Zijn er hier meerdere met prikangst

Ik vind het ook onwijs vervelend, maar heb mezelf aangeleerd absoluut niet te kijken en dat helpt het allerbeste. Het prikken moet toch gebeuren, uitstellen maakt bij mij dat ik er alleen maar meer tegenop ga zien. Als het even kan neem ik wel m'n vriend mee, die wacht dan buiten op mij, dat voelt wel prettig. Inmiddels al 3 keer bloedprikken en een vruchtwaterpunctie doorgekomen en het vooraf zorgen maken wordt steeds minder. Zet hem op, jij kunt het ook! Het kan ook helpen om even bij binnenkomst aan te geven dat je angstig bent, dan nemen ze wat extra de tijd voor je.

Ik ben ook bang voor prikken maar ik heb zoiets moet toch gebeuren ik kijk er niet naar en probeer te gaan praten dit helpt zeker

Partner mag in deze tijd zeker ook niet mee baar binnen?

Nee, in ieder geval niet waar ik mij liet prikken, maar denk dat dat voorlopig op alle locaties wel zo is

Ja hier ook angst voor prikken. Ik kondig altijd even aan als ik geprikt moet worden dat ik angstig ben, dan weet degene die mij prikt er ook van en kan hij/zij daar rekening mee houden. Ik kreeg ooit eens de tip van iemand om te kijken naar het prikmoment omdat het dan veel minder heftig zou zijn. Dat heb ik nu twee keer gedaan en ik moet zeggen dat het bij mij wel helpt. Het blijft vervelend, maar als ik niet kijk is het voor mijn gevoel zoveel heftiger dan als ik wel kijk. Alsof ik het 20x erger maak in mijn hoofd. Al denk ik dat dit zeer zeker niet voor iedereen zo werkt. Verder proberen te ontspannen en focussen op buikademhaling helpt bij mij. Heel veel succes, je kan het!

Ik had nog nooit bloed geprikt maar toen het dus wel moest ben ik maar zo snel mogelijk gegaan want als je gaat uitstellen ga je niet.. ik heb tegen die gene aangegeven dat ik het nog nooit had gedaan en daar houden ze wel een beetje rekening mee en heb gewoon weg gekeken tot dat het klaar was.

Oh ik vind het ook doodeng! Ben heel bang voor naalden, en ik moet volgende week bloed gaan prikken. Kijk er enorm tegenop maar 't zal toch moeten.. baal er ook enorm van dat er nu niemand mee mag ter ondersteuning 😟

Ik vind het ook erg vervelend heb een vervelende ervaring vroeger gehad en mijn aders zijn moeilijk te vinden, terwijl ik in de zorg werk en iedereen gewoon prik 😂 Maar zodra de naald bij mij komt voornamelijk bloedprikken en infuus ben ik helemaal gespannen. Maar alles over voor je kleine zo denk ik en ik ga altijd liggen en/of voetensteun omhoog en kijk nooit.

Ik ben ook erg bang van naalden.. Uiteindelijk zwanger geraakt. Wat blijkt medisch zwanger iedere 2 weken Bloedprikken en iedere dag fragmin zelf spuiten. Na 8 maanden nog steeds niet gewend aan de naalden. Maar alles voor de kleine.. 😅

Ik heb al sinds kleins af aan een fobie voor prikken en naalden. Het is zo erg dat ik mijn arm niet eens uit kan strekken op het moment ik aan een prik of naald denk. De eerste keer dat ik moest bloedprikken tijdens de zwangerschap (wat tevens de eerste keer in jaaaren was) kwam het helaas tot een hyperventilatie en viel ik bijna flauw. De tweede keer ging het al stukken beter, mijn ademhaling was opnieuw verkeerd en ik werd wat licht in mijn hoofd. De derde keer ging het voor mijn doen super goed en had ik zelfs geen last van een licht gevoel in mijn hoofd! Wat helpt is altijd van te voren aangeven dat je er bang voor bent. Wegkijken, heel goed focussen op je ademhaling, en even blijven zitten na het prikken. Ik krijg altijd een bekertje water en ik zorg zelf dat ik dadels meeneem. Je doet het voor je kleintje en ik had nooit gedacht dat mijn angst voor prikken minder zou worden en ik er steeds beter mee zou kunnen dealen. Succes!

Was ik vroeger ook bang voor naalden heb de 9 maanden lang elke maand urine en bloed in moeten leveren bovendien vond ik t helemaal niet pijn doen je moet gewoon de andere kant op gaan kijken en aan andere dingen proberen te denken t valt zo reuze mee gewoon lekker rustig door blijven ademen voor je t weet is t voorbij

Ik was als de dood voor naalden. Wegens een onvervulde kinderwens al snel in een fertiliteitstraject beland Enorm veel bloedtrekken en ook zelf hormonen spuiten plaatsen. Verstand op 0 en denken aan iets positief, het is echt zo vervelend maar ik met mijn eigen angst heb ongeveer 24x mijn bloed moeten laten trekken en een hoop spuiten moeten zetten. Je kan het ! ❤️

Ik was als de doods voor naalden, toen ik klein was moest ik meestal door 3 mensen worden vast gehouden voordat ze mij konden prikken... mijn moeder had zelfs speciale plakkers die ze op mijn arm deed die mijn arm dan gevoelloos maakte om het minder erg te maken voor mij. Nu zwanger en moet dus steeds bloed prikken voor de diabetes testen etc. En ik zit dan echt in de stoel van ik wil niet, ik wil niet, ik wil niet... maar ik blijf dan maar bij mijzelf denken 'Ik wordt nu mamma, het is maar een prik het doet pijn en is eng, maar het is allemaal om te weten of ik en de baby gezond zijn etc!' En ik kijk ook weg als ze prikken omdat ik het niet moet zien, en ondanks dat ik het nog steeds nooit fijn vind is het nu wel wat beter als ik gewoon blijf herhalen dat ik nu echt te oud ben om bang te zijn voor prikken. Nu bleek ik ook nog zwangerschaps diabetes te hebben dus nu moet ik mijzelf 4x daags in mijn vinger prikken, is wel minder erg maar ook niet fijn, dus denk dat als ik nu weer bloed zou moeten laten prikken het een stuk beter gaat! Mijn man moest bijv. eerst ook helpen bij bloedsuiker prikken, maar kan het nu zelf en het is nu meer een 'bleh ik moet helemaal naar boven lopen voor het prikken' dan een 'oh nee ik moet mijzelf prikken' gedachte.

Gewoon gaan, juist op je ademhaling letten want daar blijkt het meestal mis te gaan. Aangeven dat je het eng vindt dan gaan ze je afleiden. Ik ben vorige week geweest voor ijzer prikken en moet maandag de ogtt test(suikertest) ondergaan. Dan moet ik nuchter naar de bloedafname, prikken ze een buisje daarna krijg je een glucose drankje en moet ik twee uur wachten en dan prikken ze weer een buisje. Als je gaat is het even eng maar binnen paar minuten sta je buiten en denk je hè was dit het.. zelf ben ik paar keer niet goed geworden door het bloedprikken(niet flauwvallen) en de prikster gaf ook aan ja als je het eng vind dan blijft dat juist in je geheugen hangen en als het goed gaat meestal niet. Gewoon gaan, je kan het 💪🏻💪🏻

Ik ben ook als de dood voor naalden, spuiten, bloedprikken ect. Ik heb als tip gekregen om emla zalf te bestellen bij de apotheek. Deze crème verdoofd de huid zo voel je de prik minder. Ook kun je vragen om een babynaald, deze hebben ze altijd in het ziekenhuis. Succes!! ☺️

Ik heb ook echt een naaldenfobie. Ben lijkwit als ik een naald zie val zelfs flauw of begin te huilen. De nacht ervoor ben ik al zenuwachtig. Bij de eerste zwangerschap moest ik hormonen spuiten bij mezelf en ben de eerste keer toen ook flauwgevallen. Inmiddels al veel vaccinaties gehad, hormonen gespoten, bloed geprikt maar de angst wordt niet echt minder. Zelfs gekeken bij de psycholoog of we iets konden doen aan de angst. Uiteindelijk vind ik het belangrijkste dat alles krijg wat ik nodig heb en geen spuiten ontwijk. Wat ik ook altijd doe is het aangeven dat ik angst heb dat helpt al iets. Achteraf valt het ook altijd mee.

Ik heb een naaldenfobie en ben hiervoor in therapie geweest ter voorbereiding op een toekomstige zwangerschap. Het is stukken beter geworden maar de angst is niet weg. Met bloedprikken geef ik het aan en vraag ik of ik mag liggen en of ze me met een vleugelnaald willen prikken (bij bloedprikken). Dat is een dunnere naald met een slangetje eraan waar het buisje opzit. Als ze dan wisselen voel je dat niet zo. Wat mij helpt is niet kijken, de hand van mijn vriend vasthouden en hij legt een hand op mijn hoofd. Daar word ik rustiger van. Nog een tip: als je in paniek raakt, laat de prikker dan stoppen en het pas weer proberen als je jezelf weer onder controle hebt. Prikken tijdens een paniekgevoel vergroot je angst!

Ik ben er ook heel bang voor en heb bewust zo snel mogelijk de afspraak gemaakt. Dan ben je er maar vanaf. Ik heb voor het bloed prikken aangegeven dat ik bang ben en snel flauw val. Diegene die mij geprikt heeft deed het perfect ze leidde mij af waardoor ik er geen erg in had. De prik viel enorm mee.

Tijdens vruchtbaarheidstraject mezelf moeten spuiten. Alhoewel ik weet als verpleegkundige hoe ik het bij anderen moet doen, was dit best een drempel over. Ik werk nu bij de bloedafname en ik kan je tippen: zeg het degene die je gaat prikken. Dat helpt namelijk met wat afleiding, evt reflexen die je hebt uit angst en luister goed naar de instructies zoals het maken van een vuist en ontspannen. En misschien helpt het door vooraf al een filmpje te zien zodat je een beetje weet wat je te wachten staat. Bv deze https://youtu.be/XCLhtdFjA3M

Ik maak gebruik van emla zalf kun he krijgen via de dokter. Dan voel je het minder. Ik vraag ook altijd of ze willen prikken met een kindernaald bij bloedprikken die is dunner. Vaak zet ik muziek op via Mp3. Niet teveel uitstellen wordt de angst nog groter.