Ziek na verlof? Zware bevalling gehad

Ik zou zeggen ja. als het niet gaat, dan gaat het niet. of he nou een gebroken been hebt of mentaal veel te verwerken hebt. er zijn honderden ziektes en aandoeningen die je niet direct ziet. En je ziekmelden hoeft ook niet meteen voor maanden te zijn... kijk wat nodig is. twee ouders in een burn out straks wordt m ook niet...

Klinkt heel zwaar en reden genoeg om je ziek te melden. Mijn tip: maak een afspraak bij de huisarts en laat je verwijzen naar een psycholoog. En meld je ziek op werk, geef aan dat het gerelateerd is aan zwangerschap/bevallen. Verder hoef je niks te zeggen tegen je werkgever en ze mogen er ook niet om vragen. Ze gaan waarschijnlijk de arbo arts inschakelen, daar zal je wel je verhaal moeten doen. Maar die zal je hier vast goed in begeleiden. Schakel vooral ook zelf hulp ik via de huisarts. Zorg goed voor jezelf. Dat is het beste dat je voor jezelf en je gezin kan doen. Heel veel sterkte ❤️

Ja, zeker. Meldt je direct ziek na je verlof (dus niet: toch een dagje proberen), je werkgever is dan verzekerd voor langer zwangerschapsverlof. Neem de tijd, het klinkt alsof er super veel gebeurd is en nog gaande is. Iedereen is nog veel verder van huis als ook jij langdurig uitvalt. Tegelijkertijd is het volgens mij tijd om actie te ondernemen: leg de lat wat lager, vraag meer hulp aan je omgeving (kunnen ze voor jullie koken? Helpen in het huishouden? Eventjes oppassen?) en ga praten over je zwangerschap en bevalling (met mensen in je omgeving en evt met de huisarts). Dat helpt met de verwerking. Sterkte!

Bij mijn oudste heb ik ook veel bloed verloren, mijn verloskundige heeft toen direct aangegeven dat ik recht had op een maand extra verlof en heeft hier ook een verklaring voor geschreven. Misschien kun je dir via je verloskundige spelen? En anders inderdaad ziek melden, als jij ook een burn out krijgt heeft je werkgever een groter probleem. Sterkte!❤️

Ik zit in een vergelijkbare situatie minus de man met burn-out. Na de bevalling 3 liter bloed verloren en nu aan het herstellen. Ik moet ook echt nog niet aan werken denken en heb gelukkig tot januari nog verlof. Op aanraden van de verloskundige en verpleegkundigen in het ziekenhuis heb ik morgen een intake bij een psycholoog. Ik hoop dat me ze kunnen helpen de bevalling te verwerken. En mocht ik merken dat er over een paar weken nog geen vooruitgang te merken is ga ik me in overleg met de bedrijfsarts ziek melden. Deze periode is misschien wel het aller zwaarste wat ik ooit heb meegemaakt. En dan heb ik nog het geluk met een partner die veel doet! Ik zou je ziekmelding en bij de huisarts overleggen voor een verwijzing naar een psycholoog of in iedergeval een gesprek met de praktijkondersteuner. Je verdiend een goed herstel na alles wat je hebt meegemaakt. Er zijn nog genoeg jaren om te werken. Verwerken heeft nu prioriteit!

Wat een heftige periode voor je zeg. Meld je ziek! Zou ik ook zeker doen, als het niet gaat. Op deze manier gaan werken, gaat het niet beter worden met verwerken en herstellen. Als je werk vraagt hoe het gaat, zou ik persoonlijk al wel zeggen van het gaat niet zo goed. Dat het straks niet helemaal als een verassing komt. Denk aan jezelf nu, jullie kindje heeft baat bij een mama die zich goed voelt! En dat heeft tijd nodig 😘 heel veel sterkte gewenst.

Het is al gezegd maar ik herhaal het nog maar eens: niet eerst een dagje proberen maar meteen ziek melden en vermelden dat het zwangerschaps gerelateerd is. Dat is in financieel opzicht voor je werkgever, en als het langer gaat duren ook voor jezelf, gunstiger. En scheelt een hoop gedoe met het uwv. Ik zou nu zelf al een doorverwijzing vragen en je werkgever een week of twee van tevoren inlichten. Sterkte!

Herkenbaar in alles! Werkte in de zorg. Traumatische bevalling. Voelde erg druk om weer hersteld te moeten zijn voor het werk omdat die ook veel van je eist. Meld je ziek! En bezoek een huisarts voor psychische hulp. Ik had dit ook zo nodig. De voorwaarde zijn veel beter als je je ziek meld door zwangerschap gerelateerde klachten.

100% moet jij niet aan het werk gaan, als ik dit zo lees. Straks zitten jullie allebei met een burn out. Je moet ook echt even aan jezelf denken en jezelf de tijd geven om mentaal en fysiek te herstellen. Ik zou je adviseren om naar de huisarts te gaan en je verhaal te doen. Als het goed is kunnen zij dan ook wel wat adviseren over ziekmelding en dan sta je met een huisartsadvies ook nog sterker. Misschien ook goed om in he omgeving na te gaan of er mensen zijn die je wat meer kunnen helpen met huishouden enzo. Ook al is dat heel moeilijk.

Ik vind dit lastig. Het verhaal dat jij schets herken ik van mezelf en meerdere vriendinnen. Naar mijn idee ervaren heeeel veeel vrouwen een eerste bevallen zo en ook zeker de eerste periode is gewoon rete zwaar. Ik zou hierzelf voor nooit ziekmelden omdat het in mijn ogen er nou eenmaal bij hoort. Ipv denken hoe zwaar het allemaal is/was wilde ik mezelf niet 'zielig' blijven vinden en ben gewoon lekker aan de slag gegaan ipv blijven hangen in de bevalling. Ik noem je niet zielig, dat was mijn eigen ervaring en gevoel. Maw. Je moet gewoon doen waar jij je prettig bij voelt

Een dikke vette JA! Meld je ziek lieve jij. Helaas zelf niet gedaan (totaal ander verhaal), maar daar veel spijt van gehad. Wat ga jij door een pittige periode zeg! Sterkte en hopelijk kom je tot rust zodra je je ziek hebt gemeld. En uiteraard nog gefeliciteerd met je dochter! 🥰

Ik ben het met je eens. Heel veel vrouwen voelen zich zo en ik herken het helemaal. 10 of 12 weken na de bevalling weer werken is ook gewoon heel vroeg. Als meer vrouwen zich na deze periode ziek zouden melden laat dit misschien ook een signaal zien dat veel vrouwen langer de tijd nodig hebben. Fijn dat de man zoveel extra tijd krijgt tegenwoordig maar die doet niet de zwangerschap, bevalling en borstvoeding..

Ik lees duidelijk terug dat het niet enkel vermoeidheid is die bij elke kersverse moeder hoort. Klinkt eerder alsof je op het randje van omvallen staat, dus ja, dit is erg genoeg om je ziek te melden. Het is nog een maand voordat je aan het werk zou moeten. Mijn advies, wat hieronder al veel is gegeven, ga naar de huisarts en laat je doorverwijzen naar een psycholoog. Moeders met een jonge baby hebben veelal vooral op de wachtlijst als je naar een gespecialiseerd persoon m.b.t. zwangerschap/ouderschap etc. gaat. De huisarts en deze zorgverlener kunnen jou een goed advies geven, als je het lastig vindt om hier zelf een goede keuze in te maken. En dat maakt het ook makkelijker om het naar je werkgever te communiceren. Er is over het algemeen veel begrip voor zwangerschapsgerelateerde klachten, zeker ook vanuit de arbo. Succes, zorg goed voor jezelf om te voorkomen dat het erger wordt 🍀

Zeker ziek melden! Nu tanden op elkaar en doorgaan is een garantie voor nog meer problemen. En maak heel duidelijk dat dit om zwangerschaps gerelateerde klachten gaat, dan houd je, ook als het langer duurt, 100% van je verdiende loon ipv 70%.

Je zal het wel niet zo bedoeld hebben, maar je reactie raakt mij enorm. Ja, net moeder zijn is enorm zwaar en 'het hoort erbij'. Maar...ik heb ook tegen mijzelf gezegd, schouders eronder en doorgaan. Zware, lange dagen draaien, 12 weken na een spoedkeizersnee, plus de zorg voor een kleine baby en het thuis nog een beetje gezellig houden. Ik heb alle signalen genegeerd en zit nu al maanden thuis met een zware burn out. Dus voor TS, negeer de signalen niet. Een partner met een burn out is heel zwaar. De huisarts kan echt iets voor je betekenen in dit geval. Veel sterkte ❤️

Je moet doen waar jij je goed bij voelt! Ik zou vooral bijvoorbeeld nog 3 weken tijdens je verlof aankijken of dat je gevoel veranderd, gebeurt dit niet kun je je altijd ziekmelden. De eerste periode is idd heftig, maar werken in de zorg (ik werk in de kinderopvang) met zo’n kleintje thuis + dat je alle nachtvoedingen zelf doet, kost een hoop energie en geeft stress en daar ga je wss niet gezelliger/leuker van worden. Bij mijn eerste kindje ben ik met spoed ingeleid ivm acuute zwangerschapsvergiftiging en ik was hard voor mezelf en ben na mn verlof gewoon aan het werk gegaan, achteraf…. Heb ik daar spijt van. Binnen de eerste week dat ik ging werken kon ik bijvoorbeeld geen bv meer geven en hier heb ik enorm van gebaald omdat mijn/ons werk nou eenmaal en hoop stress geeft. Dus wat ik eigenlijk wil zeggen, luister naar dat stemmetje in je hoofd, kijk het aan en doe waar JIJ je goed bij voelt! Werken kan je je leven lang nog, je kleintje is maar 1x klein en je man zal de rust misschien ook wel waarderen tijdens zijn burnout. Gefeliciteerd met de geboorte van jullie kindje! En heel veel sterkte en geluk de komende periode🍀

Waarschijnlijk zit daar het hele punt. Zo snel weer beginnen met werken is voor veel vrouwen gewoon veel te vroeg. Na zo'n levensveranderde gebeurtenis, slapeloze nachten, hormonen. En bij deze TS komt er nog van alles bovenop wat het nog zwaarder maakt. Zeker ziek melden TS.

Wat heftig voor je ❤️ Ja het raakte mij ook maar ik wist niet hoe te reageren. Ben zelf ook slachtoffer van “niet zeuren, het hoort erbij, gewoon doorgaan”. Die stem in mezelf is zó hardnekkig. Heeft al meer dan eens gezorgd voor langdurig thuis zitten. Op tijd de signalen herkennen en hier naar handelen is zelf zorg en uiteindelijk beter voor de maatschappij (als dit is waar we ons druk om maken). Beter tijdig aan de bel trekken dan doorlopen en langdurig ziek worden. Sterkte TS. Laat je niet wijs maken dat dat wat jij voelt er bij hoort en je door moet buffelen. Het klinkt echt heel pittig. Alle recht om je ziek te melden. Laat de arbo arts maar beoordelen of het normaal is of niet en in welke vorm werken voor jou kan. En ik adviseer je echt om even naar de huisarts te gaan ❤️

Het probleem van aankijken is alleen dat je dan je recht verspeelt op ziek melden ivm zwangerschaps gerelateerde klachten, dus 100%. Als je je meteen ziek meldt heb je dit wel. Al meld je je gedeeltelijk ziek. Kijk je het aan heb je de kans dat je jezelf in de vingers snijdt.

Ja precies. Ik zou jezelf gewoon direct ziekmelden en tzt zien hoe het gaat. Beter melden is zo gepiept.