Zwangerschapskwalen en sociaal leven

Plus daarnaast is s avonds afspreken ook heel lastig, om 20:00 uur lig ik te slapen op de bank.

Heel vervelend dat je er zo'n last van hebt! En ook dat ze er niet echt begrip voor lijken te hebben. Misschien kun je het ze eens vragen hoe het voor ze is zodat je kunt uitleggen dat jij er niks aan kunt doen. Ik heb ook weken niks kunnen doen en als mensen daar geen begrip voor hebben, zegt dat meer iets over hun. Denk aan jezelf!

Ohja! Het wordt echt beter met de weken... Hou vol en dan is er weer meer energie je contacten met ze aan te halen

Misschien niet leuk maar jij gaat een hele andere levensfase in dan zij. Nu ga je erachter komen wie er blijft en bij wie de wegen scheiden. Want in de zwangerschap gaat het straks beter en heb je meer puf om af te spreken maar als je kleine er straks is is het ook helemaal anders. Dan zullen ze ook minder begrip hebben. Ook dan heb je weinig tijd om af te spreken. Je kan niks anders doen dan het uit te leggen en te praten met ze en dan kijken hoe het gaat en aan wie je echt wat hebt. Helaas werkt het vaak zo.

Jammer dat er zo weinig begrip voor je is! Je schrijft je wilt er voor jou zijn maar eigenlijk mogen zij er wel eens voor jou zijn nu. Ik ken je gevoel helemaal hoor en heb me uitgesproken en dat heeft geholpen. Succes!

Dit doet me goed deze reacties! Ik ben iemand die altijd voor een ander klaar staat, pas als laatste aan zichzelf denkt en nu lukt me dat even niet. Onze levens zijn ook enorm verschillend momenteel.

Hé lieve mama in spe, heel jammer dat je vriendinnen het nu niet snappen omdat ze het zelf nooit hebben meegemaakt. Heel veel mensen reageren laconiek op zwangersmisselijkheid. Je voelt je pas begrepen als iemand hetzelfde heeft ervaren… Op een dag worden jouw vriendinnen ook mama en zullen sommigen van hen echt aan je terug denken. Als je zo misselijk bent en moe, is er geen ruimte voor sociale activiteiten. Je gaat je echt weer beter voelen, maar per wanneer is bij iedereen anders. Dikke knuffel! ❤️

Lieve reactie! 😊 het voelt ook alsof er geen ruimte is voor sociale dingen, en als ik me erop verzet worden de klachten zoveel erger de uren daarna dat ik dat dus maar niet meer doe en ik wil dat ook niet maken naar het kleintje in mijn buik. Ik wil gewoon rust en genieten en merk door dit soort reacties van vriendinnen dat ik me onrustig en schuldig voel. Ben al zo gevoelig door die hormonen.