Ziektewet en boodschappen doen?

Ja ik voel me heel bezwaard maar alleen maar binnen zitten is voor niemand goed en er moeten toch boodschappen komen dus ik ga wel!

Boodschappen doen is toch ‘n noodzakelijk iets?

Ja dat klopt, het gaat ook meer om me eigen gevoel, zeker omdat ik hier op het dorp ook werk en veel klanten tegen kom dan, je krijgt toch altijd opmerkingen dat ik wel boodschappen kan doen maar niet kan werken.. terwijl ik daarvoor 9-12u lang op me benen moet staan.

İk werk bij het Uwv en zou me daar echt niet druk om maken. We houden heus niet bij of je even boodschappen doet of een rondje loopt. Mogen we je op vakantie spotten is dat natuurlijk wat anders.

Dat mag je wel doen. Maar als je de vierdaagse zou lopen zou beetje gek zijn. Maar andere vraag: is het verstandig te doen? Krijg je dan niet klachten. Je loopt en een stuk en je sjouwt met mogelijk zware dingen. Wat vindt de fysio ervan? Anders zou ik lekker thuis laten bezorgen

Je mag gewoon je huis uit als je ziek bent hoor. dat je wat dagelijkse en dus noodzakelijke taken kan doen betekent niet dat je dan ook kan werken.

Je mag ook gewoon op vakantie hoor tijdens het ziek zijn. Mits je dit afgestemd hebt met de bedrijfsarts en werkgever en het je herstel niet in de weg staat

Je hoeft niet thuis te blijven bij ziekte. In het geval van bekkeninstabiliteit zou ik het misschien wel overwegen om de boodschappen te laten bezorgen. Zo hoef niet te sjouwen met dingen.

Ja, basis dingen die noodzakelijk zijn mogen gewoon. Bijv boodschappen doen, naar de fysio etc. Of bij vrienden/familie op bezoek (of zij bij jou). Ziek zijn betekend niet dat je je huis niet uit mag. Je mag dingen doen die bij je klachten kunnen. Bij mijn postnatale depressie was het juist goed veel jaar buiten te gaan en te wandelen enzo. Met bekkenklachten kan wat daar mee kan.

Nee, zag het wandelingetje naar de winkel ook als oefening. Je kan niet maanden in huis gaan zitten.

De supermarkt is einde vd straat en het gaat om kleine dingetjes zoals alleen vers brood en verse groente voor de dag, hooguit 2 dingetjes. De grote boodschappen doet me man natuurlijk want dat gaat niet.

Begrijp je helemaal. Neem aan dat je niet de grote weekboodschappen haalt.. Als er dan wat gezegd wordt schouders ophalen of uurtje boodschappen is anders als (meerdere) uurtjes staan op werk

Nou dat moet gewoon kunnen toch je moet toch wat eten 😅

Ik begrijp en herken je volledig. Maar boodschappen doen is noodzakelijk. Ik ben zelf momenteel aan het opbouwen van uren en vind dit ook enorm lastig. Want als ik twee iur oer dag werk en dan smiddags nog energie heb om boodschappen te doen had ik ook 3 uur kunnen werken. Soms draai ik het daarom voor mezelf om: als ik energie heb om 3 uur per dag iets te doen, dan moet ik in elk geval eerst de noodzakelijke dingen, persoonlijke verzorging etc doen, wat er overblijft kan ik werken. Terzijde: ik laat de meeste boodschappen bezorgen door picnic, ideaal.

Dat is ook zeker waar! Me man zegt ook het is niet de bedoeling dat je op je werk alles geeft en thuis alleen maar pijn heb en plat moet liggen, want dat gaat ook gewoon niet met nog een kind van 2, en die maakt zich dan ook zorgen hoe ik de bevalling in ga en daarna. Maar gewoon dat hele ziekmelden vind ik een ding en voel ik me schuldig naar collega’s toe. 😅

Ja, heel herkenbaar. Ben veel alleen thuis, dus veel zorg voor onze bijna 4 jarige komt op mij terecht. Inmiddels maar besloten om boodschappen te laten bezorgen, maar als ik onze zoon dan bijvoorbeeld op moet halen op de opvang of als ik even met 'm in de speeltuin zit voel ik me alweer schuldig en krijg ik het gevoel dat ik iets illegaal doe. Heel vervelend😅

Krijg je die opmerkingen echt van mensen? Dat vind ik echt heel raar. Verwachten ze dan dat je 24/7 in bed ligt ofzo? Of vul je zelf in dat ze dat denken?

Nee die opmerkingen krijg ik echt😅 Ze zeggen meestal van; ohhh je staat alweer op je benen zo te zien, kan ik van de week een afspraak bij je maken? Als ik dan aangeef dat het niet gaat dan is het van oh maar je staat nu toch ook? Dan kan het makkelijk, is maar een halfuurtje joh. 🫠

Ja, maar dat is helemaal niet nodig en ook niet realistisch. Sterker nog, toen ik in de ziektewet werd gezet aan het einde van mijn zwangerschap ivm groeiachterstand van onze baby, was het letterlijk een eis van de donker om leuke dingen te gaan doen. Geen dingen in huis, niet schoonmaken, niet stofzuigen, geen dingen tillen, maar wel heel veel leuke dingen gaan doen. Lekker naar een terrasje, beetje babywinkelen, etc.. Dus ja, ik voelde me daar enorm bezwaard onder. Maar ziek zijn betekent niet dat je 24/7 in bed hoeft te liggen en het leven ophoud ofzo..

Ik ben al jaren thuis vanwege chronische ziekte en ik herken je gevoel echt enorm. Ik wéét dat ik het van me af moet zetten maar voor mijn gevoel kijkt echt de hele stad me oordelend aan als ik iets doe 😅 En ik heb niet eens een uitkering dus voor wie ik me dan precies schuldig loop te voelen weet ik ook niet 😂