Wat vond jij het meest hilarische moment van je bevalling!

En wat ik ook grappig vond na mijn bevalling (mag dat ook?). Ik had echt zo’n autoritaire verpleegkundige. Zo’n vrouw waar je gewoon echt wel naar luistert. Ik zei dat ik niet hoefde te plassen waarop zij zei; nou en of jij straks eerst gaat plassen anders draai ik gewoon je infuus nog verder open! 😆

Dit was bij de tweede. Bij de eerste kwam ik het bevalbad uit na de geboorte van onze zoon, en m’n placenta viel zo HATS op de grond. Ook de schoenen van de verloskundige werden geraakt 😂

Van te voren gezegd absoluut GEEN bekenden aan m’n bed te willen hebben Bij de eerste zulke heftige weeënstorm dat ik constant knock out ging. Eindelijk na 2 uur wachten in het ziekenhuis mocht ik voor de ruggenprik. Een bekende (achterbuurvrouw van m’n vader en in de klas bij haar zoon gezeten) die mee was en waar ik dus recht tegenover zat. Het leek wel alsof ik zwaar onder invloed was toen ze het in spoten want ik zei als een stonede garnaal “hee , iK KeN JoUuu. M’n man heeft keihard staan lachen en verteld het verhaal aan iedereen die het wil horen 😩 Kan er gelukkig zelf ook om lachen

Oh en ik had een schijt irritante verloskundige die de hele tijd “doe maar door, doe maar door, doe maar door” aan het roepen was tijd het persen. Ik was haar zo zat dat ik op den duur riep: “je kan de pot op met je doe maar door, ik ben er klaar mee, haal hem eruit, ik wil weg”. Achteraf schaam ik me hiervoor 😅

Niet mijn eigen bevalling wel mijn examen bevalling als leerling kraamverzorgende. Dit was zo'n leuke vrouw, heb me rot gelachen om haar. Het was een grote nuchtere vrouw en ze zat te persen op de baarkruk. Mijn mentor zat schuin achter hun aan de keukentafel, mij te observeren en tussen 2 persweeën door kijkt ze heel langzaam op en om naar mijn mentor "schat, als je het wilt zien, kan je beter daar gaan zitten" om vervolgens naar de andere kant van de tafel te wijzen. Niet veel later werd er een flinke kerel geboren en kreeg ze een fluxus, mijn mentor stond de matjes tussen onze benen op te ruimen en overal stampte we bloed heen omdat het door de schuine bovenwoning van de boerderij de verkeerde kant op liep. Deze mensen waren zo nuchter en ondanks de acute situatie hebben we er met z'n alle zo om gelachen, dit was oprecht een van mijn leukste bevallingen en kraamweken ooit.

Ik lig helemaal gestrekt van dit topic. Te grappig 🤣

Ik vroeg net nadat ze eruit was tijdens het hechten half stoned aan de verloskundige tussen m’n benen: leveren jullie hier ook een gebruiksaanwijzing bij ? Waarop ze redelijk geïrriteerd en veel te serieus opkijkt: Nee mevrouw die hebben wij hier niet. Blijkbaar hadden we niet dezelfde humor. Om vervolgens ook nog m’n kleine en grote schaamlip aan elkaar te hechten.. (kwamen ze gelukkig na een paar uur achter) ik heb haar afgeleid denk ik 😅

Hahahaha dit heb ik vaak geroepen 😂 gynaecoloog steeds zeggen “Doe maar doe maar”😭

De gynaecologe was beetje een ouderwetse vrouw. Ik had een topje aan tijdens de bevalling maar mijn tepel schoot er hele tijd uit. Dus zij paar keer tegen mij gezegd; “meisje toch, doe even je topje goed zo ziet iedereen alles.” Ik keek haar aan tijdens het persen “mevrouw u bent mijn kind tussen mijn benen eruit aan het halen en u maakt zich druk over mijn tepel?!” 🤣 “al staat hier het hele leger voor me, haal mijn kind eruit nipple gate ofniet!” Man, nicht en mam lagen dubbel. De verpleegkundige die haar assisteerde trouwens ook.

Tijdens mijn thuisbevalling ging ik op de baarkruk en vroeg de verloskundige om de zaklamp voor wat meer licht. Die had ik keurig netjes klaargelegd van tevoren. Jawel: een dynamo zaklamp waar je met een wieltje aan moet draaien om licht te krijgen. Dat was dus niet zo handig 😂 Uiteindelijk heeft ze de zaklamp van haar telefoon maar gebruikt. Achteraf heb ik het echt bescheurd om die stomme zaklamp 🤣

😂😂😂😂

"Anne (gynaecoloog ziekenhuis) stop maar, stop maar. Ik kom morgen wel terug ja? Maak ik het dan wel af!" Riep ik tijdens de persweeën door 😂

Naar het einde kreeg ik toch echt wel heel veel pijn, wilde graag nog een epidurale maar de vroedvrouw zei dat ik al te ver gevorderd was. Dan heb ik haar letterlijk gesmeekt om de hele ziekenhuisvoorraad paracetamol te geven 🤭 "Dat zal niets helpen mevrouw, alleen tegen hoofdpijn" zei ze droog...

Even wat context: normaal ben ik een heel timide, rustig, volgend persoon. Ik vind het lastig grenzen aan te geven en tegen mensen in te gaan of orders uit te delen. Tijdens mijn tweede bevalling werd ik medisch (meconium) en zat ik in een heftige weeënstorm. Aan een kant van mijn bed stond mijn eigen vk de overdracht te doen aan de vk van het ziekenhuis, die aan de andere kant van het bed stond, allebei op nog geen 30 cm van me af. Ik begon me steeds meer op te vreten over hun gepraat, en op een bepaald moment stak ik heel resoluut mijn hand naar voren, zodat ze elkaar niet meer aan konden kijken terwijl ik: "STIL! JÉMIG ZEG IK PROBEER HIER TE BEVALLEN!" riep. De vk's waren gelijk stil en durfden niks meer te zeggen. Mijn man liep op dat moment even naar de gang en later vertelde hij me dat dat was om mij niet nog kwader te krijgen. Blijkbaar keken de vk's zó verbouwereerd en vielen ze zo abrupt stil dat dat in combinatie met mijn kwade hoofd bij hem tot een lachbui leidde.

Toen ik richting verloskamer ging in het ziekenhuis kwamen ze de bestelling voor het eten opnemen (15 uur). Ik zei nog, ik denk dat ik straks iets ander aan het doen ben hoor! Maar om 17 uur kwam ik samen met het eten weer binnen gereden. Daar hebben we enorm om moeten lachen. Dat en de plens van de placenta die over alle schoenen van de mensen naast het bed ging en de gynaecoloog die riep; daar is de wasmachine voor!

(Ik ben in het buitenland bevallen) Ik was totaal van de wereld van de pijn toen ik tijdens een weeënstorm opeens een dosis lachgas kreeg toegediend, en met grote ogen echt super enthousiast reageerde: “OH MY GOD, this is the GOOD STUFF 🤩 🤩 🤩!!!!!!” Hielp helaas maar een goeie minuut, verder volgens mij geen nuttig woord meer kunnen delen totdat ze er eindelijk was 😂

Wij wisten het geslacht niet het was een moeilijke bevalling en heb ons kindje 2 tellen gezien voor kinderarts er was. Op 1 of andere manier heb ik een goed halfuur gedacht dat het een meisje was. In alle hectiek is het niet benoemd of heb ik het gemist. Toen alles oke was zei ik “”” kom maar bij mama dat was de meisjes naam, mijn man kei droog je weet dat hij een piemeltje heeft ? Uuh nee 😂 nu kunnen we daar enorm om lachen.

Wij wisten het geslacht niet en dat wilde we zelf graag zien. Dus de vk hield hem omhoog na de bevalling (a la Lion king) en wij: oh een jongetje. En prompt plast ons zoontje m'n man helemaal onder🤣

Dat de VK mijn vriend allerlei opdrachten gaf om dingen (handdoeken, emmer, etc) op te halen en dat ik tijdens het persen nog moest vertellen waar die dingen liggen in het huis 😂

Ik ben gisteren met 31 weken bevallen van onze kleine meid met een spoedkeizersnede. Toen ze de ruggenprik gingen doen, was ik helemaal wild en begon ik de operatiekamer vol te schelden. Toen hebben ze mij eerst maar even wat kalmeringsmiddel toegediend. Voordat het binnenkwam dat ze dat zeiden, werd ik al langzaam naar beneden gewerkt en begon ik ineens heel rustig met een dikke tong te praten 😅😂