Zijn er dames bevallen met een schouderdystocie??

Hier helaas ook ervaring mee. Heel heftig vond ik dat achteraf. Morgen de intake bij de verloskundige vanwege de zwangerschap van onze tweede. Dat zal een heftig gesprek worden. Als je privé wil mailen, laat maar weten ☺️

Wat heftig. Ik heb het zelf niet ervaren, maar ken wel iemand die EMDR heeft gehad en dat heeft goed geholpen.

Hoi hoi, hoe gaat het nu met je? Ik vroeg me af hoe het gesprek met de vk was? Ga je toch voor een natuurlijke bevalling of word het een keizersnede? Ik ben inmiddels ook weer zwanger en ik heb toch met mijn vk afgesproken dat ik rond de 32 weken naar de gynaecoloog toe ga. Ons kindje zal dan met een keizersnede komen. De reden van de schouderdystocie was toch dat mijn bekken te smal zijn dus ik durf het niet nog een keer aan!

Ik zie nu je berichtje pas! Dan zijn we ongeveer even ver zwanger, ik nu ruim 36 weken. Wat fijn dat er duidelijkheid nu voor je is en dat je kiest voor een keizersnede. Met mij gaat het best wel goed, maar ik vind het wel erg spannend allemaal. Vooral de angst dat het opnieuw gebeurt 😳 in elk geval wil ik graag een zo natuurlijk mogelijke (poliklinische) bevalling. Voor zover nu kan worden gezien, wordt de groei als (laag) gemiddeld ingeschat, maat het blijft koffiedik kijken 🙈

Ik heb dit 22dagen geleden mee gemaakt. En vraag me af hoe het verder zit voor volgende bevalling. Hier het het 3min geduurd eer ze compleet geboren was en krijgt nu fysiotherapie voor der arm. Heb het er in begin goed moeite mee gehad ook omdat ik tijdens dat ik all fours moest alles kwijt ben wat er is gebeurd. 1e dochter is wel normaal geboren en 2de had dus dystocie verschil in gewicht was ook 750gram.

Bij mijn bevalling is dit ook gebeurd maar is hier na de bevalling niets over gezegd. Omdat onze dochter vanwege voorkeurshouding naar de fysio ging en ik daarbij aangaf dat ze pijn had met aankleden, is er een röntgenfoto gemaakt. Daarop was te zien dat er een breuk was ontstaan. Gelukkig allemaal goed gekomen maar vond het wel naar om achter pas te horen

Poe, heftig.. hier net zo, ook 3 minuten en even leek het erop dat ze zuurstoftekort zou hebben gehad. Onze dochter lag in kruinligging en er was een vacuümpomp nodig. De bevalling van mijn zoontje, drie weken geleden, ging goed, volgens het boekje. Hij was wel een stuk groter en zwaarder dan onze dochter, maar blijkbaar maakte dat niet uit.

Hoi hoi, Ons mannetje was bijna 8 pond. Bij de eerste ging het eigelijk al niet helemaal vlekkeloos dus eigelijk hadden ze dit can te horen wat beter in moeten schatten. De eerste is trouwens wel 12 jaar geleden maar die was net 6 pond. Ze zijn er dus achter gekomen dat ik niet gemaakt ben om te bevallen. Mijn bekken zijn te smal. Ik ben op dit moment 23 weken zwanger en de kleine man zal dan ook met 37 weken ongeveer gehaald worden door middel van een keizersnede. Ons mannetje heeft ook Fysio gehad. Is inmiddels een jaar en doet alles goed. Godzijdank Ik ben soms wel bang voor hoe de ontwikkeling later zal gaan omdat hij toch 6 min zonder zuurstof heeft gezeten. Normaal haalt een kindje dan nog zuurstof vanuit de navelstreng maar daar zat een knik in. Dus ons ventje is dan ook echt levenloos geboren. Gelukkig kwam hij vrij snel bij na de reanimatie.

Dat lijkt mij ook naar zeg 😒 Heeft ze veel gehuild de eerste periode?

Onze dochter had het ook zwaar toen ze geboren was. Kwam slap en blauw ter wereld en had opstart met zuurstof nodig. Onze dochter lag schuin met het hoofd, dus eigenlijk de neus in me heup. Dit was op de echo dag voor inleiden gezien. Ik hoop dat de volgende bevalling wel normaal verloop. Maar nu nog eerst even geniete van de 2 meiden (andere dochter is 9jr)

Nou, ik begrijp jouw zorgen heel goed. Onwijs heftig zeg 😱 hopelijk geeft het je rust dat dit nu niet weer kan gebeuren..

Pfff, naar zeg :( Bij ons werd ze ook direct afgenaveld en meegenomen naar het kamertje achter de verloskamer. Thank God dat ik poliklinisch ben bevallen toen..

Bij ons werd alles op de kraamafdeling gedaan. Maar ik zag het begin gedeelte niet. Ik kreeg alle details later te horen. Maar hoop dat het straks bij jullie beter gaat verlopen, zonder de stress ervan.

Jaaa voor alsnog doet hij alles goed en loopt hij lekker mee met de leeftijd. je houd het alleen wel altijd in achterhoofd. Ik ben idd heel blij dat dit ieder geval niet meer kan gebeuren. Maar toch blijf je angstig voor andere dingen. Het is toch een traumatische ervaring. Ik denk dat jullie dat ook wel zo ervaren.

Bij mij gebeurde dit ook. Het ging ook allemaal zo snel, ik riep nog half dat m'n man de navelstreng door moest knippen maar hij was al geknipt en de baby was al weg. Ik vond dat zelf wel een nare ervaring, ben je net bevallen en nemen ze je baby mee naar een andere kamer zonder iets te zeggen.

Pfff jaa ik herken dit zo. Als ik het zo lees komt alles ook wel weer omhoog. Ons mannetje was er tot zijn neusje al uit en bleef dus op die manier 6 min zo hangen. Door een hel ging ik. Uiteindelijk hebben ze me met 4 man op handen en knieën gezet en zo ben ik met veel pijn en moeite bevallen. Hij was idd ook heel blauw tot echt 2 weken erna. Armpje helemaal blauw en flinke bloeduitstortingen. Hij is naast mij op de tafel gereanimeerd. Ik had het eerst niet in de gaten tot de kinder arts tegen mijn man zei, ga maar even voor haar staan,zij mag dit nu even niet mee krijgen. Heb jij het al een beetje een plekje kunnen geven? Ik merk dat ik altijd nog wel emotioneel word als ik het erover heb. En ik heb ook moeite om naar het filmpje te kijken van de bevalling zelf. Dan schiet ik weer helemaal vol. Je hebt gelijk hoor, lekker genieten van je meiden. Ik heb 2 jongens en als alles goed gaat straks 3😍 maar dan is het ook wel genoeg hihi

Bij mij 6 weken geleden gebeurt en helaas is de arm van mijn dochter hierbij gebroken :(

Oh jeetje, wat heftig zeg! Hoop dat ze snel hersteld. Hoe is het verder met jou nu? Toen het bij mij gebeurde ging ik er informatie over opzoeken en las dat het maar 0,01 procent bij alle bevallingen voorkomt. Maar toch lijkt het steeds meer te gebeuren.

Heb het wel een plekje kunnen geven alleen vergeten doe ik t niet. Vooral als ik de allereerste foto's zie schiet ik soms vol. Maar dan zie ik de jongste en ben ik blij dat ze er goed vanaf is gekomen

Ja precies. Dat is ook niet meer dan normaal. Klinkt stom maar Ik geniet ook nog altijd zo van z'n huiltje. Dan denk ik, dat had echt heel anders kunnen zijn.