Wie in ziektewet door zwangerschap?

Ik ben 22 weken zwanger, geef elke dag nog merenmaals over en mijn energie is zo wisselend dat ik soms middagen heb dat ik niet meer functioneer. Ik deed mijn werk en verder sliep ik eigenlijk. Ik heb eerst gesprek met mijn manager gehad en uitgelegd hoe ik mij voelde. Toen verwezen naar de bedrijfsarts en samen besloten 8 uren in de ziektewet te gaan. Zo ben ik flexibeler voor mijn cliënten en mijzelf. Kan ik thuis ook nog dingen doen en proberen meer te genieten van de zwangerschap. Mijn inspanningsvermogen is met groot deel verminderd en dat zorgt er gewoon voor dat ik alles niet kan combineren. Ga gesprek aan met een bedrijfsarts en kijk samen wat haalbaar is en goed voelt.

Ik ben met 16 weken een weekje ziek thuis geweest. Daarna weer begonnen en in week 21 weer ziek gemeld. Ik kon niet meer, lichaam en hoofd waren compleet op. Liep op het randje van instorten. Vermoeidheid, hormonen... om niks janken.. slecht slapen. En ook na een dag werken had ik harde buiken. Op aanraden van de VK een gesprek met de bedrijfsarts aangevraagd, verhaal in horte en stoten verteld. Ze zou in week 26 weer contact opnemen. Dit deed ze in week 28. Aangegeven dat ik me toen al wel iets beterder voelde, sliep nog steeds slecht, maar kon nu overdag ook rusten/slapen wanneer ik wilde. Hierdoor voelde het in mijn hoofd rustiger. Qua energie was het nog niet veel.. op visite gaan of ontvangen: max 3 uur en dan was ik moe. Bedrijfsarts gaf toen aan dat ze me volledig arbeidsongeschikt ging melden. Halve dagen zou nog teveel zijn en een terugval wilde ze voorkomen. (Ook de VK had mij geadviseerd om niet meer te gaan werken) Vanaf week 30 ging het weer een stukje beter. Week 34 ging mijn verlof in. Nu week 39. Voel me geestelijk eindelijk weer sterk, lichaam doet niet mee, de bekende laatste loodjes. Lang verhaal kort... 😅 meld je ziek en schijt aan je baas. Want het duurt echt lang voor je weer als jezelf voelt. Dat jou baas zo reageert is echt niet normaal. Als je zijn reactie bij de bedrijfsarts/HR voorlegd zullen die ook echt niet blij zijn, want juist met zwangere zijn ze voorzichtig. Kies voor jezelf en je kleintje, die stress en uitputting is er niet goed voor.

Ik ben ook zwanger van de vierde ( andere kinderen zijn 6, 4 en 2 jaar) en misselijk tot ruim 16 weken, daarna begonnen mijn bekkenklachten meer op te spelen en kreeg ik harde buiken. Ik heb mij vanaf 20 weken voor 50% ziek gemeld. Ik heb tegen mijn werkgever gezegd dat dit het advies is van verloskundige (verloskundige staat hier ok achter). Ik heb het niet gevraagd maar mede gedeeld. Ben nu 25 weken en het blijft zwaar voelt nog niet echt in balans. Ik verwacht voor de 30 weken helemaal ziek te melden. Ik krijg niet veel begrip van werkgever dus ik kies meer voor mn zelf en gezin.

Wat vervelend! Ik mag qua kwaaltjes echt niet klagen maar slaap echt al sinds het prille begin amper (ben nu 32 weken). Inmiddels ook diabetes ontwikkelt en mijn partner mag nergens mee naartoe qua controles vanwege het opkomende corona weer. Heb me tot nu toe 1 middag ziekgemeld omdat ik echt op was. Ik moet nog 5 dagen werken. Die zit ik nog wel even uit. Maar je moet altijd aan jezelf en je kindje denken. En al helemaal als je meerdere kinderen hebt.

Ik ben nu ook al een aantal weken thuis geweest. eerst omdat ik de hele dag door kotsmisselijk was en dus m'n eten niet binnen hield waardoor ik helemaal op was en alleenmaar afviel. Daarna was het mijn bloeddruk die heel laag was, ik werk in de zorg dus mijn leidinggevende wilde me zelf niet bij de ouderen en ziekte mensen zetten omdat ik 2 keer ben flauwgevallen. Nu is m'n bloeddruk wel weer wat hoger maar begint m'n onderrug op te spelen. Sommige hebben nou eenmaal veel meer klachten dan anderen, je bent een heel mensje aan het maken en je eigen gezondheid is op dit moment het belangrijkste! Dan is je baas maar chagerijnig.

Ik ben vanaf week 12 in de ziektewet gegaan, eerst 20% en iedere keer als ik weer voelde dat ik lichamelijke tegen mijn grens aan liep, er wat uren weer of gehaald. Nu in het laatste trimester 100% ziektewet. Ik wou wel graag tot het laatste trimester volhouden om iets te werken. Mijn grootste klacht zijn mijn bekken, maar in zijn algeheel gewoon een rot zwangerschap met zeer veel klachten en kwaaltjes. Sterkte! Ik vond het ook moeilijk aan te geven en er is toch vaak wel wat onbegrip heb ik gemerkt. Maar geen energie en pijn is geen alternatief

Ik ben nu bijna 15 weken en zit sinds week 11 50% in de ziektewet i.v.m. bekkenklachten en klachten van een ischias. Gesprek aangegaan dat volledig werken op dit moment niet mogelijk is. Werkgever deed hier gelukkig niet moeilijk over. Die heeft liever dat ik nog een paar uur per dag blijf werken dan dat ik straks helemaal uitgevallen ben. Ik heb ook een oproep gekregen van de bedrijfsarts maar wordt daar pas half oktober verwacht. Wat vervelend voor jou dat je baas zo reageert. Denk goed om jezelf en de baby hoe lastig dit ook is.

Ik ben nu 26 weken zwanger en zit sinds 1 week ook in de ziektewet. Ik heb erge bekkeninstabiliteit waardoor werken nu echt niet meer lukt. Alleen liggen is op dit moment niet pijnlijk. Ik heb wel aan de bedrijfsarts aangegeven dat ik kan proberen om paar uurtjes per week te werken, maar hij raadde dit af aangezien ik bijna in het laatste trimester zit en alles sowieso zwaarder wordt. Ook de mensen bij uwv waren super lief. Mijn advies is om dit duidelijk aan te geven bij je baas. Erg jammer dat je vervelende berichten hebt gekregen en dit mag ook niet. Je loont wordt gewoon doorbetaald. Je baas krijgt geld van het UWV. Dus ik zou me niet al te druk maken en gewoon ziekmelden. Heel veel succes en sterkte!

Ik zit al vanaf 14 weken volledig in de ziektewet ben nu 28 weken. De eerste 14 weken nergens last van gehad en gewoon fulltime gewerkt. Daarna hebben de hormonen mijn evenwichtsorgaan geïrriteerd/ontstoken. Hierdoor heb ik aanvallen dat ik me stomdronken voel en alles om mij heen beweegt en draait. In het begin viel ik hierbij zelfs flauw nu gelukkig niet meer. In het begin nog wel geprobeerd te werken. Totdat mijn collega's het onverantwoord begonnen te vinden en mij naar huis hebben gestuurd. Nu in samenspraak met huisarts, verloskindige, KNO arts en de bedrijfsarts besloten dat ik pas weer mag komen werken als ik minimaal 1.5 week klachten vrij ben. Tot op heden nog geen dag klachten vrij geweest en de verwachting is dan ook dat de klachten pas afnemen als de hormonen af nemen, na de zwangerschap dus pas. Mijn werk ontvangt gewoon een volledige uitkering voor mij vanuit het UWV. Ook heeft de verzekeringsarts gezegt dat ik mij geen zorgen hoef te maken en dat de uitkering tot het einde van mijn zwangerschap is goedgekeurd. Ik zou het gewoon aankaarten bij je leidinggevende of de bedrijfsarts en samen zoeken naar een oplossing. Succes en sterkte!

Ik zit sinds deze week in de ziektewet. Momenteel ben ik 28 weken, maar vorige week bloedverlies en krampen gehad. In het ziekenhuis constateerde ze lichte voorweeën dus ik moest een nachtje blijven! Nu heb ik veel meer rust. Ik stond voor de klas en dit was heel stressvol.

Weet er iemand wat je rechten/plichten zijn als je in de ziektewet zit. Ik zit nu 100 procent in de ziektewet, kom zelfs thuis aan niks toe door erge vermoeidheid en harde buiken bij kleine inspanning. Maar werkgever blijft aan me trekken om afspraken te maken voor boventallig werk

Heb je de bedrijfsarts al gesproken? Zo nee, zou ik dat doen.

Terugkeer naar de werkvloer is altijd, zwanger of niet, de bedoeling. Maar of dat haalbaar is, is natuurlijk soms een ander verhaal. Je kunt naar de bedrijfsarts en daar aangeven wat de klachten zijn. Die zal dan waarschijnlijk ook zeggen dat je rust moet houden ivm de harde buiken. Je hoeft geen medelijden te hebben met je baas, het UWV betaald, zolang je zwanger bent

Kan helaas pas 16 oktober terecht

Kan helaas pas de 16e naar de bedrijfsarts. Klopt wat je zegt. Het uwv betaald. Maar je voelt je toch een beetje verplicht naar je werkgever om op te komen dagen, ondanks dat 't niet gaat.

Ik snap je volledig! Ik ben in week 7 al begonnen met minder werken ivm misselijkheid en voordat dat over was kreeg ik last van bekkeninstabiliteit. Ik heb me tot 25 weken verschrikkelijk schuldig gevoeld. Maar dat gevoel gaat over!!

Ik zit vanaf week 20 in de ziektewet wegens spataders all over.. en down there haha Kon niks meer.. Daarna begonnen mijn rug en bekken ook nog te klieren.. Baas heb ik niet eens mee gesproken (nu 37 weken en heb niks van hem gehoord) Heb het geregeld met mijn chef.. daarna een paar keer gebeld met de arbo arts en uwv, arbo arts deed de laatste keer bellen wat vervelend en probeerde me uit te horen (week later was ik 34 weken en ging mn verlof in) Maar niemand heeft moeilijk gedaan, maar verder ook niks laten horen

Niet aan toegeven hoor ! Kies voor jezelf en de kleine.

Sinds gister zit ik thuis in het verzuim 21+6 . Er wordt een afspraak gemaakt bij de arbo arts dus daar ben ik op aan het wachten.. ik werk in de zorg en sinds zaterdag moeten wij werken met mondkapjes. Bij ons is het ontzettend warm en wordt niet goed geventileerd in combinatie met mijn lage bloeddruk ging het niet goed. Ik heb sinds zaterdag last van hoofdpijn en kreeg gister van de verloskundige de tip om thuis te blijven tot ik met een arbo arts kan spreken... schuldig voel ik me zeker maar meer naar mijn cliënten en collega’s dan naar mijn management !

Dit heb ik ook gehad. Niet aan toegeven. Je bent ziek tot je de bedrijfsarts hebt gesproken. Niet jouw probleem dat het pas 16 oktober kan. Deel je baas even mede dat die de druk niet zo mag opdrijven omdat dat heel slecht voor jou is. Luisterd deze niet dan kun je een tussenpersoon inschakelen. (Ik had gelukkig een vriendin die dit wilde doen. Zij wist ook precies het hoe en wat door haar werk.)