Thuis bevallen of in het ziekenhuis?

Ik wilde eigenlijk in het ziekenhuis bevallen, zodat mocht er iets mis gaan we gelijk de juiste zorg hadden. Maar wel aangegeven dat ik tot op het laatste moment nog wilde kiezen. Uiteindelijk ging de bevalling zo snel, dat ik niet meer naar het ziekenhuis kon. Achteraf heel blij mee dat ik thuis ben bevallen! In de eigen omgeving werkte voor mij zo ontspannend. En daarna schoon in je eigen bed, met zijn drietjes was zo ontzettend fijn!!! Je moet vooral doen waar je jezelf prettig bij voelt. En je kunt altijd op het moment zelf nog beslissen.

Ik wilde in het ziekenhuis bevallen en ben heel blij dat we dat hebben gedaan. Ondanks een zwangerschap uit het boekje had onze zoon zo’n slechte start dat hij het thuis niet overleeft had. Dus bij een eventuele tweede hoef ik niet nog eens na te denken of ik thuis of in het ziekenhuis zal bevallen 😅

Ik wilde het ziekenhuis. Enkelen probeerden me eraf te praten, maar blij naar mezelf te hebben geluisterd. Ik had al het gevoel dat er iets zou zijn. Ik ken mezelf, just my luck! Moest uiteindelijk ingeleid worden, dus geen keus.. Maar placenta bleek zo vast als wat te zitten, veel bloedverlies gehad, operatie etc. Dus blij toe dat ik er al was 👌

Ik wilde heel graag thuis bevallen en dat is ook gebeurd. Heerlijk om na de bevalling naar je eigen douche te strompelen en daarna met man en baby in je eigen bedje te liggen. Volgende keer doe ik het weer, als het zover mag komen.

Ik heb met beide ervaring. Bij mijn eerste kindje ben ik poliklinisch in het ziekenhuis bevallen. Dus met mijn eigen verloskundige. Mijn man zag een thuis bevalling niet zitten en ik vond het ook erg spannend. Ik kijk heel positief terug op mijn bevalling, ook was het best pittig. Na de wisseling van de wacht een hele fijne kraamverzorgster gekregen. Zij heeft mij goed ondersteund tijdens het persen. Ook had mijn zoontje in het vruchtwater gepoept, dus wij moesten blijven dat tot de kinderarts akkoord gaf om naar huis te gaan. Ik was blij dat wij toen al in het ziekenhuis waren. Bij mijn jongste een soort van verplichte thuisbevalling. Ik wilde al graag thuis bevallen vanwege de oudste, dat hij snel bij de baby mocht komen. Mijn hele bevalling heeft 2 uur en 45 minuten geduurd. Tegen de tijd dat de verloskundige er was(1 uur en 20 minuten na het timen van de eerste weeën) had ik al volledige ontsluiting en had ik dus geen tijd meer om naar het ziekenhuis te gaan. Het was ook heel fijn, maar wel op een andere manier. Ik was in mijn eigen omgeving en was heel ontspannen. Bij deze bevalling geen gekke dingen meegemaakt en hechten kan ook gewoon thuis op je pan 😉. Mijn verloskundigen hebben altijd gezegd dat de keuze bij je ligt, je mag thuis beginnen en dan alsnog naar het ziekenhuis gaan als je wilt. En als de verloskundige het niet vertrouwd, trekken ze aan de bel. Dan kan je ook naar ziekenhuis gaan. Sorry, voor het lange verhaal. Succes met de keuze.

Thuis! Twee keer thuis bevallen, en deze keer wil ik weer thuis. Eigen spullen, eigen ruimte, eigen douche, ga zo maar door! Je hoeft jezelf en de baby na de bevalling niet te verplaatsen. Ideaal. En de buren hebben twee keer niets gehoord. 😀

Ik ben 2 keer in het ziekenhuis bevallen. 2 mooie bevallingen gehad. Geen keuze, bij beide zwangerschappen constant controle in het ziekenhuis gehad. Was heel vertrouwd omdat ik iedereen daar kende.

Ik wou in eerste instantie thuis bevallen maar uiteindelijk toch ziekenhuis geworden omdat ik medicatie wilde ivm weeenstorm. In het ziekenhuis aangekomen mocht ik geen medicatie omdat ik al op 10cm zat, achteraf gezien ook erg blij mee geweest. Ne de geboorte van de placenta bleef ik maar bloeden waardoor er binnen 5 minuten 9 man aan mij bed stonden om dit te proberen te stoppen. Bleek dat na de placenta mijn baarmoeder dacht van joh bekijk het ik ga niet inkrimpen, ik blijf lekker ontspannen. Ik was heel eerlijk gezegd blij dat ik al in het ziekenhuis was en ik zal als wij ooit nog kindje kogen krijgen de volgende keer weer naar het ziekenhuis gaan .

Ik wilde graag in het ziekenhuis bevallen voor het geval dat er iets geks gebeurde dan was hulp dichtbij. Met 8cm ontsluiting naar het ziekenhuis gereden en eenmaal in het ziekenhuis al 10 cm ontsluiting. Daar moest ik wachten op persweeën, dat kwam maar niet en uiteindelijk pas na meer dan 4 uur bevallen. Vanaf dat ik in het ziekenhuis was vond ik het verschrikkelijk. De mensen waren niet leuk, ik voelde me niet gehoord en er werden dingen gedaan waarvan ik aangaf dat niet te willen (bijv preventief een spuit om je placenta uit te drijven). Na de bevalling moest ik wel onder narcose gehecht worden. Achteraf had ik liever thuis willen bevallen en dan maar daarna naar het ziekenhuis voor die hechtingen. De volgende bevalling blijf ik zeker thuis. Maar zoals je leest is het voor iedereen anders, doe waar jij je goed bij voelt!

Ik heb bewust voor het ziekenhuis gekozen. Als er complicaties zijn dan heb je meteen de nodige expertise in handbereik. Ik zou het mezelf nooit vergeven als ik voor een thuisbevalling had gekozen en er iets ergs met de baby zou gebeuren wat voorkomen had kunnen worden met een ziekenhuisbevalling.

Ik had ook voorkeur voor het ziekenhuis en was maar goed ook, ik heb een fluxus gehad van 3 liter dus was erg blij voor het medische team die binnen een minuut ook aan mijn bed stonden.

Ik heb gekozen voor een ziekenhuisbevalling vanwege medische expertise bij de hand en pijnbestrijding. Achteraf de juiste keuze geweest aangezien hij in het vruchtwater had gepoept en dit heeft binnengekregen. Heeft zuurstoftekort, meconiumvergiftiging en een infectie opgelopen en is met spoed naar de IC in het VUmc gebracht en heeft daar een week gelegen. Inmiddels is hij overgeplaatst naar een gewoon ziekenhuis en is gebleken dat hij geen blijvende schade heeft opgelopen door adequaat medisch handelen. Als ik thuis was bevallen had mijn zoon het waarschijnlijk niet gered of was hij gehandicapt geraakt. Ik snap de argumentatie voor een thuisbevalling, ontspanning door vertrouwde omgeving, erna niet in de auto hoeven, etc. En bij een normale bevalling is het ook veilig, alleen zijn bevallingen onvoorspelbaar helaas. 😕

Absoluut thuis. Eigen omgeving, niet met weeën en na afloop in de auto, heerlijk. De vk houdt je goed in de gaten voor mogelijke complicaties en stuurt je laagdrempelig door naar het ziekenhuis (in principe). Daarnaast, als je gaat voor een poliklinische bevalling kan het ook zo maar even duren voor er wel een arts beschikbaar is, ze staan echt niet binnen 5 minuten aan je bed. Overigens scheelt het bij mij wel dat ik met 10 minuten in het ziekenhuis kan zijn. Mocht dat niet zo zijn dan weet ik niet of ik er zo over zou denken.

Hier precies hetzelfde verhaal, het voorgevoel, het inleiden en de placenta met bloedverlies... Nu heb ik een dubbele medische indicatie, door het inleiden ivm zwangerschapsdiabetes en door de placenta/bloedverlies, dus kom er nu ook echt niet meer onderuit naar het ziekenhuis te gaan 🤣

Ik wil liever in het ziekenhuis bevallen. Dat voelt gewoon prettiger en dan blijft thuis gewoon lekker thuis. Als het een enorm heftige ervaring wordt, lijkt het me gewoon niet fijn om al die heisa thuis gehad te hebben. Liever houd ik het thuis een rustige, schone plek waar we terugkomen met een baby.

Ik heb helaas geen keus als ik die wel had, dan liever thuis bevallen maar ik heb zwangerschapsdiabetes.

Ik wilde heel graag thuis bevallen en ben tot 7 cm ontsluiting thuis geweest. Het vruchtwater bleek meconiumhoudend dus dan moet je naar het ziekenhuis. Uiteindelijk is hij ook gehaald met een vacuümpomp dus ik het ook als ik langer thuis was gebleven uiteindelijk waarschijnlijk naar het ziekenhuis gemoeten. Het was heel fijn om het grootste gedeelte thuis te zijn, samen met m'n man in mijn eigen omgeving. Toen ik eenmaal in het ziekenhuis kwam werd daar de bevalling ook helemaal overgenomen en werd er geen rekening meer gehouden met mijn wensen. Ik denk dat dit deels gekomen is doordat ik daar op het laatste moment binnen kwam en er weinig tijd was om rustig alles te bespreken. Ik heb dit wel als minder prettig ervaren. Doordat hij uiteindelijk te groot bleek om er zelf op tijd uit te persen weet ik niet of ik het bij een volgende bevalling nog aan zou durven om thuis te bevallen, even afwachten hoe groot de baby dan lijkt te worden.

Absoluut ziekenhuis! Ik werk in de zorg dus ik wil gewoon alles bij de hand ;)

2 keer thuis bevallen en hopelijk deze keer ook...en de buren....daar denk je echt niet aan.....ik bedoel..je gaat niet overmatig liggen gillen toch?

Hier ook, moet volgende keer naar het ziekenhuis. Placenta geval en pre-eclampsie mogelijk HELLP, achteraf niet meer vast te stellen. Ik vind prima! Ondanks een lakse of strenge internist, is maar hoe je het ziet, ben ik prima geholpen. In mijn dossier staat nu BLOED AANVULLEN, ter voorkoming dat ik na paar dagen ziekenhuis thuis weer neer ga en alsnog weekje ziekenhuis en bloedtransfusies eraan kan vastplakken. Alhoewel kans op herhaling er zeker is hoop ik op een bevalling volgens 'het boekje'. Wil graag weten hoe dat is. Vliezen die vanzelf breken, buikweeen ipv rug weeënstorm, daadwerkelijk persweeën ipv niks en op eigen kracht kloten, geen medicatie... Nou ja, de tijd zal het uitwijzen!