Volgende zwangerschap na dysmatuur

Hier dezelfde vraag! Dochter dysmatuur geboren , 2395 gram op 38+6, wel heftige pre eclampsie gehad waardoor dus inleiding. Zijn nog niet actief bezig voor een tweede maar toch denk je er in je achterhoofd al aan, hoe zou het zijn, durf je het aan, gelijk medisch of niet, etc .

Bij ons dus veel controles ivm afwijkende ligging. Maar niemand die dacht aan dysmatuur. Ruim 6 pond op 42 weken. Vind direct medisch wel overdreven voelen. Wanneer de vk twijfelt kun je eigenlijk ook heel snel in zkh terecht. Ik ga nog meer info verzamelen en tzt keuze maken

Eerste heftige pre-eclampsie en dysmatuur kindje: 2100 gram bij 37 weken. Tweede vanaf de start medisch met ascal en calcium tabletten en goede monitoring. Gaf mij rust en houvast. Wel ingeleid ivm oplopende bloeddruk bij 38 weken. Tweede keer is kindje met gezond gewicht geboren en wat een verademing om ook zo'n bevalling en natraject te hebben... zo'n positieve ervaring dat nummer 3 onderweg is😅 Ook nu weer medisch, regelmatige controles en ascal. Heb in deze zwangerschap meer rust, maar ook heel bewust waar ik op moet letten. En dan geeft controle bij de gynaecoloog mij toch meer vertrouwen dan de VK.

Wat een lastige keuze! Misschien ook fijn om uit te zoeken wat het voornaamste verschil zou zijn qua begeleiding? Zal wellicht ook per verloskundigenpraktijk en ziekenhuis verschillen? Bij mijn eerste werd ik medisch (ivm hoge bloeddruk, uiteindelijk ingeleid en dysmatuuur) maar ik voelde me door de eigen verloskundigenpraktijk veel beter in de gaten gehouden dan later op de high risk poli in het ziekenhuis. De verloskundige stuurde me sneller door voor extra bloedprikken en echo bij hogere bloeddrukmeting terwijl ze in het ziekenhuis er minder door onder de indruk leken te zijn en dus meer tijd tussen de afspraken lieten zitten. Voelde me daar dus minder veilig bij. Volgens hen zou de baby zelfs aan de grote kant zijn, niks bleek minder waar te zijn...! 2e zwangerschap weer bij verloskundigenpraktijk met extra groeiecho's en ascal en helemaal goed gegaan :). Dus kijk ook vooral wat jij nodig hebt voor een stuk vertrouwen en wie jou dat het beste kan geven.

Hier hetzelfde! Ik zat al bij een medische verloskundige praktijk. Dit vond ik zelf heel prettig. En mag hier bij een volgende zwangerschap ook naar de eerste twee echo's weer naar toe. Is er misschien bij jullie ook zoiets?

Vond je uiteindelijk de keuze om voor een tweede te gaan moeilijk? Ik merk dat ik twijfel maar de wens is denk ik wel groter als de angst. De pre eclampsie kwam zo uit het niets ( voor m’n gevoel dan ) en heb in het ziekenhuis een magnesium bolus gekregen waardoor ik toch echt ook wel stukken kwijt ben. Na de bevalling ook nog flinke fluxus gehad dus herstel ging langzaam en ook heel lang emotioneel geweest.

Gek hè dat het dan toch niet opgemerkt wordt. De schatting van de verloskundige was 3600 G 🙈

Ik ben ook wel benieuwd of het mogelijk is om een soort van verkennend gesprek te hebben in het ziekenhuis, van waar moet je rekening mee houden, wat kan je verwachten etc bij een volgende zwangerschap .

Mijn zoontje woog 3000 gram bij geboorte op 40+1, dat is p10. Geen dysmatuur, maar wel klein genoeg om nu bij m’n tweede zwangerschap nog even bij stil te staan. Had verder ook een gezonde zwangerschap en placenta ook visueel normaal. Ik slik inderdaad wel ascal nu. Met de gedachte: baat het niet dan schaadt het niet 🤷🏻‍♀️ Ascal heeft namelijk geen (noemenswaardige) bijwerkingen dus er is niet echt een nadeel aan het slikken ervan. Ook krijg ik groeiechos straks in het derde trimester. Ik ben verder niet medisch, loop gewoon bij m’n eigen verloskundige en het plan is ook om gewoon thuis te bevallen (bij de eerste ook gedaan).

Hi, hier ongeveer vergelijkbaar baar. Als ik de keuze zou moeten maken zou ik alle aspecten meenemen, o.a. je leeftijd, of een laag geboortegewicht in de familie voorkomt en of je kindje ondanks het lage gewicht wel gewoon goed functioneerde? Persoonlijk heb ik ook een hele goede zwangerschap gehad, met een goed wekende en normaal ogende placenta. Ons zoontje was bij de geboorte ook helemaal gezond. Derhalve zou ik mezelf weer laten begeleiden door de verloskundige, hier was ik namelijk erg tevreden over. Echter, als je onzeker bent over de groei heb je, wanneer je medisch bent, wel meer controle momenten (waar je ook weer zenuwachtig over kan worden). Ik begrijp dat het een lastige keuze is!

Onze baby is met 39+4 2910 gram en daarmee op P6 geboren. Vanaf de 20 weken een hele stressvolle zwangerschap met wekelijks controles van de placenta en elke twee weken groeiecho. Er is uit die onderzoeken en uit het controleren van de placenta geen bijzonderheden gekomen. Dat zou ik echt niet nog een keer willen! Wat ik wel zou doen is goed onderzoek naar de risico's en voor mijzelf goed afwegen welke risico's ik acceptabel zou vinden. Voor ik ascal zou overwegen zou ik onderzoeken wat de voor en nadelen zouden zijn. Ik ben zelf geen voorstander van medicatie nemen.

Ja dat is waarschijnlijk wel mogelijk. Vk legde al kort even uit: Begeleiding door vk: - normale begeleiding - suikertest - groeiecho's - bij twijfel insturen zkh - thuis of poliklinisch bevallen wanneer alles goed verloopt Begeleiding door zkh: - medische zwangerschap - alle controles in zkh - suikertest - groeiecho's - medische zkh bevalling - voordeel: direct mogelijkheid tot doppler indien twijfel ergens aan Ik neig naar niet medische begeleiding. Baby deed het goed, was ook fijn en smal gebouwd. Herkenbaar uit familie. En bij twijfel wordt je alsnog snel ingestuurd. Vlotte bevalling gehad (wel ingeleid ivm lang overtijd). Placenta oogde normaal, om die reden ook niet ingestuurd. Vind vk- praktijk op zich fijn.

Mijn eerste bleek bij 34 weken klein; uiteindelijk 2kg bij 37.5 weken door slechte placenta. Nu bij tweede ascal nemen, extra groeiecho's en vanaf ca. 32 weken overgedragen van verloskundigenpraktijk naar ziekenhuis (ook vanwege eerdere keizersnede). Ik merk zelf niks van de ascal, behalve meer blauwe plekken..

Maar hebben ze de placenta ook onderzocht verder? Was het een kleine placenta?

Ik zit nu precies in dezelfde situatie. Mijn baby is gehaald met een keizersnede met 38 1 weken met 2735 gram. Nu weer zwanger en advies is ascal gebruiken. Doorbloeding van placenta was destijds goed tijdens de controles baby lag alleen in stuit en vruchtwater was wat verminderd vandaar dat hij met 38 weken is gehaald en ze zagen een lichte daling van het gewicht. Ik had groeiechos en de daling is gezien na 34 weken. Wat moet ik nu wel of niet slikken weet het ook niet..

Ik volg even mee. Nog niet zwanger maar ook een dysmatuur meisje (37+6 en 2350 gram) Ik was toen al medisch vanwege een trombosebeen in het verleden en spoot al fraxiparine (bloedverdunners) Benieuwd of er mensen zijn die dit ook hebben gehad en alsnog een kleine baby? Misschien dat ascal een andere wering heeft? Uiteindelijk ook een keizersnede geworden ivm stuitligging (gyneacoloog wilde liever geen draaipoging doen) en slechte doppler waardes dag vooraf.

Ik lees ook graag mee. Ik had bij 40+6 een meisje van 2930 gram (p2) en ben nu pril zwanger van de tweede. Vanaf welk punt mag je eventueel beginnen met ascal? Tot nu toe heb ik alleen advies gekregen voor aspirine vanaf 12 weken. Overigens ben ik ingeleid wegens het HELLP-syndroom. Ik heb op 11 januari intake bij de vk waarna ze als het goed is gaan bespreken of ik medisch word of niet.

Mocht het ons gegund zijn nog een keer zwanger te worden ga ik zeker voor medische begeleiding. Afgelopen maand is onze zoon d.m.v. een spoedkeizersnede ter wereld gekomen met een gewicht van 1815 gram bij 36+4. Sinds week 32 hadden we al extra controles, welke mij erg gerust hebben. Ook mijn leeftijd speelt een rol bij deze afweging.

Ik ben nu zwanger van de 2e en ik neem de ascal zonder moeite of bijwerkingen. Ons meisje is geboren bij 41+2 2610 gram 47 cm, p0. Ik had onbehandelde hoge bloeddruk vanaf week 38 ongeveer en je zag haar groei afbuigen maar de gyn deed er niks mee. Nu andere gyn, ander zh, ascal dus en bloeddrukmedicatie. De ascal zorgt ervoor dat de placenta beter werkt en het is kinderaspirine dus kan normaal gezien geen kwaad.

Mijn herstel is ook erg lang geweest... ik had lever en nier falen. Heeft bijna een jaar geduurd dat het weer hersteld was. Omdat ik zo goed begeleid ben in het ziekenhuis en zij mij aangaven dat een volgende gewoon goed kan gaan, durfde ik het wel aan. De wens was inderdaad sterker dan de angst. Wel was ik vanaf week 30 extreem alert. En de begeleidende gynaecoloog was daar heel bewust van. Dus toen de tensies begonnen op te lopen, geen risico, maar inleiden. Ook ben ik toen vanaf week 30 al ziekgemeld op het werk om rust te houden. Dit op advies van de gyn. en gelukkig heb ik een supertoffe werkgever. En zoals ik aangaf. Nu ik ervaren heb hoe goed een bevalling en zwangerschapndus kan gaan... zelfs zwanger van de derde. En ook nu weer hele goede begeleiding van het ziekenhuis.