Wennen aan de baby (Oudste)

Hoi! Ik ben een paar weekjes terug bevallen van de 2e en onze oudste wordt deze maand 2. Tijdens de zwangerschap hebben we vaak benoemd dat er een baby in mama haar buik zit en als ik met spulletjes voor de baby bezig was (kleertjes wassen bijvoorbeeld) dan vertelde ik dat ook ‘dat is voor de baby, de baby zit nu nog in mama haar buik en komt straks bij ons wonen’. Ook liep ik af en toe met de oudste naar het babybedje toe zodat ze dat kon zien 😊 Nu de kleine er is probeer ik de oudste te betrekken waar het kan. Luier verwisselen vind ze helemaal fantastisch, dan mag ze de luier ‘uitvouwen’ en doekjes aan mama geven. En bijvoorbeeld de sokjes uittrekken. Of kleren pakken uit de kast of de baby helpen wassen. Als de baby slaapt probeer ik bewust even samen te spelen met de oudste, zodat zij ook echt 1 op 1 tijd heeft 😊 Hier gaat het echt super, had het niet beter kunnen wensen. Tuurlijk vind de oudste het wel eens lastig dat ze moet wachten als ik aan het voeden ben, maar daar leert ze ook alleen maar van 😉 Komt vast helemaal goed, fijne zwangerschap toegewenst!

Ik volg even mee! Mijn dochter is net 5 als de tweede komt, en wil het natuurlijk ook zo goed mogelijk aanpakken. 🤗

Hoi, Hoe oud is de oudste? Mijn zoontje was 4 jaar toen onze dochter werd geboren. We voor de geboorte een boekje gekregen met zijn naam er in vermeld en het verhaal dat hij grote broer werd en hoe zou dat dan zijn. Voor mijn zoontje was het lastig om een beeld te vormen over de baby op komst. Zodra zijn zusje er was werd het realistisch voor hem. En merkte je meer rust daardoor. We benaderen hem op een relaxte manier. Al zijn emoties omtrent zijn zusje mogen er zijn. Hij mag het leuk vinden maar hij mag het ook stom vinden. En er is altijd ruimte om zijn gevoelens aan te geven. Daarnaast betrekken we hem bij de dagelijkse activiteiten rondom zijn zusje en wilt hij dit niet, ook helemaal goed. Ik denk dat dat een belangrijke randvoorwaarden is: emoties mogen er zijn en worden gerespecteerd. Dan voelt een kind zich begrepen en gehoord.

fijn om even te weten he? ons zoontje word 4 als het kindje komt 🥰

Bedankt voor je bericht. Onze zoon zal net zo oud zijn tegen die tijd. We willen vooral begripvol zijn. De zwangerschap is nog redelijk pril (nu 10wkn) maar we hebben het onze zoon verteld. Hij zou anders 100% zeker weten dat er 'iets' speelt waar hij niet bij betrokken word. Dat vond ik niet oke. Dus verteld, al een tijdje geleden, en hij reageerde heel leuk en lief. We zeggen ook, dat het nog heeeeeel lang zal duren voordat de baby geboren word. We lezen soms een boekje over de baby in mamas buik maar maken er verder nog niet echt een big deal van. Straks is hij de baby al zat voordat die geboren is (grapje natuurlijk). Ik bedoel meer te zeggen, dat er nog meer in het leven is momenteel dan alleen steeds baby baby baby, dus we doen er nog heel relaxed over. Verder beantwoorden we al zijn vragen als hij die heeft. (Een hoop leuke al voorbij gekomen🥰🤭) Als we straks het kamertje gaan inrichten mag hij helpen als hij wilt. En bij alle andere zaken omtrent de baby ook. Maar zeker zonder druk!

Nou dan doen jullie het toch al super goed! 😁 dan heb je zeker al een fijne start! En dat het spannend is, is het ook zeker. Ik vindt het nog steeds wennen met momenten, 2 kinderen.

tussen mijn dochtertjes zit precies 16mnd. thuisbevalling gehad, dochter was beneden met oma. wat wij hebben gedaan voor de eerste ontmoeting: baby lag bij mij op de borst tijdens het gouden uurtje en mijn vriend haalde ons dochtertje op van beneden om kennis te komen maken. zij zijn rustig op bed gaan zitten en bij ons komen kijken. op dag drie was ik de kleine aan t verschonen en de oudste wilde erbij, en ging uitzichzelf allemaal kusjes en knuffels geven. dus wij hebben gewoon haar tempo gevolgd. op dag 5 gaf ze aan dat ze haar zusje wilde vasthouden en knuffelen en dat hebben we dan ook gedaan. daarnaast laat ik haar zoveel mogelijk overal bij helpen als ze dat wil, dus met kleertjes pakken, verschonen, spelen etc. inmiddels 2 maanden verder en ze is echt ongelooflijk lief voor haar zusje. maar dat zit ook echt in haar karakter. rustig, kat uit de boom kijkend, lief, zorgzaam. volg zoveel mogelijk je kind en dring niks op zou mijn advies zijn.

Op welke momenten vind je het even pittig? Bedankt voor je reactie 🥰

Wat heerlijk! Heel mooi dat zij zelf komt met een voorstel en dat jullie daar dan in meegaan. Ik denk dat wij het ook volledig aan hem overlaten. 🥰 Op eigen tempo

Op een bevalcursus kreeg ik de volgende tip: het is slim om tijdens de eerste ontmoeting de newborn niet in je handen te hebben, maar om samen met het andere kind de nieuwe aanwinst te ontmoeten. Als de baby in de handen van mama is, kan het andere kind soms jaloers worden. "Dat waren mijn armen en handen van mama die de baby nu heeft ingepikt". Ik geef de tip maar door :)

Ik merk dat je continu aan staat, zeker wanneer dochter huilt en zoon lief iets wil. Schakel momenten. Anderzijds is het zo dat ik hem meer aanstuur dus zijn zelfstandigheid groeit natuurlijk😁 En mijn hormoonhuishouding helpt ook niet altijd goed mee, twijfels over of je ze beide voldoende tijd en aandacht geeft. Soms raak ik ook wat sneller overprikkeld. Daarnaast merk ik dat mijn dochter makkelijk mee deint binnen het gezin, maar door de twijfels vraag ik mij dan ook weer af of ik niet meer moet doen…. Maar ik denk dat iedere moeder dat heeft en zolang je dat kan relativeren en realistisch blijft gezien de hormonen, komt het wel goed😁👊

oh wat je zegt over twijfels. Dat is echt een dikke vette valkuil 🤭 inderdaad zoals je zegt. Elke moeder zal dit herkennen. Op die manier groei je ook en leer je veel over jezelf en het omgaan met lastige momenten. Heb ontzettend veel geleerd sinds mn zoon is geboren. Misschien wel meer dan in de rest van mijn leven 🥰

Wij hebben 3 kinderen van 4,2,1. De oudste heeft met 2 en 3 een zusje/broertje gekregen. Toen ze 2 was hebben we een pop gegeven en die heeft ze een beetje verzorgd. Ze vond het prima. We hebben haar ritme en routines aangehouden en baby zusje deed mee in de draagzak. Dus in de kraamweek zijn we met z’n vieren naar de speeltuin geweest en op het eind van die week ben ik met haar alleen een ijsje gaan halen. Dus we hebben laten zien dat er niet heel veel hoefde te veranderen voor haar. Ze heeft ook in de kraamweek allerlei flesjes gegeven aan haar zusje. Bij de derde was de oudste dus 3 en die hebben we er heel actief bij betrokken zij heeft uiteindelijk ook de naam bedacht. We vroegen aan haar steeds input voor de naam en na Olaf Elsa en Anna kwam ze met een naam die we eigenlijk allebei heel leuk vonden haha. Zij is meteen na de geboorte ook naar het ziekenhuis gekomen en mocht toen ook met alles helpen. Maar wij hebben het geluk dat ze allemaal echt gek op elkaar zijn en weinig jaloezie.

Wij hebben onze oudste destijds een cadeautje gegeven namens de baby toen hij in het ziekenhuis kwam kijken bij zijn zusje.

Wij hebben de beide dingen die je noemt niet gedaan 😅😅 Wat we wel deden: vaak boekjes lezen over grote broer zijn, en wat babies doen (en vooral nog niet doen) en dat papa en mama daar ook mee bezig zullen zijn. Onze kinderen hebben een taalachterstand dus onze oudste praatte nog niet echt zelf, maar hij leek veel toch wel te snappen. Babies an sich kennen ze van kdv en hebben daar altijd heel veel liefde voor. Daarnaast nam ik hem regelmatig mee naar de vk en liet ik hem waar mogelijk helpen met dingen. Als ik voor beiden kleertjes had besteld dan gingen we samen uitpakken 'voor wie zou deze zijn?' Dat doen we eigenlijk nog steeds wel. En we zijn een paar maanden voor de bevalling gaan oefenen met dat papa bad en bedritueel doet, zodat hij dat accepteerde na de bevalling en ik denk wel dat het voor hem beter was dat mama op die momenten niet ineens geen tijd meer had voor hem. Andersom zorgden we ervoor dat ik elke dag ook even 1 op 1 tijd met de oudste had. En ik liet hem helpen, dat vond hij héél leuk. Verder is het toch vooral even afwachten. Toen onze tweede er eenmaal was, was het echt liefde op het eerste gezicht. Nog steeds zijn ze de allerbeste maatjes. Onze oudste heeft wel wat meer behoefte aan structuur dan gemiddeld, dus waar ook maar mogelijk hielden we zijn dagstructuur vast. Benieuwd hoe het straks gaat zijn met het derde mannetje erbij!

En dat wat je hebt geleerd neem je weer mee in de opvoeding van je 2e kindje. En wat ik merk is dat het dan ook geleidelijk aan gaat en je er relaxter in staat. Komt helemaal goed! 😁👊

Doe wat goed voelt ;) Volgens mij had ik wel de baby vast ..ik denk dat het niet veel uitmaakt. Ik gaf zusje aan papa en gaf mijn dochter een dikke knuffel. Ik had ze ook zo gemist en was erg emotioneel om ineens 2 prachtige kinderen vast te hebben. Oh wat heb gehuild van blijdschap. Ze heeft van ons een kado gekregen en hebben er een feestje van gemaakt. En hou er rekening mee dat je oudste gewoon moet wennen en hierdoor ook wat ander gedrag kan vertonen. Dit duurde bij ons 3 weekjes. Het is allemaal niet niks. Beide extra knuffelen en genieten! De rest komt later wel.

Kijk wat voor jullie goed voelt. Onze zoon lag net op bed toen ik thuis kwam en hij wou graag naar beneden. Ik zat beneden op zijn speelkleed met onze dochter in mijn armen. Onze zoon (toen 2,5) zei “dat is zusje” ik heb gevraagd of hij haar vast wou houden en dat heeft hij gedaan en toen zei hij ik ga slapen. Volgende ochtend wou hij zijn zusje wakker maken. Het leek net alsof ze er altijd al was.

Bij ons hadden ze de tip gegeven om de oudste uit naam van de baby een klein cadeautje te geven en idd niet in de armen houden bij de eerste ontmoeting en natuurlijk overal bij betrekken

ja was super mooi en fijn om te zien dat het zo ook kan. maar moet dan ook wel bekennen. er zit maar 16mnd tussen. de oudste kent nog geen jaloezie, dus dat scheelt wel. hoe ouder het oudste kindje is hoe lastiger het mij ook persoonlijk lijkt. maar ook iedere gezinssituatie is hierin anders. jij kent je kindje het beste dus volg hem/haar daarin zou ik zeggen. vooral niks forceren want daar bereik je niets mee.