Vrouw van een militair 🤰🏼

Fijn om te lezen dat er meer vrouwen zijn met militair. Hier ook eentje, maar eigenlijk komt het niet snel voor dat hij op uitzending zou moeten. In zijn peloton is het op vraag, en over het algemeen zijn er meer gegadigden dan plek.. Mocht het gebeuren, dan zien we dat dan wel. Ik heb mij geregeld veel zorgen gemaakt over wanneer hij er wel of niet zou zijn en eigenlijk 9 van de 10 keer was hij er gewoon. Dus ik laat het maar over mij heenkomen. Uiteraard is hij geregeld een aantal weken weg op oefening. en dat vind ik wel spannend met een kleine straks. Maar een aantal weken vind ik nog goed te overzien. Wij proberen nu met alles er wel rekening mee te houden dat ik alles alleen kan doen. Dus dat de opvang voor mij ook makkelijk bereikbaar is etc. (Nu 9 weken zwanger).

Mijn man is ook militair. Op dit moment heeft hij een rustige functie waarbij hij, afgezien van korte periodes werkbezoeken, waarschijnlijk niet op uitzending hoeft. Dit is t/m zomer 2022. Ik ben nu 11 weken zwanger. Wij zitten vooral met de opvang straks.. Ik werk in de zorg en dus onregelmatige diensten. Als mijn man wel op uitzending zal moeten hebben wij dus een flexibele opvang nodig...

Mijn man is ook beroepsmilitair momenteel is hij de avonden thuis tot half juni daarna gaat hij weer op oefening en is dan hopelijk wel de weekenden thuis. Wij hebben 3 kinderen. Dochter van 4, zoon van 3 en pasgeboren baby van 6 weken oud nu.

Hoi allemaal, mijn partner is ook militair en ikzelf op dit moment ook nog. Ik hoop dat ik nog in dienst zwanger kan worden omdat het zeer goed geregeld is voor ons vrouwen. Onze situatie is iets anders: vorig jaar een bbz en ondertussen 4 vroege miskramen verder, beginnen wij aankomende week met iui. Het klinkt misschien gek maar ik ben blij dat corona alle oefeningen en uitzendingen even stop heeft gezet zodat dit traject makkelijker te plannen is voor ons. Blij dat hij elke week “gewoon” thuis is. Mijn partner is binnenslaper normaal, draait veel oefeningen die bijna altijd in het buitenland zijn met weekenden en langer duren. Hij gaat gemiddeld ook elk jaar op uitzending. Wij weten dat onze omgeving ons heel erg steunt, willen meehelpen ook als het zover is. Dat is natuurlijk heel fijn! Ze proberen ons ook te begrijpen maar dat kunnen ze niet omdat ze deze wereld niet kennen. Heel verhaal en excuus daarvoor maar ik ben blij dat dit topic geopend is en we elkaar een beetje kunnen bijstaan en snappen waar de rest dat niet doet (ookal is onze situatie dus iets anders).

Goedenavond, Ook hier een vriend als militair die toevallig nu 5 weken op oefening is. De eerste keer met de baby alleen en best pittig. Zoals jullie weten gaat alles bij defensie anders dan gepland. Nu zegt hij, ik kom toch 5 dagen later thuis.. En weer slikken en doorgaan. Het is pittig maar we kunnen het:) het voelt stiekem ook wel sterk, als je beseft dat je het alleen kan:)

Hmm ik snap je twijfel. Hangt denk ik ook wel een beetje af van hoe je zwangerschap tot nu toe is. Maar vooral doen wat voor jou/jullie goed voelt. Ik snap best dat je het liever niet wilt. Vooral nu het twee weken oproep en een week Oirschot is. En wel kort op de uitgerekende datum... Mijn man is trouwens begonnen in Oirschot 😋 straks voor zijn opleiding moet hij daar volgensmij ook weer heen. Wij plannen momenteel alles tussen de oefeningen door 😂 ik werk zelf in het onderwijs en vrij vragen is nauwelijks mogelijk.

Hier ook vrouw van militair. Ik sta er een stuk minder relaxed in dan de reacties hier merk ik haha. Ik heb echt enorm veel moeite met het alleen zijn omdat we veel zorgen hebben gehad met de kleine meid en zij na bijna 10 maanden nog niet doorslaapt. Ik ben gesloopt en heb familie niet om de hoek dus het is zwaar op zulke momenten. Fijn om jullie ervaring te lezen

Lastig, ik weet dat sommige moeders met onregelmatige werktijden soms iemand bij hun hadden zoals een oma die daar dan sliep als hun man weg waren. Misschien ook voor jullie een optie?

Respect hoor! Ik kijk nu al op tegen de oefening over twee weken (kind van 4 en dan 25 weken zwanger)

Spannend zeg! Super fijn dat hij nu meer thuis is, voor zo’n traject wil je ook niets liever natuurlijk. Ik duim voor jullie 🍀 Waar zitten jullie bij en wat is jullie functie?

En sterk ben je! Ik heb geleerd nergens meer aan vast te klammen... einddatum zie ik wel als hij daadwerkelijk op de stoep staat 😂 Hoe gaat het met jou en je kindje?

Pfffff ik snap dat je hier ‘minder’ relaxed in staat als ik dit lees... hopelijk kun je hier je hart luchten en kunnen wij je helpen. Is hij momenteel weg?

Ik ben ook met hormonen en laatste keer met iui zwanger geraakt. Het is een pittige traject. Hopelijk ben je gauw in verwachting.

Hier ook een vrouw van een militair. In 2020 bevallen en hij is (mede door corona) nog nooit zoveel thuis geweest dat het gewoon soort gek was. Na zijn kerstvakantie zijn we eigenlijk in een periode beland met bijna alleen maar wekelijkse oefeningen en dit zal tot einde van het jaar zoals het er nu uit ziet doortrekken. Ondanks dat het best wel pittig kan zijn en hij heel veel nachten dus niet thuis is ben ik toch blij dat hij (op een paar na) de weekenden wel bij ons kan zijn. Volgende uitzending is nog onzeker bij ons, afwachten wanneer het zover is 🤷‍♀️

Ah lief! Is wel een proces he om je daar bij neer te kunnen leggen? Heb er 6 jaar over gedaan en vele ruzies over gehad. Maar het heeft geen zin:) Baby is 6 maanden en gelukkig in een rustigere fasen (geen garantie voor morgen haha). Hoe is jullie contact als hij weg is? Ik merk wel echt verschil met voor de baby. Voor de baby was hij echt 'weg'. Was hij met zijn hoofd daar en kwam het contact vooral via mij. Nu is dat wel anders nu we haar hebben. Dat geeft mij ook wel rust merk ik. Waar loop jij het meeste tegen aan met de mensen om je heen? Meest irritante opmerking vind ik 'je hebt ervoor gekozen'. Betekent natuurlijk niet dat het af en toe gewoon heel vervelend is!

Dankjewel. Ik kijk er zelf nooit tegenop. Ik vind het altijd alleen moeilijk voor de kinderen dat ze hem lang moeten missen en hij niet hun altijd te woord kan staan. Zelf mis ik hem wel als partner met momenten maar ik vind de tijd die ik savonds voor mezelf heb wel fijn. Als hij thuis is proberen we wel zoveel mogelijk samen te doen. We hebben overigens wel een poetsvrouw dat scheelt mij enorm. Mocht het mij echt teveel worden dan gaat mijn zoontje van 3 één extra ochtend naar de peuterspeelzaal.

Momenteel is hij thuis. Half juni moet hij weer een week in quarantaine en dan 3 weken naar Duitsland. Daarna geloof ik ergens in de herfst weer. In februari moest hij ook naar Duitsland 3 weken. Hij slaapt wel thuis, elke dag ruim 200km rijden is wel pittig voor hem. Maar hij geeft aan graag naar huis te komen dus de keuze is aan hem in deze. Ik ga dit forum volgen want denk dat ik jullie ervaringen als steun zal kunnen gebruiken in de toekomst 😁

O ik begrijp dat zo goed! Hier is het ook nog steeds een strijd. Ik heb er soms zoveel moeite mee om mij aan te moeten passen en niet mijn ambities qua werk uit te kunnen voeren. Ik werk in het onderwijs en vrij nemen is ernstig lastig. Hij gaat er dan ook maar vanuit als hij op uitzending gestuurd wordt dat ik maar even minder ga werken. Ik heb hier echt moeite mee 😅 Die opmerking krijg ik ook geregeld. Kan daar zo boos om worden 🤣

Mijn vriend is ook militair! 18 januari ben ik bevallen van ons zoontje, gelukkig hebben we vanwege zijn verlof heerlijk 5 weekjes samen mogen genieten. Daarna werd het een stuk pittiger aangezien hij ook erg veel weg is en ik er dan dus alleen voor sta. Voor nu is het vooral genieten van de momenten samen met z’n 3tjes, is het zeker af en toe heel pittig maar ben ik vooral heel trots op ons gezinnetje. 🥰

Mijn man is ook militair, is momenteel op oefenening in duitsland. Dit is de eerste keer dat hij weg is sinds onze zoon geboren is (10 weken), we hebben ook nog een dochter van 4. Ik vind het wel pittig, door corona was hij vanaf december vooral thuis aan het werk dus dan hielp hij een hoop mee thuis. Ik moet echt even een ritme zoeken dat werkt! Toen we hem wegbrachten voor oefening moest mijn dochter daarna heel hard huilen want ze miste hem zo 💔 ik vond het zo zielig. Ze belt wel dagelijks met hem dus dat is fijn! Ik tel de dagen alweer af tot hij thuiskomt (nog 3 weken!) Volgend jaar gaat hij 3 maanden naar Litouwen en zie daar nu al zo tegenop. Ik loop er ook vaak tegenaan dat ze soms ineens eerder weggaan en ik dus hele planning moet veranderen en oppas regelen, hebben anderen dit ook? Fijn dit topic, zo weet je dat je niet alleen bent!