Waardeloos voelen 25 weken zwanger

Er groeit een kindje in je buik, dat is niet niks. Het kost megaveel energie en als je dan ook nog eens slecht slaapt, geen wonder dat je je belabberd voelt. Doorgaan en weglachen kan je lang volhouden maar op een gegeven moment gaat je lijf 'stop' zeggen en zul je rust/ tijd voor jezelf moeten pakken. Ik begon me met 25 weken net een beetje te herstellen van een beroerd 1e trimester, maar veel vrouwen beginnen rond die termijn wel echt te merken dat zwanger zijn zwaar is.

Slaap tekort is echt killing. Weet dat een werkgever verzekerd is bij ziekte door zwangerschap. Hierdoor doet een werkgever vaak niet moeilijk over ziek melden of minder werken. Wellicht is dat een optie

iig even hele dikke knuffel voor jou, en ja zwanger zijn is gewoon ook zwaar en soms echt uitzitten 😓😪, niet fijn.

Wat fijn dat jij je beter ging voelen bij 25 weken. Daar hoopte ik ook zo op! Ik weet dat het op een bepaald moment op is. Maar wanneer weet je of je dat kunt hebt bereikt? Ik ga meestal door tot ik echt niet meer kan. Dat is nu ook het geval.. alleen ben ik normaal gesproken natuurlijk niet zwanger…. Lastig om grenzen te stellen…

Ik vind het zo lastig. Ik werk in een heel klein team waar de druk zo hoog is. Als ik er tussenuit val dan valt er echt een belangrijk onderdeel weg wat niet zomaar te vervangen is (geldt voor elk teamlid overigens). Mijn vervanging start 1 mei… ik hoop het echt tot die tijd uit te zingen.

Dank je wel 😘

Ik ben 22 weken zwanger en herken mezelf wel in jou bericht. Slaap al bijna vanaf het begin aan niet meer dan 1,5 uur aan een stuk door, icm werken (40 uur) begint het wel z’n tol te eisen. Probeer elke dag een momentje voor jezelf in te plannen en wat vaker te gaan liggen, ik maak mezelf ook maar wijs dat je met liggen ook uitrust :-) stay strong!

Als ik jouw berichten lees, heb je dat punt al bereikt toch? Je bent al over je grenzen aan het gaan, en klinkt enorm vermoeid. En blijft maar doorwerken omdat dat vanuit jouw werk 'moet', niet omdat je het eigenlijk nog kan. En voor jou en het kindje is het het beste als je niet tot de maximale uitputting gaat. Stress is niet goed voor de ontwikkeling, maar vooral ook een risicofactor voor depressie en tijdens en na de zwangerschap heb je al een super verhoogd risico op depressies (zeker 10% vd vrouwen bij beide). Is er een manier om per direct (niet pas per mei) al minder druk op jezelf te leggen?

Precies, dat punt heb je al bereikt. Je hebt recht op extra pauze, maak daar gebruik van. Maar wees ook niet bang om je (deels) ziek te melden! Het is beter om te stoppen voor je helemaal op bent dan net daarna, dan duurt je herstel veel langer.

Oh i feel you! Ik ben morgen 23 weken zwanger en het kan me niet snel genoeg voorbij zijn..😭 ook helemaal geen energie.. alles gecheckt en gelukkig wel prima in orde.. de kleine meid doet het ook supergoed.. indd een licht puntje.. Dus je bent echt niet de enige!❤️

Dit is zo vervelend! Ik heb ditzelfde gehad rond jouw termijn, waarbij de moed me vaak in de schoenen zakte omdat ik dacht dat het alleen maar erger zou worden in het derde trimester. Maar het gaat juist veel beter! Veel meer energie juist. Dit wens ik jou ook! 🌻

Oh zo herkenbaar! Jij ook heel veel sterkte 😘

En ja, in heb het punt al aardig bereikt. Maar ik vind het zo lastig… ik voel me een aansteller. Omdat mijn vorige zwangerschap zo makkelijk was (12 jaar geleden 😅) en ik zo het gevoel heb dat ik dit gewoon moet kunnen. En ik ook van mijn omgeving vaak een reactie krijg als: tja het hoort erbij hè. Alsof je alle kwaaltjes maar moet accepteren omdat je zwanger bent. Terwijl je normaal gesproken als je niet meer slaapt en je de hele dag lamlendig voelt je dat ook niet normaal vindt. Ik ga de komende dagen goed nadenken over jullie tips. 😘

Heel veel sterkte voor jou! 😘 Ik ben o zo blij met het kindje wat in mij groeit maar verder…. Vind ik zwanger zijn echt niet leuk 😭

Oh…. Ik hoop zo dat dit ook zo zal zijn voor mij!!!! En wat fijn dat het voor jou zo is gegaan! Dank je wel! 😘

Ik herken het. Met de baby gaat alles goed, maar zelf voel ik me uitgeput. Ik ging super fit de zwangerschap in, maar daar is niets meer van over. Ik herken dat gevoel alsof je op het randje van griep zit, maar eigenlijk net niet ziek genoeg om je ook ziek te melden op werk. Al moet ik zeggen dat ik me ook vooral niet ziek wil melden omdat mijn grootste deadline van het jaar er aan komt en mijn collega’s ook ziek zijn…

Elke zwangerschap is anders. De ene gaat fluitend door tot 41 weken en de ander is er echt ziek van. Volg je lichaam en je gevoel! Jij bent de enige die kan aanvoelen of dit nog gaat of dat je echt al te ver bent. Beterschap!

Precies dat! Wij zitten ook in top drukke tijd met opdrachten waarvan ik echt weet dat het cruciaal is dat ik op mijn best ben. Ziek melden voelt dan bijna als in de steek laten…. Ik begin wel steeds meer het gevoel te krijgen dat ik beter niet meer kan werken dan wel. Want echt soepel loopt het ook niet. Alsof mijn brein gewoon nee zegt op heel veel momenten.

Dank je wel! Ik ga er een nachtje over slapen. Dan ben ik hopelijk weer iets wijzer. 😘

Amen.. en ook dat mag er zijn en gezegd worden!❤️ Ik ben nu bij een medisch psycholoog en dat helpt me erg goed.. misschien een tip voor jou?