Vaginisme en de bevalling

Geen vaginisme maar wel veel moeite ( door mijn verleden) met alles wat inwendig moet gebeuren en ook de bevalling begint nu spanning op te roepen. Inmiddels wel al 2 keer een inwendige echo gehad, van te voren heel gespannen maar ik merkte dat ik mijn angst/herinneringen kon "blokken" door te focussen op het nu en dat die onderzoekjes nodig waren voor de kleine. Met mijn ademhaling en bekken bodem oefeningen lukt het me tegenwoordig ook best goed om toch te ontspannen in plaats van verkrampen. Al ben ik zelf ook erg benieuwd hoe ik de bevalling ga ervaren.. de kans op een keizersnede is groot dus wie weet word dat het wel.. 😊 Hoe sta jij nu tegenover de bevalling?

Ik vind het nu wel spannender worden. Ik heb wel meteen bij de intake bij de VK aangegeven hoe en wat, heb ook proef inwendige onderzoeken gehad om het toucheren een beetje te voelen en ik word goed begeleid, dus ik denk dat het wel goed komt. Maar omdat er dus zo moeilijk iets in gaat vind ik het lastig voor te stellen dat er een hele baby uit zou kunnen.. Heb je je oefeningen van een fysio gekregen?

Bij mij is de gynaecoloog, die tevens seksuoloog is, langsgekomen om tips te geven voor het toucheren. Verrassend genoeg had ik daar meer angst voor dan het baren zelf. - benen in kikkerhouding, dus met de hakken tegen elkaar en gespreid liggen. Met je handen je knieën proberen in het bed te duwen. - tegelijkertijd zorgen dat je ellebogen omhoog wijzen. - tegelijkertijd mee persen naar beneden zodat je jezelf opent, dus persen alsof je moet poepen. - kin op de borst Door dit alles tegelijkertijd te moeten doen help je je lichaam niet alleen mee om het te vergemakkelijken, maar ben je tevens met zoveel tegelijk bezig dat je niet nadenkt over eventuele pijn. Dit heeft mij enorm geholpen. Daarnaast wordt het hoe verder de bevalling vordert steeds makkelijker om te toucheren. Ik ben uiteindelijk via spoedkeizersnede bevallen omdat de kleine meid het niet meer prettig had tijdens de persweeën. Dit had echter niets met vaginisme te maken. Ik kan je dus niets vertellen over het daadwerkelijke uitdrijven van de baby en de tijd erna.

Dat niet voor kunnen stellen dat er een hele baby uit gaat komen herken ik heel erg! De tips die MNDY1989 hierboven geeft ken ik inderdaad ook. Letterlijk "naar beneden" ademen, persen en van de fysio leerde ik inderdaad ook dat het kan helpen om eerst je bekkenbodem spieren aan te spannen en dan weer "los" te laten. Dus simpel gezegd, alles daar beneden aanspannen/samen knijpen 😉 en dan weer loslaten. En verder zeg ik steeds tegen mezelf, al "eeuwen" doen vrouwen dit, we hebben goede artsen in NL, ook ik ga dit kunnen. Maar ik begrijp je heeel goed.😉😘

Hi! Ik ben bevallen en had een milde vorm van vaginisme. Heb de hele zwangerschap begeleiding gehad van een bekkenbodem therapeut die alles in de gaten hield. Ik vond het bevallen niet spannend, maar de inwendige onderzoek zag ik zó tegenop. En toe bleek op het laatst dat ik moest worden ingeleid en dus een hoop moest gebeuren aan inwendig onderzoek. Ze hebben aangeboden me een pijnstiller te geven en in het ziekenhuis te houden met slaapmiddel na het plaatsen van de ballon. Daar had ik niet voor gekozen. Ik vond de inwendige onderzoeken heel naar (sorry, eerlijk antwoord). Dit deed bij mij wel veel pijn en was heel ongemakkelijk. Uiteindelijk tijdens de bevalling gekozen om alleen wanneer nodig is te laten toucheren. Maar de bevalling zelf geen last gehad zover ik weet. Ik heb een epidurale gehad, wel ben ik ingeknipt. Mocht je nog specifieke vragen hebben, laat het maar even weten!

Alsnog bedankt voor je tips!

Bedankt voor je ervaring en eerlijke antwoord wbt de inwendige onderzoeken. Fijn om te lezen dat het bevallen eigenlijk gewoon goed ging. De inwendige onderzoeken zie ik inderdaad ook tegenop, maar daarover praten en proef toucheren werkt tot nu toe goed voor mij. In mijn dossier in het ziekenhuis staat al dat er alleen getoucheerd wordt indien nodig en dan door zoveel mogelijk dezelfde persoon. Ben ook onder begeleiding bij de POP poli en die hebben dat voor mij zo geregeld.

Hey ook ik heb er last van en ben een maand geleden bevallen. Ik vond het mega spannend en heb ook voor de bevalling geoefend met toucheren. Ik dacht steeds ' ach als het zover is moet het kind er uit dus dan heb ik een ander doel en gaat het vast heel makkelijk' Helaas ging het bij mij juist erg moeilijk. Dit kwam ook mede door heftige rugweeën waardoor ik mijn rug en ook bekken mega ging aanspannen. Toucheren was bijna niet mogelijk. Toen de ruggenprik gekregen en toen die werkte konden ze werkelijk alles doen en voelde ik bijna niks meer! Kind is geboren met een vacuümpomp en dat heb ik wel gevoeld maar lang niet zo heftig. Voor mij was de prik de redding. Ik moet zeggen dat ik veel scenario's had bedacht voor de bevalling maar uiteindelijk op de dag zelf liep alles anders. Zonder prik had ik een badbevalling gedaan, dan is het allemaal weker onderin en had ik mij meer kunnen ontspannen ( dacht ik ) Succes in ieder geval want het gaat het hoe dan ook lukken!

Ik heb zoveel waardering voor jullie 🙏 ikzelf kamp met vulvodonie maar daar komt ook vaginisme bij kijken (denk ik). No way dat ik op de natuurlijke manier wilde bevallen..

Hey, ik heb nog geen ervaring met bevallen. Mijn gynaecoloog heeft aangeraden om zo snel mogelijk epiduraal te nemen. Eigenlijk wil ik dat niet, omdat ik dan niet kan rechtstaan en de zwaartekracht niet kan meewerken. Gewoon afwachten dus... Nog paar weken.

Ik heb vaginisme en ben 39 weken zwanger. Ik kan je hopelijk snel mijn ervaring met je delen. Ik lees hier het advies om zo snel mogelijk een epiduraal te nemen. Dat heeft tijdens mijn zwangerschap nog nooit iemand gezegd. Wat ik heb gelezen is dat lomp gezegd iets eruit makkelijk gaat dan iets er in. Waar ik angst voor heb is toucheren. Dit duidelijk met verloskundige besproken en ook in mijn bevalplan gezet dat dit alleen gebeurt indien medisch noodzakelijk en dat ik de tijd krijg om mijzelf hier op voor te bereiden door ontspanningsoefeningen die ik heb van de bekkenbodemtherapie. Daarnaast heb ik cursus hypnobirthing gevolgd en deze cursus heeft mij veel kracht gegeven. Zo erg zelfs dat ik best wel zin heb in de bevalling. Maarja wel ontzettend spannend. Toen ik niet zwanger was was ik onder begeleiding van bekkenbodemfysio actief bezig om de bekkenbodemspier te ontspannen en op te rekken maar door de zwangerschap ben ik hiermee gestopt. Dus nu al 9 maanden “stil” daar beneden😂 we zullen zien!

Over wat ik zeg hier onder over de ruggenprik lijkt bot over te komen maar bedoel ik niet zo. Ik bedoel meer op voorhand er voor kiezen zou niet mijn keuze zijn, ondanks vaginisme. Dit heeft ook niemand mij geadviseerd (bekkenfysio, VK en cursusleidster niet). Uiteraard als het te pijnlijk wordt kun je er gewoon om vragen zoals elke vrouw! Dat ben ik ook van plan 😊

Mij werd dus ook de hele zwangerschap een ruggenprik geadviseerd. Maar ik heb besloten om gewoon open de bevalling in te gaan en te zien waar het mij brengt. Ik denk dat je daarmee ook het verste komt! En die cursus helpt je denk ik sowieso enorm!!

Geen vaginisme maar wel veel moeite met het ontspannen van de bekkenbodem. Na behandeling door bekkentherapeute kan ik wel gemeenschap hebben mits vooraf goede oefeningen. Maar bv een eendebek bij de dokter gaat niet, en ik wilde de aniball gebruiken als voorbereiding ivm dit probleem, maar die kreeg ik ook niet ingebracht. Zag wat dat betreft op tegen de bevalling. Bij toucheren was mijn VK erg geduldig en gaf me de tijd voor mijn ademhalingsoefeningen waardoor het uiteindelijk wel lukte, en als het te zeer deed stopte ze. Maar tijde s bevalling veranderd heel je vagina en de vorm en je gemoedstoestand. Dat onbewust aanspannen gebeurde bij mij niet. Mijn lijf maakte zo veel endorfine aan en daarvan kom je in een soort slaperige roes. Met 8 cm ontsluiting had ik niet eens door dat ze daar onder aan het voelen was. Ook het persen ging goed. Had gekozen voor de baarkruk omdat het dan meer op poepen lijkt, op bed liggen zou me denk ik meer spanning geven. Heb 40 minuten geperst en ben dus natuurlijk bevallen. Hopelijk heb je iets aan mijn ervaring. Hoe je bevalling ook gaat lopen; veel succes!

Ik heb nog geen ervaring met de bevalling. Ik heb in mijn intake ook goed aangegeven dat ik bekend ben/was met vaginisme en inwendige onderzoeken en de bevalling daarom best spannend vind. Ik word goed begeleid door mijn VK. Tot op heden 1 inwendige echo gehad en die viel mij 100% mee. Later in mijn zwangerschap wordt ik ook proef getoucheerd. Ik heb veel baat bij oefeningen vanuit de bekkenfysio. Ik ben mij aan het oriënteren of hypnobirthing iets voor mij zou kunnen zijn en ik denk ook eventueel na over een badbevalling. En verder ga ik er open in en laat ik het ook wel op mij af komen.

Goed dat je hier een topic over opent ik ken het probleem en weet dat best een drempel is. Ik ben 9 jaar geleden bevallen met vaginisme. Ik heb dit op een bepaald moment aangegeven bij de verloskundige deze had me doorgestuurd naar de gynaecoloog helaas was dit niet zo vriendelijke vrouw. Dus ben ik bij de verloskundige gebleven en heb ik een bevallingsplan gemaakt met de wetenschap dat ik in ziekenhuis zou moeten bevallen. Ik had het destijds in een best zware vorm sex was vaak al lastig of niet mogelijk. Ik heb ook nog nooit een vaginaal onderzoek gehad. Bij alleen al de gedachte hiervan werd ik al niet lekker. De verloskundigen die ik had waren allemaal heel lief en behulpzaam. De dag ik moest bevallen heeft ze de tijd met me genomen om te proberen te toucheren maar als ze met de hand alleen al de buitenkant aanraakte zag ze aan mijn reactie dat we dit niet moesten doen. Dus hierna heeft ze het ziekenhuis gebeld en ben ik daarheen gegaan daar gelukkig wat vriendelijker gynaecoloog en zusters en daar heb ik een ruggenprik gekregen dit was voor echt de enige optie want het ging echt gewoon echt niet hoe graag ik dit wou. De bevalling zelf was best nog heftig ik ging van 3 cm naar volledige ontsluiting in 2 uur tijd ze hebben me ingeknipt mijn dochter kreeg het benauwd en er moest ook nog een tang aan te pas komen. Ik ben er met de hulp van zus en natuurlijk de gynaecoloog erdoorheen gekomen het was echt even zoeken wat voor mij werkte dat was bijvoorbeeld zo min mogelijk details noemen. Helaas heb ik naderhand wel paar nare opmerkingen gekregen over dat ik een ruggenprik heb gehad. Als ik heb het op eigen kracht gedaan etc. Die mensen wisten niet van mijn probleem af en ik dacht je moest eens weten... Naderhand ben ik zelf best trots op mezelf dit was een overwinning voor mij en dat had ik toch mooi gedaan. De vaginisme is daarna ook stuk minder geworden en inmiddels bijna verdwenen maar dit gebeurt vaak na een bevalling het idee als dit eruit kan... Gezien je al een inwendig onderzoek hebt gehad zal het vast goed komen. Ik hoop dat mijn verhaal je niet angstig maakt bedoel er juist mee het komt goed ze vinden wel een weg.

Bedankt voor je fijne reactie. Bij mij is het inderdaad ook vooral het toucheren waar ik ‘bang’ voor ben. Nu ze dat een paar keer hebben gedaan om het gevoel te herkennen gaat dat wel beter, maar heb het net als jij wel in mijn bevalplan gezet. En de VK en gynaecoloog gaven me groot gelijk en willen me hierin goed begeleiden, dus dat geeft wel wat rust. Ben benieuwd naar je beval ervaring straks, mocht je eerder bevallen dan ik. 😉

Ik vind het juist fijn om allerlei verschillende ervaringen te lezen. Bedankt dat je het wil delen. Terecht dat je trots bent dat je het gewoon hebt gedaan! En fijn dat je er zo goed als vanaf bent, van je vaginisme. Geeft me wel moed, dat het dus wel gewoon kan. Ook al vind ik het toucheren het meest spannend, het idee dat die baby eruit moet vind ik ook best apart soms..

De rest ook bedankt voor de ervaringen. De ruggeprik is mij nog niet geadviseerd, wil dat ook echt alleen maar als ik het niet vol kan houden. Ik ben bang dat ik als ik daar meteen al aan begin het ‘probleem’ alleen maar weg schuif en alleen maar angstiger word..

Dat over die ruggenprik moet je echt maling aan hebben.. Ik heb zelf voor een keizersnede gekozen. Er probeerde er toen ook eentje bijdehand te doen.. die zei tegen me: oh lekker makkelijk je probeert het niet eens. Heb gewoon gevraagd of ze jaloers was? Of ze zelf die operatie moest uitvoeren? Of dat ze ook crepeerd van de pijn als ze seks met haar man heeft? Toen zei ze heel droogjes: uh nee. Waarop ik antwoordde: mooi! Hou je bek ff lekker dan! Bah ik kots van dat soort mensen!