Zwanger maar je down voelen

Heb ik tijdens mijn eerste twee zwangerschappen heel erg gehad. Het heeft met vermoeidheid en hormonen te maken. Je kunt er niks aan doen. Maak het wel bespreekbaar met je vk. Zoals ik toen tegen mijn moeder zei: het heeft niks met het kindje in mijn buik te maken, alleen met de zwangerschap. Die vind ik gewoon niet fijn nu, maar dat kindje houd ik nu al van. Schuldig voelen is echt niet nodig.

Fijn dat ik niet de enige ben.. zo verschrikkelijk gevoel he .. nee van m'n baby hoe klein die ook nog is is nu al m'n alles . Maar da gevoel verschrikkelijk heb ook nergens zin in moe hangerig.

Probeer je zwangerschap en je kindje los van elkaar te zien. De ongemakken van een zwangerschap zijn gewoon rot.... maar het kindje in je buik is nu al alles voor je ☺️ Zelf heb ik ook geen fijne zwangerschap gehad. En heb meerdere malen gezegd dat ik zwanger zijn niet leuk vond. Ook heb ik me 9 maanden lang ziek zwak en misselijk gevoeld. Werkt ook niet top voor je mentale gesteldheid. Echter het kindje in mijn buik is mijn alles en zou ik nooit of te nimmer hebben kunnen missen.

Toen we ervoor kozen om voor een 2e te gaan, was het al snel raak. Maar eigenlijk vanaf het moment dat het raak was, voelde ik me inderdaad niet happy. Ik wilde het super graag en ik vond de timing heel mooi, maar ik kon er niet blij van worden. Ik heb toen een paar keer tegen mezelf moeten zeggen dat ik weer opnieuw zwanger was en dat er een baby in mijn buik groeide. Toen dit uiteindelijk een leeg vruchtzakje bleek te zijn heb ik verdriet gehad, maar was ergens ook heel erg opgelucht. Dus ik ken je gevoel. Uiteindelijk bleek de timing voor mij niet juist te zijn. Ik hoop dat je toch nog wel kan gaan genieten van je zwangerschap en uiteindelijk van je kindje!😘

Alsof ik m’n eigen verhaal lees. Dit heb ik precies meegemaakt!

Heel herkenbaar. Hier zwanger van nr3 maar echt genieten nog niet echt (het begint wel te komen). Veel miskramen gehad dus dat speelt bij mij mee maar ook gewoon beroerd voelen al heel de zwangerschap! Denk dat er heel veel zwangeren zijn.. ik probeer het maar te accepteren. Het is hoe het is..

Hoi! Hier ook.. ben bijna 13 weken nu (2e zwangerschap) en sinds 2 dagen..... pff wat een ellende. Moet eerlijk zeggen dat ik dit gevoel ook ken van voor mijn 1e zwangerschap. Toen was ik hormonaal behoorlijk uit balans en had ik elke maand tijdens mijn eisprong een dag of 5 een heel erg somber gevoel, alles was teveel, emotioneel etc.. nadat mn hormonen dan weer een beetje geland waren, knapte het ook zo weer op. Toen ik zwanger werd van mijn zoontje + eigenlijk daarna geen last weer gehad Ik hoop dus maar dat dit een paar dagen is.. 😅

Ik merk dus aan alles dat het echt hormonen zijn. Het is dan overigens ook een enorme chaos in mn hoofd en ik kan niet meer relativeren. Merk dat het vandaag wel iets rustiger al weer is, maar ja. Vervelend wrl

Ik heb dit ook heel vaak. Ben morgen 14 weken. Heb al een paar keer aan prenatale depressie gedacht maar ik heb ook regelmatig nog wel goede dagen. Ik denk dus echt dat het de hormonen in combinatie met erge vermoeidheid is. Ben ook snel geprikkeld en erger me snel aan vriend en zoontje :( vind ik echt niet leuk.. Ik wilde heel graag zwanger worden en een tweede kindje. Maar voelde sinds de positief vooral angst en neerslachtig gevoel. Echt rot :( Maar ik wil de baby echt heel graag. Geen negatieve emoties tegenover hem/haar. Zwanger zijn is gewoon echt niet aan mij besteed 😩

Voel dit ook precies. Zo erg gewenst maar vind het zwanger zijn nu afzien en blij dat het de laatste keer is. Voel me hierna compleet met 2 kindjes. Reageer deze keer heeel anders op de hormonen merk ik. Neerslachtig en prikkelbaar en snel huilen. Vorige straalde ik en was erg gelukkig.

Hier ook. Heel pril zwanger, maar dat blije heb ik ook nog niet hoor! Ik merk dat ik me vooral irriteer aan alles wat ik nu moet laten liggen. Voel je hier zo schuldig over 😞 het was totaal onverwachts dus dan moet je opeens je hele systeem aanpassen. Ik blijf hopen dat het gevoel nog wel komt.

Hier nu bijna 10 weken zwanger van de eerste en herken het helemaal. Mijn hormonen zijn echt all over the place en ik irriteer me mateloos aan mijn vriend, terwijl hij juist super lief voor me is. Ene moment ben ik blij en een uur later weer verdrietig en boos en geïrriteerd. Verder ook echt dood en dood moe de hele dag dus ik hoop zooo erg dat het 2de trimester beter wordt. Ik heb ook al weken geen zin meer in seks, herkennen jullie dat ook? Ik voel me hier zo schuldig over naar mijn vriend toe en ook hiervan hoop ik dat dit over een paar weken beter wordt..

Ik herken dat helemaal ook over de sex ... totaal gee zin of behoefte ik weet nie wat het is. Ik heb ook tegen me man gezegt dat het totaal niet aan hem licht maar me gwn even de tijd moeten geven tot die rot hormonen beetje zakke

Ha ja hier net zo! Lekker rustig tussen de lakens haha! Ik moet zeggen dat ik de laatste dagen ook ineens weer misselijk ben (was al even over) en mn buik heeft ook een groeispurtje , dus die hormonen doen wel wat

Hier 17+1 zwanger nu. Ik herken heel erg wat je zegt. Ik voel me zelfs depressief omdat ik al vanaf het begin zo extreem vermoeid (en misselijk) ben dat ik niks meer gedaan krijg. Ik heb me aangemeld bij de huisarts om ondersteuning te krijgen bij dit proces. Zij zegt ook dat het echt normaal kan zijn tijdens de zwangerschap.. en dat ik me niet schuldig hoeft te voelen. Alleen vaak werkt het anders in je hoofd. Ik ben blij dat ik aan de bel getrokken heb om zo ook evt postpartum depressie te voorkomen. Better safe than sorry. Veel succes en hoop dat we snel weer wat meer energie mogen gaan krijgen ✨

Heb tijdens m'n eerste zwangerschap op een roze wolk gezeten, ondanks de misselijkheid. Nu zwanger van de 2e, en ik heb het hele eerste trimester bijna dagelijks gehuild, en wekelijks flinke huilbuien gehad. Wist niet wat me overkwam. M'n vriend zat met z'n handen in het haar en ik stond op het punt om hulp te gaan zoeken. Maar sinds een week of 4 voel ik me echt beter en is dat emotionele, depressieve er echt van af. Wat een opluchting. (Ben nu 26 weken zwanger) Ik hoop dat ik je hier wat hoop door geef, want jeetje, je zo onwijs klote voelen de hele dag door is echt niet mals! Ik hoop dat jij je ook snel beter mag voelen. Die rothormonen ook.. Zet 'm op, you got this!

🥰 lieff

Ik herken het, maar ik ben eigenlijk blij dat ik je bericht lees en ik zie ook dat ik niet de enige ben. Ik hoop dat het straks beter word

Ik ben vanaf week 5 vreselijk depressief geweest, ik wist niet wat mij overkwam.. 9 maanden duurde daardoor zo vreselijk lang. Ik was bang dat de prenatale depressie over zou gaan in een postnatale. Nu is mijn dochter 5 weekjes en heb ik helemaal geen last meer van sombere gedachten of gevoelens. Op advies van de pop poli wel gelijk overgegaan op flesvoeding zodat de hormonen zo snel mogelijk mijn lichaam uitgaan. Dat blijkt dus ook wel de boosdoener te zijn geweest.

Dit zou ik geschreven kunnen hebben! Precies zo!