Veel wenen

Ik heb ook dat om de kleinste dingen moet wenen. Word van bijna alles gewoon verdrietig en onzeker🙁 dat je weent heeft niks van invloed op je baby hoor 😉 ik denk dat het gewoon zo is en we er mee moeten leven, probeer je gedachten af en toe eens verzetten💕

Ik hoop het 🙏🏽 best eng hoe je soms je eigen emoties niet meer kan controleren…

Ja inderdaad opeens lopen de tranen er gewoon uit zonder dat je het wil 🙁

Beste As, waarom denk je dat huilen negatieve gevolgen heeft voor je kindje? En wat voor gevolgen zouden dat zijn dan? Huilen is NOOIT een probleem. Huilen is 'n uiting van emoties, en in dit geval hormonen die dat doen, en dat moet er gewoon uit. Huilen werkt stress verlagend en geeft letterlijk lucht. Hoe kan zoiets voor wie dan ook schadelijk zijn? Ik vraag me echt oprecht af waar je bang voor bent.

Heb ik ook sinds m’n eerste zwangerschap 15 jaar geleden. Ben nog steeds een huiler. Je zou me eens moeten zien als ik naar een tekenfilm kijken met de kids 🤣. Waar gaat er dan ook altijd een mama of een papa dood 🥲

Ik lees zoveel artikels waar in staat dat de baby jouw emotie en gemoedstoestand kan aanvoelen en zich dan ook zo voelt en er daarom wordt aangeraden om zo gelukkig mogelijk te zijn tijdens de zwangerschap 🥲 ik kan mezelf in zo n stress situatie gooien dat ik precies aan het huilen ben voor het ergste terwijl het om iets doms gaat en ben altijd bang dat de baby dit eveneens voelt en als stress ervaart… 😥

Ik was altijd al een gevoelig persoon, maar nu is het ECHT erg 🤣

Stop met lezen van dit soort onzin. Dat is het enige wat ik kan zeggen. 'n baby kan angst en stress voelen en pijn. Doordat jou cortisol dan hoger is en hij/zij dat meekrijgt. Maar dan hebben we het over echte stress. Hormonaal huilen is geen stress. En ook geen ongeluk. Dat is gewoon net iets als opvliegers, of misselijkheid. Volledig hormonaal gestuurd en ook zo weer over. Geen enkele zwangere vrouw is 9 maanden gelukkig. Dat is onmogelijk. Er zouden, als de theorie uit die artikelen kloppen, heel wat meer baby's moeten zijn met 'n problematische start of verder leven. Ik ben 3 maanden geleden bevallen van 'n regenboog baby. Onze zoon is de 2e zoon nadat we 4 jaar eerder zijn broertje zijn verloren vlak voor de bevalling. Deze laatste zwangerschap was een gigantisch cadeau. Maar wat heb ik moeite gehad om de 9 maanden door te komen en te hechten. Ik heb heel veel gehuild. Heb niets voor het kindje willen kopen tot 'n week of 30. Ik heb alleen maar rekening gehouden dat deze ook dood zou gaan. En totaal niet stil gestaan bij het feit dat hij ook levend geboren zou kunnen worden. Dat besef kwam pas echt met 36 weken toen we de inleiding gingen plannen voor 38 weken. Ik heb de hele zwangerschap regelmatig gedacht, ik weet niet of ik je echt wel wil. Want als ik van je ga houden hoe moet het dan als ik je weer verlies? Kortom, deze zwangerschap was een bonk stress! We hadden eerste week 'n perfect tevreden mannetje. Daarna zagen we zeker het temperament wat hij in m'n buik had en zagen we veel onrust en onvrede. Maar de osteopaat waar we eenmalig zijn geweest gaf ook aan dat er veel spanning in z'n lijf zat. Na een behandeling heb ik 'n andere baby. Zoveel gelukkiger en blij. Nog steeds enorm druk maar dat geeft niet. En hoewel het hechten tot 9 weken zeker heeft geduurd kan ik nu zeggen dat ik dolverliefd op hem ben! En hij op mij gezien het feit dat hij het liefste constant in mijn armen is. Ja ik kan mezelf iedere dag afvragen of zijn onrust ligt aan mijn zwangerschap en mijn gevoellens. Misschien wel, misschien niet. Hij en niemand anders kunnen dat zeggen. Maar ik weet dat ik op geen andere manier zwanger had kunnen zijn en m'n uiterste best heb gedaan. Moraal van 't verhaal, laat al die verhalen over gedwongen gelukkig zijn los. Je laat je kindje groeien, je zorgt voor hem of haar. Je eet als 't goed is gezond en rookt en drinkt niet. En je begeeft je niet in omgevingen die zoveel stress geven dat jij constant onder spanning staat. Meer kun je gewoon niet doen. Geniet alsjeblieft en laat al je tranen stromen!!! Het zijn alleen maar hormonen, niets aan de hand.

Sprakeloos.. heel hard bedankt 🙏🏽🥺❤️