens de keizersnede zelf.
Voor de keizersnede:
In de verkoeverkamer werd een infuus in m'n arm geplaatst met een antibioticum (ter preventie). Na de voorbereiding aldaar werd ik naar de ok gebracht. Mijn vriend mocht er ook bij zijn. Alleen in geval van een spoedkeizersnede (narcose) mag dit niet.
OK:
De ruggenprik vond ik persoonlijk niet pijnlijk. Daar zag ik het meeste tegenop, maar voelde er verrassend weinig van. Je moet je rug goed bol maken en het hielp me om rustig uit te ademen tijdens de prik. De verdoving trad vrij snel in, maar het duurde even (5 a 10 minuten) voordat mijn onderlichaam gevoelloos was. Eerst voelde ik geen warmte of kou meer, daarna ging het tintelen en tot slot werd m'n onderlichaam gevoelloos. Tijdens de intreding van de verdoving werd de blaaskatheter geplaatst. Ik voelde dat er "iets" naar binnen ging, maar het deed geen pijn. Voor de eerste incisie werd gezet, vond er een test plaats (een kras in m'n buik) om de verdoving te testen. Toen voelde ik al niets meer en ging de operatie van start. Er werd voor en tijdens de operatie gevraagd of we de geboorte wilden zien (ja!), dus daar werd rekening mee gehouden. Onze zoon werd binnen een kwartier na de eerste incisie geboren. Heel bijzonder moment was dat, wanneer je je kindje voor het eerst hoort en ziet. Ineens is hij daar dan. Niet in woorden te omschrijven zo mooi. Omdat alles goed ging (goede apgarscore), werd hij gelijk bij me op de borst gelegd. Daarna werd er circa 45 minuten gehecht en konden we weer terug naar de afdeling. Daar startten we met borstvoeding en aanleggen. De borstvoeding kwam goed op gang gelukkig.
De verdoving werkte nog een tijd lang door en ik had pas de ochtend erna de eerste pijnklachten van de operatie. Ik heb ervoor gekozen om geen extra morfine te nemen, terwijl dit wel mag. Ik koos voor paracetamol. In totaal zijn we 2 nachten in het ziekenhuis gebleven.
Herstel:
Het in- en uit bed komen was lastig de eerste twee weken na de operatie. Je kan je buik(spieren) echt niet belasten. Ik ervaarde een diepe trekkende pijn. Je kraamverzorgende kan tips geven hoe je zo pijnloos mogelijk in- en bed kunt stappen. Ook dien je de eerste zes weken na de operatie niet te tillen, in ieder geval liever niets zwaarder dan je baby. Het lukte me om vanaf dag 3 voor m'n zoon te zorgen. Met pijn uiteraard, maar het ging. Na twee weken was ik pijnvrij. Daarna was het litteken vooral nog gevoelig, maar niet meer echt pijnlijk. Lachen en hoesten is trouwens behoorlijk pijnlijk na een keizersnede. Het helpt dan om op die momenten een kussen zacht tegen je buik aan te drukken voor tegendruk.
Succes met je keuze!
3 jaar geleden
De kans dat je bij deze stuit bevalling alsnog naar OK moet is aanwezig. Ik ging zelf voor een keizersnede. Aan alle keuzes zitten risico's maar dan nam ik toch de weg van de minste stress. Tegenwoordig kunnen ze keizersnede echt kind/mama gericht doen waarbij je het kindje direct bij je krijgt. Zeker een geplande, daar wordt je rustig doorheen gepraat.
Dat je perse zelf wat wilt doen mag je volgens mij los laten, respect wat je lichaam al die maanden al aan het doen is ;)
3 jaar geleden
Ik snap dat de keuze lastig is! Ik vond het idee van een keizersnede ook erg akelig, maar het is me echt reuze meegevallen. Voor een eventuele derde kindje hoeft een keizersnede geen probleem te zijn. En dat ‘niks doen’ valt ook wel weer mee. Oke, heel zwart-wit gezien hoef je voor een keizersnede inderdaad alleen maar te liggen😅 Maar zo makkelijk is het niet, er komt echt veel meer bij kijken. En het herstel vond ik echt wel pittig. Heb je geen keuzehulp gehad van de gynaecoloog? Misschien kan dit je wat helpen!
https://www.degynaecoloog.nl/wp-content/uploads/2017/12/Consultkaart-Stuitbevalling-2017.pdf
Veel succes met je keuze☺️
3 jaar geleden
Ik heb mij er ook tijdelijk in verdiept, mijn zoontje lag tot 33/34 weken in stuit. Zo'n 50% van de stuit bevallingen eindigt alsnog in een spoedkeizersnede... Dat wilde ik absoluut niet (ik vond het eng om te bedenken dat mijn zoontje het bijvoorbeeld benauwd zou krijgen en ik eerst nog naar de OK zou moeten...). Uiteindelijk draaide mijn zoontje uit zichzelf nog dus werd het alsnog een vaginale bevalling. Succes met je keuze, ik begrijp dat geen van beide ideaal lijkt (dat vond van geen enkele manier overigens maar hij moest er uit😅🙈).
3 jaar geleden
Reactie op Ukkie21
Ik heb mij er ook tijdelijk in verdiept, mijn zoontje lag tot 33/34 weken i ...
Met hoeveel weken draaide jou zoontje nog?
3 jaar geleden
Ik heb ook een keizersnede gehad ivm stuitligging. Op deze manier was het het veiligste voor mijn zoon en dat vond ik het het belangrijkste. Het herstel is pittig, maar ik kijk er wel positief op terug. Het kon ook een gentle sectio worden omdat het gepland was. Succes met je keuze!
3 jaar geleden
Ik heb een hele makkelijke stuitbevalling gehad van ook een volkomen stuit. Maar hier kwam ik in terecht doordat er geen OK vrij was en het heel snel ging, ik weet niet of ik er anders ook voor gekozen zou hebben. Maar een stuitbevalling hoeft dus niet per se moeilijk of zwaar te zijn. Ik vond de bevalling van mijn jongste (een vrij normale bevalling) heftiger.
VRIEND
3 jaar geleden
Wat een lastige keuze!
Cijfers wijzen er vaak op dat de risico’s hoger zijn bij een stuitbevalling dan bij een keizersnede.
Maar volgens mij is een van de oorzaken hiervan dat ziekenhuizen er te weinig verstand van hebben. Ze zijn niet gespecialiseerd in stuitbevallingen en adviseren dan al gauw een keizersnede (want kijk maar naar de cijfers).
Er zijn ziekenhuizen die een speciaal stuitbevallingen-team hebben. Ik weet dat er eentje in Beverwijk is. Of er bij jou iets in de buurt is zou je moeten navragen…. Maar vraag ook eens naar hun cijfers. Ik denk dat het (al helemaal bij een tweede) echt de moeite waard is om je eens in te verdiepen.
Ik bedoel, een beenbreuk laat je ook niet verhelpen door een KNO-arts toch? Dus wel zo fijn als ze gespecialiseerd zijn in datgene wat jij nodig hebt.
Veel succes bij het maken van een keuze! ❤️
3 jaar geleden
Ik heb er geen ervaring mee, maar denk dat je je vooral heel erg goed moet inlezen en zelf een bewuste keuze moet maken. Aan elke keuze kunnen nadelen kleven, maar wanneer je de keuze bewust hebt gemaakt, hoef je hier geen spijt van te hebben. Ook mag je zeker om extra gesprekken vragen, uiteindelijk is het in jouw belang, maar ook die van de gynaecologen dat jij positief je bevalling in gaat en uitkomt!
Ik zag hier al eea over voordelen keizersnede staan maar nog weinig over natuurlijke stuitbevalling, dus daarom nog wat links
https://vrijegeboorte.nl/vrije-geboorte-informatie/stuitligging/
https://vrijegeboorte.nl/vrije-geboorte-informatie/baby-in-stuit/
In haar boek, en ook in het boek positief over bevallen, staat ook veel info over natuurlijke stuitbevallingen
https://www.spinningbabies.com/
3 jaar geleden
Ik had onvolkomen keizersnede en had bewust extra controles bij specialist in Duitsland. Die gaven aan volkomen of onvolkomenstuit keizersnede veiligst is. Hier wouden ze me vaginaal laten doen heb dit zeker niet gedaan. Keizersnee is eerste 10 dagen dat je niks kan daarna gaat, je moet doen wat beste voor baby is.. tuurlijk kan t vaginaal eventueel goed gaan maar ik zou geen risicos nemen
3 jaar geleden
Ik had ook een geplande keizersnede ivm stuitligging. Vond het reuze spannend, maar wilde 0 risico voor m’n dochtertje en legde mogelijke risico’s liever bij mezelf.
Vond de operatie zelf wel heel akelig (de ruggenprik deed zeer bij het zetten en werd meerdere keren geprikt, ik had pijn tijdens de operatie en daarna ook veel last van naweeën). Ik kon 2 weken niet rechtop lopen/ dingen doen. Daarna ging het weer zoveel beter.
Zou ik achteraf een andere keuze hebben gemaakt? Nee :) want ik was in een veilige setting en m’n dochtertje was omringd door specialisten.
3 jaar geleden
Lastig! Ik kwam er zelf achter dat mijn baby stuit lag op de dag dat ik mijn vruchtwater verloren was. Thuisbevalling zat er dus ineens niet meer in, mocht gelijk helemaal niet meer naar huis. Gekozen voor natuurlijke bevalling, maar wel omdat dit verantwoord was. Ze hadden aangegeven dat dit ook mogelijk was, maar als er iets tegen zou zitten dan zou ik gelijk alsnog een keizersnede krijgen. (Heel laagdrempelig) Als het een te groot risico is, dan geven ze wel aan dat het niet verantwoord is om natuurlijk te bevallen. Doe wat binnen de mogelijkheden ligt en waar jij je prettig bij voelt. Als je graag natuurlijk wilt bevallen, dan zou je dat bespreekbaar kunnen maken. Volg je moederhart ❤️ Die zit altijd goed!
3 jaar geleden
Mijn oudste lag ook in een stuitligging maar dan de voeten naar boven. Ik heb voor een keizersnede gekozen vanwege de risico's van een stuitbevalling en de 50% kans dat het alsnog een keizersnede wordt. Ik vond het ook doodeng maar de veiligheid voor mijn baby was voor mij het belangrijkste en daarom was het voor mij een goede keuze. En dat je er niks voor hoeft te doen, dat zou ik echt loslaten want het herstel van een keizersnede is echt pittig! Dus je krijgt je portie pijn nog wel maar dan achteraf. Ik ben 8 weken geleden van mijn tweede dochter ook middels een keizersnede bevallen en dat is goed gegaan. En na een eerdere keizersnede kan je ook nog gewoon natuurlijk bevallen als je dat bij een evt derde zou willen. Alleen ben je dan wel medisch en moet je met ctg aangesloten in het ziekenhuis bevallen.
3 jaar geleden
Reactie op laurenmae
Overigens heb ik ook spinning babies gedaan (wat een grote onzin achteraf g ...
Vraagje:
Was het onzin omdat het voor jou niet hielp? Of andere reden?
3 jaar geleden
Vraagje:
Was het onzin omdat het voor jou niet hielp? Of andere reden?
Het was onzin omdat het voor mij niet hielp. De oefeningen moet je thuis doen na 1 sessie op locatie. Vooral je partner moet veel doen maar mijn man was van de helft al vergeten hoe het moest.
Daarnaast was 1 oefening bijvoorbeeld op een strijkplank die dan over de bank hing verticaal. Probeer daar maar eens hoogzwanger op te komen en niet op je buik te vallen. Levensgevaarlijk.
Ik heb de oefeningen wel geprobeerd omdat ik hoopte dat hij zou draaien. Achteraf voelde het alsof ze inspeelden op mijn wens met onzin :(
Misschien helpt het bij anderen wel? Ik heb in ieder geval spijt er van want het was zwaar. Ook op je hoofd staan enzo.
3 jaar geleden
Ik zou hier in het zwaarst laten wegen hoe het risico is op problemen. Als een keizersnede veiliger is voor jou en of de baby zou ik daar voor kiezen. Het allerlaatste wat je wilt is dat jij het niet redt of misgaat. Zeker een geplande keizersnede gaat meestal prima. Spoedkeizersnede wil je denk ik altijd voorkomen en de kans dat het daarop neerkomt zou ik ook mee laten wegen. Het klinkt stoer om een bevalling mee te willen maken wilde ik bij de vorige ook persee. Gevolg 23u bevallen, spoedkeizersnede en daarna drie maanden mijn kind niet vast kunnen houden zo ziek en slecht was ik. Uitgeput de spoed sectio in enzo. Nu bij de volgende ga ik weer voor natuurlijk, maar alleen als het geen hoger risico geeft op problemen. Want dat is het laatste wat je wilt. Sterkte met je beslissing
VRIEND
3 jaar geleden
Succes met het maken van de keuze. Wij hadden als geluk bij ongeluk niet zoveel bedenktijd omdat ik na spontaan breken vliezen met 34 weken er pas achter kwam dat ze in stuit lag. Verder natuurlijk vervelend dat ze veel te vroeg was.
Bespreek met de gynaecoloog jouw persoonlijke kansen. Dat in het algemeen veel stuitbevallingen in KS eindigen zegt niet zoveel over jouw persoonlijke situatie. Onze dochter lag 'gunstig'en netjes in onvolome stuit en was door prematuur nog relatief klein (ca 2,5 kg). Heb een voorspoedige vaginale bevalling gehad.
Maar kan me voorstellen dat met je voorliggende placenta en groter kindje dat anders kan zijn.
"Er niets voor hoeven doen" zou ik wel proberen weg te strepen. Een ks is een heftige buikoperatie dus ook een dappere/noodzakelijke beslissing van een mamma die alles doet voor haar kindje!
Sterkte met de afweging.














