vaginaal bevallen na eerdere keizersnede wegens onvoldoende ontsluiting

Hier precies het zelfde ook op 3 cm blijven hangen ook na weeën opwekkers, uiteindelijk een keizersnede. Bij de 2de wilden ik het vaginaal proberen ook al was mij kans op slagen volgens mij 40-50%. Heb wel een datum moeten plannen voor de keizersnede omdat mijn eerste en 2de kindje veel te groot waren. Uiteindelijk niet gelukt en een geplande keizersnede gekregen.

Hier bij de eerste ingeleid en uiteindelijk spoedkeizersnede omdat de baby er niet goed op reageerde, maar mijn ontsluiting vorderde ook totaal niet en bleef volgens mij hangen op een krappe 3 cm. Bij de tweede ook ingeleid, maar wilde wel vaginaal proberen. Mijn ontsluiting is toen wel een stuk verder gekomen alleen is het helaas alsnog een keizersnede geworden omdat de baby als sterrenkijker lag en daardoor de boel stagneerde..

Zelf geen ervaring mee maar denk graag met je mee! Wat maakt voor jou de twijfel? Wil je een vaginale bevalling zelf een keer ervaren? Zat het herstel van de keizersnede niet mee? Persoonlijk zou ik in jou geval kiezen voor wederom een keizersnede. Dit gezien de schatting qua succespercentage. Leg de lat voor jezelf niet te hoog, je faalt niet als je kiest voor een keizersnede. Je moet enigzins kunnen genieten van het moment dat je kleine geboren word. Het zou jammer zijn als je vervolgens het niet goed mee kan maken omdat je doodop bent en alsnog een spoed ks moet.

Ik kijk niet heel negatief terug op mijn vorige bevalling (behalve dat we achteraf gezien niet langer hadden moeten wachten met de keizersnede omdat onze zoon toch even een moeilijke start had). Ik ging best relaxed en uitgerust de operatie in aangezien de weeen al heel wat uren waren stilgevallen en ik toen nog goed heb kunnen slapen. Het herstel verliep zoals je kunt verwachten na een keizersnede. Ik heb ook niet per se de wens om vaginaal te bevallen. Nadeel van een keizersnede vind ik vooral dat we nu al een peuter rond hebben lopen en de eerste weken mag ik hem niet tillen en op het begin zal hij continu voorzichtig moeten doen bij mijn buik. Vooral vanwege het herstel en omdat het toch een operatie is overweeg ik om het vaginaal te proberen. Van de andere kant zou het ook zomaar kunnen dat de ontsluiting weer niet vordert (was de vorige keer ook geen reden voor, geen te grote baby of verkeerde ligging of dergelijke). Dan zou ik liever een geplande keizersnede willen (maar dat weet je achteraf pas 🙈).

Bij mij is de ontsluiting ook nooit verder gekomen dan 4 cm. Alleen reageerde mijn baby ook slecht op de weeën opwekkers. Waardoor het een spoedkeizersnede werd. Bij mij geven ze aan dat het aan mijn kindje lag en niet aan mij. Ik raak niet overtuigd waarom, maar goed ik ben ook geen Medicus. Maar daardoor krijg ik volledig de vrije keuze en zeggen ze dat ik normale kansen heb op een vaginale bevalling… ik twijfel ook heel erg… Ik neig wel naar een geplande keizersnede. Ik wil niet nogmaals de rollercoaster van de spoedkeizersnede. En het voelt voor mij niet als falen als ik het niet vaginaal geprobeerd heb.

Hier ook precies hetzelfde verhaal. Bij de eerste een keizersnede omdat de ontsluiting niet vorderde. Ik vond het ook een hele lastige keuze! Er is een keuzehulp die je kan gebruiken (Google op keuzehulp vbac) die de punten die voor jou belangrijk zijn op een rijtje zet. Die zijn namelijk voor iedereen anders. Ik had gekozen om een vaginale bevalling te proberen. Die begon vanzelf en toen ik in het ziekenhuis kwam had ik al 4cm (verder dus al dan bij de eerste). De ontsluiting vorderde verder normaal en uiteindelijk is ze met een vacuümpomp geboren omdat ze het tijdens het persen moeilijk kreeg. Ik kijk er wel positief op terug. De eerste dagen vielen een beetje tegen omdat iedereen zegt dat herstel van een keizersnede veeeeel zwaarder is maar bij de tweede kon ik de eerste dagen ook vrij weinig. Daarna ging het wel veel vlotter en met minder pijn. Hopelijk heb je iets aan mijn verhaal. Succes met het maken van een keuze!

Heb je toen uiteindelijk een geplande keizersnede gekregen omdat de baby te groot was? Of opnieuw omdat de ontsluiting niet vorderde?

Snap ik heeel goed met een peuter erbij! Had je destijds al ontsluiting of zijn die cm’s wel ontstaan tijdens de weeën?

Ik zou misschien je beslissing ook laten afhangen van de genezing van je eerste litteken. Een nieuwe ks zorgt natuurlijk voor nieuw littekenweefsel. En hoe jouw lichaam dat weefsel maakt (hard of zachter) is van invloed op pijnklachten enz. Je kan dit laten checken bij een fysio of osteopaat. Uiteindelijk heb je het niet in de hand maar dit is misschien een fijn handvat om je keuze richting te geven.

Heb je ook kunnen informeren naar de reden waarom de ontsluiting niet vorderde? Daarnaast: was er voldoende rust/ontspanning voor jou om je hormonen het werk te kunnen laten doen om tot ontsluiting te kunnen komen? Wellicht kan dat nog meespelen in je keuze, succes!

Misschien goed om te bedenken dat de kans op een succesvolle vaginale bevalling nooit 100% is! Je hebt vast al veel informatie gekregen van de gynaecoloog, hier kun je alles nog eens rustig lezen: https://www.radboudumc.nl/patientenzorg/behandelingen/keizersnede/bevalling-na-eerdere-keizersnede/keus-voor-een-manier-van-bevallen

Bij de eerste heb ik ook een keizersnede gehad. Dit had te maken dat ik op 6 cm ontsluiting bleef hangen. Het vorderde niet en was gevaarlijk voor mij en de baby. Nu na bijna 8 jaar de optie voor keizersnede of een vaginale bevalling. Omdat ik ook last heb van myomen die in de weg zitten heb ik besloten voor een geplande keizersnede. Want mocht ik weer bij een vaginale bevalling hetzelfde probleem zijn krijg ik alsnog een keizersnede.

Omdat de baby te groot was. Achteraf bij mijn eerste zeiden de gynaecoloog dat ik gewoon een te smal bekken had voor zo'n grote jongen. Ik ben zelf maar 1.50 mijn jongens wogen 4030 en 4475 gram. Nu bij de 3de moet ik een keizersnede krijgen, Helaas ik had het zeker nog eens vaginaal willen proberen.

Hier ook hetzelfde verhaal, heb de 4 cm gehaald en toen stopte het gewoon .. 3(!) mislukte ruggenprikken verder en bijna 48 u weeën was ik er klaar mee en hebben ze een keizersnede geregeld. Blijkbaar heb ik een te smal bekken (familiekwaaltje) en lag m’n dochter klem. Nu zwanger van baby n2 en wij gaan nu voor een MAC (mother assisted c-section). Hierbij mag ik zelf de baby uit m’n buik tillen en komt het voor mijn gevoel het dichts bij een vaginale bevalling 😊. Voel nu zoveel meer rust wetende dat we (voor m’n partner ook!) gewoon weten wat er gaat gebeuren. Kijk nu echt uit naar de keizersnede! 🥰

De ontsluiting is wel ontstaan door weeen. Maar heb vervolgens heel lang weeen gehad zonder dat er nog maar enige vooruitgang in zat. En ook met weeenopwekkers zat er geen vordering meer in.

Ze hebben geen reden gevonden waarom de ontsluiting niet vorderde. Daar hebben we het inderdaad onlangs nog met de gynaecoloog over gehad. Toen het eenmaal was gelukt om de ruggenprik te zetten was ik heel ontspannen en heb ik zelfs nog geslapen. Maar het viel toen ook helemaal stil (ondanks breken van mijn vliezen en weeenopwekkers).Voor de ruggenprik heb ik 9 uur lang weeen gehad zonder dat de ontsluiting nog maar iets vorderde. Van 24.00 uur tot 09.00 uur heb ik op 3 cm ontsluiting gezeten, vervolgens ruggenprik, breken vliezen en weeenopwekkers en om 15.00 uur ‘s middags zat ik nog steeds op 3 cm😅 Toen ging de hartslag van onze kleine wat achteruit (volgens de gynaecoloog nog niet zorgwekkend), en kregen we de keuze om de weeenopwekkers nog een keer op te hogen of voor een keizersnede te gaan. Toen hebben we gekozen voor een keizersnede en maar goed ook want de kleine had even wat opstartproblemen. Achteraf gaven ze ook aan dat dat de juiste keuze was en dat het anders misschien echt spoed was geworden.

Ik heb toevallig vanmiddag deze informatie gekregen van de verloskundige (vroeg wel specifiek om VBAC), misschien heb je er iets aan! Heel veel succes met het maken van een keuze 🍀 Informatieve pagina's - Vraag de vroedvrouw Instagram - studiovbac - mijnvbac Podcast: - Studio VBAC - Mijn VBAC - Verloskees "Vbac met Rebekka' Cursus: - Bevallen na een keizersnede van studio VBAC - The VBAC Journey

Bij de geboorte van onze eerste dochter vorderde de ontsluiting ook niet. Na ruggenprik en weeenopwekkers uiteindelijk op 5 cm gekomen. Hartslag dochter reageerde niet goed op de weeenopwekkers, ze poepte in het vruchtwater en toen is spoedkeizersnede uitgevoerd. 3 weken geleden is onze tweede dochter geboren. Ik mocht nu ook kiezen: vaginaal of geplande keizersnede. Na heel veel twijfelen en gesprekken, heb ik gekozen om tot 40 weken vaginale bevalling te proberen en met 40+2 een keizersnede te laten inplannen. Dit gaf mij rust. Met 40+0 kwam de bevalling ineens spontaan op gang. Begon heel rustig met harde buiken, lichte weeen die steeds regelmatiger en intenser werden. Meteen naar het ziekenhuis gegaan. De bevalling verliep eigenlijk fantastisch, ik kon de weeen (ze waren wel erg pijnlijk) nog wegpuffen. De eerste 4 cm gingen niet heel snel, maar er zat duidelijk vooruitgang in. En van 4 cm naar 8 ging ineens vrij vlot! Ik had er echt vertrouwen in.. Maar, helaas kwam ik uiteindelijk niet verder dan 8 cm en waren de weeen (en persweeen) ondraaglijk - ook met morfine pompje. Ze wilden nog weeenopwekkers proberen, maar ik was na 16u bevallen zó op, dat ik alsnog een ongeplande keizersnede kreeg. Al met al, ben ik blij toch vaginaal geprobeerd te hebben. Onze dochter was helemaal klaar om geboren te worden en ik heb 100% gegeven wat ik kon. Het is ok zo. Inmiddels is onze dochter 3 weken oud. Mijn herstel verloopt voorspoedig. Ik kijk wel heel erg uit naar het moment dat ik weer wat meer met de oudste kan doen (is nu 2 jaar), dat mis ik nu behoorlijk.

Nog gefeliciteerd met de geboorte van jullie dochter! Op dit moment neig ik er ook naar om een datum voor geplande keizersnede af te spreken en mocht het eerder beginnen dan bij een vlot verloop het vaginaal te proberen.

Wat fijn om ieders ervaringen te lezen. Mijn dochter van 15 weken is ook geboren dmv een ongeplande keizersnede na niet vorderende ontsluiting. Ik kan het (nog) niet accepteren en zou bij een tweede om die reden per se een vaginale bevalling willen. Voor de ervaring, een vlotter herstel van mijn lichaam, het beter op gang komen van borstvoeding en het belangrijkste: een hopelijk betere start voor het kind.