Vragen om ingeleid te worden.

Ik heb op eigen verzoek een inleiding gehad. Bij mijn eerste dusdanig getraumatiseerd en een hele nare nasleep gehad dat ze akkoord zijn gegaan met inleiden. Met 36 weken zou ik er echter niet op hopen. Het is voor je baby veel beter om in je buik te blijven tot zeker 37 weken. Ik ben met 39+1 ingeleid.

Bedoel ook nog niet nu haha. Maar ergens na de 37 weken als die zicht nog niet zelf meld. Het liefst zou ik rond de 38 weken maar natuurlijk wat het beste is voor de kleine.

36 weken is echt nog heel vroeg. Kans op beademing is dan nog redelijk groot omdat ze er gewoon echt nog niet klaar voor zijn. Het meest ideale is tussen de 38 en 39ste week

Dat klinkt erg zwaar allemaal! Ik kan me goed voorstellen dat je eerder ingeleid zou willen worden. Ik heb ook een zware zwangerschap en daar bovenop slaap ik nu sinds 5 weken maar max 2 tot 4 uur per nacht. Ik ben nu 37+2 en word met 38+5 ingeleid. De gynaecoloog wil me niet voor de 38 weken inleiden ivm long rijping. Ik zou dit gewoon eens aankaarten bij je gynaecoloog!

Heftig hoor! Mijn eerste was ook de vreselijke zwangerschap. Bij 39+2 toen mijn vliezen braken was ik ook heel dankbaar en wilde meteen een ruggenprik. Kijk fijn terug op de bevalling, maar niet de zwangerschap. Ik denk dat het erg ligt aan waar je je zorg krijgt. Bij mij wordt er na 38 weken gekeken naar eventuele mogelijkheden als de moeder het echt niet meer trekt, maar ik hoor ook vaak dat er voor 40 weken niet over gepikeerd word door een Vk of gynaecoloog. Wens je heel veel sterkte en succes!

Ik ben met 37 weken ingeleid vanwege medische complicaties. Ik had zelf 6 stolsels in mijn longen (longemboliën) en zwangerschapsvergiftiging. Volgens mijn gynaecoloog was dit echt al vroeg om ingeleid te worden ook al was het medisch noodzakelijk. Uiteindelijk binnen 7 uur bevallen vanaf start inleiding maar onze zoon kwam goed ger wereld maar na een half uur werd hij blauw/zwart, ging kreunen en lag er slecht bij. Hij heeft dagenlang antibiotica en zuurstof gehad en lag op de couveuse afdeling en hebben hem dagenlang niet mogen aanraken of vasthouden vanwege alle slangetjes, infusen etc… achteraf bleek dat zijn longen nog niet goed genoeg ontwikkeld waren. Ondanks dat hij geboren is met 37 weken was hij er blijkbaar nog niet klaar voor. Ik heb mij hier heel erg schuldig over gevoeld en kan er nog verdrietig van worden. Ik was zo blij dat hij gehaald werd omdat ik zelf zo ontzettend ziek was maar ik voelde mij ook heel slecht omdat hij door mij zo’n slechte start had. Ik had achteraf heel graag gewild dat mijn lichaam niet gefaald had en hij op zijn minst nog een paar dagen tot een week had kunnen blijven zitten zodat hij een betere start gehad zou hebben. de kinderarts heeft mij verzekerd dat de gynaecoloog echt alleen in uitzonderlijke gevallen al een inleiding doet bij 37 weken en ook alleen als het medisch onverantwoordelijk is om langer door te lopen en het dus niet mijn schuld is.

Ik had een hele zware zwangerschap waar ik mentaal aan onder doorging. Liep ook bij het ziekenhuis vanwege diabetes en andere dingen.ik was er zo klaar mee dat ik ingeleid wilde worden. Ik heb me op een gegeven moment uitgebreid uitgesproken erover en in gesprek gegaan met de gynaecoloog. Na extra echo's om te kijken of de kleine er klaar voor was, ben ik uiteindelijk ingeleid met 38+5. Ik heb er geen spijt van want was een weloverwogen keuze en ook de arts vond het beter voor mijn baby. Of ik het nog een keer zou doen, gezien de bevalling die het me opgeleverd heeft....dat weet ik niet.