Wat zou jij doen? Kiezen tussen moeder of baby tijdens bevalling.

Ik dacht dat vanuit medisch perspectief de moeder altijd voorging (in de gruwelijke situatie dat er een keuze is)

Ik heb dit ook eens met mijn vriend besproken toen ik nog in verwachting was. Hij vond het heel heftig om erover na te moeten denken, en vond het heel vreemd dat ik vond dat hij de baby(zijn nageslacht) moest kiezen in geval van nood. Hij kon zich er niks van voorstellen. Nu eenmaal ons zoontje er is weet ik zeker dat hij gelijk de juiste keus zal maken zonder te te twijfelen en dus voor ons zoontje kiest😉

Wij hebben het hier samen ook over gehad. Niet omdat we er bang voor waren, maar we wilden het wel besproken hebben voor ‘wat als’. Hier ging mijn partner ook voor mij, en met zijn uitleg snapte ik dat 100%. Dat was dus onze insteek. Gelukkig is alles goed gegaan.

Ja dit inderdaad! 'Gelukkig' geen keuze die je partner hoeft te maken

Vanuit medisch perspectief gaan ze altijd voor de moeder. Maar dat terzijde, bij mijn eerste kind had ik denk ik gezegd: red hem. Maar nu zwanger van de 2e en ik sta daar wel echt anders in. Nu zou ik echt willen dat ze voor mij gaan, ik wil mijn zoontje (wat wel een zorgenkind is) niet achter laten.

Voor zover ik weet gaat het redden van de moeder voor het redden van de baby (in Nederland). Wat ik nog wel wil bespreken met mijn vriend is dat ik het fijn zou vinden dat hij zoveel mogelijk bij de baby blijft als we NA de geboorte uit elkaar worden gehaald in het ziekenhuis.

Vanwege ons zoontje van 3 zou hij voor mij kiezen...

Wij hebben het daar wel over gehad ja. Inderdaad vooral hypothetisch, want medisch gezien wordt er normaal altijd voor de moeder gekozen. Bij de eerste zei ik dat ik wilde dat hij de baby zou kiezen. Hij gaf aan dat sowieso niet te zullen doen en voor mij te kiezen. Ik begreep dat, maar heb toen ook gezegd dat mocht dat ooit gebeuren ik het misschien zeer moeilijk zou hebben om dat te aanvaarden achteraf. Nu bij de 2e, zou ik altijd voor mezelf kiezen. Vooral omdat ik anders mijn 1e kind zonder moeder achterlaat. Ook al zou mijn man dat fantastisch doen, mijn zoontje hangt echt ook wel heel erg aan mij en ik denk dat dat een kind sowieso toch tekent.

Wauw wat een onmogelijke keuze. Gelukkig hoeft niemand die in Nederland te maken inderdaad. Maar vanwege de dochter die we al hebben zou ik denk ik ook willen dat die mij kiest. Ik wil haar echt niet achterlaten zonder mij.

Ik zou altijd voor de moeder gaan. Een papa overleven met een baby zonder mama? Dan vraag je nogal wat van de papa, die moet zijn partner opgeven. Als er al een eerste kindje is dan mag het wat mij betreft niet eens een vraag zijn, dan ga je zonder twijfel te allen tijde voor de moeder!

Absoluut wil ik dat hij voor mij kiest. Liever mijn kind zonder zusje dan zonder mama.

In Nederland hoef je die keuze niet te maken. Dat "beslist" de arts namelijk. In Nederland gaat de moeder voor de baby.

Ik heb het ook besproken met mijn man nu in de tweede zwangerschap. Hij zou nu voor mij kiezen, vooral zodat ons zoontje zn mama niet hoeft te missen. Hopelijk hoeft de keuze nooit gemaakt te worden!

Lastig ja. Ik zou zo mijn leven geven voor mijn kindje, ook al heb ik die nkg niet. Maar dan zadel je je kindje op met een leven zonder mama en je partner moet wennen aan het hebben van een baby en het verlies van zijn partner op hetzelfde moment. Hoogstwaarschijnlijk ook nog met het schuldgevoel dat hij je zwanger maakte en dat uiteindelijk je dood werd. Heel cru gezegd, maar je kan altijd een "nieuw" kindje maken om een familie te worden en samen rouwen om het verlies van de baby. Je kan geen nieuwe vrouw maken. Vind de uitleg van je partner wel wat onhandig 😅 reden omdat hij dan een alleenstaande papa wordt zonder veel hulp. Wat met het verliezen van jou? 😅

Mag ik vragen waarom je schrijft de juiste keuze? In plaats van rekening houden met jou wens? Op welke manier vind jij het kindje boven de mama de juiste keuze? Geen kritiek hoor! Vind het alleen interesant om te begrijpen waarom.

Mocht mijn vriend voor deze keuze komen te staan wil ik dat hij voor mij kiest. Ik heb twee oudere kindjes ( 8 en 6 jaar oud ) uit een eerder huwelijk, hun vader is helaas jong overleden en dat was enorm heftig voor ze. Ik wil ze niet weer het verlies van een ouder aandoen, ( tot zover ik daar controle over heb natuurlijk )

Ik denk niet dat deze keuze vaak gemaakt hoeft te worden gelukkig, mijn vriend zou voor mij kiezen en daar sta ik volledig achter. Zolang we samen zijn komen we er wel, of we dan nog voor een gezin gaan aldanniet via de natuurlijke weg zien we dan ook nog wel. Kiezen voor het kind betekent kiezen voor een persoon die je nog nooit ontmoet hebt met veel onzekerheid. Voor mij voelt dat toch apart.

Ze gaan altijd voor de moeder

De moeder. De partner moet daar ook nog jaren mee verder, en eventuele kinderen ook. Het is heel vervelend maar dan maar heel erg hopen op nog een kans op een baby.

Heb het hier ook ooit over gehad. Hij kiest voor mij maar ik kies voor de baby ♥️.