Vertellen aan (schoon) zus+broer over zwangerschap. Zelf grote kinderwens

Ik heb zelf ook in een vruchtbaarbeidstraject gezeten, maar een vriendin zit er al veel langer in. Bij haar situatie heb ik het wel gevraagd, zij gaf aan het graag van me te horen wanneer ze bij haar partner is, via whatsapp. Zodat ze troost heeft van haar partner en ze geen rekening hoeft te houden met andermans gevoelens. Maar gezien je niet zeker weet wat voor hun fijn is, zou ik sowieso benoemen dat je graag rekening houd met hoe het voor hun is. Of zeggen 'ik weet niet of dit de juiste manier is' zodat ze weten dat je met de beste intenties een manier hebt gekozen om het de vertellen En ook zo snel mogelijk, vooral als je ze voor de 12 weken nog eens ziet, anders moet je op zo'n moment liegen en dat is in deze situatie extra pijnlijk.

Wat lastig! Geen ervaring aan de andere kant. Hier ook spontaan (niet gepland) zwanger en toen ik het vertelde kwam ik er langzaam achter dat er mensen om mij heen al langer bezig zijn en in trajecten zitten. Denk het juist hardop zeggen dat je niet weet hoe je het moet vertellen en dat het confronterend kan zijn dit te horen. Ze zullen zeker ontzettend blij voor jullie zijn maar ook verdrietig voor zich zelf. Weet niet of ik het zo wat goed zeg en inderdaad ook goed over komt bij de ander.

Eerst een appje sturen dat jullie graag even langs komen omdat je iets wil vertellen. Dan kunnen zij zich er vast mentaal op voorbereiden. En vooral benoemen dat je het lastig vind te vertellen en hun ook dit gunt.

Wij zijn inmiddels 2 jaar bezig. 1. Mijd die tweede zin 'bij ons gaat het gewoon vanzelf'. 2. Ik zou het gewoon zo snel als jullie het met iedereen willen delen vertellen. 3. Vertel het op een rustig moment waarbij ze daarna weg kunnen/ruimte hebben hun emotie een plek te geven. Dus niet op een verjaardag waar ze daarna nog de hele verjaardag of familiedag uit moeten zitten. Maar ga langs op de koffie of thee of wat voor momentje je rustig hebt met je broer (of beide), en anders een telefoontje. 4. Ze zijn ongetwijfeld ook heel blij voor jou maar zo een moment is voor je eigen emoties en wensen voor de toekomst echt even slikken. Geef ze die ruimte.

1 Ik zou dat absoluut ook nooit uitspreken maar wilde het meer hier plaatsten omdat ik me daarom nog extra vervelend voel. .. Dus niet meteen vertellen? Ik heb ze 1 januari gezien, vandaag en van de week zag ik me broer nog even en durf ze amper aan te kijken, krijg er zo’n k.. gevoel van omdat ik ze het zo gun en zie dat ze zooo erg ermee zitten. 4. Ik hoef absoluut niet dat ze blij zijn, ze hoeven er überhaupt de hele zwangerschap niet na te vragen en over te hebben echt ik gun hun het allerbeste …

Dat is helemaal prima! Ik dacht ik zeg het toch, want dat soort opmerkingen floppen er nogal eens uit bij mensen en is gewoon overbodig. Ik zou het niet niet vertellen uit ongemak... het moment gaat er komen en dan maar de pleister eraf trekken. Ik zou het zelf heel vervelend vinden als iemand dicht bij mij het niet zou vertellen en mij wellicht mijd of moeite heeft. Laat dan maar gewoon de ontlading van emoties aan beide kanten er zijn en dan kan je weer verder.

Herkenbaar! Hier broer en zus die al een paar jaar kinderen proberen te krijgen en wij wisten ook niet wat ze zouden willen. Wij hebben het hen als eerste verteld van die kant van de familie, zodat ze konden verwerken tot de rest het zou horen. We zijn speciaal naar hun huis gereden (3 uur rijden), en het bijna direct verteld na binnenkomst. We hebben iets gezegd als "We vinden het moeilijk om het jullie te vertellen, maar ik ben zwanger. (...) Jullie horen het als eerste van de familie, zodat jullie tijd hebben om het samen te verwerken totdat er allerlei anderen het ook weten." En vervolgens gezegd dat we het graag hoorden als we op een bepaalde manier rekening met ze konden houden of dat we het bezoek ook konden afronden als ze even alleen-tijd nodig hadden. We zijn inderdaad kort daarop vertrokken en ze gaven aan dat ze het zo heel prettig vonden! Hebben ook overwogen om het via Whatsapp te vertellen, omdat je dan echt volledig in je eigen bubbel het nieuws kunt verwerken, maar in de familie is live nieuws brengen gebruikelijker dus daarom zo.

Zelf spreek ik uit ervaring van iemand waarbij zwanger worden ook niet makkelijk is, we zijn al ruim 2 jaar verder met de wens voor een 2e kindje en ik heb al heel wat zwangerschappen voorbij zien komen (ook tijdens mijn eigen miskramen), of het makkelijker wordt, absoluut niet. Maar 2 gevoelens kunnen wel naast elkaar leven, althans, voor mij dan. Aan de ene kant is het heel naar en voel je je zo jaloers waarom het bij jezelf niet lukt, maar ook gun ik iedereen om me heen het geluk van een kindje en ben ik oprecht blij met een kleine onderweg. Wat ik zelf het prettigst vind is als mensen het mij en mn man wel gewoon persoonlijk vertellen, dat voelt toch iets minder afstandelijk en dan kan je in het gesprek altijd bespreken waar ze zich prettig bij voelen of nier want het is echt voor iedereen anders en super persoonlijk. Wat ik zelf merk is dat ik het wel heel erg fijn vind als mensen er wel over praten met je, en dan bij je neerleggen hoeveel je er van wil weten ipv een onderwerp vermijden. Dat je hier überhaupt al zo mee zit laat al zien hoe meegaand je bent, dat zullen ze vast en zeker heel erg waarderen!

Ik heb ook een ervaring in deze categorie en ik heb toen ook op reddit gezocht naar ervaringsverhalen van hoe mensen met een kinderwens dit bieuws het liefste ontvangen. De meerderheid daar zei: niet in persoon, maar via een geschreven berichtje. Ik wilde mijn schoonzusje daarom graag een appje sturen maar mijn man wilde graag langs, dus hebben we een compromis gesloten en ze gebeld. Dit was haar eerste ervaring van iemand in de omgeving die zwanger was nadat haar dochter eerder dat jaar stil geboren is. In eerste instantie vond ze het een beetje raar dat we belden, maar achteraf heeft ze naar ons uitgesproken dat ze er heel blij mee was omdat er bij haar gelijk na het ophangen heel veel emoties loskwamen, die ze niet had kunnen verbergen als iemand voor je neus staat en je hen moet feliciteren. Je kent ze zelf het beste. Maar ik zou in ieder geval snel nadat je het verteld hebt weggaan, zodat er ruimte is voor hun eigen verdriet/jaloezie/boosheid. Want die zullen ze ongetwijfeld voelen terwijl ze tegelijk heel blij voor jullie zullen zijn. Als het nieuws een beetje geland is, dan kun je eens uitspreken dat je het lastig vindt om met de fevoelens rondom het zwanger worden en zijn om te gaan, maar dat je veel van ze houdt en daarom ook niet wil dat jullie die gevoelens voor elkaar verstoppen. Wij hebben toen bijvoorbeeld gevraagd of er namen zouden zijn die ze graag hadden willen gebruiken. Dat vonden wij een fijne manier om te laten zien dat we graag rekening met ze willen houden.

"Reageer hoe je wilt, het is allemaal oke... Ik ben zwanger." Zijn de woorden die een vriendin tegen mij zei toen ze zwanger was toen wij jaaaaren onderweg waren. Ik heb haar gefeliciteerd en toen vroeg ze, nu even samen huilen? Vind het zo verdrietig voor jou en zo fijn voor ons. Ik kijk zo mooi terug op dit moment! Er is toen echt een verdieping in de vriendschap gekomen... Vond het vooral fijn dat alles er mocht zijn en dat ze ook vooral zichzelf bleef en ik mezelf kon zijn.

Ik vond het zelf heel prettig dat het nieuws via een whatsapp kwam en niet persoonlijk. In het appje stond ook dat ze het lastig vonden om te vertellen, dat ze niet gelijk een reactie van me verwachten en dat ze een paar dagen later wel contact op zouden nemen. Ik vond dit echt heel prettig, je krijgt namelijk de ruimte om het even zelf te verwerken en je hoeft niet blij te doen voor de ander terwijl je eigenlijk boos en verdrietig bent. Ik zou het ze na de eerste echo vertellen. Want dan weet je ook voor jezelf of het goed zit. Bel ze een paar dagen daarna op en vraag vooral hoe het met hun gaat. Vraag naar het traject dat ze ingaan. (Ik denk trouwens dat ze naar ivf/icsi overstappen na 6 mislukte iui) Geef aan dat je ze wilt steunen en dat je rekening wilt houden met hun gevoelens. Verwacht niet dat ze heel blij en enthousiast zijn over jouw zwangerschap. Ze zijn echt wel blij voor je, maar waarschijnlijk vooral verdrietig voor hunzelf (hier had ik heel veel last van). En hoe lullig dat ook voor jezelf kan voelen, neem het ze niet kwalijk. Veel succes met vertellen straks.

Gefeliciteerd! Ik denk dat het niet uitmaakt wanneer je het verteld als het maar niet in een grote groep/met andere mensen erbij is en ze voor het blok gezet worden/er geen ruimte is voor hun gevoelens. Ik zou het of eerst via een app/telefoontje vertellen of langs gaan (inschatten wat het beste bij hun en jullie past). Daarnaast wil ik nog even melden dat ze waarschijnlijk geen ICSI gedaan hebben maar IUI (inseminaties). ICSI is namelijk de eventuele stap na IVF.

Precies dit zou ik zeggen.

Hier ook sterke voorkeur voor een whatsapp, liefst in de avonduren of weekend zodat ik thuis was. Ik kon mijn pijn ook niet verbergen, hoe stom ik dat ook voor de ander vond! Dus appje werkte het fijnst, dan kon ik even goed huilen en daarna ook heus oprecht blij zijn voor de ander ♥️

Bij mij was mijn schoonzusje al langere tijd bezig om zwanger te raken. Wij hebben er bewust voor gekozen om bij ze langs te gaan (we zagen elkaar 3-5 keer per week) en het ze persoonlijk te vertellen en ook samen te huilen. Enerzijds van blijdschap dat ze oom en tante mogen worden, anderzijds van verdriet dat het hen nog niet gelukt was. Het was voor haar die periode pittig, maar ik wilde haar ook graag steunen in die tijd.

Mijn zusje zal doordat ze kanker heeft gehad nooit kinderen kunnen krijgen. Wij hebben het haar persoonlijk vertelt en dit vond ze fijner dan via telefoon of app. Dan had ze zich juist buitengesloten gevoelt. Het is heel persoonlijk denk ik.

Hey, heel lief dat je er zo zorgvuldig mee om wil gaan. Het blijft zo lastig en pijnlijk, dat kan je helaas niet voorkomen. Wij zijn al jaren bezig en hebben net een mislukt icsi-traject achter de rug. Dat is hormonaal en qua spanningen echt heel pittig. Ik weet niet wanneer zij precies starten maar ook zou het bijvoorbeeld niet in haar wachtweken doen, wellicht kan ze dit er dan niet bij hebben. Zo'n traject vreet energie. Wellicht toch ervoor als dat lukt? Live of via de app verschilt denk ik per persoon. Samen huilen klinkt mooi, juist een moment kiezen dat je belt en ze beiden thuis zijn en niet aan het werk dus tijd om in hun eigen bubbel te verwerken ook. Succes!

Mijn beste vriendin is ook al een hele lange tijd bezig om zwanger te worden. Ik vond het heel moeilijk om het haar te vertellen. Ik heb het via whatsapp gedaan. Wel eerst gevraagd wat ze aan het doen was, waar ze was, omdat ik haar iets wilde vertellen. Aangegeven dat ik niet weet hoe ik het goed moet verwoorden, maar dat ik het wel moeilijk vind om te vertellen. Gelukkig was ze heel blij voor mij en gaf ze aan dat ze mij dit gunt, ook als het bij haar heel moeilijk gaat. Ik heb vooral ruimte gelaten voor haar gevoel en ook benoemd dat ik mij kan voorstellen dat het heel dubbel voelt. Het is vooral de manier waarop je het zegt en of je rekening houdt met de gevoelens van de ander. Iets na mij zijn beide schoonzussen van haar ook zwanger geworden. En 1 schoonzus heeft het blijkbaar vanuit haar ervaring heel gemeen overgebracht. Meer in de richting dat ze nog niet actief bezig waren met zwanger worden, dat ze dacht zwanger te zijn of zij nog testen in huis heeft liggen voor haar. Daarbij ook zonder interesse te tonen in hun traject. Dat is natuurlijk niet de manier hoe je het zo iemand moet vertellen.

Gefeliciteerd met je zwangerschap! Il ben zelf 3 jaar bezig om zwanger te worden en heb alle mensen in mijn omgeving waarvan ik mogelijk verwacht dat ze met een zwangerschapsaankondiging kunnen gaan komen gesproken en gevraagd of ze dit in een appje willen brengen. Ik zou, als ik jou was, met ze in gesprek zijn gegaan en gevraagd hebben hoe zij het t fijnst vinden om jullie mooie nieuws te horen. Maar daar is het nu helaas te laat voor want je bent al zwanger😁 Heeft ze er ooit iets over losgelaten?

Ze heeft vlak na onze 2De laten vallen dat ze nu aan de beurt zijn en niet met zoveel woorden gezegd maar het kwam er op neer dat ze hoopt dat wij niet een 3de krijgen….. daarom voel me nog vervelendere