Vaginisme

Lijkt me vreselijk! Ik heb nergens last van maar ook ik kijk niet echt uit naar het moment dat iemand anders aan mijn vagina zit. Dat sla ik liever over en weiger ik ook gewoon. Je mag dingen weigeren als je het echt niet wilt he? Kan zijn dat alles erger word, maarja als jij niet iemand in je vagina wil laten rommelen hebben ze dat te accepteren.

Ik zou de situatie bespreken met je vk en mocht je medisch worden naar een zh en/of gynaceoloog gaan. Iekand waar ke jezelf wel fijn bij voelt. Niet fijn dat die gynaecoloog je zo'n naar gevoel gegeven heeft en niet iets meer begrip getoont heeft voor je situatie. Ik begrijp dat er regels/richtlijnen zijn, maar er kan per individu en situatie gekelen worden hoe daarmee omgegaan wordt is mijn mening.

Wat vreselijk dat jij er zo tegenop moet kijken. Toucheren werd bij mij gedaan om te kijken hoe ver mijn ontsluiting was en allebei de keren omdat ik er zelf om vroeg. Maakte mij van te voren ook erg druk erom maar tijdens de bevalling wou ik zo graag weten of ik dichterbij kwam dat ik er niks meer om gaf. Het mag alleen met jouw toestemming gedaan worden

En idd wat Marije hieronder zegt; je kag dingen weigeren. Ik heb een hele fijne cursus gedaan en daarbijbwerd iedere x benadrukt dat je zo goed als altijd zelf een keuze hebt. Stel altijd de vraag of iets medisch noodzakelijk is en wat je opties zijn! Wat mij trouwens ook geholpen heeft is het maken van een geboorteplan met daarin hoe ik de bevalling (indien mogelijk) graag zou willen. Lekker autisch met picto's erbij, maar ik vond dit heel fijn als houvast. Er stond o.a. in alleen toucheren na toestemming & alleen indien noodzakelijk, welke houding mij prettig leek etc. Ik kan 'm evt wel even opzoeken. Online zijn ook voorbeelden te vinden.

Poeh wat heb je al veel meegemaakt hierin! Snap dat je hier tegenop ziet, want eigenlijk heb je gewoon een trauma. Ook al is dat de norm in het ziekenhuis mag je het alsnog weigeren of afspreken dat er eerst toestemming gevraagd wordt aan jou. Ik denk dat het belangrijk is dat de regie bij jou komt te liggen en dat je hierin zelf voorwaarden aangeeft. (Misschien ook een tip om op Instagram eens vrijegeboorte op te zoeken. Bespreekt ook veel over hoe je je grenzen kan en mag aangeven tijdens geboorte ook al is deze medisch!)

Ik heb geen ervaring met vaginisme, maar het lijkt me echt een strijd. Knap dat je zover bent gekomen! Ik vind het vrij bot om maar gewoon mee te delen dat er elke 2 uur getoucheerd moet worden. Ik ben tijdens mijn bevalling medisch geworden geworden ik weet nog wel dat er steeds gevraagd werd of ik het goed vond dat ze even kwamen voelen. Het moet dan alsnog maar de insteek voelt voor mij wel anders. Ik moet wel eerlijk zeggen dat het me logisch lijkt dat er een keer getoucheerd moet gaan worden om te kijken hoe je met je ontsluiting zit, of je nu wel of niet medisch moet bevallen... Maargoed, ik ben geen gynaecoloog of verloskundige dus precies weet ik dat ook niet.

Zelfs al is het medisch noodzakelijk mag je dit weigeren. Nu heb ik ook ervaring met artsen die juist weigeren zorg aan te bieden, dus moet altijd overal zelf achter aan jagen. Maar zo weet je wel sneller wat je wel en niet wil. En ik geef nooit zomaar toestemming zonder nagedacht te hebben. Heb zelfs al moeite met mannen die aan m'n floef zitten, laat staan een onbekende vrouw/man. Ik zou het dus gewoon weigeren.

Wat goed dat je dit benoemt, en wat ontzettend treurig dat je gesprek in het ziekenhuis zo verlopen is! Heb je een Instagram account? Dan zou ik zeker eens kijken bij @niravandijk. Zij maakt een bevalcursus waar veel aandacht is voor de protocollen in de zorg, en dat jij als zwangere áltijd toestemming moet geven voor handelingen/interventies, dus ook voor toucheren bijvoorbeeld. (Ik weet niet of je de cursus nog kunt volgen, maar ze geeft ook mega veel informatie op haar insta account.) Misschien is om de 2 uur toucheren in dit ziekenhuis standaard beleid, maar dat wil zeker niet zeggen dat het “verplicht” is. Als jij het niet wilt, zeg je NEE. Zorg dat je partner en verloskundige dat weten (ook als je niet kunt bevallen met je eigen verloskundige: zeg het dan tegen degene in het ziekenhuis), zet het met koeienletters in je bevalplan. Zorg dat je partner voor je opkomt als jij daar niet fit genoeg voor bent tussen je weeën door. Nee is nee, ook als je aan het bevallen bent.

Jeetje. Dankjewel voor het delen❤️, ik wist niet van het bestaan ervan.. Wat rot dat de gyn je dit gevoel heeft gegeven. Maar even dit: ik vind het wel vervelend om te horen dat je zo baalt. Je hoeft namelijk helemaal niet te balen dat je hierover struikelt. Wees lief voor jezelf vrouw, je zegt het zelf al; je hebt al zoveel overwonnen! Dan zit er toch zoveel kracht in jou. Makkelijk gezegd misschien, maar laat je niet uit het veld slaan, je bevalling komt er aan en jij hebt behalve de bevalling nu een extra uitdaging voor je staan. Geloof in jezelf dat ook dit iets is wat je gaat overwinnen. Wat er ook op je pad komt de komende weken, je kan dit!! Ik wens jou heel veel succes en kracht de komende tijd ❤️.

Ik zou het genoeg aangeven aan de vk. Misschien niet wat je wil horen maar ik wilde thuis bevallen en dat ging bijna (hoofdje lag gedraaid waardoor het niet lukte anders binnen 3 uur een baby op mijn buik🙈). Het toucheren deed me pijn maar ze moet wel weten hoever je al bent, dus toucheren doen ze toch. Ook al ben je niet in het ziekenhuis of poliklinisch. Ik gaf ook duidelijk aan dat ik het liever niet wilde. Daar hielden ze echt rekening mee! Er werd zo min mogelijk gevoeld. Omdat het bij mij zo snel ging moesten ze echt wel een aantal keer kijken en snel achter elkaar (binnen 2 uur 8cm) en ook tijdens de persweeën bleef ze met haar vingers erin om te voelen of de kleine wel naar beneden kwam tijdens het persen en wat er vanbinnen gebeurde. Natuurlijk kwam dit omdat het hoofdje gedraaid zat en ze het echt moest weten. Houd er rekening mee dat zoiets ook kan gebeuren. Het toucheren kom je niet onderuit helaas… vandaar dat je het echt met je vk moet blijven bespreken en ook aan je partner moet vragen of hij dat eventueel wil zeggen tegen de mensen waar je aan het bevallen bent, dat scheelt echt een hele hoop! Echt doen! Dat geeft meer rust 😊

En ook even alle berichten over “ze moeten weten hoe ver je bent, dus toucheren doen ze sowieso” berichten. Waarom “moet” dat? Wat heeft de zorgverlener eraan dat ze weten of jij 3 of 6 of 9 cm bent? Tot je gaat persen is dat toch voor niemand interessant?? Soms gaan de laatste 5 cm in een uurtje tijd, soms duurt het 10 uur voor je überhaupt op 5cm ontsluiting zit, voelen hoe het op een specifiek tijdstip staat, helpt niemand… Als iemand het zelf wil weten of geen bezwaar hebt tegen toucheren is dat natuurlijk helemaal prima, maar het gaat echt niet sneller als “men” weet hoe ver je bent. Sterker nog: als jij er super gestresst van raakt en helemaal uit je bevalflow, gaat het waarschijnlijk alleen maar langer duren. Ik word echt een beetje plaatsvervangend nijdig voor jou - ook al wilde ik zelf met een ruggenprik bevallen en vond ik toucheren totaal geen punt. Dit is toch verdorie JOUW bevalling?? Kun je misschien op gesprek in een ander ziekenhuis, en/of een andere (zelfstandig werkende) verloskundige die meer begrip heeft voor jouw wensen om “hands off” te bevallen? Ik gun je alle zelfvertrouwen van de wereld om gewoon als een powervrouw op te komen voor je eigen rechten, en een bevalling waar naar jou geluisterd wordt, ook (júíst) als het een medische mallemolen wordt. 🙌🏻🙌🏻

Vroeger beviel men ook zonder voelen hoever je was of überhaupt zonder iemand. Ging ook goed. Dus waarom moet het nu allemaal? Ben het met je eens vertrouw op jezelf en je instinct geeft wel aan wat je moet. Simpel. Hulp is fijn, maar tot op zekere hoogte ook echt noodzakelijk.

Tuurlijk wel. Er kan iets mis zijn net zoals bij mij. Ze moeten echt een paar keer kijken. Ik vind, dat als je dit hebt en hier moeite mee hebt, ze ook moet weten dat toucheren wel gebeurt. Juist als ze dit weet kan ze er van te voren iets mee doen. Ik vind het juist heel erg dat er wordt gezegd dat het niet gebeurt.. en het gaat wel sneller als je weet hoe ver je bent want zo kan er snel gehandeld worden als het niet helemaal goed gaat. Denk dat dat ook belangrijk is. Met een bevalling waar alles helemaal soepel verloopt en er niks hoeft te gebeuren (zoals even omdraaien zodat de kleine dieper zakt, of net zoals bij mij) ja dan hoeven ze misschien 3 keer in totaal te toucheren. Natuurlijk kan ze proberen zonder toucheren, maar vind dat TS juist mag weten dat het wel kan gebeuren en dat ze er van te voren wat dingen over kan bespreken om zich gerust te stellen ;)

Even alleen heel kort reagerend op je eerste stuk; Het lijkt mij niet heel onlogisch dat een arts/gynacholoog/verloskundige en verplegend personeel wel een beetje een richtlijn wil hebben hoe ver je bent en of het persen binnen bijv. 5 minuten zal komen of binnen 5 uur, toch? Kijk helemaal precies weet je het nooit, en het kan ook ineens snel gaan, maar een keer een meting of je al bijna mag persen of er nog ver vanaf lijkt te zitten, lijkt me niet heel gek. Personeel moet ook een beetje kunnen voorbereiden en inschatten wanneer ze nodig zijn.

En ze doen het echt niet voor de lol he, het heeft een medische reden en zo kunnen ze je soms beter en passender hulp bieden.

Ok. Heb hier even over nagedacht. Misschien heb ik me te stellig uitgedrukt. Voor TS vind ik het heel belangrijk om te weten dat er artsen, verloskundigen en verpleegkundigen zijn die begrip hebben voor de wens om te bevallen zonder vaginaal toucheren. Vooral voor mensen met vaginisme, slechte seksuele ervaringen of andere redenen om een toucher te weigeren vind ik het ongelooflijk belangrijk dat ze weten dat ze nee mogen zeggen. Dat ze niet zomaar een protocol moeten volgen omdat het ziekenhuis dat zegt. In de wet is vastgelegd dat voor een medische handeling altijd toestemming van de patiënt nodig is. Een vaginaal toucher is een medische handeling. Dus er is toestemming nodig. Geen toestemming = geen handeling. Dat gezegd hebbende: Ik denk ook dat het heel belangrijk is om te weten waar je dan nee tegen zegt. Wat zijn mogelijke voor- en nadelen. Daarom is een goede cursus met wetenschappelijk onderbouwde informatie van veelvoorkomende complicaties en interventies heel belangrijk. En een goed gesprek met een gynaecoloog en/of verloskundige, zodat je kunt laten zien dat je weet waar je het over hebt en niet “zo maar” nee zegt. Voor iemand die geen vaginisme heeft is denk ik heel moeilijk te begrijpen hoe intens invasief zoiets als een toucher gevoeld kan worden. Ik vind dat daar respect voor moet zijn, ook als het protocol van iets anders uitgaat. Zeggen dat iets nou eenmaal “moet”, helpt dan echt niet. Zo’n protocol gaat over de gemiddelde patiënt, en niet over iemand met vaginisme die op zo’n punt extra aandacht en misschien wel een andere vorm van zorg/controle nodig heeft.

Ik heb een medische bevalling gehad van ongeveer 10uur maar ben maar 1 x getoucheerd en dat was op hrt moment van wel of geen 10 cm

Er is een reden dat er vroeger zoveel vrouwen in het kraambed stierven he. Tuurlijk heb je je instinct alleen zonder medisch ingrijpen hadden mijn dochter en ik de bevalling niet overleefd waarschijnlijk. Het is allemaal goed gegaan omdat er regelmatig is getoucheerd en op tijd aan de bel is getrokken en er voor een keizersnede is gekozen. En hiermee wil ik echt de angst van de TS niet vergroten of onderschatten, het is niet aan mij om daar wat van te vinden. Maar ik vind het wel belangrijk dat de kant van medische noodzaak ook genoemd wordt, hoewel je dan nog steeds mag weigeren.

Bij mij hoefde ze niet meer te voelen. Mijn lichaam begon uit zich zelf mee te persen nog nooit mee gemaakt in alld 3 me bevallingen. Ze wouden indd elke 2 uur toucheren maar zodra in me bewoog ging ik inneen wee he ben ze niet gedaan tot me lichaam zelf begon te persen was best fijn

Ik had pas gelezen dat je niet verplicht bent om te laten toucheren dus als je je er niet fijn bij voelt hoeft het niet, dus gewoon niet laten doen