Wat vond jij het meest hilarische moment van je bevalling!

Door het vele kijken van video’s over bevallingen, nam ik een wijze les mee. Van houding wisselen tijdens de overgang naar 10cm/persfase om te kijken wat comfortabel is en de weg vrij maken. Helaas verloor ik wat ontlasting en kwam ik daar uiteindelijk met me knie in en zei ik heel droog: och nee, me knie in de kak😳. + Mijn slaapkamer stond vol. Mijn partner, moeder, zus, leerling, verloskunde en kraamzorg. Zij waren erg stil en alle ogen waren gericht op mij, ik heb ze vriendelijk verzocht om gewoon te praten. Want dat gestaar naar mijn 📦 vond ik ongemakkelijk.

Dit ik tijdens de persfase de boel bij elkaar aan het vloeken was en direct daarna zij. Ohhh sorry! We zijn in Ede, dat mag helemaal niet 🙈

Vliezen waren door de verloskundige gebroken in het ziekenhuis. Toen ik later ging staan en mijn man hielp om me naar de wc te brengen gutste er allemaal vruchtwater op zijn sokken. Ik lachen; nog een plens. Of tijdens het opvangen van de weeën in bad terwijl het bad nog vol liep wilde mijn man de kraan dicht draaien.. draait te ver dus douchekop boven mijn hoofd ging aan. Ik kon er gelukkig wel.om lachen !

Oh mijn gooooood. Ik was net bevallen, 3 uur geperst. Eerste keer naar de wc. Ik voelde helemaal NIETS daar. Als in, echt NIETS. En ik kon ook nog vrij weinig. Dus de verpleegkundige hielp mij met naar de wc gaan. En bukte achter mij langs om mijn onderbroek omhoog te hijsen. En toen deed ik dus een hele harde scheet vol in haar gezicht. Echt te gênant voor woorden. Zij zei: ach daar heb je nu toch helemaal geen controle over. Maar ik weet wel zeker dat ze het in haar pauze heeft besproken met haar collegas 🥹😂

Net voordat ik mocht beginnen met persen was er een wisseling met shift. De verpleegkundige had ik nog niet gesproken/voorgesteld. Ze stond alleen bij t voeteneind en veegde af en toe bloed/troep weg... Tussen het persen door doe ik mn ogen open en bied ik mijn excuses aan dat ik me nog niet had voorgesteld. 😂 🙈

Dat ik heel relaxt was. Mijn vliezen waren s nachts gebroken, s ochtends de verloskundige gebeld en die kwam even later langs. Maar omdat ik zo relaxt was dacht ze dat er nog weinig gebeurde. Toen zei ze dat ze wel wilde toucheren, maar me ook niet wilde teleurstellen of ontmoedigen mocht het nog niet zo ver zijn of misschien nog helemaal geen ontsluiting. Ik was wel nieuwsgierig, dus vroeg of we het toch konden doen. Want hoe dan ook wist ik toch wel dat we nog een tijd bezig zouden zijn. Voelde ze en keek ze verschrikt 'oh die ligt wel heeel laag en je zit al op 4cm, euhm we gaan het ziekenhuis bellen of er plek is' haha haar gezicht was hilarisch en ik was zo ongelooflijk relaxt. Dat was om 9:30. Later in het ziekenhuis aangekomen, wisseling van diensten. Dus verloskundige die mee was gegaan werd overgenomen door een andere verloskundige van de praktijk. 'we gaan vanmiddag naar het strand en bbqen, ik denk dat ze heel snel is, kom je als het lukt ook nog langs?' moesten zo hard lachen met zn allen, dus ik; zal mijn best doen, kan je ook nog naar het strand 🤣 Uiteindelijk om 12 uur al volledige ontsluiting. En iets over 2 is hij geboren. Om iets over 17:00 mochten we onderweg naar huis. Dus verloskundige ging nog naar het strand en de verloskundige van de ochtend had gelijk gehad🤣 Ook is er maar in mn dossier gezet dat mocht ik ooit een tweede krijgen en ik bel, dat ze meteen komen. Want die ontsluiting is zo snel gegaan haha. Hele bevalling was echt een cadeautje hoe vlot en relaxt het allemaal liep

Dat ik de hele tijd riep “ik heb zo pijn aan me billen” want had een aambei gekregen 😅

Oh en ik krijste: IK MOET HEEL NODIG POEPEEEEN! Was dus de persdrang, maar mijn hemel hee, dat voelt dus echt net alsof er er een planeet uit je reet gedrukt wordt

Oh en dat ik steeds zei, verdorie die wee is weer weg. Ik wilde nog verder 🤣 Verloskundige zei dat ze dat nog nooit een bevallende vrouw had horen zeggen🤣

Ik ben op handen en voeten bevallen en de verloskundige lag deels onder me met een hoofdlamp. Mijn man moest op een gegeven moment lachen want hij zag ineens dat ze best op een automonteur leek die onder een auto lag 😂 Toen moest iedereen toch wel even lachen.

Ik had het bij mijn 1ste bevalling tijdens het hechten, keiharde scheet terwijl ze dus tussen mijn benen zat😅

Tussen twee persweeën door zei ik tegen m’n man: wil jij straks als de kleine er is de autostoel alvast uit de auto halen zodat hij kan opwarmen? Anders vriezen z’n billen er af in die koude stoel. De verloskundigen waren stomverbaasd en hadden nog nooit zulke praktische instructies tussen de persweeën door gehoord 😅

Ik riep heel de tijd dat ik kramp had in m’n kont, bleken persweeen te zijn😅🙈

Hahahahha zo ongemakkelijk he 😂 'oh sorry' is ook letterlijk het enige wat je dan kunt 😂 Gelukkig is na zo'n bevalling al je besef van schaamte weg, dus de ongemakkelijkheid valt op dat moment ook nog wel een beetje mee 😂

Dat er opeens glazenwassers voor het raam stonden en de gordijnen open waren. Eeeeeh haaaaaiiiii.. 😂. Zelfs tijdens mijn bevalling moest ik zoo hard lachen.

Ja ik zei inderdaad ook gelijk sorry, en zij heel droog, dit gebeurt zo vaak😂

Dat dat schepnetje telkens goed gevuld langskwam tijdens mijn badbevalling 🤣 ..

Oh wat erg 😂 geen diarree in je bad dus gelukkig 😂

Ik perste met een perswee en echt het waterkanon van de M.E was er niks bij. Blijkbaar zat er nog wat in mijn blaas 🤓 Ik heb nog nooit zo snel een gynaecoloog en een verpleegkundige opzij zien springen 🤣

Doordat het zo snel ging, moest ik onverwachts thuisbevallen. Met oerkreten riep ik op het bed: HIJ MOET ER NU UIT!!! Mijn man deed vervolgens ons balkondeur in de slaapkamer open, want hij had het zo warm. Ik denk dat de hele straat mij heeft gehoord 😂. Op dat moment niet grappig, nu wel 😆