Vader niet in beeld.

Ik zou de eer aan mezelf houden en hem wel op de hoogte stellen, wat die er vervolgens mee doet is aan hem. Ben altijd van mening dat een kind een moeder en vader nodig heeft en ondanks wat de ouders hebben met elkaar, daar hoeft kind niet dupe van te zijn. Je hebt echter geen invloed op zijn gedrag wat die er mee doet. Wellicht wil die er alsnog niks mee te maken hebben, maar heb jij wel het juiste voor je dochter gedaan en hem wel alsnog de kans gegeven.

Pfoeh wat een lastige situatie zeg, hopelijk heb je familie en vrienden om je heen die je in en na je zwangerschap kunnen ondersteunen met alles ❤️ vind het knap te lezen dat je graag het goed wilt doen voor jouw kindje, maakt je een krachtige mama. Ondanks alles zou ik zelf denk ik wel de vader van je kind op de hoogte stellen van de geboorte. Jouw dochter kan er niks aan doen en zal het op den duur waarderen dat jij als moeder de meest wijze van de 2 was. Geen betrekking op jouw verhaal 😘 maar onderbouwing voor mijn antwoord: Als kind maar ook als volwassene heb ik best een trauma opgelopen over hoe mijn moeder slecht sprak over mijn vader (mijn ouders waren paar weken na mijn geboorte uit elkaar), dit uitte zich in mijn verdere leven in flink compensatie gedrag en conflict meidend gedrag.. Ik ervaar dit nog steeds bij mezelf. Ik liep als kind altijd op eieren en de stress uit mijn jeugd ervaar ik nog regelmatig. Ik wens je een voorspoedige bevalling toe en veel wijsheid. ❤️

Moeilijke situatie. Heel lastig voor jou ook! Ik zou het wel doorgeven. Verder moet hij er zelf mee doen want hij wilt. Maar dan heb jij in iedergeval alles gedaan wat je kon doen. Jou dochter kan het je dan ook nooit kwalijk nemen. Hopelijk trekt hij bij en kan hij er voor zijn kind zijn!

Zou het wel doorgeven zodat jou niets te verwijten valt. Mijn vader heeft mij ook in de steek gelaten en heb het altijd erg gewaardeerd dat mijn moeder nooit slecht over hem heeft gesproken en altijd netjes en open naar hem gebleven is. Terwijl ze alle reden had om slecht over hem te spreken deed ze dit nooit en dat sierde haar onwijs vind ik.

Toevoeging; Mijn gevoel zegt ook dat ik het wel wil aangeven aan hem. Alleen dan denk ik weer ja hè, ik loop weer voorop en meld het terwijl jij kei hard de andere kant op rent. Dus het is een beetje dubbel en met de hormonen huidig vliegen mijn gevoelens sowieso alle kanten op 😅 Maar hoe zouden jullie het dan melden. Met haar naam en foto, of kaartje of wat dan ook. Iemand tips? Want ik ben weer zo trut die zou zeggen “ze is onlangs geboren” en hier heb je een foto van haar voetjes 🤣

Betrekking op het verleden die jij helaas heb moeten ervaren. Mijn 2 zonen maken deels hetzelfde mee. Ik praat niet slecht over hem maar gun hem ook niet het licht zeg maar met wat hij allemaal heeft veroorzaakt aan onze zonen. Maar kan wel met hem communiceren. Mijn oudste zoon heeft door hem zijn beslissingen helaas ptss opgelopen.

Ik denk dat een whatsappje met een foto (niet alleen van de voetjes 😜 haha) wel netjes is. Met de tijd erbij en gewicht bijv. Dan kan hij daarmee doen wat hij wil, dan ligt de bal bij hem.

Mijn intentie is ook zeer zeker niet over slecht praten over hem. Maar hij rent weg voor zijn verantwoordelijkheid, moet ik er dan keihard achteraan rennen denk ik dan.

Wat een erge situatie voor jou! Los van je gevoelens naar hem toe, zou ik hem wel laten weten dat volgende week je keizersnede is gepland en ook wanneer de baby geboren is. Al is het maar zodat hij jou achteraf geen verwijten kan maken. Ik zou ook zijn ouders zeker niet uitsluiten. Zoals je zelf zegt, zij willen hun kleindochter wel leren kennen en zij kunnen er niet aan doen dat hun zoon zich zo gedraagt. Bovendien kan de papa op die manier toch nog betrokken raken bij zijn dochter. Misschien wil je dit op dit moment niet, maar voor de toekomst lijkt me dit voor haar wel beter als papa toch wat in beeld is.

Dat zeg ik, zo trut ben ik 😂. Dat appje sturen was ik wel van plan, niet direct en niet gelijk maar enkele dagen later. Wil niet dat hij met mij gaat spelen qua hormonen en gevoelens. En wil gewoon een normale kraamtijd die al zwaar genoeg zal worden. Aangezien ik toch alles alleen moet doen, en dicht gepland is met alle zorgen privé.

Zeker niet! Gewoon kort berichten dat ze geboren is is meer dan voldoende vind ik. Of desnoods stuur je een geboortekaartje dan komt er ook niet direct een reactie. Als je zou bellen/appen krijg je een snelle reactie en kan me voorstellen dat je daar niet op staat te wachten in je kraamtijd. Leef erg met je mee want wat zal het pittig voor je geweest zijn en nog worden! ♥️ Met dat tweede stukje bedoelde ik alleen maar te zeggen: bericht hem netjes en jou valt nooit wat te verwijten. Hij is weggegaan en laat jullie in de steek!

Dank je wel. De situatie is rot maar ik kan dit. Ben een zwart wit persoon en doorgaan. En ben ook blij dat hij toen is gaan rennen en niet tijdens of na de zwangerschap. Dat de keizersnede gepland staat zal ik niet melden. Wil onbezorgd en zonder stress de operatie in gaan. Maar mijn gevoel zegt meer van; waarom moet ik direct het melden terwijl hij rent. Snap je?

Dank je wel ♥️ Bellen zou ik sowieso niet doen. Ik ben van de dossier opbouw (gezien het verleden van mijn andere 2 zonen en hun vader). Het zal dan een appje worden. Kort en krachtig en doe er mee wat jij wilt, of hij überhaupt gaat reageren is punt 2. Of meld aan zijn ouders. Maar wanneer zal ik hem berichten. Ikzelf voel niks voor direct, wil eerst in mijn eigen bubbel zitten met mijn eigen gezin. Ikzelf dacht binnen een week met “ze is onlangs geboren” en een foto. En doe ermee wat jij wilt. Hij laat ruim 8 maanden niks van zich horen kan dat weekje er ook nog wel bij, toch? 😅

Zeg het maar tegen die ouders zou ik zeggen als hij er niks van wil weten. Die ouders zeggen echt wel tegen hem dat de kleine er is. Als hij komt, komt het ook uit hem zelf. Hij wil zelf niet laat hij merken en in woorden. Ik zou het zo aanpakken.

Ja gewoon wanneer het jou uitkomt, vind een weekje zeer redelijk. Ook omdat hij al die tijd al niets laat weten. Zeker omdat je ook nog een keizersnede krijgt heb je alle reden niet direct wat te laten weten vind ik..

Ik vind binnen een week zeer netjes! Ook gezien jouw eigen herstel na een keizersnede en emotioneel met alle hormonen. Hij is duidelijk geweest. Jij bent dan zo netjes om wel te vertellen dat ze geboren is. Maar dan kan hij niet verwachten dat je meteen staat te springen om hem op de hoogte te brengen. Ondanks dat het de vader is. Ik ben dan ook van mening dat de vader in beeld niet altijd meerwaarde heeft. Soms, zoals in jouw geval, zie ik het meer als een zaad planter dan als een toevoeging aan het leven van je kind. Tuurlijk is het biologisch gezien de vader van je kind. Maar zolang je je daar niet naar kan gedragen ben ik van mening dat een kind niets mist. Zolang het de liefde van een ouder krijgt. Ik vind het wel ontzettend dapper en goed dat je hem op de hoogte wil brengen😊 En zoals anderen inderdaad zeggen, dan valt jou niets te verwijten. Ook niet als het pas na een week is.

Heb ik ook aan gedacht maar heb vernomen dat zijn moeder een andere telefoonnummer heeft. En persoonlijk hou ik de eer aan mijzelf om het hem zelf te vertellen dan wel door middel van een app.

Daar ben ikzelf ook van mening van. Ik heb zijn kinderen ook een jaar onder mijn vleugels gehad. En zelfs die moesten horen van opa en oma dat ze een zusje krijgen. Hij had zelf tegen de jongens (6 en 9 jaar) gezegd dat wij ruzie hadden. Liefst wil ik niet eens dat hij betrokken raakt bij de opvoeding, maar het blijft wel haar vader hoe hij zich ook gedraagt. Maar dit zal dan een juridische aspect worden. Want jij mij en jou dochter zo behandelen? Prima leg dat de rechter maar even uit. Dat is het hem, mijn herstel. Ik verblijf een paar dagen in het WKZ natuurlijk. Ziekenhuis is groot maar een kraamafdeling is zo afgelopen als hij lucht krijgt van de keizersnede. En daar zit ik echt niet op te wachten. Puur uit zelfbescherming. Nogmaals bedankt voor jou mening. ♥️

Ja ik wil gewoon niet dat hij ineens in het ziekenhuis verschijnt als hij lucht krijgt van mijn keizersnede.. binnen een week is mijn doelstelling. Afhankelijk van het herstel uiteraard.

Voel de hormone brulle, heb niet alle reacties gelezen. Maar je verhaal spreekt voorzichzelf. Hij is weggegaan > je bent hem niks meer verplicht > of je hart is nog bij hem dan zou je even kunnen bellen. Zo niet blijf bij jezelf met al de liefde voor je kindjes. Sterkte en beterschap voor straks en alvast gefeliciteerd met je dochter. ♡