Stuitligging: ervaring met laten draaien of acupunctuur?

Hoi, ons kindje lag ook in stuit. Ik heb met 36 weken een versie gehad (draaien baby). Helaas is dit toen niet gelukt. Bij ons werd een natuurlijke stuitbevalling afgeraden ivm de ligging van het kindje. Uiteindelijk dus een keizersnede gehad

Ik heb eerst moxatherapie geprobeerd (das dat broertje van acupunctuur) maar dat hielp niet. Met 35+3 een uitwendige versie gehad. Ik vond t heel pijnlijk, het ging ook heel moeizaam, maar gelukkig werkte het wel. Ook daarna nog 3 dagen fikse spierpijn gehad. Ukkie was de eerste dag wel wat rustiger, maar bewoog al snel weer als vanouds. Inmiddels 39+1 dus aan het wachten tot ze komt. Ik zou het zo weer over doen, ondanks de pijn. Zo'n 10 minuten pijn verbijten om een keizersnede te voorkomen, vond ik de moeite waard.

Bedankt voor je antwoord 😊 je bent tot nu toe de eerste met een enigzins positieve ervaring met een versie. Hoorde tot nu toe verhalen over hartproblemen bij het kindje na de tijd en bevallingen die tijdens de versie op gang kwamen... Met hoeveel weken heb je die moxatherapie gedaan dan?

Met ruim 32 weken zijn we begonnen met moxa. Wel lachwekkend hoor, mijn man met zo'n gloeiende sigaar bij mijn tenen terwijl hij voetbal kijkt en ik denk: "Help, pas op mijn tenen!"

6 weken geleden bevallen van mijn zoontje. Met 36 weken hebben wij een uitwendige versie gedaan. Helaas was deze mislukt, hij lag muurvast en was al deels ingedaald. Gelukkig lag hij in een goede stuit waardoor ik alsnog vaginaal mocht bevallen. (hij liep 3 weken achter op groei) Uiteindelijk tijdens de bevalling kwamen zijn voetjes als eerst eruit ivp zijn billen. Het was een enorm snelle bevalling. Binnen een uur had ik 10 cm ontsluiting en was ik bevallen zonder te persen.

Hoi! Met 36 weken kwamen ze erachter dat hij ook in een stuit lag. Direct begonnen met Moxa-therapie. Hij begon hierdoor wel te bewegen maar draaide niet. Uitwendige versie geprobeerd, maar helaas al te ver ingedaald en weinig ruimte om te draaien. (Nog een poging had volgens de arts geen zin.) Uiteindelijk is het een geplande keizersnede geworden.

Ik weet niet meer bij hoeveel weken we het hebben geprobeerd, maar het uitwendig draaien deed voelde niet prettig. Hij was al ingedaald, ze kregen hen overdwars. Maar draaide snel weer terug. Hebben het 2 x geprobeerd. 3de poging was kansloos zeiden ze. Vond het ook onwijs spannend, vanwege dat er wat kon gebeuren. Maar ze houden de baby zo goed in de gaten. Dat viel mij reuze mee, ik had niet alles moeten lezen op internet. Heb een stuitbevalling geprobeerd, lag er goed voor, en niet een te groot babytje, maar helaas ging zijn hartje naar beneden bij het persen, en is het een keizersnede geworden. Als ik weer mocht kiezen, was ik daar gelijk voor gegaan. Maar heb mij wat om laten praten. (Geeft verder niet)

Mijn dochter lag ook in stuit. Op aanraden van mijn verloskundige heb ik eerst een uitwendige versie geprobeerd bij een soort moedercentrum. Daar doen ze het helemaal natuurlijk, dus zonder medicatie. Ze hebben het daar 2 keer geprobeerd maar ze draaide alleen om haar eigen as. Bovendien kreeg ik steeds harde buiken. Nog een keer proberen wilde ze niet om haar een mij te besparen. Het is ook best heftig, 2 dames die aan de baby in je buik zitten te duwen en trekken... Gelukkig had ik de volgende dag al een afspraak voor een echo in het ziekenhuis om te kijken of ze nog in stuit lag. Vanwege die stuitligging en mijn vermeende zwangerschapssuiker zou ik namelijk waarschijnlijk niet thuis kunnen bevallen. De baby lag dus nog in stuit maar ik kon gelijk in het ziekenhuis terecht voor de uitwendige versie. Dit keer heb ik eerst een uur met een band om mijn buik gekregen om de hartslag van de baby in de gaten te houden. Toen kreeg ik de medicijnen ingespoten. Ik was al gewaarschuwd dat ik me daar echt wel rot door zou gaan voelen en dat was ook zo, maar ik werd enorm goed begeleid. Ze zijn geen moment van mijn zijde geweken. Pas toen ik me weer wat beter voelde zijn ze gaan proberen te draaien en dit keer lukte het wel. Daarna is de jongedame niet meer terug gedraaid. En aangezien mijn suiker goed onder controle was mocht ik uiteindelijk toch thuis bevallen.

Hier een kleine meid die in stuit ligt. Nu 37 weken. Vorige week een versie gehad in het ziekenhuis en ik was vooral erg bang voor dipjes in de hartslag van de kleine meid. Dat ik er ook lang over heb getwijfeld. Ik heb eerst een echo gehad, daarna 30 minuten aan de ctg gelegen, toen een ontspannings middel toegediend gekregen en na de draai poging weer ruim 30 minuten aan de ctg gelegen. Helaas is de draaipoging niet gelukt, ze ligt al teveel ingedaald de gynaecoloog kreeg die billen al niet eens uit mijn bekken en heeft het bij mij maar 2 minuten geduurd. Die 2 minuten waren bij mij wel pijnlijk en daarna een dag een beetje beurs gevoel gehad. De pijn bij mijzelf vond ik niet zo erg, ik was vooral bang voor de reactie van die kleine maar door de ervaren gynaecologen en begeleiding vond ik het wel het proberen waard. Ik ga nu wel voor een geplande keizersnede. Stuit bevalling zie ik zelf niet zitten.