Twijfel abortus 2e kindje

Jeetje wat een heftig verhaal. Lieve mama, welke keus je ook maakt het is altijd goed. Heb je dit al met de donor vader besproken ? Heb je ooit bedacht of je 2 kindjes wilt? Ik denk dat je goed alles moet afwegen. Heb je een netwerk om je heen die je kunnen ondersteunen? Heb je het al besproken met je psycholoog? Ik wens je alle Liefs en veel sterkte met je keuze. 🥰

Uhm wil je niet nadenken of je een melding/aangifte wil doen? Hij heeft seks met je gehad. Met andere woorden zonder toestemming of consent. Dit is niet oké. Hin heeft geen recht op seks met je, omdat hij donor van je eerste kindje js. Ook dat hij mis- of gebruik van je heeft gemaakt toen jij er emotioneel doorheen zat, is niet oké. Kan je hier met mensen in je omgeving over gaan praten? Je verloskundige misschien? Want er lopen volgens mij 2 zaken door elkaar. Er is over je grens heengegaan en je bent zwanger. Of je de zwangerschap wil voortzetten of niet, is helemaal aan jou. Ik wens je veel wijsheid en sterkte toe

Jeetje wat heftig. Kan me voorstellen dat je helemaal in de war bent. Eerst een lang donortraject en zware zwangerschap en nu plotseling zwanger, eigenlijk na een verkrachting (kan ik dat zo zeggen? Of voelde het voor jou niet zo?). Heb je ooit een kinderwens gehad voor een tweede kindje of wilde je het bij eentje laten? Weet dat er gespecialiseerde hulp is om je bij jouw keuzes te ondersteunen. Dat is onder andere via de verloskundige, abortuskliniek en ook de huisarts. Ik zou niet wachten maar meteen die hulp aanvragen zodat je nog ruim de tijd hebt om jouw keuzes te maken. Weet dat elke keuze goed is. En uiteindelijk komt het ook goed. Zorg wel dat je er niet alleen voor staat - dat geldt in alle scenario's. Je kunt momenteel alle hulp gebruiken.

Is er een wens voor een toekomstig tweede kindje? De eerste zwangerschap is geen garantie voor de tweede. Je hebt geen garantie dat het hetzelfde verloopt, maar ook niet dat het anders verloopt. Als de wens er wel is, dan heb je het nu wel van allebei dezelfde vader. Alleen de manier waarop het is gegaan is natuurlijk niet oké.

Dit. Onthoud ook dat hij donoe is van je 1e, maar papa zal zijn van de 2e en zo plichten, maar ook rechten heeft over dat kindje.

Een verwekker heeft pas rechten over een kindje als mama deze als vader erkend. Of als hij kan aantonen ook daadwerkelijk nauw betrokken is geweest. Omdat hij nu seks heeft gehad betekend niet dat hij zichzelf "papa" mag noemen. Vreselijk lastige en ook heftige situatie WarmeGlans515955. Ik wil je veel sterkte wensen met het maken van je keus. En zoals je zelf al typt: welke keus je ook maakt, alles goed is. Probeer er zoveel mogelijk over te praten met de mensen die je vertrouwd en/of je psycholoog.

Als er niets op papier staat over donorschap zullen ze daar niet vanuit gaan. Als hij rechten wil maakt hij kans ze af te afdwingen. Het kan zelf verder gaan dat de rechter hem ook bezoeksrechten en meer geeft over de 1e. Je hebt iets als family life, hoe meer je de donor toelaat in het kind zijn leven, hoe meer kansen hij heeft rechten te bekomen. Het kan echt heel complex worden en ik zou als ts zeker juridisch advies zoeken.

Sjonge wat heftig voor je allemaal. Moeilijk om vanaf de zijlijn iets van te vinden ook. Tussen de regels door lees ik dat je eigenlijk heel sterk bent met veel liefde voor je zoon. En als je bedenkt dat er een mini zoon/dochter in the making is…kan je dat dan beëindigen denk je? En hoeveel ellende je had, kan deze zwangerschap eigenlijk alleen maar (wat) beter? Met netwerk en liefde komt zo’n kindje écht groot! Liefs voor jou

Deze informatie klopt niet. Het gaat hier trouwens ook niet over voorafgaand afgesproken donorschap maar over een kind dat is verwekt door gemeenschap. Een moeder bepaalt niet of de biologische vader van het kind wel of niet mag erkennen. ALS een vader zijn kind wil erkennen en de moeder hier geen toestemming voor geeft kan de vader vervangende toestemming aan de rechtbank verzoeken en kan hij zodoende toch zijn kind erkennen.

Wat een pittige situatie. Het enige wat ik je zou willen aanraden is om contact op te nemen met het FIOM. Dit is een neutrale (als in: niet-religieuze) organisatie die zich specifiek bezig houden met exact dit soort vragen. Daar werken professionals die heel goed me je mee zouden kunnen denken. Heel veel succes met dit ingewikkelde en emotionele proces.

Wat misschien ook wel handig is om te weten, als je niet alleen durft te gaan, zijn er "buddy's" waarmee je kan afspreken, die je ondersteunen tijdens de afspraken. Deze mensen zijn speciaal hiervoor getraind.

Niet gericht op je vraag, maar wat een volslagen idioot dat terwijl je blokkeerde hij gewoon doorging en sex met je had. Is dit niet verkrachting? Of in ieder geval misbruik maken van de situatie?Dit is niet ok. Beseft hij wat hij heeft gedaan? Ben je bevriend met deze doner, of een kennis of een vreemde puur voor die vorige donatie? Wegwezen van die man zou ik zeggen… Veel sterkte met alles ♥️

Dit. Maak je keuze niet naar aanleiding van een anoniem forum. Bij het Fiom heb je echt goede begeleiding bij je keuze. Waar je rustig je verhaal kwijt kunt zonder oordeel, zonder sturende vragen. En welke keus je ook maakt, dat is ok hoor! Dit is niet zo zwart wit als goed en fout. Maar een moeder die in een moeilijke situatie zit en aan haar, haar zoon moet denken, alles eromheen en de mogelijkheid van nog een kindje. Ik kan me voorstellen dat je helemaal in de war bent, wat een ongelooflijk lastige situatie. En wat naar dat je iemand zo over je grenzen is heen gegaan.

Jeetje wat een harde conclusie weer. We waren er niet bij he.... als de hele setting erin was dat hij kan veronstelde dat iets wederzijds is. Hoeft iemand niet meteen op deze manier bestempeld te worden. Neemt niet weg dat hij het beter specifiek had kunnen vragen schijnbaar.. Ts... het voelt alsof ie nog veel andere zaken te verwerken hebt. Ik zou dat persoonlijk voorrang geven

Ben het hier ook wel mee eens. Hij is iig keihard over je grenzen gegaan.

Ook mijn gedachte.. zij kan het als verkrachting hebben ervaren, hij misschien totaal niet. Ik zou het zelf eerder dit voorval met de donor bespreken, hij zou nog wel eens heel erg kunnen schrikken van hoe jij het hebt ervaren en zich van geen kwaad bewust zijn. En als je je niet veilig voelt, zou ik dat gewoon telefonisch doen. Voor jou lijkt het me sowieso wel fijn om hierover te praten met een professional. Je kunt altijd nog zien of je verdere actie wil ondernemen wb dit voorval. Heel veel sterkte alleszins 🍀.

Vind dit ook inderdaad een redelijk harde conclusie. We zijn er niet bij geweest. Als echt tegen de zin is geweest en je had echt duidelijk aangegeven het niet te willen. Ja dan absoluut meteen aangifte doen. Ik lees dat je verstijfde en dat zou een reden hebben gehad. Des al niet te min, verschikkelijk dat je het zo hebt ervaren. Lijkt me handig om een gesprek aan te gaan met een professioneel. En ook absoluut met de donor, wellicht heeft hij de situatie anders ervaren. Heel veel succes met de verdere keuze die je moet maken.

Ik schrik eerlijk gezegd best wel van de laatste paar reacties. Weten jullie dan niet dat er in 2024 een nieuwe wet is gekomen, die seks zonder wederzijdse instemming strafbaar maakt? Juist om dingen als “zij kan het als verkrachting hebben ervaren, hij misschien totaal niet” te voorkomen.

Hi, Wat ontzettend heftig allemaal, ik kan me voorstellen dat je hoofd en hart nu alle kanten op gaan. Je hebt al zoveel meegemaakt en dan komt dit er ook nog eens bovenop. Weet dat jouw gevoel altijd serieus genomen mag worden. Het belangrijkste is dat jij je veilig voelt en steun krijgt bij het verwerken van alles wat er gebeurd is. Misschien kan het helpen om hier met je psycholoog of een andere professional over te praten, zodat je er niet alleen mee hoeft te blijven zitten. En voor ons allemaal: laten we voorzichtig zijn in hoe we reageren. We weten niet hoe het precies gegaan is, maar wat zij ervaart is wat telt, en dat verdient steun en begrip. Heel veel sterkte en een dikke knuffel voor jou. ❤️ Liefs, Eliza

En natuurlijk sterkte voor jou ts! Wat naar dat je dit allemaal is overkomen en wat sta je voor een moeilijk besluit nu. Je schrijft zelf “mijn hoofd weet dat ik een zware zwangerschap en onzekerheid over de gezondheid niet kan dragen”, zou het dan misschien de verstandige keuze zijn om de zwangerschap af te breken? Om er zelf niet aan onderdoor te gaan? Ik wil je verder niet beïnvloeden hoor, het is jouw keuze en die is hoe dan ook goed. Sterkte 🫶